Είναι αυτονόητο ότι η larger than life προσωπικότητα του Φρέντι Μέρκιουρι και η θρυλική πορεία του με τους Queen προσφέρεται για κινηματογραφική μεταχείριση κι επιτέλους, μετά από πολλές αποτυχημένες απόπειρες (πρωτίστως η ανεκπλήρωτη του Σάσα Μπάρον Κοέν που εξελίχθηκε σε κόντρα με τον Μπράιαν Μέι), οδεύει προς τη μεγάλη οθόνη με πρωταγωνιστή το βραβευμένο με Έμμυ για το Mr. Robot, Ράμι Μάλεκ, στον περιζήτητο ρόλο του σπουδαιότερου frontman που γνώρισε ποτέ η ροκ. Με αποκορύφωμα τη μεγαλειώδη συναυλία των Queen στο Live Aid το 1985, που παρακολούθησαν 1,9 (αλλά όχι 2!) δισ. τηλεθεατές παγκοσμίως, η ταινία με τον αυτονόητο τίτλο Bohemian Rhapsody παρακολουθεί το ταπεινό του ξεκίνημα, το δρόμο του προς τη δόξα και τις προσωπικές και ερωτικές του σχέσεις, κι ελπίζει τουλάχιστον σε οσκαρική αναγνώριση για την κεντρική ερμηνεία του αιγυπτιακής καταγωγής Μάλεκ, που, κρίνοντας από το παρακάτω τρέιλερ, μοιάζει να πέτυχε μια πιστή μεταμόρφωση σε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα μουσικά είδωλα όλων των εποχών. Οι ανερχόμενοι βρετανοί Γκουίλιμ Λι, Μπεν Χάρντι και Τζόζεφ Μαζέλο υποδύονται τον Μέι, τον Ρότζερ Τέιλορ και τον μπασίστα Τζον Ντίκον, αντίστοιχα, ενώ ο Τομ Χόλαντερ κάνει το μάνατζέρ τους, Τζιμ Μπιτς.
Όχι ότι και σε αυτή της την ενσάρκωση η ταινία δεν αντιμετώπισε δυσκολίες: μετά την αργία των Ευχαριστιών κι εν μέσω του πρώτου κύματος των αποκαλύψεων του #MeToo, ο σκηνοθέτης Μπράιαν Σίνγκερ (Συνήθεις Ύποπτοι, Χ-Men) δεν επέστρεψε ποτέ στο πλατώ, οδηγώντας την Fox να τον απολύσει και να τον αντικαταστήσει με τον Ντέξτερ Φλέτσερ (Terminal) που ολοκλήρωσε τα γυρίσματα, αλλά δεν θα λάβει τελικά κανένα credit. Μια μέρα μετά την απόλυσή του, ο Σίνγκερ κατηγορήθηκε για άλλον ένα βιασμό, ενώ σύμφωνα με φήμες η αποχώρησή του οφείλεται σε καβγάδες με τον Μάλεκ (ο ίδιος ο σκηνοθέτης επικαλέστηκε σοβαρό πρόβλημα υγείας συγγενικού του προσώπου). Η παραγωγή, ωστόσο, φαίνεται να ξεπέρασε κι αυτό το εμπόδιο κι έχει εμπιστοσύνη στο τελικό αποτέλεσμα, αν και προς το παρόν η ταινία απουσιάζει από το line-up των φθινοπωρινών φεστιβάλ.
Στην παρακάτω συνέντευξη, ο παραγωγός της ταινίας, Γκράχαμ Κινγκ, μιλάει για τις πρώτες αντιδράσεις των εναπομείναντων μελών των Queen, εξηγεί την επιλογή του Μάλεκ για το ρόλο και περιγράφει το πώς η τεράστια αγωνία του να τιμήσει τη μνήμη του Μέρκιουρι λειτούργησε θετικά για να φέρει εις πέρας αυτή την πολυαναμενόμενη κινηματογραφική βιογραφία.
Μπράιαν Μέι, Γκράχαμ Κινγκ και ο Γκούιλιμ Λι (που υποδύεται τον Μπράιαν Μέι) συζητάνε στα γυρίσματα του Bohemian Rhapsody
Πείτε μας για το project και πώς ξεκίνησε…Ήμουν στο Λονδίνο για τα γυρίσματα του Hugo και ο σεναριογράφος Πίτερ Μόργκαν μού τηλεφώνησε και με ρώτησε αν είμαι θαυμαστής των Queen και του Φρέντι Μέρκιουρι. Είπα ναι, λατρεύω τη μουσική τους κι έχω όλα τα άλμπουμ τους. Είπε «γράφω ένα σενάριο και χρειάζομαι κάποιον για να το προχωρήσει και πιστεύω ότι είσαι ο ιδανικότερος. Νομίζω ότι θα τα πήγαινες καλά με τον Μπράιαν (Μέι), τον Ρότζερ (Τέιλορ) και το μάνατζέρ τους, τον Τζιμ Μπιτς. Αν ενδιαφέρεσαι, μίλα με τον Μαϊάμι Μπιτς». Και ρώτησα «τον Μαϊάμι Μπιτς…;». Και είπε «ναι, έτσι τον φωνάζουν, το όνομά του είναι Τζιμ Μπιτς αλλά ο Φρέντι τον αποκαλούσε ‘Μαϊάμι’ και έμεινε από τότε». Τον πήρα τηλέφωνο, λοιπόν, την επομένη και μιλήσαμε για 3 ώρες, και μετά βρεθήκαμε όλοι μαζί σε μια παμπ. Προφανώς μελέτησα όσο μπορούσα πριν τους συναντήσω και τα πήγαμε πολύ καλά. Τους είπα ότι θα ήθελα πολύ να το αναλάβω αλλά θα χρειαζόμουν τη βοήθειά τους. Όχι για το ποιος θα έχει τον έλεγχο, αλλά επειδή είχα κάνει τις ιστορίες του Χάουαρντ Χιουζ (Ιπτάμενος Κροίσος), του Μοχάμεντ Άλι (Αli) και του Τόνι Μέντεζ (Argo), κι όλες μιλούσαν για το πώς γίνεσαι οικογένεια με τον άλλον και την αλληλοεμπιστοσύνη. Τους είπα «αισθάνομαι πίεση να πω την ιστορία ανθρώπων που είναι ακόμα ζωντανοί σε μια ταινία που θα παιχτεί σε 6.000 οθόνες παγκοσμίως και θα συζητηθεί». Ο Φρέντι δυστυχώς δεν είναι πια μαζί μας, αλλά το υπόλοιπο συγκρότημα είναι. Γι’αυτό και είπα «θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ, αλλά πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί».
Για εσάς, τι βρίσκεται στην καρδιά της ιστορίας; Το πώς αυτός ο άνθρωπος, ο Φρέντι Μέρκιουρι, ένας νεαρός μετανάστης τραγουδιστής που κάποτε δούλευε στο αεροδρόμιο Χίθροου, έγινε ο εμβληματικός frontman των Queen που έπαιξε μπροστά σε 350.000 άτομα στην Βραζιλία ή στο Γουέμπλεϊ για το Live Aid, σε μια από τις σπουδαιότερες εμφανίσεις όλων των εποχών. Αυτή η πορεία που ακολούθησε είναι η καρδιά της ιστορίας.
Ο Ράμι Μάλεκ ΕΙΝΑΙ ο Φρέντι Μέρκιουρι
Τι σας έπεισε πως ο Ράμι Μάλεκ ήταν ο ιδανικός ηθοποιός για να ενσαρκώσει τον Φρέντι; Καταρχάς κάποιος σαν τον Ράμι κάνει καιρό αυτή τη δουλειά και μιλώντας του για 3-4 ώρες καταλαβαίνεις ότι έχει κάτι. [Στην πρώτη συνάντηση] μπορούσες να δεις ότι θα πετύχαινε την εμφάνιση κι ότι είχε τις ικανότητες. Τον κοιτούσαμε τόσο επίμονα με τον Ντένις, που πρέπει να τον φέραμε σε δύσκολη θέση. Οι κινήσεις του μας εντυπωσίασαν. Δεν προσπαθούσε καν να μιμηθεί τον Φρέντι Μέρικιουρι, ήταν απλώς ο εαυτός του. Αλλά είχε μια φυσικότητα. Είχε κάτι. Είχε κάνει πολλή έρευνα για τον Φρέντι και είχε πάθος κι ενέργεια, πράγμα που ήταν η ουσία. Δεν ψάχναμε ποτέ ένα μιμητή. Πάντα αυτό συζητούσαμε με τον Μπράιαν και τον Ρότζερ: δεν κάνουμε ντοκιμαντέρ, αλλά μια κινηματογραφική εμπειρία.
Ένα συγκρότημα είναι μια οικογένεια και θέλατε να το δείξετε επί της οθόνης; Ναι, βάλαμε τους ηθοποιούς να κάνουν παρέα συνέχεια και δεν χρειάστηκε να τους πιέσουμε, το ήθελαν. Δεν υπήρχαν εγωισμοί μεταξύ τους, είναι απλώς 4 πολύ καλοί ηθοποιοί. Αυτό που είχαμε όλοι κοινό ήταν το πάθος για να φτιάξουμε αυτή την ιστορία. Θυμάμαι να τους λέω «έχουμε μια και μοναδική μεγάλη ευκαιρία εδώ και πρέπει να προσπαθήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε και να είμαστε καλυμμένοι από παντού». Ήθελα να νιώσουν την πίεση της αφήγησης, όχι την πίεση της ερμηνείας των χαρακτήρων γιατί αυτό πιέζει τους πάντες σε μια παραγωγή. Δεν είναι μόνο ο Φρέντι, ο Ρότζερ, ο Μπράιαν, ο Τζον και ο Τζιμ Μπιτς – όλοι οι ηθοποιοί έπρεπε να νιώσουν ότι κάναμε τη σωστή ταινία.
“She’s a Killer Queen/Gunpowder, gelatin/Dynamite with a laser beam/Guaranteed to blow your mind/Anytime…”
Τι σας είπαν ο Μπράιαν Μέι και ο Ρότζερ Τέιλορ όταν είδαν το τελικό αποτέλεσμα; Είδαν μια πρώτη εκδοχή και έμειναν άφωνοι. Ήταν πολύ συναισθηματική εμπειρία, μια από τις πιο συγκινητικές μέρες που έχω ζήσει ποτέ σε αυτή τη δουλειά. Είχα παραλύσει από το φόβο [γέλια]. Δεν είδα την ταινία, τους παρακολουθούσα να την βλέπουν. Καθόμουν σε μια θέση που τους κοίταζα και καταλάβαινα την ψυχολογική τους κατάσταση γιατί κανείς μπορεί μόνο να φανταστεί τις αναμνήσεις που θα τους πλημμύρισαν βλέποντάς την. Ήταν απίστευτο. Η σιωπή που ακολούθησε ήταν ανατριχιαστική και ξέρω ότι ήθελαν χρόνο να συλλάβουν αυτό που είδαν. Είναι η δική τους ιστορία κι αγαπούσαν πολύ τον Φρέντι και συγκινήθηκαν. Μετά από λίγο με κοίταξαν και μου είπαν «είναι τέλεια». Λάτρεψαν την ταινία.
Πώς προσεγγίσατε την αναπαράσταση της μουσικής των Queen και συγκεκριμένα της φωνής του Φρέντι; Ο Ράμι τραγουδάει και είχαμε και τον Μαρκ Μαρτέλ, που είναι πολύ καλός τραγουδιστής και ακούγεται ακριβώς σαν τον Φρέντι. Ήρθε στα Abbey Road Studios και προ-ηχογράφησε πολύ υλικό και νομίζω μερικές φορές ούτε ο Μπράιαν Μέι δεν καταλάβαινε τη διαφορά.
Υπάρχουν κάποιες ανησυχίες ότι η ταινία δεν ασχολείται με την ομοφυλοφιλία του Φρέντι κι επιλέγει να επικεντρωθεί στη σχέση του με την Μέρι Όστιν (Λούσι Μπόιντον). Δείχνει κι αυτήν την πτυχή της ζωής του η ταινία; Φυσικά. Η ταινία δεν προσπερνά καμία από αυτές τις πλευρές, γιατί όλες ήταν κομμάτια του εαυτού του Φρέντι. Δεν προσποιούμαστε ότι η Μέρι ήταν κάτι άλλο για τον Φρέντι πέρα από αυτό που πραγματικά ήταν. Οι αληθινοί fans ξέρουν ότι ο Φρέντι άφησε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του σε κείνη και σε κάποια φάση την αρραβωνιάστηκε και ήταν ερωτευμένος μαζί της. Έγινε ερωμένη, κοπέλα, αρραβωνιαστικιά και κολλητή του. Πολλοί δεν το γνωρίζουν αυτό κι αμέσως κατηγόρησαν, αλλά αυτές οι αντιδράσεις προέρχονται από άτομα που δεν έχουν δει την ταινία. Εγώ την έχω δει και επαναλαμβάνω ότι δεν κρύβουμε ποιος ήταν ο Φρέντι. Όμως, η ιστορία του είναι δομημένη περισσότερο ως θρίαμβος παρά ως τραγωδία. Παρακολουθεί τον Φρέντι από την παιδική του ηλικία ως την ιστορική του εμφάνιση στο Live Aid. Όπως συμβαίνει με κάθε βιογραφική ιστορία, επιλέγεις να σταθείς σε συγκεκριμένες στιγμές. Ήμασταν αποφασισμένοι να απεικονίσουμε όσο περισσότερες πλευρές του Φρέντι ήταν δυνατόν. Είμαστε περήφανοι γι’αυτό που καταφέραμε και μπορούμε να υψώσουμε το κεφάλι λέγοντας «αυτή ήταν η ζωή του Φρέντι, δεν την εμπλουτίσαμε, ούτε υπερβάλλαμε». Νομίζω πως είναι λεπτή η ισορροπία.