Η μουσική, ο ρυθμός και ο ήχος από τις κλακέτες που χτυπούν στο πάτωμα συνδυάζονται αρμονικά σε κάθε εμφάνιση του Max Pollak. O παγκοσμίου φήμης κλακετίστας βρίσκεται στην Αθήνα προκειμένου να εμφανιστεί σε μια βραδιά αυτοσχεδιαστικού χορού του Athens tap jam στον Κεραμεικό. Λίγες μέρες πριν από αυτό, μίλησε στην Popaganda για τις σπουδές του, την συνεργασία του με την ομάδα της Heather Cornell, την καθημερινότητα του και τα καλλιτεχνικά του σχέδια που θα εμπλέκουν τις κλακέτες με την κλασική μουσική.

Ποιες ήταν οι βασικές σου επιρροές ώστε να ασχοληθείς με το χορό, τις κλακέτες αλλά και τις τέχνες γενικότερα; Γεννήθηκα το Σεπτέμβρη του 1970 σε ένα προάστιο της Βιέννης και μεγάλωσα σε οικογενειακό περιβάλλον που δεν είχε σχέση με τις τέχνες, όμως σε ηλικία πέντε ετών είδα στην τηλεόραση τον Fred Astaire και αυτό το γεγονός με επηρέασε πάρα πολύ. Σε ηλικία είκοσι ενός ετών μετακόμισα στη Νέα Υόρκη ώστε να συμμετάσχω σε μία οντισιόν της ομάδας της Heather Cornell και κάπως έτσι ξεκίνησε το όνειρο.

Μετακομίζοντας από τη Βιέννη στη Νέα Υόρκη, συνάντησες σημαντικές δυσκολίες, ώστε να εδραιωθείς στο καλλιτεχνικό στερέωμα; Τα πρώτα χρόνια στη Νέα Υόρκη ήταν πολύ δύσκολα. Μπορεί να σπούδαζα μιούζικαλ στη Βιέννη και να εργαζόμουν ως ηθοποιός και τραγουδιστής, αλλά στην Αμερική συνάντησα μία εντελώς διαφορετική κατάσταση. Θα μπορούσα να μείνω στην Αυστρία, να δουλεύω ως ηθοποιός και τραγουδιστής και να κερδίζω πολλά χρήματα, όμως ήθελα κάτι διαφορετικό. Στη Νέα Υόρκη ξεκίνησα σχεδόν από το μηδέν και άφησα πίσω μου μία καριέρα.

Η συνεργασία σου με τη Heather Cornell θεωρείς πως ήταν καταλυτική ώστε να εξελιχθείς καλλιτεχνικά; Σίγουρα, με βοήθησε πάρα πολύ. Είδα σε εφημερίδα ότι υπάρχει οντισιόν για αυτοσχεδιασμούς και κλακέτες και έτσι έγινε η επαφή με την ομάδα της Heather Cornell. Εντάχθηκα σε μία καταξιωμένη καλλιτεχνική ομάδα και αυτό με βοήθησε πάρα πολύ. Συνεργάστηκα με τη συγκεκριμένη ομάδα για εφτά χρόνια και μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω πολλούς και αναγνωρισμένους καλλιτέχνες, όπως ο αφροαμερικανός μπασίστας Ray Brown και ο, επίσης, αφροαμερικανός ηθοποιός και χορευτής, Gregory Hines. Η συνεργασία μου με τη Heather Cornell μου έδωσε την ευκαιρία ουσιαστικά να δουλέψω ως κλακετίστας rhythm tap dancer. Παράλληλα, ξεκίνησα να σπουδάζω μουσική στη Νέα Υόρκη, στο new school of social research. Στη Βιέννη σε ηλικία έντεκα ετών ξεκίνησα να κάνω tap dance και στα δεκατέσσερα ξεκίνησα να παίζω drums, όμως στην Αμερική οι σπουδές ήταν κάτι το διαφορετικό.

Οι σπουδές στο new school of social research πόσο σημαντικές ήταν για την καριέρα σου; Ήταν πολύ σημαντικές. Σπούδασα δύο χρόνια, από το 1993 μέχρι το 1995 , jazz drums και γνώρισα πολλούς και σπουδαίους μουσικούς, με τους οποίους στη συνέχεια ανέπτυξα φιλία και συνεργασία. Έκανα και μαθήματα στο κομμάτι της κλασικής μουσικής και έτσι άνοιξαν και οι καλλιτεχνικοί μου ορίζοντες.

Μετά τη συνεργασία σου με την ομάδα της Heather Cornell , ξεκίνησες προσωπική καριέρα. Ποια ήταν τα πρώτα σου βήματα σε αυτό το κομμάτι; Μετά από μία απόλυτα επιτυχημένη συνεργασία με τη Heather Cornel επί εφτά χρόνια, ξεκίνησα προσωπική καριέρα και τζάμαρα σε underground jazz clubs μαζί με αναγνωρισμένους καλλιτέχνες,όπως οι Chuck Green και Jimmy Slyde. Σε αυτά τα clubs τζαμάραμε από τις 02:00 μέχρι τις 08:00 και η απήχηση που είχαμε ήταν τεράστια. Η ατμόσφαιρα ήταν εκπληκτική και εγώ ένιωθα απόλυτα ικανοποιημένος, δημιουργικός και ευτυχισμένος για την καλλιτεχνική μου εξέλιξη.

Οι αφροκουβανέζικες κλακέτες μπορούμε να πούμε ότι σε χαρακτηρίζουν πλέον ως καλλιτέχνη; Σαφώς, αφού ξεκίνησα να λανσάρω αυτό το είδος το 1994. Το rumba tap αποτελεί το προσωπικό μου είδος και πραγματικά το λατρεύω. Το 1999 πραγματοποίησα την πρώτη μου επίσημη παράσταση σε αυτό το είδος και τα τελευταία χρόνια διαρκώς προσπαθώ να το εξελίξω. Το αφροκουβανέζικο ensemble είναι πλέον δημοφιλές και οι δουλειές μου φιλοξενούνται σε jazz clubs αλλά και θέατρα. Καταλυτική ήταν και η συνεργασία μου με τους Κουβανούς, Los munequitos de matanzas, αφού στο πλάι τους κατάφερα να αντιληφθώ και να γνωρίσω την κουβανέζικη κουλτούρα και πολιτιστική ταυτότητα.

Ποια ήταν η χειρότερη και ποια η κορυφαία στιγμή στην καριέρα σου μέχρι σήμερα; Η κορυφαία στιγμή στην καριέρα μου ήταν η συνεργασία που είχα με το τρίο του Ray Brown. Ήταν μία μοναδική και εντυπωσιακή παράσταση, το 1997, στο Lincoln Center. Η χειρότερη στιγμή ήταν ένας σοβαρός τραυματισμός που είχα στη μέση και αναγκάστηκα να μείνω για έξι μήνες εκτός δουλειάς.

Πως είναι η καθημερινότητα του Max Pollak; Ξυπνώ νωρίς, παίρνω το μετρό και κάνω προπόνηση για περίπου δύο ώρες. Στη συνέχεια δουλεύω πολλές ώρες στον υπολογιστή. Γράφω μουσική, αναλύω πράγματα, κλείνω συνεργασίες και events, αφού δουλεύω χωρίς ατζέντη. Φυσικά αφιερώνω και αρκετό χρόνο στην οικογένεια μου.

Τι σημαίνει ο χορός για σένα; Ο χορός είναι τα πάντα για μένα. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς χορό και μουσική. Έχω πει στο παρελθόν πως αν δεν ήμουν καλλιτέχνης , θα ήθελα να ήμουν αρχαιολόγος. Διαβάζω πολύ. Βέβαια, προτιμώ ότι έγινα καλλιτέχνης , γιατί οι τέχνες πραγματικά για μένα αποτελούν το νόημα της ζωής.

Υπάρχουν καλλιτέχνες που αποτελούν πρότυπα για σένα; Ε, ναι. Θα ξεχωρίσω τον ηθοποιό και μουσικό, Sammy Davis, τον συνθέτη και πιανίστα, Thelonious Monk, τον ηθοποιό, χορευτή και χορογράφο, Gregory Hines, τον τρομπετίστα Dizzy Gillespie και τον κλασικό συνθέτη, Igor Stravinsky.

Τι καλλιτεχνικά σχέδια έχει ο Max Pollak για το μέλλον; Θέλω να εξελίξω τις κλακέτες και γι’ αυτό ακούω και μελετώ κλασική μουσική. Δουλεύω με κλασικούς συνθέτες και μουσικούς και μέχρι τώρα το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό και πολύ ποιοτικό. Οι κλακέτες κατά την άποψη μου είναι υψηλή τέχνη, όπως δηλαδή και η κλασική μουσική.

Η Αθήνα αποτελεί για σένα έναν από τους αγαπημένους σου προορισμούς; Είναι η δεκάτη τέταρτη φορά που επισκέπτομαι την Αθήνα και λατρεύω την ατμόσφαιρα σε αυτή την πόλη. Επίσης, λατρεύω και τον αρχαίο πολιτισμό. Η Αθήνα είναι μία ξεχωριστή και ενδιαφέρουσα πόλη. Τα τελευταία χρόνια βλέπω ότι και πολιτιστικά εξελίσσεται η Αθήνα. Οι κλακέτες και εδώ γίνονται δημοφιλείς και νομίζω ότι ήδη το επίπεδο είναι ενθαρρυντικό.


Αυτή την Κυριακή 19/04 και ώρα 20:00, ο Max Pollak θα εμφανιστεί στο kreuzberg urban culture bar (Πλαταιών 36, Κεραμεικός), στο πλαίσιο του Athens Tap Jam.

Κώστας Οικονόμου

Share
Published by
Κώστας Οικονόμου