Στα γρήγορα: Όγδοο studio album των Dirty Projectors και μία καθαρά προσωπική υπόθεση του Dave Longstreth για το χωρισμό του με τη σύντροφό του αλλά και πρώην μέλος της μπάντας, Amber Coffman.
Την ακούσαμε: Την πενταετία που μεσολάβησε από το τελευταίο τους album, ο Longstreth συνεργάστηκε με ονόματα όπως οι Rihanna, Kanye West και Solange, με τις επιρροές στον ήχο των Dirty Projectors εν έτει 2017 να είναι εμφανέστατες, σε ένα ηχητικό κράμα που μπλέκει r’n’b ρυθμούς και samples με electro minimal στοιχεία (“Up In Hudson”), με φαλτσέτο φωνητικά σε ποπ μελωδίες που προς το τέλος του album γίνονται περισσότερο indie.
Τρέξε μακριά: Αν έχεις έστω και ελαφρά αλλεργία στα r’n’b.
Τ’ είπες τώρα; «Το Dirty Projectors μοιάζει ένα album εσκεμμένα εκλεκτικό, “τσιμπώντας” από το τραπέζι της μοντέρνας ποπ με λαιμαργία. Κινείται ριψοκίνδυνα σε εδάφη που συνήθως μένουν απάτητα από κιθαριστικές μπάντες του Brooklyn. Είναι ένα έξυπνο album, φτιαγμένο με έναν τρόπο που σε κάποιους θα φανεί υπερβολικά έξυπνος και σκανδαλιάρικος.» –The Quietus
Να τ’ αφήσω; 81/100 –Metacritic