Η «Μήδεια» του Μέντη Μποσταντζόγλου (Μποστ) αποτελεί μια από τις κορυφαίες κωμωδίες της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας κι έχει σημειώσει τεράστια επιτυχία ανά περιόδους στο θέατρο Στοά με την Λήδα Πρωτοψάλτη και τον Θανάση Παπαγεωργίου, όπως επίσης από άλλους θιάσους σε καλοκαιρινές περιοδείες στην Ελλάδα. Η τελευταία φορά που ανέβηκε στην χώρα μας ήταν το 2015 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου.
Ο ίδιος ο Μποστ έχει πει ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά: «Πρόκειται για ένα έργο που επικρίνει τους επικριτάς, προβληματίζει τους κριτάς και ελευθερώνει τους θεατάς».
Λίγο πριν την πρεμιέρα του έργου στο θέατρο Θησείον ο Νίκος Πουρσανίδης, που ερμηνεύει τον Ιάσωνα, μιλάει στην Popaganda.
Τι τύπος είναι ο Ιάσωνας στην α λα Μποστ Μήδεια; Ο Ιάσωνας έχει όλο το παρελθόν και τα επιτεύγματα του μυθικού ήρωα αλλά αυτό που διατρέχει την παράσταση είναι η ερωτική και άστατη πλευρά του. Αυτή που τον κάνει να παραμελεί τη Μήδεια και να την απατά με οποία βρει μπροστά του! Καθαρά εγωπαθής, αφελής, φλογερός εραστής.
Ο Μποστ έλεγε ότι ήθελε «οι θεατές περισσότερο να χαμογελάνε και λιγότερο να χαχανίζουν». Πώς επιτυγχάνεται αυτό στη συγκεκριμένη παράσταση; Πιστεύω ότι αυτή η παράσταση υπηρετεί με πολύ ζωντάνια και όρεξη το ευφυές χιούμορ του Μποστ. Η μεγαλύτερη πρόκληση σε ένα ανέβασμα τέτοιου έργου, είναι να έχουμε οι ηθοποιοί μεταξύ μας αλλά και ο σκηνοθέτης κοινή αίσθηση του χιούμορ. Δεν είναι εύκολο, αλλά με οδηγό αυτό το εξαιρετικό κείμενο και το ευφάνταστο και απελευθερωτικό πλαίσιο που δημιουργεί ο Νικορέστης, πιστεύω ότι κερδίζουμε το στοίχημα.
Η μουσική που έγραψε η Μόνικα παίζεται ζωντανά από τους ηθοποιούς. Πώς εξυπηρετεί αυτό την πλοκή και πώς συμβάλλει στην εξέλιξη της παράστασης; Η μουσική που έχει γράψει η Μόνικα, συμβάλει και αναδεικνύει αυτή την κοινή αίσθηση του χιούμορ. Νοσταλγική, περιπαικτική και απρόβλεπτη, η μουσική της είναι απόλυτα οργανικό κομμάτι της παράστασης.
Πόσο δικαιώνει ή όχι ο Μποστ τη Μήδεια ως γυναίκα; Ο Μποστ αγαπάει τις γυναίκες. Δεν είναι τυχαίο ότι τα έργα του που έχουν ανέβει περισσότερες φορές έχουν γυναικείο όνομα. Το πως δικαιώνεται η Μήδεια όμως, είναι κάτι για το οποίο πρέπει να αναρωτιόμαστε ξανά και ξανά γιατί η βάση πάνω στην οποία στηρίζονται οι αναπόφευκτοι φόνοι, είναι εντελώς παράλογη.
Ποια είναι η μεγαλύτερη προσδοκία σας εν όψει της πρεμιέρας; Είναι να καταφέρουμε να κάνουμε τον κόσμο να περάσει πολύ όμορφα στην παράσταση, να γελάσει όπως και εμείς γελάμε ο ένας με τον άλλο στην πρόβα και φεύγοντας να συνειδητοποιήσει ότι με έναν αβίαστο τρόπο, σχεδόν κρυφό τον κάναμε να σκεφτεί βαθιά.