Ακούμε τα τραγούδια τους, πηγαίνουμε στις συναυλίες τους, αγοράζουμε τους δίσκους τους. Ξέρουμε το όνομα της μπάντας που αγαπάμε αλλά ξέρουμε γιατί αποφάσισαν να “βαφτιστούν” έτσι; Κι αν κάποιοι από αυτούς κάπως δυσφορούν όταν τους ρωτάς “πώς προέκυψε το όνομα σας;” η αλήθεια είναι ότι το όνομα αποτελεί ένα είδος ταυτότητας, πόσο μάλλον όταν το επιλέγεις εσύ ο ίδιος. Ρωτήσαμε λοιπόν 18 ελληνικές μπάντες “γιατί σας λένε έτσι;” και οι απαντήσεις ποικίλλουν. Από μία τίμια ανάλυση με κάποια μικρή ιστορία ή κάποιο σκεπτικό μέχρι… Χμ, θα δείτε.
Last Drive
Το 1983,ο Αλέξης, ο Νίκος κι εγώ (ο Χρήστος) έχουμε ήδη συναντηθεί κι έχουμε ξεκινήσει τη μπάντα που αργότερα θα γίνει γνωστή σαν Last Drive. Εκείνη την εποχή, ανάμεσα από πρόβες και διάφορες νεανικές αλητείες, συχνάζαμε σε ένα μπαρ στην Χάριτος που λεγόταν Snowball και στο οποίο σύχναζαν οι πρώτοι πανκς της Αθήνας, διάφοροι ροκαμπιλάδες, μουσικοί συντάκτες και γενικά όλοι εκείνοι που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έπαιξαν κάποιο ρόλο εκείνη την περίοδο. Ένα βράδυ καθόμουν μαζί με τον Αλέξη στη μπάρα και είχαμε πιάσει κουβέντα για το πως θα ονομάσουμε το γκρουπ. Χρειαζόμασταν ένα όνομα, το οποίο θα είχε όλα εκείνα τα στοιχεία που πιστεύαμε ότι χαρακτήριζαν τη μουσική μας…ταχύτητα, μία αίσθηση κινδύνου, νύχτα, αλητεία, αναφορές σε αυτοκίνητα και μηχανές, κ.λ.π. Καθώς συζητούσαμε όλα αυτά, ξαφνικά η ματιά μου έπεσε στον τιμοκατάλογο του μπαρ, που δεν του είχα δώσει ποτέ προσοχή. Στο κομμάτι που αφορούσε τα κοκτέιλ, κάτω-κάτω, σχεδόν κρυμμένο υπήρχε ένα όνομα κοκτέιλ το οποίο δεν είχα ξανακούσει ποτέ και δεν έγραφε και τα συστατικά του. Το όνομα αυτό ήταν βέβαια Last Drive και ρώτησα τον Ηλία, τον μπάρμαν του μαγαζιού, τι περιείχε αυτό το ποτό και γιατί το έχει ονομάσει έτσι. Η απάντηση του ήταν η εξής: «Τα μέρη και τα συστατικά του δεν θα τα μάθετε ποτέ. Το όνομα του είναι Last Drive γιατί όποιος το πιεί πριν φύγει , θα κάνει ίσως τη τελευταία κούρσα της ζωής του». Μόλις ακούσαμε μαζί με τον Αλέξη, την απάντηση του, καταλάβαμε ότι το όνομα της μπάντας είχε βρεθεί.
Closer
Tο 1991 κάνουμε την πρώτη μας συναυλία ως Nirvana άλλα επειδή 1ον στην ιδία συναυλία έπαιξαν και οι Νιρβάνα τζιβανα (μικρό το κακό ) και 2ον όταν άνοιξα το MTV την άλλη μέρα έδειχνε 20 φορές την ήμερα το smells like teen spirit, έπρεπε να αλλάξουμε όνομα. Έτσι στο διάλειμμα κάποιας πρόβας στο στούντιο του Φόρη στην πλ.Βικτωριας, ο φίλος Σάκης μας είπε: «Γιατί δεν το λέτε ” Closer”; Όλο διασκευές από αυτόν τον δίσκο των Joy Division παίζετε όταν δεν προσπαθείτε τα δικά σας» Κι έτσι είμαστε οι Closer.
1000mods
Κάπου το 2005 ύστερα από μια πρόβα στο κέντρο της Αθήνας είχαμε αράξει και συζητούσαμε για τον κλασσικό βραχνά που έχει να αντιμετωπίσει μια μπάντα, το όνομα. Τότε, λοιπόν, ψάχνοντας σκεφτήκαμε το ενδεχόμενο να βρούμε ένα όνομα σχετικό με το Χιλιομόδι. Χιλιομόδι, ε; Μα πώς; Χίλια μόδια; Τhousand modes! 1000 modes (τότε στην αρχή για λίγο είχαμε κρατήσει και το “e”). Αφού γελάσαμε αρκετά το αφήσαμε στην άκρη και συνεχίσαμε να ψάχνουμε για «σοβαρά» ονόματα. Επειδή όμως πέρασε ο καιρός και δεν είχαμε βρει κάποιο άλλο να μας αρέσει, θυμηθήκαμε αυτό το λογοπαίγνιο που είχαμε κάνει τότε! Το ξανά-σκεφτήκαμε και το κρατήσαμε ασυζητητί: 1000mods!
Penny Dreadful
Ας ξεκινήσουμε με μια απαραίτητη διευκρίνηση: Ως Penny Dreadful δημιουργηθήκαμε τέσσερα ολόκληρα χρόνια πριν την προβολή της ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς. Αν εξαιρέσουμε κάτι ξεκάρφωτα likes στη σελίδα μας στο Facebook η εν λόγω συνωνυμία μας αφήνει παγερά αδιάφορους.
Πήραμε το όνομά μας από τα φθηνά αναγνώσματα θριλερικής θεματολογίας που έκαναν θραύση στη Βρετανία τον 19ο αιώνα. Κόστιζαν μία πέννα και ήταν φοβιστικά. Σαν να λέμε “τρόμος της δεκάρας”. Διασημότερα από τα penny dreadfuls είναι το The Legend of Sleepy Hollow (Ακέφαλος Καβαλάρης) και το Sweeney Todd.
Ως εργαζόμενοι στον χώρο του βιβλίου (ο Γιάννης, ο Πάνος και ο Νίκος καθώς ο Διονύσης προστέθηκε αργότερα) και διαθέτοντας φαντασία που τη στοιχειώνει μια έρημος γεμάτη γλυκούς κινδύνους και σκοτεινές απολαύσεις θέλαμε για τη μπάντα μια κατάλληλη ονομασία. Το “Pulp Fiction” ήταν προ πολλού πιασμένο κι έτσι κατέληξαν στο Penny Dreadful.
Bog Art
Το όνομα Bog art αποτελείται από δύο μέρη, τα οποία αρκετά συχνά πλησιάζουν το ένα το άλλο και ενοποιούνται, φέρνοντας στο μυαλό τον Humphrey Bogart, την καμπαρτίνα και το μπλαζέ του ύφος, το άσπρο και το μαύρο, τον εγκλωβισμό σέ ένα μέρος όπως η Καζαμπλάνκα και τα αδιέξοδα της τελευταίας, «καθώς ο χρόνος περνάει» και τρυφερές αναμνήσεις επιστρέφουν στο παρόν μεταλλαγμένες, φτύνοντας με λύσσα στις σελίδες με το σενάριο του μέλλοντος, μέσα από ένα νέφος καπνού τσιγάρων και μελωδικών γραμμών που διαλύεται και ξανα-συντίθεται κάθε τόσο. Αυτό είναι άλλωστε το επώνυμο που κρυπτογραφήθηκε στο «2 Η.Β.» και πήρε τη θέση του στο πρώτο δίσκο των Roxy Music συμπληρώνοντας ένα φανταστικά πολυσυλλεκτικό παζλ ήχων και συναισθημάτων.
Από την άλλη, «bog» είναι ο βάλτος, το τέλμα, μια έκταση δηλαδή στάσιμου νερού η οποία κρύβει κινδύνους (μερικές φορές και μυστικά), αλλά και έναν ολόκληρο κόσμο από οργανισμούς που υπάρχουν και αλληλεπιδρούν αθέατα, σε πείσμα εκείνων που φοβούνται να μη λερώσουν τα καλά του παπούτσια και επιλέγουν να μείνουν μακριά του, με τον ίδιο τρόπο που μένουν μακριά και από τον «υπόκοσμο» σε κοινωνικό επίπεδο, και παραμένουν ανίδεοι για τις αγωνίες και τις αλήθειες του. Έτσι, από τη μία πλευρά, η τέχνη του βάλτου (bog art) αφορά τόσο την προσέγγιση παραγκωνισμένων μουσικών στοιχείων, όσο και αντιλήψεων οι οποίες συνήθως παραμένουν στο περιθώριο, ενώ από την άλλη αποτελεί αναφορά στη στασιμότητα η οποία άλλοτε είναι καταστροφική και άλλοτε δεν είναι παρά φαινομενική.
Επίσης, όπως μάθαμε διαβάζοντας τον «Μαιτρ και τη Μαργαρίτα» του Σεργκέι Μπουλγκάκωφ, «bog» (бог) αποκαλείται στα ρώσικα ο θεός. Το γεγονός ότι αυτή η ανακάλυψη συνέπεσε χρονικά με τα πρώτα βήματα του συγκροτήματος (κάποια στιγμή πίσω στα 2003 μ.Χ.), έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επιλογή ενος ονόματος που θεωρητικά θα μπορούσε να μας βοηθήσει να εξευμενίσουμε τον Δημιουργό, ή –ακόμη καλύτερα– λόγω της εκ μέρους μας επίκλησης της «Θεϊκής Τέχνης» να εξασφαλίσουμε έναν ξεγυρισμένο αφορισμό από την επίσημη Εκκλησία, ο οποίος θα έδινε ώθηση στην καριέρα μας, καθώς, αποδεδειγμένα, αποτελεί έναν εξαιρετικά αποτελεσματικό και οικονομικό τρόπο προβολής και απόκτησης δημοσιότητας.
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχάσουμε τα «boggarts», τα οποία, σύμφωνα με τις παραδόσεις και τους θρύλους της Αγγλικής υπαίθρου, είναι ταραχοποιά πνεύματα, που διασκεδάζουν δημιουργώντας μικρά ή μεγάλα προβλήματα και αναστάτωση στους ανθρώπους –κάτι σαν τους εγχώριους καλικάντζαρους, ας πούμε.
Thee Holy Strangers
Όταν ψάχνεις το όνομα για γκρουπ θέλεις να σημαίνει τα πάντα και τίποτα, να καλύπτει την φανταστική πορεία μιας ιδέας και την ίδια στιγμή να την αφήνει ελεύθερη για να μπορεί να αναιρεί τον εαυτό της. Στην περίπτωσή μας, το Holy Strangers ήταν ένα από τα πρώτα ονόματα που μας ήρθαν στο μυαλό μέσα από διάφορες κουβέντες: η ιερότητα του ξένου, μια παράδοση που στις μέρες που ζούμε ακούγεται σαν ένα κενό παιχνίδι με τις λέξεις, ένα κακόγουστο αστείο. Δεν έχει σχέση με τη θρησκευτική παράδοση, αλλά με την ιστορία της δεκτικότητας και της ανθρώπινης κοινότητας, τις μάχες και τις γιορτές της κάθε μέρας. Η συζήτηση ξεχάστηκε και ακολούθησε μια περίοδος που στη διάρκειά της έπεσαν στο τραπέζι διάφορα ωραία ονόματα, αλλά πάντα κάτι έλειπε. Έτσι τα βαφτίσια του γκρουπ αναβλήθηκαν για ένα καλοκαίρι, μέχρι που έφτασε η ώρα για το πρώτο μας gig. Το πράγμα δεν σήκωνε άλλη αναβολή και σιγά σιγά αρχίσαμε να μιλάμε για το γκρουπ χρησιμοποιώντας το όνομα Holy Strangers. Προσθέσαμε το Thee γιατί έδινε κάτι ωραίο στον ήχο των λέξεων, κάτι που δεν μπορούσαμε να προσδιορίσουμε αλλά μας άρεσε. Εκ των υστέρων, είναι αυτό που είμαστε και κάνουμε∙ όπως όλοι, είμαστε δυνάμει ιεροί ξένοι στα μάτια των άλλων, ακόμα και σήμερα. Μια μικρή φυλή από outsiders.
Χωρίς Περιδέραιο
Το γκρουπ πήρε το όνομά του από το ομώνυμο τραγούδι Χωρίς Περιδέραιο, το οποίο δεν περιλήφθηκε στους δύο δίσκους που βγάλαμε, την Άνωση το 1983 και το Χορός για Μουσική το 1985. Τα βινύλια αυτά ξανακυκλοφόρησαν το 2008, το 2014 και 2015 από την Ειρκτή και εξαντλήθηκαν σε λίγες μέρες. Το ομώνυμο τραγούδι κυκλοφόρησε σε μία συλλογή της Ειρκτής το 2015. Χωρίς Περιδέραιο σημαίνει αποφυγή του περιττού. Να επικεντρωθούμε στην ουσία. Να δώσουμε χώρο στη φαντασία και την ελευθερία.
The Callas
Το όνομα του project το βγάλαμε μόλις τελειώσαμε το MA Chelsea College of Art που κάναμε μαζί στο Λονδίνο. Είχαμε μόλις ξεκινίσει να κάνουμε ένα live performance παίζοντας με παιδικά παιχνίδια ένα εντελώς DIY art punk πράγμα. Παράλληλα είχαμε αρχίσει να ζωγραφίζουμε posters, flyers, να κάνουμε χειροποίητα εξώφυλλα με spray και κολάζ και glitter. Το Callas αναφέρετε στην Μαρία Κάλας (και έμμεσα και στον Νικόλαο Κάλας). Είναι ένα παλιό Pop Art «παιχνίδι» ανάμεσα στην «υψηλή» και «χαμηλή» τέχνη. Ένα κλείσιμο του ματιού. Σαν γράμματα και σαν ήχος είναι γλυκό και αιχμηρό, αρσενικό και θηλυκό, χαρούμενο και θλιμένο μαζί όπως και η ίδια η Κάλας.
The Big Nose Attack
Όλα ξεκίνησαν στο Τορούν της Πολωνίας το φθινόπωρο του 2009 όταν είχαμε εμφανιστεί με την προηγούμενη μας μπάντα, τους ‘Down & Out’ σε ένα φεστιβάλ. Μετά την εμφάνισή μας, ένας μεθυσμένος Πολωνός ήρθε backstage προσπαθώντας να μας περιγράψει αυτό που είχε μόλις δει και ακούσει. – You sound like the big nose attack, είπε (λόγω της μεγάλης μύτης που είναι χαρακτηριστικό μας και της ενέργειας μας πάνω στην σκηνή). Μας άρεσε πολύ το σχόλιο και έγινε inside joke. Στην αρχή λέγαμε να το κάνουμε τίτλο κομματιού, μετά τίτλο δίσκου… εν τέλει, το 2011 που ξεκινήσαμε σαν ντουέτο ψάχναμε κάτι πρωτότυπο και αστείο και ήταν το πρώτο που μας ήρθε στο μυαλό. Μας άρεσε και έγινε το όνομα της μπάντας.
Puta Volcano
φωτογραφία: Alex Grymanis
Μετά από χαλαρό brainstorming στα πλαίσια μίας ευρύτερης νεανικής αμπελοφιλοσοφίας περί μουσικής, κοινωνίας, πολιτικής και γεωλογίας έπεσαν στο τραπέζι (για την ακρίβεια ξύλινη παλιακή ροτόντα) δύο βαρύγδουπες κενές νοήματος αλλά προκλητικές και ζουμερές λέξεις. Πούτανα Βολκάνο…Είχαν προηγηθεί συνδυασμοί όπως washabi assasinos,τα δυο αδερφια,οι μάγκες δεν υπάρχουν πια κ.α. Αυτές οι δύο λέξεις είχαν εκτόπισμα όμως. Θες από βαθειά αγάπη για την ηφαιστιακή δραστηριότητα; Θες από συνειρμούς που παραπέμπουν στο γαία πυρί μειχθήτω; Μήπως επειδή η γη ξεσπάει απ’ τα χουνέρια που της φτιάνουμε με τις φυσικές καταστροφές; Θες από την ένοχη συνειδητοποίηση ότι η μουσική είναι ενίοτε πουτάνα που ελίσσεται και εξελίσσεται με μυστηριώδεις τρόπους; Όπως και να χει εκείνο το βράδυ οι PutaVolcano έγιναν οι PutaVolcano και η μουσική μας έκτοτε μιλάει για τον άνθρωπο που ελέγχει και δεν ελέγχει το πεπρωμένο του, παγανιστικά,σαν ινδιάνικο στόουνερ.
Τα Παιδιά της Παλαιότητας
φωτογραφία: Σπύρος Καρδάμης
Το όνομα Τα Παιδιά της Παλαιότητας προέρχεται από το τραγούδι «Η Παλαιότητα» του τελευταίου δίσκου των Κόρε. Ύδρο., καθότι η βάση του νέου σχήματος ήταν τα παιδιά πίσω από αυτό το τραγούδι και την ηχητική φιλοσοφία και προσέγγιση που προτάσσει, δηλαδή ο Π.Ε. Δημητριάδης, ο Μάριος Πλασκασοβίτης και ο Νίκος Ραράκος. Το τραγούδι αυτό είναι επίσης το μοναδικό του τελευταίου δίσκου των Κόρε. Ύδρο. (που είχαν πάρει το όνομά τους από τους Κορεσμένους Υδρογονάνθρακες καθώς ήμασταν μαθητές ακόμη) που δεν συνυπογράφει ως δημιουργός ο Αλέξανδρος Μακρής, ο αντίποδας δηλαδή του τραγουδιού “Χάδια”, που δεν συνυπογράφει ο Π.Ε. Δημητριάδης.
Mani Deum
φωτογραφία: Ανδρέας Σιμόπουλος
Mani Deum σημαίνει θεωρητικά το χέρι του θεού. Xρησιμοποιήθηκε ειρωνικά στις αρχές και μετά διαπιστώσαμε οτι χρησιμοποιείται και σαν αργκό για το «δεν φέρω ευθύνη για τίποτα». Μας άρεσε ο ήχος του, ήταν εύηχο και το κρατήσαμε. Παραλλαγή είναι όμως γιατί στα λατινικά είναι λάθος σαν διατύπωση. Δεν θα έλεγες ποτε Mani Deum στα λατινικά, δεν στέκει. Το φτιάξαμε έμεις έτσι για λόγους μελωδικότητας.
Ex-Girlfriend ‘s Perfume
Όταν πέσαμε πάνω σε αυτό το όνομα γελάσαμε πολύ και αποφασίσαμε να το κρατήσουμε. Η αλήθεια είναι ότι σκεφτήκαμε πολλές φορές να το αλλάξουμε και να βρούμε κάτι πιο σύντομο που θα το θυμάται κανείς εύκολα. Ύστερα το φιλοσοφήσαμε και είπαμε ότι ίσως μας ταιριάζει κι ας είναι δύσκολο. Το άρωμα της πρώην δημιουργεί συναισθήματα που με τον καιρό αλλάζουν. Γενικά ό,τι αφήνουμε στο παρελθόν και ειδικά μια συντροφική σχέση μας αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τα κομμάτια που γράφουμε, τα οποία χαρακτηρίζονται από τα διαφορετικά είδη μουσικής που εναλλάσσονται εκεί που δεν το περιμένεις.
Deaf Radio
Deaf Radio είναι ένας πομπός χωρίς δέκτη, «κουφός», απαρχαιωμένος, χωρίς τη δυνατότητα να αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του. Απλά συνεχίζει να εκπέμπει. Αντίστροφα, θα μπορούσε να απεικονίζει μια διαδικασία στην οποία κάποιος εκπέμπει προς κάποιον που δεν μπορεί να αντιληφθεί καν αυτό το σήμα. Ένα ραδιόφωνο για κουφούς.
Cave Children
Το Cave Children ήταν ένα αρκετά εύηχο όνομα και μας άρεσε το γεγονός ότι δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο νόημα. Μέχρι που σε κάποιον θύμισε το Μύθο του Σπηλαίου του Πλάτωνα – ο συμβολισμός αποκαλύπτεται σε όποιον τον αναζητεί μάλλον.
SmackingLips
Οι SmackingLips πήραν το όνομά τους από έναν στίχο του “Monkey Tree”, ενός κομματιού που έγραψε ο Μιχάλης (κιθάρα) το 2009. Την τελική του μορφή όμως την πήρε το 2012, όταν προστέθηκαν ορισμένοι στίχοι του αδερφού του αλλά και ένας και μοναδικός στίχος-έμπνευση του ηθοποιού Θανάση Αλευρά.
Liebe
Tο Liebe στα γερμανικά σημαίνει αγάπη. Δεν έχουμε κάποια σχέση με Γερμανία βέβαια, απλά είναι εύηχο σαν όνομα, μας άρεσε και έτσι το κρατήσαμε.
Chickn
Φωτογραφία: Πηνελόπη Γερασίμου
Δυστυχώς το όνομα μας δεν βγήκε από κάπου.
