Η ομάδα SCENE δημιουργήθηκε από τον θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη Ανδρέα Φλουράκη αλλά και νέους, εντυπωσιακούς συγγραφείς που συνεργάζονται μαζί του μέσω των εργαστηρίων γραφής που εισηγείται τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια.
Έχουν προηγηθεί ενδιαφέρουσες παραστάσεις όπως η performance «Άσκηση Ετοιμότητας» το 2016 αλλά και η performace-αναλόγιο σε συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης το 2017, βασισμένη πάνω σε χαρακτήρες του Σαίξπηρ που παρουσιάστηκε στο Ζάππειο, το σώμα της οποίας εκδόθηκε στο συλλογικό τόμο «Μια γιορτή για τον Σαίξπηρ – 16 Συγγραφείς» από τις εκδόσεις Βακχικόν. Ακολούθησε μία συγγραφική έρευνα με αφορμή το «Πέερ Γκυντ» του Ίψεν, και τώρα έχουν σειρά οι 12 θεοί του Ολύμπου, με την performace «Θεϊκά Αντικείμενα». SCENE σημαίνει σκηνή από θεατρικό έργο, ενώ ηχητικά μας παραπέμπει στο πρόσημο συν(+) που ενώνει πολλές νέες δυνάμεις. Αυτός άλλωστε είναι και ο στόχος της ομάδας.
Ανδρέας Φλουράκης
Tι συμβαίνει αυτές τις μέρες στο θέατρο ΜΠΙΠ; Είκοσι έξι συγγραφείς, κάποιοι πιο έμπειροι, κάποιοι στα πρώτα τους βήματα, παρουσιάζουν κείμενά τους εμπνευσμένα από αντικείμενα που σχετίζονται με τη θεϊκή υπόσταση και λειτουργία.
Τι σας ενέπνευσε στους Ολύμπιους θεούς; Ξεκινήσαμε αυτό το πρότζεκτ από τα απλά και καθημερινά αντικείμενα τα οποία εναποθέσαμε σε μία θεϊκή κατοχή προκειμένου να πειραματιστούμε με ενδεχόμενες διαστάσεις που μπορούν να προσλάβουν, αλλά και με τη δυνατότητα επαναπροσδιορισμού του κατόχου τους. Έτσι, ένα τεστ εγκυμοσύνης παίρνει άλλη διάσταση στα χέρια της Αφροδίτης, ή μία μάσκα οξυγόνου νοηματοδοτείται διαφορετικά στα χέρια του Ποσειδώνα.
Ποιος είναι ο σκοπός της performance που σκηνοθετείτε; Nα κινητοποιήσει τη φαντασία μας σε σχέση με το τι είναι θεός στην εποχή μας και να γνωρίσει στο κοινό είκοσι-έξι εντυπωσιακούς συγγραφείς.
Είστε από τους λίγους θεατρικούς συγγραφείς και εισηγητές εργαστηρίων γραφής που δε διδάσκετε μόνο λόγω εμπειρίας, αλλά έχετε master πάνω στη θεατρική γραφή. Τι θα μάθει ένας νέος θεατρικός συγγραφέας από έναν δάσκαλο; Πέρα από την τεχνική, από το πώς γράφει κανείς σήμερα και γιατί, είναι απαραίτητο για έναν μελλοντικό θεατρικό συγγραφέα να ξέρει τι ζητάει σήμερα το θέατρο από αυτόν, εντός και εκτός συνόρων, να μάθει πώς λειτουργεί ολόκληρο το περίπλοκο σύστημα της εγχώριας θεατρικής παράγωγης ώστε να δει τα έργα του ολοκληρωμένα, δηλαδή παιγμένα και όχι αποθηκευμένα μέσα σε έναν υπολογιστή.
Υπάρχει ανάγκη σήμερα στο θέατρο για πρωτότυπα έργα; Είναι πλέον αναγνωρισμένος ο ρόλος που παίζει το καλλιτεχνικό είδος που λέγεται θέατρο στη διαμόρφωση της πολιτιστικής συνείδησης και ταυτότητας. Στην εποχή που βιώνουμε, μια εποχή πολλαπλών φθορών, πιστεύω ότι η δημιουργία νέων πρωτότυπων έργων είναι άμεσα αναγκαία.
Πώς ένας θεατρικός συγγραφέας θα επιβιώσει στις μέρες μας; Είναι δύσκολο γενικά για κάθε πραγματικό καλλιτέχνη, όμως δε θεωρώ ότι είναι αδύνατο.
Τι λείπει σήμερα από το ελληνικό θέατρο; Ο λόγος που το θέατρο έχει αρχίσει να μυρίζει μια ελαφριά σήψη στις μέρες μας είναι ίσως το ότι κάνουμε συνεχώς θεατρικές επαναγνώσεις της λογοτεχνίας, κάποιες γόνιμες, οι περισσότερες προβληματικές, και το ότι προτιμάμε περισσότερο τον νεκρό, κυρίως ξένο, συγγραφέα μόνο και μόνο επειδή είναι ξένος ή/και νεκρός, κατά προτίμηση νεκρός από εβδομηκονταετίας και άνω, για να μην απαιτούνται πνευματικά δικαιώματα.
Υπάρχουν κουλτούρες που επενδύουν στον θεατρικό συγγραφέα; Ασφαλώς, οι πιο εξελιγμένες. Με πρώτη και καλύτερη την αγγλική.
Ποιος είναι ο ρόλος του θεάτρου σήμερα; Το θέατρο σήμερα συνεχίζει αυτό που έκανε πάντα: να επιτελεί την καθαρτήρια λειτουργία της μεταβίβασης των παθών στο κοινό και να είναι ένας σφυγμομετρητής των πραγμάτων που έρχονται. Παρόλο που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην παροντικότητα της θέασης, της ακρόασης και της αναγνώρισης, είναι το είδος που μιλά πρωτίστως για το μέλλον των ανθρώπων, των λαών και του κόσμου. Από τη μεγαλύτερη αφαίρεση έως τον απώτερο ρεαλισμό, το θέατρο μας δίνει τη δυνατότητα, αφενός να φανταστούμε και να αντιμετωπίσουμε αυτό που έχει συμβεί, αυτό που συμβαίνει κι αυτό που έρχεται και αφετέρου να το σκεφτούμε, να το σκεφτούμε καλύτερα. Μία ενέργεια που θεωρώ ότι θα έπρεπε να αποτελεί την αρχή όλων των μελλοντικών σχεδιασμών.
Τι συμβουλή θα δίνατε σε εκείνους που αποφασίζουν να ασχοληθούν με τη συγγραφή; Θα είναι χαζοί αν δεν το κάνουν.
Συγγραφείς/ Ερμηνευτές: Αγγουριδάκη Γεωργία, Αλετρά Πένυ, Αμέντα Μαρία, Αναγνωστοπούλου Ειρήνη, Ασωνίτης Χρήστος, Βέλιου Νατάσα, Γιαννοπούλου Κέλλυ, Γουέσελινκ Μαργαρίτα, Δέδε Θεώνη, Διαμαντόπουλος Έντυ, Δούσμανη Νότα, Κανελλοπούλου Γεωργία, Κατσιφής Γιώργος, Κονταξάκη Χαρά, Κουρνέτα Ελένη, Κυριάκογλου, Κώνστας Χριστόφορος, Κωστοπούλου Ελένη, Μεσσαριτάκη Εύη, Μπακογεώργος Γιάννης, Μπαλτά Μαρία, Νικολαΐδου Όλγα, Παπασταφίδα Χρυσάνθη, Παπούλια Σοφία, Πατσιαβού Βάνα, Ράπτη Νίκη. Guest: Χριστίνα Χριστοφή.
Aφίσα: Χsquare DesignLab