Τα τελευταία 20 χρόνια, τα αδέρφια Λάκης και Άρης Ιωνάς, οι The Callas, έχουν δώσει το δικό τους στίγμα στην Τέχνη μέσα από ένα μεγάλο και ποικιλόμορφο έργο που επεκτείνεται στη μουσική, τα εικαστικά, τον κινηματογράφο, τη μόδα και τις εκδόσεις.
Με έργα σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις που έχουν παρουσιαστεί σε μεγάλα μουσεία και εκδηλώσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, με σπουδαίες μουσικές συνεργασίες, άλμπουμ και συναυλίες, ένα Velvet Bus που ταξίδευε ομάδες καλλιτεχνών σε απρόσμενα μέρη, ταινίες, περιοδικά αλλά και το δικό τους DIY στούντιο, το Velvet Room, που λειτουργεί όχι μόνο ως εργαστήρι αλλά και ως χώρος καλλιτεχνικών συνευρέσεων, συναυλιών και σεμιναρίων. Σε αυτόν τον χώρο πολλοί από εμάς έχουμε ζήσει αξέχαστες στιγμές, έχουμε χαθεί σε μουσικά ηχοτοπία, έχουμε χορέψει, ερωτευτεί, έχουμε γνωρίσει σπουδαίους ανθρώπους.
Είναι πολλά αυτά που έχουν κάνει οι The Callas μέσα στα 20 χρόνια και η καλλιτεχνική ανησυχία τους παραμένει το ίδιο ζωντανή. Αυτό αποδεικνύει και η πολυμορφική έκθεση που κάνει εγκαίνια το Σάββατο 26 Νοεμβρίου στο -1 της Στέγης στη Συγγρού.
“Punkthenon”, The Callas, 2022
Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια μεγάλη γιορτή της καλλιτεχνικής τους πορείας που ξεκινά από τις ρίζες τους και την υφαντική παράδοση του χωριού τους, τη Θερμησία Πελοποννήσου και φτάνει μέχρι τις ποικίλες αναζητήσεις τους σε κοντινούς και μακρινούς τόπους που αποτελούν πηγή έμπνευσης.
Χρειάστηκαν δύο χρόνια για να δημιουργηθούν τα έργα και σε κάθε συνάντηση τα δύο αδέρφια έφερναν και από ένα κεντηματάκι που έφτιαχναν η μητέρα και η θεία τους. Τα παραδοσιακά κεντήματα και υφαντά που έχουν φτιαχτεί από τα χέρια της μητέρας και της θείας τους συναντούν την ποπ φωσφοριζέ κουλτούρα, τα γλυπτά και οι εγκαταστάσεις έχουν δημιουργηθεί από κομμένα μάρμαρα των παλιών πεζοδρομίων της Αθήνας, οι εντυπωσιακές “Working Class Madonnas” σε καλούν να τις περιεργαστείς λεπτομερώς, οι μεγαλοπρεπείς πίνακες με σχέδια χωρίς περιγράμματα δημιουργούν αχνά τοπία σαν φαντάσματα, τα μαύρα καφάσια αγκαλιάζουν το φως και ξορκίζουν τον θάνατο.
Στο βάθος μία από τις “Working Class Madonnas”, The Callas, 2022
Στο κέντρο του -1 στέκεται εντυπωσιακός ένας Παρθενώνας, το έργο “Punkthenon” το οποίο εμπνεύστηκαν βλέποντας από ψηλά τα μάρμαρα στο Α’ νεκροταφείο. Έτσι μετά από πολλές διαδικασίες και κόπο, κατάφεραν να το δημιουργήσουν με παλιά μάρμαρα από πεζοδρόμια της Αθήνας. Ήθελαν να έχουν πατήσει επάνω τους άνθρωποι της πόλης, ταξιδιώτες, εργάτες, ξενύχτηδες… όλοι. «Δεν θα το κάναμε αν δεν τα βρίσκαμε, γιατί θέλαμε να είναι η ιστορία της Αθήνας», μας είπαν στην ξενάγηση.
“ARK”, The Callas, 2022
Τα μάρμαρα του Παρθενώνα είναι “άτακτα” συναρμολογημένα, αφού ήθελαν να μοιάζει έτοιμος να καταρρεύσει με ένα άγγιγμα, σαν ένα ντόμινο με πολλά κομμάτια που πειράζεις ένα και πέφτουν όλα (ενώ στην πραγματικότητα ζυγίζει έξι τόνους και είναι αδύνατον να μετακινηθεί). Όπως λένε οι ίδιοι, είναι «ένα σύμβολο που έχει συστατικά απειθαρχίας και αντίστασης».
Η μακέτα του σχεδιάστηκε από τον Δημήτρη Κορρέ και πρόκειται για ακόμη μία συνεργασία που αποδεικνύει την αδιάκοπη ανάγκη τους για συλλογικές συμπράξεις, μακριά από ηγεμονικές καθοδηγήσεις.
Λάκης και Άρης Ιωνάς, The Callas
Οι The Callas δεν είναι μόνο εκπρόσωποι της Τέχνης, είναι άνθρωποι που χρειάζεται η Τέχνη αφού διαρκώς αφουγκράζονται, καλούν κοντά τους ανθρώπους με τις ίδιες ανησυχίες, ανάγκες και δημιουργικότητα, τους εμψυχώνουν, τους δίνουν χώρο να λάμψουν και, το κυριότερο, τους ακούν και μαθαίνουν και οι ίδιοι από αυτούς. Εργάζονται πάντα μαζί και πάντα με τους φίλους τους, από την Ελλάδα και το εξωτερικό και τους συγγενείς τους.
Κάπως έτσι λειτουργεί και η 15χρονη συνεργασία τους με τις The Callasettes, τις γυναίκες που έχουν στο πλάι τους ως συντρόφους, συνεργάτριες και φίλες και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι και της συγκεκριμένης έκθεσης. Θα τις δούμε σε ένα catwalk και σε μία ζωντανή performance και θα έχουμε επίσης την ευκαιρία να ακούσουμε ζωντανά τρία νέα τραγούδια από το συγκρότημα των The Callas.
Οι: Φιλίππα Δημητριάδη, Διονυσία Μποσμή, Ανίτα Πολυχρόνη, Λίνα Ρόκου, Δάφνη Κυριακίδου και οι χορεύτριες Μάρθα Πασακοπούλου, Χριστίνα Καραγιάννη, Αγγελική Χατζή, σε χορογραφία της Αγγελικής Χατζή και σκηνοθεσία των The Callas, θα χρησιμοποιήσουν ως σκηνικά τις εγκαταστάσεις της έκθεσης παρουσιάζοντας ένα υβριδικό catwalk. «Είναι γυναίκες με τις οποίες δουλεύουμε χρόνια, είναι συνομήλικές μας και έτσι αν θέλουμε να μιλήσουμε για φεμινισμό, μιλάμε για την ηλικία. Δεν θέλουμε εικοσάχρονες ούτε θέλουμε να κάνουμε αυτό που κάναμε πριν από είκοσι χρόνια», μας είπαν τα δύο αδέρφια.
The Callasettes
Ζωντανά θα ερμηνεύσει και το underground dog pop συγκρότημα από την Αθήνα, PapithedogTV. Στα πλαίσια της γιορτής αυτής θα έχουμε επίσης την ευκαιρία να (ξανα)δούμε τις τρεις ταινίες των The Callas “Lustlands” (2013), “Great Eastern” (2017) και “Sick” (2021) αλλά και σε πρεμιέρα το hi8 φιλμ μικρού μήκους για τους ίδιους, “Marble is cut with water (or the crying game)”, που δημιούργησε η Ζακλίν Λέντζου.
Παράλληλα θα υπάρξει η παρουσίαση της ειδικής έκδοσης ‘The Callas – LOVE SOLIDARITY DEATH, NOTES ON L.S.D.’, με σχέδια των The Callas, κείμενα από την επιμελήτρια της έκθεσης Νάντια Αργυροπούλου, την Αφροδίτη Παναγιωτάκου, τους Jim Sclavunos (Nick Cave & The Bad Seeds), Ian F. Svenonius (Escape-ism, Make Up), Paul Artrocker (Artrocker magazine, Ressonance FM, New Heavy Sounds). Ο Ian Svenonius μάλιστα, θα παρουσιάσει το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο “Against the Written Word” και θα μιλήσει για το κείμενο που έγραψε για την έκδοση ‘Notes on L. S. D.’, με αφορμή το έργο Punkthenon των The Callas.
Η έκθεση Love Solidarity Death (L.S.D.) είναι μια ψυχεδελική βόλτα στην αισιόδοξη πλευρά του θανάτου, μια βόλτα στο παρελθόν, μια αστική αναζήτηση. Όπως είπε και η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, πρόκειται για μία «σύναψη Ωνάσης – Callas… αλλιώτικη). Η οποία μάλιστα ξεκίνησε με μία αποτυχία αφού το αρχικό πλάνο ήταν να φτιαχτεί ένα τεράστιο, υφαντό χαλί που θα έντυνε την ταράτσα της Στέγης αλλά για στατικούς λόγους δεν πραγματοποιήθηκε. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα αυτής της γιορτής, μέσα από τις στάχτες μιας ιδέας. Και αυτό τελικά είναι το σημαντικό.
Επιμέλεια: Νάντια Αργυροπούλου, The Callas / Λάκης και Άρης Ιωνάς
Κέντημα, πλέξιμο: Ιωάννα Ιωνά, Αναστασία Δρούζα, Διονυσία Μποσμή
Τεχνική μελέτη, μηχανολογικός σχεδιασμός και κατασκευή έργου Punkthenon: Δημήτρης Κορρές – Korres Engineering
The Callas band members: Άρης Ιωνάς, Λάκης Ιωνάς, Χρυσάνθη Τσουκαλά, Χρήστος Μπεκίρης
The Callas guest members: Μαριλένα Πετρίδου, Κώστας Στεργίου
Μουσική: The Callas
Ηχοληψία: Νίκος Τριανταφύλλου
Μείξεις: Ηρακλής Βλαχάκης
Performance
Σκηνοθεσία: Te Callas / Λάκης και Άρης Ιωνάς
Χορογραφία: Αγγελική Χατζή
Χορεύτριες: Μάρθα Πασακοπούλου, Χριστίνα Καραγιάννη, Αγγελική Χατζή
Performers: Φιλίππα Δημητριάδη, Διονυσία Μποσμή, Ανίτα Πολυχρόνη, Λίνα Ρόκου, Δάφνη Κυριακίδου
Guests, Collaborators (με φυσική παρουσία): Ian F. Svenonius, PapithedogTV
Συμμετέχοντες με κείμενα στην έκδοση “Notes on L.S.D.”: Jim Sclavunos, Ian F. Svenonius, Paul Artrocker, Myriam Ben Salah, Νάντια Αργυροπούλου, Αφροδίτη Παναγιωτάκου
Συμμετέχουσα με video clip: Ζακλίν Λέντζου
Graphic Design: Άντα Θεοδωρακάκη, Ειρήνη Ζωγράφου
Φωτογραφία, Video Documentation: Άγγελος Καλτσής
Παραγωγή: Ειρήνη Ζωγράφου, The Studio – Velvet Room Projects
Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση