Έχουν περάσει 6 χρόνια από την τελευταία φορά που διεκδίκησε τον Χρυσό Φοίνικα ο Παρκ Τσαν Γουκ (το 2016 με την Υπηρέτρια) και αν κάτι έχει συμβεί σε αυτό το διάστημα είναι μάλλον ότι μοιάζει να πάτησε φρένο στο σινεμά που περιμένουμε από εκείνον. Στα 58 του, ο διάσημος κορεάτης δημιουργός προσεγγίζει στη νέα του αριστουργηματική ταινία Decision To Leave τα προσφιλή του θέματα (σεξ, βία, εμμονή) σαν τρυφερό χορό παρά σαν ασυγκράτητη έκρηξη, με πινελιές από το Δεσμώτη του Ιλίγγου και με μαγευτική χρήση του χρόνου, της γεωγραφίας και του συσχετισμού των εικόνων. Η ταινία χτίζει μεθοδικά, και με αρκετές δόσεις χιούμορ και αντιπερισπασμών, την πορεία της μέχρι το αφοπλιστικό φινάλε, μέσα από μια αστυνομική έρευνα και τη μαγνητική σχέση ανάμεσα στο ντετέκτιβ και τη βασική ύποπτη.
Ο Παρκ είναι ξεκάθαρος για τις προθέσεις του για την ταινία. “To Decision To Leave είναι μια ιστορία για ενήλικες,” λέει. “Είναι μια ιστορία αγάπης, αλλά και ένα αστυνομικό δράμα. Αλλά αυτό που πραγματικά θέλω να τονίσω είναι ότι είναι μια ιστορία απώλειας, με την οποία όλοι οι ενήλικες θα μπορούν να ταυτίζονται. Αντί να το αντιμετωπίζω ως μια σταθερή τραγωδία, προσπάθησα να το εκφράσω με λεπτότητα, κομψότητα και ελαφρότητα.”
Ο Παρκ Χάε-ιλ υποδύεται έναν επιθεωρητή στην Σεούλ, ο οποίος αναγκάζεται να δώσει τέλος στο κυνήγι ενός άγριου εγκληματία και να ασχοληθεί με τη χαμηλότερου προφίλ υπόθεση του ξαφνικού θανάτου ενός επιχειρηματία, ο οποίος έπεσε στο γκρεμό κάνοντας ορειβασία, χόμπι στο οποίο ήταν έμπειρος. Η κινέζα χήρα του (Τανγκ Γουέι, που από την ερμηνεία της μοιάζουν να περνούν όλες οι κλασικές femmes fatales του σινεμά) φαίνεται ύποπτα ανεπηρέαστη, αλλά σύντομα ο ντετέκτιβ γοητεύεται από την ομορφιά της, την αινιγματικότητά της και τα μέτρια κορεάτικα που προσπαθεί να μιλήσει και περνάει τις άυπνες νύχτες του παρακολουθώντας την όχι τόσο για επαγγελματικές όσο για προσωπικές ανάγκες. Από εκεί και πέρα, αναπτύσσεται μια σχέση χειραγώγησης και ερωτικής επιθυμίας που όμως δεν χρειάζεται ούτε εκατοστό γυμνής σάρκας για να λειτουργήσει. Και πάλι, η επιλογή ήταν συνειδητή από το σκηνοθέτη: “Αν οι προηγούμενες ταινίες μου ήταν γεμάτες ένταση, φτιαγμένες με στόχο να προσφέρουν μια πολύ διεγερτική εμπειρία, το Decision To Leave είναι μια ταινία που ασκεί διακριτικά και ανεπαίσθητα έλξη στο κοινό και τραβάει το ενδιαφέρον του. Δεν υπάρχει πολλή βία, γυμνό ή σεξουαλικό περιεχόμενο. Ωστόσο, ήθελα να απεικονίσω αυτά τα περίπλοκα συναισθήματα με τα οποία μπορεί να συμπάσχει οποιοσδήποτε άνθρωπος και ενήλικας.”
Γυρισμένη με στυλ και μια έμφυτη χάρη, η ταινία έχει τις ρίζες της σε μια τυχαία και αμελέτητη αλυσίδα σκέψεων, με τον Παρκ να εμπνέεται όχι από άλλα κινηματογραφικά ρομάντζα ή μια μεγάλη ιδέα ή μια προσωπική εμπειρία (αν και αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε). “Ξεκίνησε από μια συζήτηση στο Λονδίνο με το σεναριογράφο Τσουνγκ Σέο-κιουνγκ, με τον οποίο έχω συνεργαστεί σε πολλές ταινίες,” αποκαλύπτει ο σκηνοθέτης. “Πριν από αυτό, υπήρχαν δύο πηγές στο μυαλό μου. Το πρώτο είναι ένα κορεάτικο τραγούδι, το «The Mist» σε σύνθεση του Λι Μπονγκ-τζο, το οποίο αγαπούσα από μικρός και το οποίο ήξερα μόνο ως ηχογράφηση της Τσανγκ Χουν-Χι. Αλλά αργότερα ανακάλυψα ότι οι Twin Folio [σ.σ. διάσημο κορεάτικο συγκρότημα] είχαν ηχογραφήσει επίσης αυτό το τραγούδι και αφού το άκουσα, το ερωτεύτηκα. Και σκέφτηκα, τι θα λέγατε να κάνω μια ταινία με τη φωνή της Τσανγκ Χουν-Χι, καθώς και μια άλλη εκδοχή του τραγουδιού με τη φωνή του Σονγκ Τσανγκ-σικ; Φυσικά, σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να είναι μια ρομαντική ταινία που διαδραματίζεται σε μια ομιχλώδη πόλη. Δεύτερον, ήθελα να κάνω μια ταινία με ένα χαρακτήρα ντετέκτιβ με μια προσωπικότητα που μου αρέσει, παρόμοια με τον αγαπημένο μου αστυνομικό χαρακτήρα Μάρτιν Μπεκ από τη σουηδική σειρά αστυνομικών μυθιστορημάτων. Ήθελα να δω ένα ντετέκτιβ που είναι ευγενικός, ήρεμος, καθαρός και ευγενικός. Οι δύο ιστορίες συγχωνεύτηκαν σε μία μέσα από μια συνομιλία με το σεναριογράφο και σταδιακά πήραν μορφή.”
Η Popaganda καλύπτει το 75ο Φεστιβάλ Καννών με την ευγενική χορηγία της Aegean Airlines.