Ο Γιάννης Πετρής , ο Σταύρος Μπιλιώνης, ο Διονύσης Ζήσης και ο Ανδρέας Τρυφωνόπουλος του Bud.
Ο Γιάννης Πετρής , ο Σταύρος Μπιλιώνης, ο Διονύσης Ζήσης και ο Ανδρέας Τρυφωνόπουλος του Bud.
Τέσσερις φίλοι. Ο Διονύσης Ζήσης, ο Σταύρος Μπιλιώνης, ο Γιάννης Πετρής και ο Ανδρέας Τρυφωνόπουλος ένωσαν την επιθυμίες και τις δυνάμεις τους και δημιούργησαν το Bud, έναν χώρο τέχνης σε ένα (που κάποτε ήταν δύο), ισόγειο, άδειο διαμέρισμα μιας τυπικής 70ς πολυκατοικίας στη γειτονιά του Μεταξουργείου. Δίπλα σε ένα παλιακό ασανσέρ, μπαίνεις στα δωμάτια, αυτά με το τόσο οικείο μωσαϊκό ή το εξίσου οικείο παρκέ, στην κουζίνα με τον κλασικό, λευκό, μαρμάρινο νεροχύτη, στην τουαλέτα με το πλακάκι και το γνώριμο, κυρίως από τα σπίτια γιαγιάδων, καζανάκι-Νιαγάρα. Κι εκεί ξεφυτρώνουν λευκοί, μικροσκοπικοί άνθρωποι από τους τοίχους ή μαύρα ανθρωπάκια κόβουν βόλτα μέσα στα χαρτονομίσματα του euro.
Installation της Κορεάτισας Min Hae Kim στην είσοδο του Bud.
Ο χώρος ήταν όντως κάποτε δύο διαμερίσματα, στον πέμπτο όροφο μένουν δύο παιδιά της ομάδας, η αίσθηση του σπιτιού είναι παντού διάχυτη και έρχεται σε ενδιαφέρουσα αντίθεση με τις εικαστικές παρεμβάσεις-έργα που φιλοξενούνται στο πλαίσιο της πρώτης έκθεσης στο Bud, μιας συλλογής έκθεσης που παρουσιάζει τη δουλειά νέων, δημιουργικών καλλιτεχνών και συγκεκριμένα της Σιλένα Νικολοπούλου (installation, stop motion video, video), του διδύμου Nice ‘n Sleazy Studio (installation, objects), του Στέφανου Ανδρεάδη (illustrations) του Ελληνοαυστραλού Joshua Valageorgiou (φωτογραφία, φιλμ) και της Κορεάτισας Min Hae Kim (installation). Η έκθεση εγκαινιάστηκε στις 29 Σεπτεμβρίου και ολοκληρώνεται στις 7 Οκτωβρίου με ένα πάρτυ των Amateurboyz (opening act: Palmers).
Ένας ακατάλληλος χώρος για μια κατάλληλη εμπειρία. Αυτό είναι το Bud.
Τι λέει όμως η ίδια η ομάδα που βρίσκεται πίσω από το Bud για τον χώρο και τις φιλοδοξίες της; «Είναι ένας ακατάλληλος χώρος για μια κατάλληλη εμπειρία. Έχουμε κοινές ανησυχίες και ενδιαφέροντα. Εμείς δεν πρωτοτυπούμε βάζοντας τους Αθηναίους σε ένα διαμέρισμα, είναι γνωστό ότι αυτό έχει ξαναγίνει. Αλλά είμαστε “μπουμπούκια” που παρουσιάζουν “μπουμπούκια”. Το λέμε με χιούμορ αυτό και δεν αναφερόμαστε μόνο στο νεαρό της ηλικίας μας (είμαστε όλοι κάτω από 30) ή την ηλικία των καλλιτεχνών αλλά στο ότι θα επιλέξουμε άτομα που βρίσκονται στο ξεκίνημά τους και που λόγω των ιδιαίτερων έργων τους και του γεγονότος ότι βρίσκονται στην αρχή μιας πορείας δεν βρίσκουν εύκολα χώρους να παρουσιάσουν τη δουλειά. Θέλουμε να ανθίσουν μέσα εδώ εξ ου και το όνομα Bud».
“Ανθρώπινος τοίχος”, μια έντονη εικαστική εμπειρία-δημιουργία της Σιλένα Νικολοπούλου.
To ποίημα “Το γεράνι” της Kate Northrop, μας υποδέχεται στο flyer του Bud.
Και πώς εντοπίζουν τους καλλιτέχνες που τους ενδιαφέρει να παρουσιάσουν τη δουλειά τους; «Σε αυτή την έκθεση δουλέψαμε με το δικό δίκτυο ανθρώπων, που γνωρίζουμε προσωπικά, που συστήσαμε ο ένας στον άλλον, που μας ταιριάζει η αισθητική τους και η προσωπικότητά τους και παράλληλα φροντίσαμε να υπάρχει ένα εύρος στο ύφος ώστε επειδή ακριβώς είναι η πρώτη μας έκθεση θέλαμε να δείξουμε ένα μεγάλο δείγμα από τη δημιουργική παλέτα που μας ενδιαφέρει και να πάρει ο επισκέπτης μια ουσιαστική γεύση για το πρόκειται να δει και στο μέλλον στο Bud. Θέλουμε να παρουσιάσουμε την underground σκηνή, αυτή που δεν έχει γίνει αποδεκτή, ακόμη τουλάχιστον».
Φωτογραφία του Joshua Valageorgiou.
Και το καλλιτεχνικό δίδυμο Nice ‘n Sleazy Studio συμμετέχει στην έκθεση.
Λίγο πριν την πρώτη εβδομάδα λειτουργίας τους είχαν μια μικρή αναποδιά. Έπεσαν θύμα διαρρηκτών, όπως πολλοί αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι τέχνης για να λέμε την αλήθεια, και εκλάπη κι ένα έργο τέχνης «Ένα από τα χαρτονομίσματα που έχει φιλοτεχνήσει ο Στέφανος Ανδρεάδης, το 20ευρω συγκεκριμένα, προφανώς τους γυάλισε και εκλάπη. Εμείς κάπως στεναχωρηθήκαμε αλλά ο ίδιος ο Στέφανος το βρήκε πολύ ενδιαφέρον γιατί σκέφτηκε ότι έτσι το 20ευρω του θα επιτελέσει τον αρχικό του σκοπό και θα ταξιδέψει όπως πάντα ταξιδεύει το χρήμα και μπορεί να βρεθεί κάποιους μήνες μετά στο Βερολίνο και κάποιος να παίρνει ως ρέστα ένα χαρτονόμισμα που κάποια στιγμή αποτέλεσε έκθεμα ενώ εμείς αναρωτιόμαστε πώς θα νιώσει όποιος προσέξει την παρέμβαση του Στέφανου με τα μαύρα ανθρωπάκια».
Χαρτονόμισμα φιλοτεχνημένο από τον Στέφανο Ανδρεάδη.
Πέρα από την έκθεση έχει ήδη πραγματοποιηθεί ένα workshop σχετικό με το social media, τα παιδιά σκοπεύουν να διοργανώσουν κι άλλα, να κυκλοφορήσουν το fanzine, να επικοινωνήσουν το brand τους με μπλουζάκια και άλλοι χρηστικά αντικείμενα ενώ η επόμενη έκθεση είναι προγραμματισμένη για τον Νοέμβριο.
Και λόγω ηλικίας αισθάνονται ότι εκφράζουν τις καλλιτεχνικές ανησυχίες μιας συγκεκριμένης γενιάς; «Ίσως τη γενιά normocore. Τι είναι για εμάς normcore; Κάτι που δεν είναι επιτηδευμένο που προσπαθεί να βρει διεξόδους μέσα από το απλό».
Κράτα το