Απ’ όλα τα εορταστικά ψωμιά της παράδοσης, το τσουρέκι είναι σίγουρα το πιο δημοφιλές και από όλα τα τσουρέκια, το πολίτικο είναι το πιο ευωδιαστό. Για όσους δεν έχουν την υπομονή που απαιτεί η χειροποίητη εκδοχή τους, ευτυχώς υπάρχουν ζαχαροπλαστεία που εδώ και χρόνια τιμούν την πολίτικη παράδοση.
Στην περσινή καραντίνα ήμουν μία από τους πολλούς που ένιωσαν μάγειρες και ζαχαροπλάστες. Με αυτοπεποίθηση και σιγουριά καραντινάτης εμπειρίας, ζήτησα τη συνταγή της γιαγιάς μου για τα πολίτικα τσουρέκια της. Η μαμά μου, μού περιέγραψε κάθε βήμα λεπτομερώς, ενώ κλείνοντας χαμήλωσε τη φωνή της και μου είπε γλυκά: «Μην ξεχνάς ότι χρειάζεται κι αγάπη».
Αν νομίζετε ότι αυτό ήταν μια ρομαντική παρότρυνση, κάνετε φρικτό λάθος. Το «χρειάζεται αγάπη» στην πραγματικότητα μεταφράζεται σε: «Είναι δύσκολο, θα σου βγάλει την πίστη, πάρε καλύτερα ένα έτοιμο», απλώς εκείνη τη στιγμή δεν το είχα αποκωδικοποιήσει.
Αγόρασα το καλύτερο βούτυρο, χτύπησα στο γουδί μαχλέπι, μαστίχα και κακουλέ, ζύμωσα, άφησα τη ζύμη να ξεκουραστεί, τη σκέπασα με την αγαπημένη μου κουβέρτα, έκανα μια υπέροχη πλέξη, φούρνισα, μοσχοβόλησε το σπίτι, αλλά τσουρέκια δεν φάγαμε.
Για να είμαι ειλικρινής αυτό που βγήκε από τον φούρνο μου ήταν πολύ νόστιμο, αλλά έμοιαζε περισσότερο με διασταύρωση ψωμιού και κέικ, παρά με τσουρέκι. Σε τι έφταιξα; Γιατί δεν βγήκε αφράτο; Που πήγαν οι κόρδες; Δεν το αγάπησα αρκετά; Αυτά τα ερωτήματα δεν θα απαντηθούν ποτέ και για να μην βασανίσουν και άλλο κόσμο, αυτά είναι τα καλύτερα πολίτικα τσουρέκια που μπορείτε να βρείτε.
To “Lido” στο Παγκράτι, εκτός από αγαπημένο πολίτικο ζαχαροπλαστείο, είναι και ένα ρετρό κόσμημα για την πόλη. Αν βρεθείς στη Χρεμωνίδου η λαχταριστή μυρωδιά τσουρεκιού θα σε οδηγήσει σαν gps, στο νούμερο 35. H παλιά ταμπέλα, η βιτρίνα με τα καλούδια και το τσουρέκι- θρύλος σε κάνουν να καταλάβεις πως το δίπτυχο παλιό και ποιοτικό, νικάει κάθε ανούσια καινοτομία. Το μαχλέπι έρχεται από την Τουρκία ολόκληρο, η μαστίχα αποκλειστικά από τον Συνεταιρισμό της Χίου, τα αρώματα τους ζυμώνονται με αγνά υλικά και το αποτέλεσμα σου μένει αξέχαστο. Μπορείτε να βρείτε και τσουρέκι νηστίσιμο, αλλά και γεμιστό με κάστανο και σοκολάτα.
Αν την περίοδο του Πάσχα δεις ουρές ανθρώπων να περιμένουν υπομονετικά σε πεζοδρόμια της Νέας Ιωνίας, ξέρεις πως είσαι κοντά στα «Γιούλια». Από το 1945 μέχρι σήμερα, η συνταγή για τσουρέκια του Mικρασιάτη παππού Ευάγγελου Αγιακλόγλου έχει αποκτήσει φανατικό κοινό που σχεδόν έχει εντάξει στα πασχαλινά έθιμα το τσουρέκι από τα “Γιούλια”. Εκτός από την κλασική συνταγή που μοσχοβολά μαχλέπι, μπορείτε να βρείτε τσουρέκια με πραλίνα φουντουκιού, μπισκότο, κρέμα κάστανο και με επικάλυψη κάθε λογής σοκολάτας.
Αν θέλετε να δοκιμάσετε, αλλά όχι να χορτάσετε αναμονή, υπάρχει και υπηρεσία delivery.
Τα «Γιούλια» έχουν φροντίσει και για τους μερακλήδες που θέλουν να ζυμώσουν και στο site τους θα βρείτε χρήσιμες συμβουλές για σπιτικά τσουρέκια.
Μεγάλωσα σε οικογένεια Κωνσταντινοπολιτών που ήταν αδυσώπητη με όσες πολίτικες λιχουδιές δεν προέρχονταν από την κουζίνα της. Έτσι, η μεγαλύτερη εγγύηση της ποιότητας των τσουρεκιών του Belle Vue είναι η ψήφος εμπιστοσύνης της γιαγιάς μου. Όταν πια δεν τη βάσταγαν τα πόδια της να ζυμώσει κι έμενε στην Καλλιθέα, κάθε Πάσχα ζητούσε τσουρέκια από το Belle Vue, αναγνωρίζοντάς τα σαν τους πιο άξιους αντικαταστάτες των δικών της.
Οι Πατησιώτες ξέρουν το «Πελίτ» από το παγωτό νεσκαφέ, οι οπαδοί της ΑΕΚ από τα παλιά γραφεία της ομάδας που ήταν απέναντι και οι κάτοικοι στα πέριξ από τα πολίτικα γλυκά του. Το Πάσχα την τιμητική του έχει το τσουρέκι που ξεχωρίζει επειδή είναι εντυπωσιακά αφράτο και κορδονάτο.
Το ζαχαροπλαστείο «Ριβιέρα» στο Παλαιό Φάληρο είναι εδώ και δεκαετίες η γλυκιά αδυναμία των κατοίκων των Νοτίων Προαστίων, και όχι μόνο.
Ο ιδρυτής του, Στέλιος Καραπιπέρης, εκ Κωνσταντινούπολης ορμώμενος, είχε εκπαιδευτεί τις χρυσές δεκαετίες του ’50 και του ’60 σε μεγάλα ζαχαροπλαστεία της Πόλης, που δεν είχαν σε τίποτα να ζηλέψουν αυτά των Παρισίων. Η τεχνογνωσία και το μεράκι μεταδόθηκαν και στις επόμενες γενιές και η πληθώρα Κωνσταντινοπολιτών του Παλαιού Φαλήρου συνεχίζει να προτιμά το τσουρέκι από το “Ριβιέρα”.
Η «Εύη» ήταν επί χρόνια τοπόσημο στη Μαρασλή. Μπορεί να άλλαξε διεύθυνση και να τη συναντάμε πια στα Ιλίσια, αλλά το διάσημο τσουρέκι παρέμεινε ίδιο: κορδονάτο, ισορροπημένα γλυκό και με μια διακριτική γλυκόπικρη επίγευση μαστίχας. Σε σχήμα ίσιας πλεξίδας ή στρογγυλά με το παραδοσιακό κόκκινο αβγό στη μέση, γίνονται ανάρπαστα και δικαίως.