NME: 66 εξώφυλλα που άλλαξαν τον κόσμο της μουσικής – έστω και για λίγο
Από τον Maurice Kinn που αγόρασε για χίλιες λίρες το 1952 το Accordion Times and Musical Express, 15 λεπτά πριν κλείσει επισήμως, για να το μετατρέψει σε New Musical Express στις 7 Μαρτίου του 1952, η πορεία της ΝΜΕ (ή του NME, ήταν εφημερίδα ή περιοδικό τελικά;) έχει υπάρξει άλλοτε λιγότερο κι άλλοτε περισσότερο σημαντική σε κάθε επίπεδο.
Τα πρώτα βρετανικά charts μέσα από τις σελίδες της στις 14 Νοεμβρίου του 1952. Η κάλυψη των 60s και η εγκαθίδρυσή ως ο αιώνιος αντίπαλος του Melody Maker. Έως ότου το 1972 χτύπησε την πόρτα και έφερε μαζί του την gonzo γραφή ένας 21χρονος ονόματι Nick Kent – ο σημαιοφόρος της πιο «χρυσής» εποχή του τίτλου. Κόντρες, έρωτες, πάθη εντός κι εκτός έδρας (με πιο αξιομνημόνευτη την Chrissie Hynde) και μία σαφής ροπή προς την υπερβολή. «Δεν έπαιρνες απλά ηρωίνη, αλλά έπαιρνες ηρωίνη με τον Keith Richards. Δεν κάπνιζες απλά χόρτο, αλλά κάπνιζες χόρτο με τον Bob Marley» για να επικαλεστούμε και το βιβλίο του Pat Long, 1952-2012, The History of NME, High Times and Low Lives at the World’s Most Famous Magazine.
Το παρόν στη στιγμή της γέννεσης του βρετανικού πανκ, όντας η πρώτη έκδοση που κάλυψε live των Sex Pistols. Η σταδιακή αλλαγή πλεύσης προς μία πιο βαθιά και πνευματώδη κατεύθυνση με γραφιάδες όπως ο Paul Morley και το αποτέλεσμα της απομάκρυνσης μέρους των αναγνωστών. Το μέσο που ήταν «εκεί» και σχεδόν διαμόρφωσε αυτό που στα 80s βαπτίστηκε indie και θα είχε πολύ μικρότερο θρύλο χωρίς τις κασέτες του και κυρίως τη θρυλική C86. To μέσο που ήταν δίπλα στην έκρηξη του Madchester και στο μεγάλο απόγονό του, την brit pop. Αλλά και το μέσο που ήταν εκεί για να λάμψει για τελευταία φορά στο indie revival των 00s και να γίνει ο «φιλαράκος» των Libertines, Franz Ferdinand, Arctic Monkeys.
Έκτοτε συνέχισε να αναπνέει ως έντυπο και site με μία κάποια (ποιοτική) πτώση, που το Φεβρουάριο του 2015 είχε ως αποτέλεσμα τη μετατροπή σε free press, χτυπώντας το καμπανάκι για το κλείσιμο ενός κύκλου. Έως τις 9 Μαρτίου 2018 οπότε και κυκλοφόρησε η τελευταία χάρτινη ΝΜΕ. Μπορεί να μην ήταν πάντοτε σπουδαία, αλλά όταν ήταν, το έκανε με τρόπο που της χάριζε επάξια την κορυφή. Τα υπόλοιπα είναι μέρος της ιστορίας, όπως λένε, και του μύθου. Και φυσικά θα έχουμε για πάντα τα εξώφυλλα…