Η Χρυσή Ενδεκάδα των 52ων Δημητρίων της Θεσσαλονίκης

Οι ιθύνοντες μπορεί να μην είχαν κάτι τέτοιο κατά νου, αλλά από τον δικό μου έγινε εύκολα αντιληπτός ένας ιδιαίτερος συμβολισμός στην επιλογή του Καυταντζόγλειου για την συνέντευξη Τύπου των 52ων Δημητρίων, ως κατακλείδα του «σίριαλ» που κράτησε όλο το καλοκαίρι σχετικά με την πραγματοποίηση ή μη του Φεστιβάλ.

Μετά από την οριακή καταψήφιση, στα τέλη Ιουλίου, του προγράμματος από το δημοτικό συμβούλιο, εξαιτίας της παγιωμένης, πια, ενδοπαραταξιακής διαμάχης της «Πρωτοβουλίας» και των αντιδράσεων της αντιπολίτευσης στο δημοτικό συμβούλιο σχετικά με το ότι μία από τις πιο σημαντικές εκδηλώσεις του φεστιβάλ έχουν να κάνουν με τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την Οκτωβριανή Επανάσταση, ήταν κάπως σαν η πολυμελής ομάδα της καλλιτεχνικής επιμέλειας και της εν γένει διοργάνωσης, με πρωτοστατούντα τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη να δηλώνει, έστω μεταφορικά, ότι «οι αντίπαλοι μας έβγαλαν στη σέντρα, αλλά εμείς τα καταφέραμε, η μπάλα είναι στα πόδια μας και η ομάδα μας θα παίξει όπως ακριβώς το είχε σχεδιάσει».

«Ξέρετε, τα επτά χρόνια μιας σχέσης είναι τα πιο δύσκολα. Ή χωρίζεις ή προχωράς. Δεν θεωρώ τυχαία την κρίση που περάσαμε φέτος», είπε στους δημοσιογράφους το βράδυ της 19ης Σεπτεμβρίου, θέλοντας ορθώς, τώρα πια που τα πράγματα έχουν πάρει το δρόμο τους, να «ελαφρύνει» το κλίμα η αντιδήμαρχος πολιτισμού Έλλη Χρυσίδου, για να πάρει μετά το λόγο ο Γιάννης Μπουτάρης. «Δεν έχω να πω σπουδαία πράγματα. Φέτος είναι ειδική χρονιά μιας κι έχουμε τα 100 χρόνια της ρωσικής πρωτοπορίας», είπε μεταξύ άλλων, καταλήγοντας στη φράση που τα τελευταία χρόνια των περιορισμένων μπάτζετ και της αμείωτης όρεξης, έχει χρησιμοποιηθεί τόσο συχνά ώστε να αποτελεί πια το άτυπο μοτο του φεστιβάλ. «Προσπαθούμε να δώσουμε μια άλλη διάσταση στα Δημήτρια. Θέλουμε να αποτελούν ένα παράθυρο εξωστρέφειας για τη Θεσσαλονίκη. Αυτά από μένα, ευχαριστώ» είπε από το κέντρο του γηπέδου, πατώντας τον ολοκαίνουριο χλοοτάπητα (εδώ νομίζω ότι υπάρχει άλλος ένας ευκόλως εννοούμενος συμβολισμός), λίγο πριν κλείσουν τα μικρόφωνα για να αρχίσουν οι κουβέντες στα πηγαδάκια για το ποιες είναι οι πιο κομβικής σημασίας εκδηλώσεις των φετινών Δημητρίων. Κατά τη γνώμη της Popaganda είναι αυτές οι 10+1.

Κυριακή 01.10 – Κυριακή 03.12
Revolution In Art

Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 ετών από την Οκτωβριανή Επανάσταση, η αυλαία των φετινών Δημητρίων σηκώνεται με μία πολυμεσική έκθεση που σε μεγάλο βαθμό βασίζεται στην ανεκτίμητη συλλογή και το αρχείο Κωστάκη του ΚΜΣΤ, και έχει ως στόχο να αναδείξει το ανεπανάληπτο και πολυεπίπεδο ρεύμα της Ρωσικής Πρωτοπορίας, και των ριζικών κοινωνικοπολιτικών, ιδεολογικών, φιλοσοφικών και επιστημονικών αλλαγών που οδήγησαν στην κορύφωσή του.

Δευτέρα 02.10
OOOO – The Dream of Gogol

https://www.youtube.com/watch?v=kVFaOlawtqQ

Με την υπογραφή του Sfumato Laboratory Theatre που ξεκίνησε το 1989 από τη Βουλγαρία για να αποκτήσει σύντομα κύρος παγκοσμίως, η συγκεκριμένη πολυβραβευμένη παράσταση (για κάποιους η καλύτερη στην πολυετή ιστορία της ομάδας) είναι η ιδανική αφορμή και ευκαιρία για να «βυθιστεί» κανείς στο σύμπαν του Γκόγκολ. Όσοι πιστοί στο πειραματικό θέατρο, σπεύσατε με μάτια ορθάνοιχτα.

Τρίτη 03.10
Omar Sosa

Θεωρείται ένας από τους πιο εξέχοντες εκπροσώπους της χρυσής τομής ανάμεσα στη jazz και την αφροκουβανέζικη μουσική παράδοση και οι επτά υποψηφιότητες για βραβείο Grammy είναι αν μη τι άλλο απόδειξη επ’ αυτού. Στη Θεσσαλονίκη θα δούμε τον Κουβανό πιανίστα και συνθέτη παρέα με τον Seckou Keita, τον οποίο οι μύστες της world music λατρεύουν ως επίγειο θεό της kora (αφρικανική άρπα, για να καταλαβαινόμαστε).

Τρίτη 03.10
How To Steal A Chair

Μπορεί και να προτρέχω αλλά αυτό το ντοκιμαντέρ ίσως και να κλέψει την παράσταση σε όλο το φεστιβάλ. Ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Καμπούρογλου πραγματεύεται την ιδιαίτερη προσωπικότητα του 73χρονου designer, συλλέκτη και δασκάλου Στέργιου Δελιαλή που στα 90s κατάφερε να υλοποιήσει το πρωτοποριακό -και αδιαμφισβήτητα σημαντικό για όλα τα κατά καιρούς ανήσυχα, δημιουργικά πνεύματα της πόλης- Μουσείο Design Θεσσαλονίκης, για να δει το «παιδί» του να πέφτει πάνω στον τοίχο της οικονομικής κρίσης και τον εαυτό του στον τοίχο της υπαρξιακής.

Τετάρτη 04.10
Our Secrets

Στα 80s της κομμουνιστικής κυριαρχίας στην Ουγγαρία διαδραματίζεται η παράσταση του ξακουστού Béla Pintér, με πρωταγωνιστές τους θαμώνες ενός χορεύτικού κέντρου, ανάμεσα στους οποίους υπάρχει και ένας χαφιές, οπότε η μία αποκάλυψη διαδέχεται την άλλη, σε ένα κωμικοτραγικό πλαίσιο όπου όλοι κοιτάζουν τις πλάτες τους να δουν αν είναι καρφωμένο μαχαίρι αυτό που τους ενοχλεί. Η παράσταση είναι κατάλληλη για άνω των 18 ετών.

Πέμπτη 05.10 & Παρασκευή 06.10
Στέλλα κοιμήσου

https://www.youtube.com/watch?v=76E_mGqMAWo

Όταν πριν από ένα περίπου χρόνο έγινε γνωστό ότι ο Γιάννης Οικονομίδης θα έκανε το ντεμπούτο του στο θέατρο, δεν ήταν λίγοι αυτοί που κράτησαν μικρό καλάθι για το αν θα τα κατάφερνε η ιδιαίτερη (συγκλονιστική κατά τη σύσσωμη γνώμη της Popaganda) σκηνοθετική φωνή του να λειτουργήσει και στο σανίδι. Έλα μου όμως που ο Οικονομίδης καθήλωσε για πολλοστή φορά τους πάντες. Ξέρω αρκετούς Θεσσαλονικείς που το έφεραν βαρέως που δεν κατάφεραν να κατέβουν στην Αθήνα για να δουν το έργο. Τώρα δεν έχετε καμία δικαιολογία καρντάσια.

Τρίτη 17.10
Moeder 

https://www.youtube.com/watch?v=bLsum2sxUjc

Με τον αέρα του συναισθηματικού roller coaster που έχει προκαλέσει στους θεατές ανά την Ευρώπη, φτάνει και στη Θεσσαλονίκη η παράσταση των Peeping Tom, μιας από τις πιο έγκριτες χορευτικές ομάδες διεθνώς. H συγκεκριμένη παράσταση αποτελεί τη δεύτερη μιας τριλογίας που ξεκίνησε με το Vader για να ολοκληρωθεί το 2019 με το Kind, και με όχημα ένα ιδιότυπο πάντρεμα χορού, μουσικής και θεάτρου, οι Peeping Tom θίγουν θέματα τόσο οικουμενικά όσο είναι όλα όσα ξεκινάνε με αφετηρία τις ενδοοικογενειακές σχέσεις. Η παράσταση είναι κατάλληλη για παιδιά άνω των 10 ετών.

Πέμπτη 19 Οκτωβρίου
Markus Stockhausen – Florian Weber

https://www.youtube.com/watch?v=i1Zt6KmI260

Αν και ο Markus Stockhausen φέρει ένα τόσο βαρύτιμο επώνυμο και προφανώς θα τον ακολουθεί για πάντα η κληρονομιά του πατέρα του, Karlheinz Stockhausen, ενός εκ των πιο πρωτοποριακών συνθετών του 20ου αιώνα, έχει καταφέρει μέσω της προσωπικής πορείας που έχει χαράξει εδώ και δεκαετίες να αναχθεί σε έναν από τους πιο σημαντικούς τζαζ συνθέτες και αυτοσχεδιαστές. Στη Θεσσαλονίκη θα συμπράξει επί σκηνής με τον επίσης σπουδαίο τζαζ πιανίστα Florian Weber, με τον οποίο μόλις κυκλοφόρησαν μαζί δίσκο με την ούγια του θρυλικού jazz label ECM.

Παρασκευή 20.10 – Πέμπτη 30.11
Γιώργος Λάππας, Magams Of Blood And Magams Of Milk

Την έκθεση επιμελούνται η Αφροδίτη Λίτη, γλύπτρια και Καθηγήτρια Γλυπτικής στην ΑΣΚΤ, και ο Ντένης Ζαχαρόπουλος, Ιστορικός και Κριτικός της Τέχνης και Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Πινακοθήκης, Μουσείων και Συλλογών του Δήμου Αθηναίων, και αποτελεί ένα πολύ σημαντικό αφιέρωμα σε έναν σπουδαίο Έλληνα καλλιτέχνη που έφυγε από τη ζωή το 2016 αλλά θα μνημονεύεται στο διηνεκές ως ένας από τους πιο σημαντικούς σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Τετάρτη 25.10
Ρωσική Επανάσταση

Φωτογραφία του Τάσου Θώμογλου

Στην Ελλάδα ο Λιθουανός σκηνοθέτης Τσέζαρις Γκραουζίνις πρωτοεμφανίστηκε με το «Δάφνης και Χλόη, Ταξίδι Αναψυχής» στο Θέατρο Πορεία, για το οποίο απέσπασε το Βραβείο Σκηνοθεσίας Κάρολος Κουν 2007. Από τότε έχει σκηνοθετήσει και άλλες παραστάσεις που έχουν κερδίσει κοινό και κριτικούς. Στα φετινά Δημήτρια, με αφορμή την ημερολογιακή συγκυρία των 100 χρόνων που έχουν περάσει από τότε, ανεβάζει μια παράσταση για τις πρώτες μέρες της Ρωσικής Επνάστασης, ιδωμένης μέσα από την οπτική ενός ανθρώπου της διπλανής πόρτας που έζησε αυτή την τομή της ιστορίας.

Μέχρι Κυριακή 15.10
Open Call Photography – 52Δ Moments

Labattoir, 26ης Οκτωβρίου 35. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.