Η ιστορία του αρχίζει 50 χρόνια πριν, όταν λειτουργούσε σαν καφενές, με λίγα τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο και πιστούς θαμώνες από τους κύκλους των γραμμάτων και των τεχνών. Στη Φειδίου που ξεχείλιζε από ζωή με τα εμπορικά της μαγαζιά, τους εκδοτικούς οίκους, τα θέατρα. Κλασικό στέκι της διανοούμενης Αθήνας εκείνον τον καιρό για κουβεντούλα, τάβλι, λίγο κουμ καν, λίγο Θανάση και φιλοσοφίες επί παντός επιστητού. Με το πέρασμα των χρόνων η οικογενειακή επιχείρηση κληροδοτείται στα «παιδιά», τον Μανώλη Σερβιλάκη και τον αδελφό του Μιχάλη οι οποίοι με μεράκι μετατρέπουν τον καφενέ σε μεζεδοπωλείο περιωπής με κουζίνα σε κοινή θέα, τάπερ, ταψιά, τηγάνια, old school καρέκλες κι έναν χώρο στο πατάρι διαμορφωμένο σαν οντά.
«Από μικρό με θυμάμαι σε αυτό το μαγαζί» μου λέει ο Μανώλης –καλοσυνάτος και χαμογελαστός, κρητικός βέρος με καταγωγή από το Ρέθυμνο. «Μόλις τελείωνα τα μαθήματα, έφευγα από το σπίτι στα Εξάρχεια κι ερχόμουν εδώ για να βοηθήσω στο μαγαζί. Όταν πρωτοξεκίνησα δεν ήξερα πολλά από μαγειρική αλλά σιγά σιγά, ρώτησα, διάβασα έμαθα και πλέον μπορώ να σου φτιάξω ό, τι τραβάει η καρδιά σου. Στο μαγαζί σερβίρουμε μεζέδες από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 12 το βράδυ –στραπατσάδα με χωριάτικο ψωμί, φάβα, σαγανάκι, ντάκο, γνήσια μαγειρευτά, μοσχαράκι κοκκινιστό, γίγαντες, σουπιές κρασάτες, χοιρινό με μουστάρδα που έχει σουξέ, μπακαλιάρο πλακί, μύδια πιλάφι, τας κεμπάπ και κεφτεδάκια ενώ ποτέ δεν λείπει και το φρέσκο ψαράκι -γαυράκι, μαρίδα, κουτσομούρα, μπακαλιάρο- όλα χειροποίητα με ελαιόλαδο χωρίς κονσέρβες κι αν μου γυαλίσει καμιά καλή συνταγή στα ταξίδια μου στην Κρήτη, την βάζω αμέσως στο μαγαζί όπως τα σαλιγκάρια μας».
«Τα υλικά που χρησιμοποιώ είναι όλα από την Βαρβάκειο από ανθρώπους που εμπιστεύομαι κοντά στα 25 χρόνια τώρα, για να ενισχύσω την τοπική αγορά. Η τσικουδιά έρχεται κατευθείαν από ένα φίλο κρητικό, μικρό παραγωγό και το κρασάκι μας χύμα από μία κάβα στην Αλεξάνδρας. Παρόλο που δεν σερβίρουμε καφέ στο μαγαζί, μετά το φαί αν μου το ζητήσει ο πελάτης κερνάμε φραπεδάκι ή φρούτα εποχής και χαλβά μακεδονικό».
Τι θυμάσαι από τα παιδικά σου χρόνια στον Καπετάν Μιχάλη τον ρωτάω. «Το πιο χαρακτηριστικό που μπορώ να θυμηθώ είναι πως γινόταν χαμός. Από το 1998 μέχρι το 2010 το μαγαζί ζούσε μεγάλες δόξες. Ωραίες εποχές, μοναδικές. Από τα τραπέζια πέρναγαν καθημερινά ηθοποιοί όλων των ηλικιών (βρισκόμαστε κοντά σε πολλές θεατρικές σκηνές)- όπως ο Λογοθετίδης, ο Σπύρος Παπαδόπουλος και άλλοι πολλοί ενώ θαμώνες μας υπήρξαν και πολλοί συγγραφείς –ο Αριστηνός, ο Βρόντος, ο Σταθόπουλος και ο Μπαμπασάκης που μας έκανε και ένα εξαιρετικό αφιέρωμα. Ωραίες εποχές, μοναδικές. Παλιά έξω γινόταν κέφι, με μουσική «στερεοφωνική» -πολύς κόσμος, έντεχνα τραγούδια, κανένα κρητικό αγαπημένο- ενώ συχνά παρέες φίλων έφερναν το μπουζουκάκι τους χωρίς να το έχουμε κανονίσει και από το πουθενά στηνόταν γιορτή».
Έτσι ήταν λοιπόν τα πράγματα παλιά. Πιο αυθόρμητα με ανθρώπους που χαιρόντουσαν με τα απλά. Κόσμος που έκανε στέκι ένα μεζεδοπωλείο χωρίς φαντεζί καρέκλες και γκουρμεδοσυνταγές. Τον Καπετάν Μιχάλη που τώρα βρίσκεται πια στα χέρια του Μανώλη που εξακολουθεί να έχει κάτι από εκείνη την εποχή. Καλές δουλειές και χαιρετίσματα στην οικογένεια λέω φεύγοντας «ποια οικογένεια;» μου λέει και γελάνε ακόμη και τα μάτια του «δεν παντρεύτηκα ποτέ, αμετανόητος εργένης, ήμουν όλη μου τη ζωή. Σκιαζόμουν λίγο την κλεισούρα βλέπεις, πάντα στο παρά πέντε δεν γινόταν η δουλειά. Στην ζωή όμως όλα είναι πιθανά, ο χρόνος θα δείξει και ποτέ δεν ξέρεις…»
Καπετάν Μιχάλης, Φειδίου 3, Κέντρο, τηλ. 210 3820.073. Καθημερινά 12.00-12.00. Σάββατο μέχρι τις 18.30. Κυριακές κι αργίες κλειστά. 10- 12 ευρώ το άτομο.