Ο Ανιμασπύρος σας περιμένει στο 12ο Animasyros από 18-22 Σεπτεμβρίου.
Είναι ένα από τα πιο αγαπημένα ετήσια ραντεβού για τους λάτρεις αλλά φυσικά και δημιουργούς του animation. Το Animasyros στήνει κάθε χρόνο μια μεγάλη γιορτή της ένατης τέχνης στο νησί της Σύρου και φέτος επιστρέφει για 12η φορά από τις 18-22 Σεπτεμβρίου.
Στη 12η διοργάνωσή του, το μεγάλο Διεθνές Φεστιβάλ Animation θέτει στο επίκεντρό του το περιβάλλον και την κοινωνία και παρουσιάζει στα τέσσερα διαγωνιστικά του τμήματα (Διεθνές, Τηλεοπτικές Σειρές & Κατά Παραγγελία ταινίες, Μεγάλου Μήκους – Βραβείο Κοινού, Φοιτητικό Διαγωνιστικό) ταινίες τόσο από καταξιωμένους όσο κι από ανερχόμενους animators.
Με 11 ολοκληρωμένες διοργανώσεις κι άλλη μια στα σκαριά, οπωσδήποτε οι άνθρωποι του Animasyros έχουν πολλές και καλές αναμνήσεις από τις προηγούμενες χρονιές. Γι΄ αυτό ζητήσαμε από τον πρόεδρο, Βασίλη Καραμητσάνη, και την διευθύντρια, Μαρία Ανεστοπούλου, του φεστιβάλ να θυμηθούν τις στιγμές που κρατάνε πιο έντονα από τα προηγούμενα Animasyros. Τα υπόλοιπα έρχονται σε λίγες μέρες…
Ο Βασίλης Καραμητσάνης, πρόεδρος του φεστιβάλ και η Μαρία Ανεστοπούλου, διευθύντρια του Animasyros.
Μ.Α. Από την πρώτη διοργάνωση δεν θα ξεχάσω ποτέ τρία πράγματα: 1. Τον ενθουσιασμό μου για τη μασκότ του Φεστιβάλ. 2. Την αγωνία μου για το εάν θα αρέσουν στο κοινό οι ταινίες που είχαμε επιλέξει για το πρόγραμμα. και 3. Το πάθος και την ενεργητικότητα όλων όσοι εργάστηκαν εθελοντικά για να γίνει πραγματικότητα το πρώτο Animasyros.
Β.Κ.Κ.: Αν θέλω να κρατήσω κάτι από αυτό το πρώτο φεστιβάλ είναι η θερμή υποδοχή από την τοπική κοινωνία και τις αρχές της τοπικής αυτοδιοίκησης χάριν στην προσφορά των οποίων το πρώτο Animasyros ήταν γεγονός και την πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Animasyros από τους φοιτητές του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής με την καθοδήγηση της Ελένης Μούρη και πρωταγωνιστή τον Ανιμασπύρο.
Μ.Α: Ήδη δεν πιστεύουμε ότι τα καταφέραμε και επιστρέφουμε στον «τόπο του εγκλήματος» . Το 2009 δε θα ξεχάσω ότι έπρεπε να κάνω ανάμεσα στα άλλα ταυτόχρονη μετάφραση από αγγλικά σε ελληνικά και αντίστροφα σε «καμπίνα» στο πλαίσιο του πρώτο Επαγγελματικού Φόρουμ που ήταν ο προάγγελος της Αγοράς.
Β.Κ.Κ.: Το 2009 θυμάμαι ότι ήταν η πρώτη χρονιά που σκέφτηκα ότι έπρεπε να γίνουν υπαίθριες προβολές στην Πλατεία Μιαούλη αλλά η Ανεστοπούλου μου τις έκοβε μέχρι το 2014.
Μ.Α: Ήμουν ευτυχής! Είχαμε την Coraline της LAIKA, την αγαπημένη μου ταινία animation, στο Animasyros και οργανώσαμε και ένα κυνήγι θησαυρού στην Ερμούπολη, όπου κρύβαμε τα κλειδιά από την ταινία στην πόλη δίνοντας στοιχεία για το που βρίσκονται στη σελίδα μας στο Facebook. Τα βρήκα όλα εγώ, εννοείται.
Β.Κ.Κ.: Η συνεργασία με τη LAIKA μας έβαλε στο χάρτη των μεγάλων συνεργασιών και αυτό συνεχίστηκε. Εγώ πάλι θυμάμαι που κυνηγούσα μια ομάδα φοιτητών του Ιονίου Πανεπιστημίου και τελικά η πρώτη ταινία ντοκιμαντέρ με θέμα το Animasyros ήταν γεγονός. Κρατάω και τους πρώτους κάδους ανακύκλωσης που φέραμε στο Φεστιβάλ.
Μ.Α: Δε θα ξεχάσω τη συγκίνηση που είχα όταν τηλεφώνησα στην Μαργκό Σκανάτοβιτς, την Ελληνίδα δημιουργό που κέρδισε το Μέγα Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής, με την ταινία της My Mother’s Coat. Η αρχή για την ανοδική πορεία του ελληνόφωνου animation ήταν γεγονός.
Β.Κ.Κ: Το 2011 ήταν η χρονιά που ο δημιουργός της μασκότ Πέτρος Χριστούλιας συνεργάστηκε με τη δημιουργική ομάδα του 3wheels studio και τον σκηνοθέτη Πάνο Ξενάκη και φτιάχτηκε η εισαγωγική ταινία για το Φεστιβάλ όπου ο Ανιμασπύρος καταφθάνει στην Ερμούπολη και δίνει το πρόσταγμα να ξεκινήσει το Animasyros.
Μ.Α.: Το Αnimasyros 5.0 για μένα ήταν: Αναζήτηση μέλους της κριτικής επιτροπής στις παραλίες και στα πάρτι καθώς και ο μαγικός κινηματογράφος σιλουέτας του Μισέλ Οσελό.
Β.Κ.Κ.: Ήταν η χρονιά του Τεν-Τεν του αγαπημένου μου ήρωα και είχαμε κοντά μας τον πιστό βοηθό του Hergé, Alain Baran, λάτρη της Ελλάδας που μας αποκάλυψε πολλά μυστικά για το έργο του μεγάλου Βέλγου κομίστα.
Μ.Α: Στο Αnimasyros 6.0 το κοινό και εμείς ανακαλύψαμε τον Alberto Vasquez που κέρδισε με την ταινία του To αίμα του Μονόκερου το Μέγα Βραβείο και βρήκαμε ως παραγωγό ένα από τα μέλη της Κριτικής Επιτροπής τον Nicolas Schmerkin, ιδιοκτήτη μιας από τις μεγαλύτερες εταιρίες παραγωγής animation στην Ευρώπη. Κάναμε μαζί του στα επόμενα χρόνια πολλές σπουδαίες ταινίες.
Β.Κ.Κ.: Το Φεστιβάλ απέκτησε διεθνή χαρακτήρα, θεμελιώσαμε την συνεργασία μας με το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος σε ένα ευρύτατο αφιέρωμα για το Γαλλικό animation, ενώ το τηλεοπτικό δίκτυο Euronews κάλυψε για πρώτη φορά εξ ολοκλήρου το Φεστιβάλ.
Μ.Α: Το όνειρο του Βασίλη και τελικά και δικό μας έγινε πραγματικότητα: Υπαίθριες προβολές στην Πλατεία Μιαούλη. Μαγεία! Επίσης, η Ερμούπολη γέμισε με αναμνηστικά της ταινίας Boxtrolls του στούντιο LAIKA και όλοι προσπάθησαν να κάνουν τον Mark Shapiro (διευθυντή επικοινωνίας της εταιρίας) να τους χαρίσει ένα. Επίσης, ο Μένεγος στις 4 το πρωί και ενώ έφευγα από το πάρτι μου έβαλε New Order και δεν έφυγα.
Β.Κ.Κ.: Είναι η χρονιά που έρχεται η πρώτη διεθνής αναγνώριση για το Animasyros. Το φεστιβάλ επιχορηγείται για πρώτη φορά από το Πρόγραμμα Δημιουργική Ευρώπη- Media της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και έτσι κατατάσσεται στα καλύτερα φεστιβάλ της Ευρώπης. Τι καλύτερο! Πόσο μάλλον όταν σε αυτή την έκδοση η κύρια θεματική του είναι αφιερωμένη στη γυναίκα. Οι Μένεγος-Διοσκουρίδης παίζουν για πρώτη φορά στο πάρτι του Φεστιβάλ και εγώ ψάχνω την επόμενη μέρα που είναι η ομάδα παραγωγής!
Μ.Α: Θέλουμε να πούμε το ίδιο αλλά θα σε αφήσω να το πεις.
Β.Κ.Κ.: Η πρώτη συνεργασία του Animasyros με την Εθνική Λυρική Σκηνή και η παρουσίαση της Νυχτερίδας του Στράους σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ευκλείδη και animation Ειρήνης Βιανέλλη. Περηφάνια και συγκίνηση.
Μ.Α.: Θυμάμαι ότι ήμουν στο booth των προβολών στην παράσταση και είχαμε την Ειρήνη μέσω Skype καθώς σπούδαζε στο Cal Arts στο Λος Άντζελες να βλέπει αυτό που είχε δημιουργήσει!
Β.Κ.Κ.: Εγώ θα πω και κάτι άλλο. Θυμάμαι ότι η Μαρία Σκαζή, άτομο με αναπηρίες, φίλη του φεστιβάλ και εκπαιδευόμενη στα εργαστήρια, παρουσίασε την τελετή λήξης!
Μ.Α: Θα θυμάμαι για πάντα το χειροκρότημα που πήραν οι «βετεράνοι» εκπαιδευόμενοι του ΚΑΠΗ Σύρου Ερμούπολης στην τελετή λήξης, όταν προβλήθηκε η ταινία που δημιούργησαν στο πρώτο εργαστήριο για άτομα τρίτης ηλικίας. Κι ότι μας έκλεισε το πάρτι στην ταράτσα του Ινστιτούτου Κυβέλη η αστυνομία.
Β.Κ.Κ.: Στο Animasyros 9.0 κύρια θεματική ήταν ο θρησκευτικός συγκρητισμός. Ήμασταν λοιπόν στο Θέατρο Απόλλων και ομιλητές-εκπρόσωποι των τεσσάρων επικρατέστερων θρησκευτικών δογμάτων στον ελλαδικό χώρο (Ορθοδοξίας, Καθολικισμού, Εβραϊσμού και Μουσουλμανισμού), μίλησαν για πολλά, κυρίως όμως για την αξία της διαφορετικότητας «που διαλέγεται και συνδιαλέγεται, που προάγει την εξωστρέφεια και την οικουμενικότητα αξιών, όπως η δικαιοσύνη, η φιλευσπλαχνία, η αγάπη κι ο σεβασμός. Τέλος, φύγαμε από την Ερμούπολη και πήγαμε στην Ποσειδωνία και την Άνω Σύρο με υπαίθριες προβολές που έγιναν δεκτές με ενθουσιασμό από το κοινό!
Μ.Α.: 10 χρόνια Animasyros. Κρατάω το ότι ήμασταν όλοι εκεί και την αναδρομική έκθεση για την επέτειό μας που έγινε στην Έπαυλη Τσιροπινά στην Ποσειδωνία. Είδαμε όλη μας την ιστορία σε εικόνες.
Β.Κ.Κ.: Ο Ανιμασπύρος έγινε πραγματικά τρισδιάστατος. Το γλυπτό της μασκότ αναπτύχθηκε από τους γλύπτες Γιώργο Κοντονικολάου, Χρήστο Μπληγιάννο και Ηλία Σιψά από το Β’ Eργαστήριο Γλυπτικής του Καθ. Γιώργου Λάππα, με επιμέλεια της Καθ. Αφροδίτης Λίτη της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Βρίσκεται πλέον στο αίθριο του Δημαρχείο Σύρου Ερμούπολης. Τέλος, θα θυμάμαι την εντυπωσιακή συναυλία του Theodore στα σκαλιά του Δημαρχείου που σηματοδότησε τη λήξη της δέκατης διοργάνωσης.
Μ.Α: Θα κρατήσω τις κατάμεστες αίθουσες παρά τον τυφώνα και το ότι ο Καραμητσάνης με ανέβασε στη σκηνή για πρώτη φορά στην έναρξη του Φεστιβάλ.
Μ.Α +Β.Κ.Κ: Ο τυφώνας Ξενοφών & ο Τυφώνας Ζορμπάς! Καμία χρονιά δεν ξεχνάμε το καθιερωμένο ραντεβού μας μετά το τέλος κάθε μέρας στο Μποέμ, τις νουγκατίνες που μας φέρνει κάθε πρώτη μέρα ο Πρόεδρος στο θέατρο, τη θέα από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου το ξημέρωμα της πρώτης μέρας κάθε φεστιβάλ, την ετήσια φωτογραφία στα σκαλιά του Απόλλωνα, τη συγκίνηση όλων των τελετών λήξης όταν όλοι οι εκπαιδευόμενοι ΑμεΑ, μικροί, μεγαλύτεροι και «βετεράνοι», περήφανοι στη σκηνή χειροκροτούνται. Σας περιμένουμε στο Animasyros 12!