Αν είναι Μάης, είναι εποχή για Κάνες, το υπέρλαμπρο φεστιβάλ της Κυανής Ακτής, που ξεκίνησε το μύθο του το Σεπτέμβρη του ’46, ανεβαίνοντας γοργά προς το θρόνο της κινηματογραφικής ιντελιγκέντσιας όσο περνούσαν τα χρόνια, για να αποδεχτεί το πεπρωμένο του και να γίνει η νούμερο ένα πλατφόρμα εκτόξευσης οσκαρικών δολωμάτων στις αρχές του αιώνα μας, με την ανάληψη των ινίων του προγραμματισμού του από τον Thierry Fremaux το 2001.
Ο άνθρωπος που έφερε πανηγυρικά στη γαλλική Ριβιέρα ταινίες όπως το Moulin Rouge! του Buz Luhrmann, το Mystic River/Σκοτεινό Ποτάμι του Clint Eastwood, το The Pianist /Ο Πιανίστας του Roman Polanski και το Moonrise Kingdom /Ο Έρωτας του Φεγγαριού του Wes Anderson, απενοχοποίησε με τις επιλογές του την επέλαση των χολιγουντιανών μεγαθήριων στο ύψιστο προπύργιο της ευρωπαϊκής σινεφιλίας, βοηθώντας έτσι να εδραιωθεί όχι μόνο η πρωτοκαθεδρία των Κανών ως απόλυτος προορισμός για τις δημιουργικές δυνάμεις της παγκόσμιας κινηματογραφίας, αλλά και ως η μεγαλύτερη εμποροπανήγυρη των ανθρώπων που ζουν απ’ το σινεμά ως βιομηχανία.
Όταν αργότερα άνοιξε την κερκόπορτα του φεστιβάλ σε ισοπεδωτικές εκστρατείες marketing, υποδεχόμενος λιμοκοντόρικα τα Louboutin των κοριτσιών του Sex and the City και τα τραχτερωτά λάστιχα των Transformers, ο Fremaux έλαχε βέβαια ανελέητου χλευασμού, ο οποίος συνδυάστηκε με μια παγκόσμια οικονομική κρίση που περιόρισε τα πανηγύρια των Κανών σε πιο γήινα επίπεδα, με αποτέλεσμα οι Κάνες να περνούν τα τελευταία δύο-τρία χρόνια τις πιο νηφάλιες χρονιές τους -όχι βέβαια χωρίς λαμπερές πρεμιέρες, αλλά πάντως χωρίς θηριώδη σόου να μετατρέπουν τη Ριβιέρα σε τσίρκο. Το φετινό πρόγραμμα των επίσημων επιλογών είναι ενδεικτικό μιας τέτοιας γειωμένης χρονιάς, με την έλλειψη των βαβουριάρικων χολιγουντιανών συμμετοχών να υπογραμμίζεται κι απ’ την αδύναμη συγκομιδή του Sundance, το οποίο δεν κατάφερε να στείλει εκπροσώπους του ανεξάρτητου αμερικανικού στην από ‘δω μεριά του ωκεανού.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η ομάδα επιλογών του Fremaux σηκώνει κανέναν τοίχο: κατ’ αρχήν το Expendables 3 /Αναλώσιμοι 3, ετοιμάζει ένα κάποιο προωθητικό event και το How to Train Your Dragon 2 /Πώς να Εκπαιδεύσετε το Δράκο σας 2, θα ντεμπουταριστεί στα εκτός συναγωνισμού, ενώ η αμερικανική παραγωγή θα έχει διπλή εκπροσώπηση και στο Επίσημο Διαγωνιστικό. Ο Tommy Lee Jones θα παρουσιάσει το δεύτερο σκηνοθετικό του πόνημα επιστρέφοντας στο εσωτερικό western με το The Homesman, ενώ ο Bennett Miller, δις οσκαρικός υποψήφιος με τα Capote και Moneyball, θα κάνει το πρώτο του πέρασμα στα γαλλικά χαλιά για να πρεμιερίσει το Foxcatcher, την ιστορία δυο παλαιστών που μπλέκουν με τον λάθος χορηγό και το πληρώνουν με τη ζωή του ενός τους. Παράλληλα, ο Ryan Gosling θα μαζέψει φλας φωτογράφων και αναστεναγμούς χιπστερίας με το σκηνοθετικό ντεμπούτο του, το κρυπτικό Lost River, που αποτελεί εύκολα τον πλέον πολυαναμενόμενο τίτλο του παράλληλου τμήματος του φεστιβάλ, Un Certain Regard /Ένα Κάποιο Βλέμμα -μετά το Ξενία, βέβαια, του δικού μας, Πάνου Κούτρα.
Οι Channing Tatum, Mark Ruffallo και Steve Carell, πρωταγωνιστές στην ταινία του Miller, θα ηγηθούν και του χολιγουντιανού star power, του οποίου την παρουσία θα ενισχύσουν η Kristen Stewart ως δευτεραγωνίστρια στη νέα ταινία του Olivier Assayas, κι ο Robert Pattinson με διπλή συμμετοχή στo σατιρικό Maps to the Stars του David Cronenberg και το θριλερικο The Rover του David Michod στα μεταμεσονύχτια. Παράλληλα, Hillary Swank και Ryan Reynolds θα έχουν εδώ την ευκαιρία τους να ανανήψουν τις καριέρες τους απ’ τη νάρκη στην οποία φαίνεται να έχουν πέσει τα τελευταία χρόνια, με την πρώτη να πρωταγωνιστεί απέναντι στον Tommy Lee Jones και τον δεύτερο να κουβαλάει επάνω του την επάνοδο του Atom Egoyan στην πρώτη γραμμή με το The Captive, μετά την περσινή αφλογιστία του Devil’s Knot.
Βετεράνοι εκπρόσωποι της Καναδικής σκηνής, οι Egoyan και Cronenberg θα συναντήσουν στο Επίσημο Πρόγραμμα τον 25χρονο συμπατριώτη τους Xavier Dolan. Το παιδί-θαύμα των Κανών και αγαπημένη ανακάλυψη του φεστιβάλ, που πέρσι τα βρόντηξε και πήγε στη Βενετία με το Tom at the Farm απηυδισμένος που πέρασε τρία χρόνια στα παράλληλα προγράμματα του φεστιβάλ, φέτος παίρνει την πολυπόθητη προαγωγή στο μεγάλο διαγωνιστικό με το Mommy, την πέμπτη του σκηνοθετική δουλειά. Εκεί, ο πιτσιρίκος αναβιωτής της γαλλικής nouvelle vague, θα συναντήσει και έναν απ’ τους επιδραστικότερους θιασώτες της, τον Jean Luc Goddard, που επιστρέφει στο διαγωνιστικό με το Adieu au Langage, 13 χρόνια μετά την τελευταία του συμμετοχή με το Eloge de L’ Amour /Η Ελεγεία του Έρωτα.
Η μικροσκοπική διάρκεια των 70 λεπτών και το γεγονός ότι είναι γυρισμένη σε 3D, είναι δύο στοιχεία που σε προϊδεάζουν για τον φορμαλιστικό παροξυσμό που αναμένεται να ξεσπάσει γύρω απ’ την ταινία του Goddard, ο οποίος παρ’ ότι ηγετική φυσιογνωμία του γαλλικού σινεμά, δεν έχει σηκώσει ποτέ Χρυσό Φοίνικα. Απίθανο να το καταφέρει τώρα βέβαια, όμως τουλάχιστον έχει περισσότερες πιθανότητες για κάποιου είδους τιμητική διάκριση απ’ ότι οι άλλοι τρεις συμπατριώτες του: ο Bertrand Bonello αναμένεται απλώς να χαϊδέψει τη γαλλική ωραιοπάθεια με το Saint Laurent, τη δεύτερη βιογραφία του διάσημου μόδιστρου για φέτος, ο Olivier Assayas θα ρίξει το βάρος του στο βραβείο ερμηνείας, με το Clouds of Sils Maria να έχει στηθεί αποκλειστικά επάνω στην πρωταγωνίστριά του, Juliette Binoche, ενώ ο οσκαρούχος σκηνοθέτης του The Artist, Michelle Hazanavicius φαίνεται να κάνει δοκιμαστικά για Hollywood με το The Search, το remake του ομότιτλου πολεμικού δράματος του 1948.
Οι δις βραβευμένοι και αεί παρόντες αδερφοί Dardenne από το Βέλγιο, δεν θα μπορούσαν να στερήσουν απ’ την Κρουαζέτ το Deux Jours, Une Nuit τους, με την Marion Cotillard σε ρόλο γιάπισας υπό εξαφάνιση, ενώ την παντιέρα ρόσσα θα σηκώσουν κι οι βετεράνοι Βρετανοί Ken Loach και Mike Leigh με τα Jimmy’s Hall και Mr. Turner αντίστοιχα. Ο Τούρκος Nuri Bilge Ceylan, πολυνίκης στα μικρότερα βραβεία της διοργάνωσης, φέτος θα φέρει το Winter Sleep στις Κάνες, όπου μαζί με τον Ρώσο Andrey Zvyagintsev και τον Μαυριτανό Abderrahmane Sissako, θα συμπληρώσουν την ομάδα των πάλιουρων που θα πλαισιώσουν το νέο αίμα του Αργεντίνου Damina Szifron, της Ιαπωνέζας Naomi Kawase και της Ιταλίδας Alice Rohrwacher, με την τελευταία να αποτελεί το φαβορί σε περίπτωση που η επικεφαλής της κριτικής επιτροπής, Jane Campion, αποφασίσει να εκπληρώσει την προφητεία που θέλει την πρώτη στην ιστορία του θεσμού χρυσοφοινικομένη γυναίκα σκηνοθέτιδα να προσπαθήσει να βραβεύσει τη δεύτερη.
Σε όλες τις περιπτώσεις πάντως, η Popaganda θα είναι εκεί, να ψήνεται απ’ τον ήλιο στις ουρές τις Κρουαζέτ, για να σας μεταφέρει όλον τον καταιγισμό εικόνων εντός και εκτός των αιθουσών, χάρη στην ευγενική υποστήριξη της Aegean Airlines.