Η Αίγινα κρύβει πολλούς θησαυρούς και ένας από αυτούς βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο κατά μήκος του λιμανιού. Κοντά στην ψαραγορά με τα ταβερνάκια, σε ένα από τα όμορφα -λιτά αλλά πολύ περιποιημένα- νεοκλασικά της Αίγινας, στεγάζεται το ιστορικό Καφενείο του Μιχάλη. Το καφενείο αυτό αποτελεί σημαντικό κομμάτι της κοινωνικής ζωής του νησιού για πάνω από μισό αιώνα (ξεκίνησε να λειτουργεί σαν καφενείο το 1953), μιας και ακριβώς από πάνω είναι το Δημαρχείο του νησιού.
Ο κύριος Μιχάλης που συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση και λειτουργεί μόνος το μαγαζί, όπως ο παππούς και ο πατέρας του, είναι αρκετά αποκαλυπτικός. Ο χώρος είχε λειτουργήσει στην Κατοχή ως ψευτομπακάλικο –χαρακτηρισμός του ιδίου- και λίγο μετά το τέλος του πολέμου έγινε το καφενείο που υπάρχει έως σήμερα, σχεδόν απαράλλακτο.
Χαρακτηριστικό του χώρου είναι ο συνδυασμός έντονων χρωμάτων. Τοίχοι πράσινοι και γαλάζιοι, ξύλινα τραπέζια σε έντονο μπλε και μπορντό και στο πάτωμα το κλασικό μωσαϊκό, στοιχεία που δένουν τέλεια με τα χρώματα της θάλασσας και των καϊκιών, τα οποία διακρίνονται μέσα από τα μεγάλα παράθυρα του καφενείου. Παντού γύρω υπάρχουν ασπρόμαυρες φωτογραφίες από την ποδοσφαιρική ομάδα του Σαρωνικού -όπου έπαιζε στα νιάτα του ο πατέρας του κύριου Μιχάλη, μερικοί πίνακες με πλοία και μικρά ράφια με κοχύλια από τη θάλασσα και γυάλινα μπουκαλάκια. Στο βάθος, το ξύλινο -σε βαθύ, γαλάζιο χρώμα- πατάρι, που θυμίζει κάτι από πλοίο.
Νωρίς το πρωί εκεί, οι ψαράδες πίνουν τον πρώτο καφέ της ημέρας τους. Αργότερα, επαγγελματίες της πόλης μιλούν για την καθημερινότητα και διαβάζουν εφημερίδα, επισκέπτες του νησιού, συνταξιούχοι ναυτικοί αλλά και καπετάνιοι, που λένε ο ένας στον άλλο ιστορίες από τα μακρινά τους ταξίδια στην Ιαπωνία, την Αφρική και τη Βραζιλία, για τα δώρα που έφερναν στις γυναίκες τους, όταν επέστρεφαν στο σπίτι. Διηγούνται βέβαια και άλλες, πιο πικάντικες περιπέτειες, με γυναίκες και τρικυμίες. Το όλο σκηνικό συμπληρώνεται από καραφάκια με ούζο και τσίπουρο, τα οποία συνοδεύονται πάντα με ένα απλό, κλασικό μεζεδάκι (λίγο τυρί, ντομάτα, ψωμί και παστό ψάρι).
Τις μέρες με ήλιο, όλοι προτιμούν να κάθονται έξω, έτσι αρχίζουν σιγά σιγά να στήνονται τα μεταλλικά, στρογγυλά τραπεζάκια και οι ψάθινες καρέκλες, έχοντας θέα προς το λιμανάκι με τις βάρκες και τα πλοιάρια, τους ψαράδες που περιποιούνται τα δίχτυα τους και τους περαστικούς. Ο κύριος Μιχάλης ερωτευμένος με τον τόπο του και πάντα ανοιχτός για συζήτηση, μιλά για την ιστορία του τόπου. Αφηγείται γεγονότα από τότε που η Αίγινα ήταν πρωτεύουσα του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους αλλά και ιστορίες για τον, τότε, κυβερνήτη, Καποδίστρια, ο οποίος συνέβαλε αποφασιστικά στην ανάπτυξη του νησιού. Είναι φυσικά και ο πιο κατάλληλος στο να δώσει συμβουλές για το τι μπορεί να δει κανείς στο νησί και ποια μέρη να επισκεφτεί.
Παρά την κρίση που περνά ο συγκεκριμένος επιχειρηματικός κλάδος και τις αμέτρητες επιλογές του επισκέπτη, εξακολουθούν να υπάρχουν και να ξεχωρίζουν μέρη τα οποία, δίχως ίχνος σοβαροφάνειας, συνεχίζουν την ιστορία τους με τον δικό τους προσωπικό και αυθεντικό τρόπο, χωρίς να μετατρέπονται σε μία ακόμα τουριστική ατραξιόν-βιτρίνα. Αν ποτέ, λοιπόν, βρεθείτε στην Αίγινα, μία στάση για ένα ουζάκι και μερικές ιστορίες από τον κύριο Μιχάλη θα είναι σίγουρα η πιο ευχάριστη νότα της ημέρας.
Λεωφόρος Δημοκρατίας 38, Αίγινα, 18010, τηλ. 2297022362, Μιχάλης Μοίρας.
