Με το Blackjack του έρωτα, 21 ιστορίες αγάπης ο Γεράσιμος Θεοδόσης εντρυφά στην ψυχογραφία των ερωτευμένων, που άλλοτε εμπαίζουν και αγνοούν και άλλοτε φοβούνται την κυρίαρχη δύναμη του έρωτα. Εμείς, ως αναγνώστες, παρατηρούμε την περίτεχνη αλλά και ανατρεπτική διείσδυση του συγγραφέα στη λίμπιντο, ή αλλιώς την ασταμάτητη επιθυμία μας να επιθυμούμε, μέσα από την αφήγηση ενός “τυχερού παιχνιδιού” ερωτικών στιγμών, μοιρασμένων σε 21 ιστορίες. (εκδόσεις Λιβάνη)
Στο πρώτο του μυθιστόρημα Η μοναδική οικογένεια ο Λευτέρης Καλοσπύρος, μέσα από μια σχεδόν σουρεάλ πλοκή πρωτότυπης γραφής, στοχεύει στη συνειδητοποίηση του αυτο-προσδιοριζόμενου εαυτού. Η «μοναδική ελληνική οικογένεια που δεν έπαιξε στο χρηματιστήριο» είναι η ιστορία του νεαρού χρονικογράφου Ανδρέα Αριθμέντη για την οικογένειά του, που εξελίσσεται όμως σε μια πολλαπλή μυθιστορία του εαυτού του. Κατ’ επέκταση, το βιβλίο αυτό μπορεί να ερμηνευθεί και ως αλληγορία της ιντερνετικής περσόνας. (εκδόσεις Πόλις)
Ο Φαντομάς το αστυνομικό μυθιστόρημα του διάσημου Νορβηγού Τζο Νέσμπο, επαναφέρει τον επιθεωρητή Χάρι Χόλε στη δράση. Αυτή τη φορά ο γιος του Χόλε τυγχάνει να βρίσκεται φυλακισμένος, κατηγορούμενος για τη δολοφονία ενός αγοριού πάνω σε καυγά για ναρκωτικά. Το μείγμα της ψυχολογικής έντασης του επιθεωρητή και της έντονης κριτικής για την αλληλένδετη διαφθορά πολιτικών παραγόντων και εμπορίου ναρκωτικών βρίσκεται στο επίκεντρο της πλοκής με φόντο το σκοτεινό Όσλο. (μετάφραση Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, εκδόσεις Μεταίχμιο).
Ο Ιταλός ποιητής Εουτζένιο Μοντάλε, τιμημένος με το βραβείο Νόμπελ του 1975 παρουσιάζεται μέσα από το Ημερολόγιο του ΄71. Η συγκεκριμένη ποιητική συλλογή σηματοδοτεί τη στροφή του Μοντάλε από τον λυρισμό στη διανόηση και το στοχασμό. Ο διακριτικός του τόνος και η μετρημένη του έκφραση παραπέμπει ακόμα και σε δημοσιογραφικό λόγο. (πρόλογος-μετάφραση-σημειώσεις Νίκος Αλιφέρης, εκδόσεις Άγρα)
Σε λίγες μέρες κυκλοφορεί η συλλογή άρθρων Ή του ύψους ή του βάθους του Νάνου Βαλαωρίτη. Ο ποιητής διαπιστώνει ότι ανέκαθεν στην ιστορία του ελληνικού έθνους ο λαός σε περίοδο κρίσης λειτουργούσε με έναν μυστηριώδη μηχανισμό, τον οποίο κάλλιστα προσεγγίζει η έκφραση “ή του ύψους ή του βάθους”: οι Περσικοί Πόλεμοι του ύψους, ο Πελοποννησιακός του βάθους, η επανάσταση του Εικοσιένα του ύψους, οι εμφύλοι του βάθους. Τα κείμενα είτε με το ειρωνικό τους ύφος, είτε με την ψύχραιμη κριτική τονώνουν το ηθικό του Έλληνα, ο οποίος φαίνεται να έχει εγκλωβιστεί και ταπεινωθεί από τα στερεότυπα της οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής κρίσης. (εκδόσεις Ψυχογιός)
