Ήταν ένα πολύ περίεργο βράδυ Σαββάτου. Ο κόσμος του ΝΒΑ δεν ήταν και τόσο μαγικός, γιατί μπορεί να παρακολουθούμε έναν απ’τους καλύτερους πρώτους γύρους στην ιστορία των πλέι οφ του πρωταθλήματος, αλλά ταυτόχρονα βλέπουμε την αμερικανική εκδοχή του υποκριτικού «πέφτω απ’τα σύννεφα» που έχουμε σπουδάσει πια στην Ελλάδα. Η διαρροή της ηχογράφησης του προέδρου των Los Angeles Clippers όπου εκδηλώνει τις ρατσιστικές ιδέες του, έχει προκαλέσει πανικό στο απόλυτα political correct κλίμα της λίγκας, παρόλο που δεν υπάρχει άνθρωπος εντός του πρωταθλήματος που δεν γνώριζε τις απόψεις του. Ενώ λοιπόν παρακολουθούσαμε στο twitter, αθλητές και παράγοντες να πέφτουν απ’τα σύννεφα, ο DJ Godfather, στενός φίλος και συνεργάτης του DJ Rashad, ανακοίνωσε τα άσχημα μαντάτα.
Ο Rashad Harden, όπως είναι το πλήρες όνομά του, ήταν μόλις 35 ετών και μετά το θρίαμβο του περσινού δίσκου του, μπορείς να ισχυριστείς ότι πέθανε στο απόγειο της καριέρας του και ότι μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, η πόλη του Σικάγο χάνει δύο σπουδαίους εκπροσώπους της house σκηνής της. Κι αν ο Frankie Knuckles πέθανε μετά από επιπλοκές με το διαβήτη που τον ταλαιπωρούσε τα τελευταία δέκα χρόνια, ο DJ Rashad, όπως φαίνεται, απεβίωσε ύστερα από υπερβολική δόση, αφού η αστυνομία της πόλης ανακοίνωσε πως δίπλα στο πτώμα του Rashad βρέθηκαν σύνεργα και υπολείμματα ναρκωτικών ουσιών. Αυτό που ακολούθησε και συνεχίστηκε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής ήταν πραγματικά θλιβερό, αφού μόλις επιβεβαιώθηκε ο θάνατος του απ’τους κοντινούς ανθρώπους της ζωής του, μια σωρεία σπουδαίων καλλιτεχνών έσπευσαν να ποστάρουν στο twitter τους, το δικό τους Dance in Peace. Από το συγκινητικό tweet της Tri Angle Records («συχνά νομίζουμε πως τα πάντα είναι σαν ένα γαμημένο καρτούν. Μέχρι που κάτι αληθινό συμβαίνει και τότε καταλαβαίνουμε») ως τους DJs που εκείνη την ώρα έπαιζαν σε κάποιο κλαμπ, ο χαμός του Harden προκάλεσε συγκινητικές αντιδράσεις από τους συναδέλφους του που εκτιμούσαν πως ο Harden αποτελούσε ένα απ’τα λαμπρά ταλέντα των ημερών μας.
Πράγματι, το 2013 ήταν μια απίστευτη χρονιά για τον Harden, αφού αποτέλεσε ουσιαστικά το χρονικό σημείο που κατάφερε αυτό που είχε ξεκινήσει εδώ και μια δεκαετία με την ομάδα Teklife: να φέρει στο ευρύ κοινό το footwork, τη μετεξέλιξη δηλαδή του ghetto house της πόλης με τους φρενήρεις ρυθμούς του footwork χορού. Ως χορευτής ξεκίνησε άλλωστε κι ο ίδιος, πριν εξελιχθεί σε σπάνιου επιπέδου μάστορα των samples όπως καταλαβαίνεις ακούγοντας για πολλοστή φορά τις τελευταίες μέρες το Double Cup, τον πρώτο footwork δίσκο που εκτιμώ πραγματικά, σαν να μην με ενοχλούν πια τα 160bpm ή να μην έχω αμιγώς ευρωπαϊκή παιδεία (και) στην ηλεκτρονική μουσική. Ο δίσκος του, μαζί με το αψεγάδιαστο EP Rollin’, είναι χωρίς αμφιβολία οι πιο εντυπωσιακές, πρωτοποριακές στιγμές του DJ Rashad και δεν μπορούν παρά να αντιμετωπιστούν ως ένα είδος σύγχρονης soul. Ένα πολύ χαρακτηριστικό και «εύκολο» παράδειγμα είναι το προαναφερθέν EP, όπου πέρα απ’το άψογο ομώνυμο κομμάτι, έκλεινε με εξίσου εντυπωσιακό τρόπο, σαμπλάροντας τον Stevie Wonder και το You Will Know, που είχε κυκλοφορήσει στα τέλη της δεκαετίας του 80, στην Motown.
Η συγγένεια του footwork με το jungle, σε συνδυασμό με τον κοφτερό αισθητήριο του Kode9, έφεραν τον DJ Rashad στην ετικέτα του τελευταίου, Hyperdub, και ταυτόχρονα απομάκρυνε το ιδιαίτερο ήχο του είδους απ’τα στενά όρια του Σικάγο και τον εξίσου κλειστό κύκλο των footwork χορευτών. Η μεγάλη του κληρονομιά είναι αυτή ακριβώς και αποτελεί αρκετό λόγο να επιστρέψουμε στις ουκ ολίγες σπουδαίες στιγμές που πρόλαβε να ηχογραφήσει. Η λέξη «αδικοχαμένος» θα τον συνοδεύει σε κάθε κείμενο που θα γραφτεί από δω και πέρα.
