Στην επιφάνεια, δίπλα από τη φοιτητική λέσχη του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου και απέναντι από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, εκεί που κατασκευάζεται ο σταθμό του Μετρό Θεσσαλονίκης «Πανεπιστήμιο», το μόνο που αλλοίωνε ευχάριστα την εικόνα του εργοταξίου ήταν τα δύο εξάμετρα μπάνερ που κρέμασε η Κ.Ο.Θ. στον γερανό του μετρό. Το εργοτάξιο είχε μετατραπεί σε συναυλιακό χώρο για μια μέρα.
Με το κράνος ανά χείρας κατεβήκαμε τα σκαλιά που οδηγούσαν περίπου 20 μέτρα κάτω από τη γη. Το μέγεθος του έργου είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Η ορχήστρα είχε στηθεί σ’ ένα τεράστιο τσιμεντένιο δωμάτιο που θα γίνει αργότερα το σημείο έκδοσης εισιτηρίων του μετρό και στα ανοίγματα του εδάφους – εκεί όπου θα τοποθετηθούν ανελκυστήρες και κυλιόμενες σκάλες – διέκρινες λίγο από τα υπόλοιπα τρία επίπεδα του σταθμού που ολοκληρώνεται στα περίπου 35-40 μέτρα βάθος. Η ομάδα της Κ.Ο.Θ. και του Μετρό Θεσσαλονίκης που οργάνωσαν την εκδήλωση εργάζονταν πυρετωδώς το προηγούμενο διάστημα για να είναι όλα στην εντέλεια. Ο κόσμος με τα smartphones και τις φωτογραφικές μηχανές απαθανάτιζε τις στιγμές. Μετά τους τυπικούς χαιρετισμούς οι μουσικοί πήραν τις θέσεις τους. Ο μαέστρος Γιάννης Ζγούρας σήκωσε τη μπαγκέτα του και ο σταθμός πλημμύρισε με Μότσαρτ και τις Εισαγωγές Ντον Τζοβάννι και τους Γάμους του Φίγκαρο και το εντυπωσιακό φινάλε της Συμφωνίας του Νέου Κόσμου του Ντβόρζακ. Η μουσική της Κ.Ο.Θ. έκανε το θαύμα της και το μετρό έλαμψε. Μακάρι και να λειτουργήσει σύντομα.