Με σύντροφο ποτέ δεν έζησε
πάντα με την αγάπη
την καλημέρα στον καθρέφτη
την χαμογελούσε
είχε μια γάτα αγκαλιά
κι ένα σύννεφο
γι’ αυτό ανέβαινε ψηλά με τ’ αέρι
είναι πουλί
το βράδυ ξαποσταίνει
στο φως των καταρτιών
αρόδου
το λιμάνι πάντοτε από μακριά
κάποτε το ήθελε
τώρα φιλάει απλά στο στόμα
τον αγαπημένο της