” On voyage pour changer, non de lieu, mais d’ idees“, έλεγε ο Hippolyte Taine. Πυκνά σε νόημα λόγια που σε ελεύθερη μετάφραση στα ελληνικά σημαίνουν «Ταξιδεύουμε για να αλλάξουμε, όχι εικόνες αλλά ιδέες».
Αν, λοιπόν, έμπαινε σε λέξεις το πρόσφατο ταξίδι στο Cognac αυτές θα διάλεγε, γιατί δεν ήταν μόνο τα μάτια που πλούτισαν σε εμπειρία, αλλά και η ψυχή. Αφορμή για το υπέροχο τριήμερο στον Γαλλικό νότο ήταν η γνωριμία με το ultra-premium τζιν G’Vine.
Το εν λόγω spirit, στη χαρακτηριστική πράσινη φιάλη, παράγεται από τον οίκο Maison Villevert και το πρώτο χαρακτηριστικό που το κάνει ξεχωριστό είναι η αρωματική «πρωτοπορία» της καρδιάς του: για την παρασκευή του εκχυλίζονται άνθη από αμπέλια.
Τα πολύτιμα λουλούδια κάνουν την εμφάνισή τους στην περιοχή του Cognac, περίπου στα μέσα του Ιούνη (η συγκεκριμένη περίοδος ονομάζεται Floraison) και συλλέγονται προσεχτικά με το χέρι και στη συνέχεια εμβαπτίζονται όσο το δυνατόν πιο γρήγορα σε απόσταγμα σταφυλιών της ποικιλίας Ugni Blanc ώστε να μη χάσουν τίποτα από το μεθυστικό άρωμά τους.
Κι εδώ βρίσκεται η δεύτερη διαφορά του G’Vine με τα υπόλοιπα τζιν, καθώς δε χρησιμοποιούνται δημητριακά ως είθισται για την παρασκευή του αποστάγματος, αλλά όπως επισημάνθηκε σταφύλια που χαρίζουν στην αλκοολική βάση γεμάτο σώμα και ιδιαίτερο χαρακτήρα.
Τυπική φωτογραφία από τα αμπέλια της ποικιλίας Ugni Blanc. Η ανθοφορία θα αρχίσει σε λίγες μέρες.
Η διαδικασία παραγωγής δεν τελειώνει εδώ. Όπως εξομολογείται ο Jean-Sébastien Robicquet, ο ιθύνων νους του οίκου Maison Villevert στην παραπάνω σύνθεση, προστίθεται στη συνέχεια ένας μυστικός συνδυασμός εννέα αρωματικών βοτάνων και καρπών -πιπερόριζα, γλυκόριζα, πράσινο κάρδαμο, κασσία, κόλιανδρος, άρκευθος, μυρτίδαμο, μοσχοκάρυδο και λάιμ.
Αυτά εμβαπτίζονται και αποστάζονται διαδοχικά, σε μικρές παρτίδες, μέσα στο απόσταγμα των σταφυλιών και στο τέλος «παντρεύονται» σε μία τελευταία απόσταξη σε χάλκινους αποστακτήρες, σε ιδανικά προκαθορισμένες αναλογίες.
Όλη η περίπλοκη παρασκευή του G’Vine, η εμφιάλωση και η διανομή του γίνεται μέσα σε ένα πρότυπο, υπερσύγχρονο και πλήρως αυτοματοποιημένο αποστακτήριο, στη βιομηχανική περιοχή του Cognac, το οποίο φιλοξενεί ένα άνετο χημικό εργαστήριο που λούζεται στο φως, πολλούς αποστακτήρες, εμφιαλωτήριο με ευθείες παραπομπές στο Star Trek, αποθήκες και φυσικά αρκετά γραφεία.
Η περίφημη έπαυλη του Maison Villevert.
Κι αν εντυπωσιάζεται κανείς βλέποντας από κοντά τις εργοστασιακές εγκαταστάσεις, όταν επισκέπτεται το κτήμα Maison Villevert που μοιάζει να ξεπηδά από παραμύθι, μένει κυριολεκτικά με το στόμα ανοιχτό.
Πίσω από μια πανύψηλη μάντρα στο Villevert – πολύ κοντά στην πόλη του Cognac, στη νοτιοδυτική Γαλλία- ένα υποδειγματικά ανακαινισμένο αρχοντικό του 16ου αιώνα φιλοξενεί την έδρα του οίκου που ίδρυσε με σπουδή το 2001 ο έμπειρος αποσταγματοποιός και οινολόγος Jean – Sébastien Robicquet.
Η παλιά κατοικία με τους χοντρούς άσπρους πέτρινους τοίχους φέρει ακόμα τα σημάδια της μεσαιωνικής εποχής: πανοπλίες και όπλα ιπποτών, πολεμίστρες, κρυφές πόρτες διαφυγής, αλλά και παράθυρα ειδικά φτιαγμένα ώστε οι ιδιοκτήτες να εντοπίζουν και να πολεμούν τους πιθανούς εισβολείς λειτουργούν σαν εισιτήριο για να ταξιδέψει το μυαλό στον κόσμο του σερ Walter Scott, του Ιβανόη και του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου.
Χτίστηκε το 1528, την περίοδο της Αναγέννησης από τον Jehan Robicquet, φίλο του Γάλλου βασιλιά François I και περιβάλλεται από ένα ολάνθιστο κήπο και ένα κτήμα, που εκτίνεται περίπου στα 40 εκτάρια γύρω του.
Το κτίσμα του 16ου αιώνα, παρά το γεγονός ότι μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από το παρελθόν, είναι εντούτοις πλήρως και πολυτελώς εξοπλισμένο ώστε να φιλοξενεί μικρές συγκεντρώσεις, γεύματα και δείπνα βασισμένα αποκλειστικά σε σπιτικές γαλλικές συνταγές και σε ντόπια προϊόντα για τους φιλοξενούμενους του οίκου, σεμινάρια για τους ανθρώπους της εταιρείας και φυσικά γευσιγνωσίες ποτών για τους εκάστοτε καλεσμένους.
Στους χώρους συμπεριλαμβάνεται και ένα σύγχρονο μπαρ, πίσω από το οποίο πεπειραμένοι bartenders ετοιμάζουν, εφόσον η περίσταση το απαιτεί, κοκτέιλς βασισμένα στα spirits του Maison Villevert.
Μια από τις πιο σημαντικές στιγμές του ταξιδιού ήταν η γευσιγνωσία τζιν που πραγματοποιήθηκε στο παλιό αρχοντικό, την οποία μάλιστα ανέλαβε ο ίδιος ο Jean – Sébastien Robicquet, που αποδείχτηκε ο ιδανικός οδηγός σε αυτή τη διαδικασία μύησης.
Οι δοκιμές αποσταγμάτων από σιτηρά με ταυτόχρονη αντιπαραβολή της βάσης του G’Vine που φτιάχνεται από σταφύλια, ανέδειξαν τη φρεσκάδα της ύλης του, δηλαδή τον λόγο που το συγκεκριμένο τζιν είναι τόσο διαφορετικό από όλα τα άλλα.
Γύρω από το τραπέζι στήθηκε ζωηρή συζήτηση σχετικά με τη λεία, λεπτή και στρογγυλή αίσθηση που αφήνει το εν λόγω τζιν στο στόμα, την ισορροπία του λουλουδιού της αμπέλου, με τους καρπούς της αρκεύθου και της πιπερόριζας και την τραγανή και ταυτόχρονα ξηρή γεύση του, κουβέντα η οποία διακοπτόταν από ιστορίες του Jean – Sébastien σχετικά με την παράδοση του τόπου, τη γαλλική γαστρονομία, τη σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα στη χώρα του, αλλά και ερωτήσεις (με ρυθμό πολυβόλου) των παρευρισκομένων που ήθελαν να μάθουν τα πάντα γύρω από το G’Vine.
Η γενική αίσθηση που άφησε η πολύωρη κουβέντα ήταν ότι πρόκειται για έναν ωραίο Γάλλο, χαλαρό και ακομπλεξάριστο, ιδιαίτερα φιλόξενο, με αστική μα καθόλου σνομπ συμπεριφορά, ευζωιστή, δυναμικό στις επιχειρηματικές του αποφάσεις και κυρίως επίμονα προσηλωμένο στους στόχους του, που δεν είναι άλλοι από τη φροντίδα της εξέλιξης της οικογενειακής επιχείρησης και τη δημιουργία αρτιζανάλ προϊόντων, όπως το G’Vine, επιδεικνύοντας αυτό που στην Ελλάδα αποκαλούμε μεράκι.
Πόντους στη συλλογική εκτίμηση πρόσθεσε επίσης το γεγονός ότι τόσο στο εργοστάσιο, όσο και στο κτήμα, οι υπάλληλοι της εταιρείας τον χαιρετούσαν θερμά με αγκαλιές και φιλιά, κάνοντας παράλληλα τη δουλειά τους, χωρίς να στρεσάρονται καθόλου από την παρουσία του και το σμάρι των καλεσμένων που κουβαλούσε μαζί του, δείχνοντάς τους και την παραμικρή λεπτομέρεια.
Ο Jean-Sébastien Robicquet. Στον Independed της Μ. Βρετανίας πριν μερικά χρόνια έγραψαν για αυτό ότι ξέρει τον χώρο τόσο καλά, ώστε δικαιολογημένα να θεωρείται “ο άνθρωπος που το αλκοόλ τρέχει στις φλέβες του”.
Περιττό να διευκρινιστεί ότι η διαμονή στην πόλη του Cognac είχε σχεδιαστεί κι αυτή με την ίδια προσοχή που δόθηκε στις ξεναγήσεις: οι διανυκτερεύσεις πραγματοποιήθηκαν σε ένα ολοκαίνουριο πεντάστερο ξενοδοχείο, το Hôtel Chais Monnet φτιαγμένο ειδικά για να υποδέχεται φιλοξενούμενους που ταξιδεύουν στην περιοχή για να γνωρίσουν την τεράστια παράδοση της περιοχής στην παρασκευή κονιάκ, ενώ το πρόγραμμα περιλάμβανε επισκέψεις σε γαστρονομικούς παραδείσους όπως το βραβευμένο με ένα αστέρι Michelin εστιατόριο La Ribaudière, με επικεφαλής σεφ τον Thierry Verrat, στο πνιγμένο στο πράσινο Jarnac, δίπλα σε ένα ποτάμι βγαλμένο από τους πίνακες των ιμπρεσιονιστών ζωγράφων.
Εξίσου εκπληκτικό ήταν και το δείπνο της τελευταίας μέρας στο Le Bistro de Claude, στην παλιά πόλη του Cognac, με την ανόθευτη μεσαιωνική αύρα, το οποίο περιλάμβανε ανάμεσα στα άλλα ολόφρεσκα στρείδια από τις Νορμανδικές ακτές, απίστευτο βούτυρο, σπιτικό φουά γκρα σε χειροποίητο ψωμί, καθώς επίσης μοναδικά γαλλικά τυριά και ορθά ψημένα κρέατα.
Αδιαμφισβήτητα όμως το highlight του τριημέρου δεν ήταν άλλο από την εξόρμηση στους απέραντους αμπελώνες της περιοχής, με αυτοκίνητα εποχής. Η συγκλονιστική επαφή με την επιβλητική φύση η οποία υπενθύμιζε διαρκώς με το μεγαλείο της την θνητότητα και το πεπερασμένο της ανθρώπινης ύπαρξης, υπήρξε κάτι που δεν μπορεί να περιγραφθεί επιτυχώς με λόγια. Οι ατέλειωτες εκτάσεις με τα αμπέλια, διακόπτονταν από δάση και ποταμάκια με γραφικά γεφύρια, αλλά ακόμα κι έτσι φάνταζαν ατελείωτα.
Το βλέμμα χανόταν στην απεραντοσύνη και δεν προκαλούσε καμιά εντύπωση το γεγονός πως σε μερικά κτήματα υψώνονταν μεγάλοι σταυροί με τον Ιησού στο μαρτύριο της σταύρωσης, να προστατεύει τους αμπελώνες: όλη η εμπειρία διέθετε κάτι υπερφυσικό που σχεδόν προσέγγιζε το θείο. Οι οικοδεσπότες του ταξιδιού σοφά επέλεξαν το ψηλότερο σημείο της περιοχής για στάση από το μίνι road trip και αναζωογόνηση με ένα δροσερό G’Vine με τόνικ και ρόγες σταφυλιών.
Η θέση, προικισμένη με ανεμπόδιστη θέα στις κατάφυτες εκτάσεις, χαράχτηκε ανεξίτηλα στην μνήμη όλων. Το φυσικό κάλλος αυτού του τόπου, άλλωστε, μπορεί να συναγωνιστεί σε μεγαλοσύνη ακόμη και τη διάσημη για τα αμπελοτόπια της Τοσκάνη.
Σε όλη τη διάρκεια αυτής της μοναδικής εξόρμησης το μυαλό πάλευε να επεξεργαστεί τις υπέροχες εικόνες με το οποίο το τροφοδοτούσαν συνεχώς και να χωνέψει τη σπουδαιότητα αυτής της εμπειρίας.
Η παραμονή στο Cognac, με αφορμή το φινετσάτο G’Vine, δεν ήταν μια απλή εκδρομή, αλλά ένα εξαιρετικό παράδειγμα προώθησης του εναλλακτικού τουρισμού.
Περιείχε τα πάντα: την ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος, των προϊόντων και των οικοσυστημάτων της περιοχής, την αλληλεπίδραση του ανθρώπινου παράγοντα με την τοπική πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά, αλλά και την αποφυγή των κλασικών τουριστικών πρακτικών του μαζικού τουρισμού, μιας και συνδύαζε μια ποικιλία δραστηριοτήτων με έμφαση στην απόκτηση εμπειριών και στη γνωριμία με την ντόπια κουλτούρα και παράδοση.
Το G’Vine είναι ιδιαίτερα απολαυστικό με πάγο και τόνικ. Στο Cognac το σέρβιραν μαζί με ρόγες από σταφύλι.
Οι άνθρωποι πίσω από το G’Vine και τον οίκο Maison Villevert, μα ιδιαίτερα ο Jean-Sébastien Robicquet, με τη βοήθεια της γλυκύτατης Leslie Martineau, export manager της εταιρείας, λειτούργησαν ως ιδανικοί πρεσβευτές της γαλλικής τουριστικής βιομηχανίας. Πρόσφεραν με ανυπόκριτη χαρά τη φιλοξενία τους, συνδυάζοντάς την με τις γνώσεις τους γύρω από ένα αλκοολούχο προϊόν, σήμα κατατεθέν όχι μόνο της εταιρείας τους, αλλά και της Γαλλίας.
Το παράδειγμά τους, με χαρακτηριστικά τον ειλικρινή ενθουσιασμό, την ανεπιτήδευτη φροντίδα, την οξυδέρκεια στον σχεδιασμό του ταξιδιού και κυρίως τη θαρραλέα εξωστρέφεια θα μπορούσε να αποτελέσει ένα φωτεινό case study στην περαιτέρω ανάπτυξη του οινοτουρισμού στην Ελλάδα, η οποία δίνει έναν σοβαρό αγώνα για την καθιέρωση του ελληνικού κρασιού στην παγκόσμια σκηνή, τα τελευταία χρόνια. Να λειτουργήσει όπως και ο François I για το Cognac: Αναγεννησιακά.
To G’Vine φέρνει στην Ελλάδα η εταιρεία οίνων και αλκοολούχων ποτών Β.Σ. ΚΑΡΟΥΛΙΑΣ Περισσότερα για το G’Vine στο https://g-vine.com/en/ Περισσότερα για τον οίκο Maison Villevert στο https://www.maisonvillevert.com/en/