Ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο όταν μεγαλώνατε; Το αγαπημένο μου βιβλίο όσο μεγάλωνα ήταν το «Σέργιος και Βάκχος» του Μ.Καραγάτση. Διάβαζα τις περιπέτειες των δύο αγίων με μανία, το εξώφυλλο το έχω «ντύσει» με το διάφανο ντύμα των σχολικών, αν και ήταν το σκληρό της Εστίας. Βρίσκεται κάπου διαλυμένο και παρατημένο στο πατρικό μου, αλλά αν με ρωτήσετε, πάντα θα λέω πως για την αθεΐα μου –και την εμμονή με το Βυζάντιο- φταίει ο Καραγάτσης.
Ποιο βιβλίο διαβάσατε και ξαναδιαβάσατε; Διάβασα και ξαναδιάβασα τον «Έρωτα στα χρόνια της χολέρας» του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Ήταν η ειδική μου τελετή εξαγνισμού μετά από κάθε μεγάλο χωρισμό. Ολονυχτία με τον «Έρωτα», μονοκοπανιά ανάγνωση, κι έπειτα η ζωή τραβούσε ξανά τον δρόμο της. Μη ρωτήσετε πόσες φορές το έχω διαβάσει, η ερώτηση δεν είναι για να βγάλουμε τα προσωπικά μας στην φόρα, ε;
Σας ώθησε ποτέ βιβλίο να κάνετε κάτι ανόητο; Για τις ανοησίες μου μάλλον φταίω εγώ και κανένας άλλος. Οι κακές γλώσσες λένε πως η συστηματική ανάγνωση λογοτεχνίας οδηγεί σε χαλαρότητα των σεξουαλικών ηθών. Άλλοι πάλι ισχυρίζονται πως η ανάγνωση σε κάνει να πηδάς από ένα βράχο. Σε γενικές γραμμές εγώ, όσο διαβάζω, ή κάθομαι σε μια γωνιά του καναπέ ή ξαπλωμένη στο κρεβάτι.
Σας ενέπνευσε κάποιο βιβλίο να γίνετε κάτι άλλο εκτός από συγγραφέας ; Αν και το «είμαι συγγραφέας» είναι μεγάλη κουβέντα, όχι, κανένα βιβλίο δεν με ενέπνευσε να γίνω κάτι άλλο εκτός από αναγνώστρια. Από την άλλη, επειδή αυτό το τελευταίο είναι η βασική- και ίσως η μόνη- πραγματική μου ιδιότητα, τα βιβλία με οδήγησαν στο μοναδικό επάγγελμα που δεν βαρυγκωμώ.
Ποιο βιβλίο εύχεστε να είχατε γράψει; Εύχομαι να είχα γράψει το «Κουτσό» του Κορτάσαρ. Με τα πιο απλά υλικά, τη βάση μιας ερωτικής ιστορίας, μίλησε για τα πιο μεγάλα φιλοσοφικά ερωτήματα, κάνοντας παιχνίδι· με τους ήρωες, τον εαυτό του, τον αναγνώστη, τη γλώσσα, την ίδια την ιστορία της λογοτεχνίας. Α, και τελικά το κέρδισε. Το παιχνίδι. Στα γλίγλικα.
Το βιβλίο της Κατερίνας Μαλακατέ «Κανείς δε θέλει να πεθάνει» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ο κήπος με τις λέξεις».