Έξυπνες και χιουμοριστικές μικρές αυτοβιογραφικές αφηγήσεις σε μορφή λημμάτων λεξικού. Αντί να περιγράψω περαιτέρω χαρίσματα του βιβλίου, παραθέτω κομμάτι του για να καταλάβετε:
ΔΗΜΟΣΙΟ: «Αν επέστρεφα στην Ελλάδα», έλεγε, «θα άνοιγα εστιατόριο, που θα ονομαζόταν Δημόσιο. Δεν θα μπορούσες να κάνεις κράτηση, αν και θα υπήρχε λίστα αναμονής, εφόσον συμπλήρωνες αίτηση αγοράζοντας φαγώσιμα ή χαρτόσημα από το πλησιέστερο περίπτερο. Τραπέζι θα έβρισκες μόνο αν δεν το έπαιρναν γνωστοί του καταστήματος, που θα είχαν φτάσει αργότερα. Ό,τι και αν έγραφε ο κατάλογος, θα είχε μόλις τελειώσει. Ό,τι και αν είχες παραγγείλει, θα σου έφερναν κάτι άλλο, όταν ήθελαν. Το τι θα πλήρωνες δεν θα ήταν ποτέ εξαρχής γνωστό. Θα είχε τεράστια επιτυχία», συνέχισε, «αν υπήρχε τρόπος να κατοχυρώσεις το όνομα. Γιατί βέβαια», πρόσθεσε, «η ιδέα του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα παραμένει πλατωνική». (εκδόσεις Μελάνι)
Πρόκειται για μια βιογραφία του διάσημου ταξιδιωτικού συγγραφέα και περιηγητή Πάτρικ Λη Φέρμορ, ο οποίος συνέδεσε τη ζωή του με την Ελλάδα. Μάλιστα, η τελευταία του μόνιμη κατοικία ήταν στην Καρδαμύλη της Μάνης. Η ζωή του είναι κινηματογραφική και διαβάζεται με τρομερό ενδιαφέρον: η σημαντική συμβολή του στην Μάχη της Κρήτης, αλλά και γενικότερα η ιδέα του φιλελληνισμού στα καλύτερά της μετά τον Λόρδο Βύρωνα. (μετάφραση Ηλίας Μαγκλίνης, εκδόσεις Μεταίχμιο)