Στα γρήγορα: Δύο χρόνια μετά τον τελευταίο της δίσκο, Τhe Agent Intellect, η μπάντα από το Detroit κυκλοφορεί την τέταρτη full length δουλειά της στην Domino.
Την ακούσαμε: Γραμμένος την προεκλογική περίοδο του 2016 στις ΗΠΑ, ο δίσκος μπλέκει τα στιβαρά και λυρικά α λα Nick Cave φωνητικά με μία post punk καταχνιά, σε έναν μεστό και γεμάτο ήχο που από την μία μπορεί να έχει πλούσια κιθαριστικά ξεσπάσματα κι από την άλλη πρωτόγονα απογυμνωμένα τύμπανα. Η αγωνία και η αβεβαιότητα γίνονται έκδηλα στιχουργικά και αισθητικά σε έναν από τους καλύτερους δίσκους τους είδους που ακούσαμε φέτος. Μάλλον κάπως έτσι θα ακουγόταν ο Cave αν γεννιόταν στην άλλη πλευρά του Ειρηνικού 30 χρόνια αργότερα.
Τρέξε μακριά: Τι σημαίνει ζόφος;
Τ’ είπες τώρα; «Μία αποκάλυψη πλήξης και αδικίας που σιγοκαίει διαπερνά τον τέταρτο δίσκο της post punk μπάντα από το Detroit.» –The Guardian
Να τ’ αφήσω; 86/100 –Metacritic