Έχουμε φτάσει στο σημείο κάθε έτους που άπαντες μοιράζουν βραβεία: τα καλύτερα, τα χειρότερα, τα ομορφότερα, τα ασχημότερα, τα γευστικότερα, τα αναλυτικότερα, τα πιο πετυχημένα και από ‘κει και πέρα, ό,τι τραβά η ψυχή σας!
Εμείς λοιπόν θα ασχοληθούμε με τα videogames: τι παίξαμε φέτος και μας άρεσε, τι μας κέρδισε, τι μας εξέπληξε ευχάριστα και τι μας απογοήτευσε; Μέσα από τις εκατοντάδες κυκλοφορίες που μετρήσαμε τους 12 τελευταίους μήνες, ποιες είναι εκείνες που θα σας συνιστούσαμε και γιατί;
Ας αρχίσουμε…
Το παιχνίδι της χρονιάς
Το Fallout 4 ήταν απολαυστικό, αυτό ακριβώς που περίμεναν οι πολυάριθμοι φαν της σειράς. Το Metal Gear Solid V: Phantom Pain ήταν ο πιο γλυκός τρόπος για να πει αντίο στην Konami ο Χιντέο Κοτζίμα. Το Bloodborne ήταν το ιδανικότερο fan service για τους λάτρεις των Star Wars. Κανένα από τα προαναφερθέντα δεν είχε το ειδικό βάρος, την ποιότητα, το μέγεθος και τη μοναδικότητα του The Witcher 3: Wild Hunt. Η CD Projekt RED μας προσέφερε ένα από τα πληρέστερα RPG που έχουμε παίξει ποτέ και την ευχαριστούμε γι’ αυτό.
Καλύτερη αποκλειστικότητα PS4
Εντυπωσιακό το Journey, πλήρες το Uncharted: The Nathan Drake Collection αλλά κι απ’ τα δύο έλειπε το στοιχείο της έκπληξης, του αιφνιδιασμού. Ο κακός χαμός έγινε με το Bloodborne αλλά ας μην ξεχνάμε πως εν τέλει πρόκειται για παιχνίδι που απευθύνεται σε ένα niche κοινό. Το The Order: 1886 ήταν «λίγο» σε σχέση με τα όσα μας είχε υποσχεθεί η Sony, το Rocket League άψογο αλλά σαν indie/mini game και έτσι μοιραία, το Until Dawn ήταν ό,τι καλύτερο είχαν να περιμένουν οι κάτοχοι του PS4 αποκλειστικά στην κονσόλα τους.
Καλύτερη αποκλειστικότητα Xbox One
Τα Rare Replay και Gears of War: Ultimate Edition δεν ήταν τίποτε περισσότερο από απλές συλλογές. Το Forza 5 ήταν το πρώτο, πραγματικά “next gen” Forza αλλά μπορεί και καλύτερα. Η Lara Croft στο Rise of the Tomb Raider ήταν πράγματι εντυπωσιακή αλλά με τη σειρά να αποτελεί πια απλά ένα ΑΑΑ franchise, δεν μπορεί να ξεχωρίσει στον βαθμό που το έκανε δεκαπέντε χρόνια πριν. Και να μπορούσε δηλαδή, δεν θα είχε τύχη τη χρονιά που κυκλοφόρησε το Halo 5: Guardians, ο μεγαλύτερος τίτλος που έχει δει ως τώρα το Xbox One.
Πιο «κινηματογραφικός» τίτλος
Το Rise of the Tomb Raider θύμιζε ταινία δράσης, το Journey θα μπορούσε να συμμετάσχει σε φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους, το Witcher 3 μας εντυπωσίασε, το Battlefront μας προσέφερε ενδιαφέροντα τρέιλερ αλλά κανένα απ’ αυτά δεν μας έκανε να νιώσουμε πως βρισκόμαστε σε αίθουσα κινηματογράφου. Αν υπήρχε ένας τίτλος όμως που να μας «ρούφηξε» στον κόσμο του με την επιβλητική του ατμόσφαιρα, αυτός ήταν αδιαμφισβήτητα το Bloodborne κι αν δεν μας πιστεύετε, κάντε μια βόλτα στα στενά του Yharnam και τα ξαναλέμε…
Μεγαλύτερο comeback
Αν και οι περισσότερες μεγάλες επιστροφές αναμένονται μέσα στο 2016, και το 2015 είχαμε την επανεμφάνιση αρκετών ξεχασμένων franchises. Ξαναείδαμε τα Mortal Kombat μετά από μια τριετία, τα Witcher μετά από μια τετραετία και τα Metal Gear Solid μετά από μια πενταετία, καμία όμως από τις προαναφερθείσες επιστροφές δεν είχε τη βαρύτητα, το μεγαλείο και την αίγλη αυτής των Fallout με το Fallout 4. Η Bethesda έκανε εκατομμύρια φίλους της σειράς ευτυχισμένους, λανσάροντας ένα υπερσύγχρονο παιχνίδι που σεβάστηκε απόλυτα το βαρύ όνομα που φέρει.
Ωραιότερη συλλογή
Το Rare Replay ήταν χαριτωμένο αλλά δεν εντυπωσίασε κιόλας. Το Gears of War: Ultimate Edition και το Borderlands: The Handsome Collection δεν είχαν την αίγλη των αρχικών κυκλοφοριών. Το δε Mega Man Legacy Collection μας θύμισε απλά κάτι που είχαμε παίξει άπειρες φορές πιτσιρικάδες. Αν υπήρξε μία συλλογή που μας καθήλωσε όμως μέσα στο 2015, επρόκειτο αδιαμφισβήτητα για τo Uncharted: The Nathan Drake Collection, την καλύτερη value for money πρόταση της χρονιάς και must have τίτλο για κάθε κάτοχο PS4.
Η έκπληξη της χρονιάς
Το Ori and the Blind Forest μας ξετρέλανε: ήταν σίγουρα το πιο παραμυθένιο παιχνίδι για φέτος. Το Shovel Knight μας γύρισε στην εποχή των 8 bit, το Rocket League ήρθε από το πουθενά για να μας «κάψει» με τις ώρες μπροστά στην τηλεόραση. Το Guitar Hero Live απέδειξε με τον πλέον εμφατικό τρόπο πως τα rhythm games δεν έχουν πεθάνει ακόμα ενώ το Yakuza 5 ήταν κατά τι καλύτερο σε σχέση με τον προκάτοχό του. Σαν το Undertale, το RPG της tobyfox που ουδείς περίμενε και άπαντες έπαθαν την πλάκα τους, δεν υπάρχει κανένα!
Η απογοήτευση της χρονιάς
Το Assassin’s Creed Syndicate δεν κατάφερε να προσφέρει στη σειρά της Ubisoft την ανανέωση που χρειαζόταν αυτή. Το Mad Max αν και το περιμέναμε τόσα χρόνια, δεν δικαιολόγησε τον ντόρο που έγινε γύρω απ’ το όνομά του. Το Batman: Arkham Knight ήταν πολύ μέτριο για τα δεδομένα της σειράς, όμως ακόμα κι έτσι «τρωγόταν». Αυτό που μας πόνεσε όσο κανένα άλλο όμως ήταν το Battlefield Hardline: δεν ήταν τόσο η κακή του ποιότητα όσο η απαξίωση τύπου και κοινού που δείχνει πως η σειρά της EA μάλλον τα ‘φαγε τα ψωμιά της…
Καλύτερη κονσόλα
Τα handhelds δεν έχουν μέλλον: το παραδέχθηκαν κι οι ίδιες οι εταιρείες. Το Wii U το ξέγραψε ακόμα κι η Nintendo. Το PS4 είδε τη βιβλιοθήκη τίτλων του να εμπλουτίζεται με παιχνίδια από το PS2 και ορισμένες συμπαθητικές αποκλειστικότητες. Δεν είχε όμως Forza, δεν είχε Halo 5, δεν είχε Rise of the Tomb Raider. H Microsoft προσέθεσε στην κονσόλα της και λειτουργία backwards compatibility, λάνσαρε και νέο χειριστήριο, ε, τι άλλο να ζητήσει κανείς; Χωρίς πολλά-πολλά λοιπόν, το Xbox One υπερίσχυσε του ανταγωνισμού για φέτος!
TOP 10