Στα γρήγορα: Πέμπτη full length κυκλοφορία για τη μπάντα από τη Philadelphia στην Contender που ηχογραφήθηκε στο Memphis μαζί με το Dirty Pictures (Part 1) (2017).
Την ακούσαμε: Εάν ένα ηχητικό κολάζ-φόρος τιμής της κλασικής ροκ εν ρολ και ποπ δομής σας φαίνεται ανιαρό, αυτά είναι 30 λεπτά που θα σας κάνουν να αλλαξοπιστήσετε. Οι Stones (“All These Kids Are Way Too High”) δίνουν τη σκυτάλη στον Elton John των 70s (στο “Beverly” κι ένα από τα καλύτερα tracks που ακούσαμε φέτος) κι ο Adam Weiner χτυπά μέχρι και τη folk κλακέτα του στον Brando και τον James Dean (“Hollywood”). O δίσκος δεν προσπαθεί να δείξει πρωτότυπος ή να προτείνει κάτι που δεν έχει ξανακουστεί. Εκεί ακριβώς κερδίζει το στοίχημα: χρησιμοποιεί το βασικό αλφάβητο της ποπ/ροκ τραγουδοποιίας κι επικεντρώνεται απλά στο να φτιάξει ωραία τραγούδια, όχι με ρετρό αναπόληση αλλά με πίστη στη σύνθεση των περασμένων δεκαετιών που μας έφτασαν έως εδώ.
Τρέξε μακριά: Αν στη σκηνή με το “Tiny Dancer” στο Almost Famous δεν σκιρτάει η καρδούλα σου.
Τ’ είπες τώρα; «Όπως και ο προκάτοχός του, το Dirty Pictures (Part 2) είναι ένας ξεχωριστός θρίαμβος του ιεραποστολικού ζήλου.» –Rolling Stone
Να τ’ αφήσω; 89/100 –Metacritic