Αν είσαι από εκείνους που αρέσκονται στο να γνωρίζουν την γαστριμαργική εμπειρία που αφήνουν στον ουρανίσκο οι συνταγές από τις κουζίνες του κόσμου που έχουν εγκατασταθεί στο κέντρο και στα πέριξ της πόλης μάλλον έχεις κατά νου πως σε κανένα κινέζικο εστιατόριο δε θα δοκιμάσεις πιάτα τσιγαρισμένα σε βούτυρο ή λάδι. Ενδεχομένως να μην έχεις επισκεφτεί ποτέ σου αρμένικο εστιατόριο άλλα όλο και κάπου θα έχεις ακούσει πως δεν σηκώνεσαι από το τραπέζι αν δε φας έστω μια πιρουνιά σουτζούκι, ενώ όταν μαθαίνεις πως άνοιξε ένα ακόμη ιταλικό στη γειτονιά πιθανότατα σκέφτεσαι διαφόρων ειδών ζυμαρικά με ζουμερές σάλτσες στην κορυφή. Πόσοι όμως είναι εκείνοι που μπορούν να εκφέρουν γνώμη για τις γεύσεις που μαγειρεύονται στο Αφγανιστάν; Σίγουρα οι θαμώνες ενός μικροσκοπικού μαγαζιού που λειτουργεί σε ένα από τα στενά/ διακλαδώσεις της πολύβουης πλατείας Εξαρχείων.
Μαν του: μικρές μπουκιές ζύμης με γέμιση κοτόπουλο, σως γιαουρτιού, κόκκινη σάλτσα και βασιλικός.
Μια δεκαετία πριν, ο Ρεζά Γκολαμί εγκατέλειψε την εμπόλεμη ζώνη του Αφγανιστάν και αφού βρέθηκε σαν πρόσφυγας σε διάφορες γειτονικές χώρες της πατρίδας του αποφάσισε να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα που ένιωθε πως είναι η πιο ασφαλής και φιλόξενη επιλογή για τον ίδιο. Απασχολήθηκε σε διάφορες δουλειές προκειμένου να τα βγάλει πέρα, παρακολούθησε μαθήματα ελληνικών στην Φιλοσοφική και αποφοίτησε από το επαγγελματικό γυμνάσιο και λύκειο. Πριν από ενάμιση χρόνο παραιτήθηκε από τη θέση που είχε ως διερμηνέας σε μια μη κυβερνητική οργάνωση και αποφάσισε πως έφτασε η ώρα να κάνει το δικό του επαγγελματικό βήμα «χτίζοντας» μια φωλιά -ή όπως αναγράφεται στην ταμπέλα, Folia- με γεύσεις που θυμίζουν όσα αναγκάστηκε να αφήσει πίσω του. Φτάνοντας στο 9-11 της οδού Ανδρέα Μεταξά όπου βρίσκεται το μοναδικό αφγανικό μεζεδοπωλείο της Αθήνας, ο ιδιοκτήτης με υποδέχεται λέγοντάς μου πως με θυμάται να κάθομαι σε ένα από τραπέζια που στέκονται στο πεζοδρόμιο, εκεί όπου οι παρέες φοιτητών ενώνονται σε ένα κλίμα που αποπνέει ζεστασιά και οικειότητα καθώς το αλκοόλ σερβίρεται άφθονο σε τιμές γνωστές και ως «τίμιες φοιτητικές».
Ο Ρεζά Γκολαμί.
Φαλάφελ σε μερίδα.
Οι πόρτες του Ρεζά, που τον γνωρίζουν όλοι, περαστικοί και θαμώνες, με το μικρό του όνομα ανοίγουν στις τέσσερις το μεσημέρι και κλείνουν την ώρα που θα αποφασίσεις πως αυτό είναι το τελευταίο σου ποτήρι με κρασί. Οι μυρωδιές που αναδίδει η κουζίνα σε προετοιμάζουν για γεύσεις της Ανατολής όπως είναι οι Κούκου δηλαδή πατατοκεφτέδες (2,50 ευρώ), το δικό μου αγαπημένο Μαν του (4,00 ευρώ) που αποτελείται από μικρές μπουκιές ζύμης με γέμιση κοτόπουλο, σως γιαουρτιού, κόκκινη σάλτσα και βασιλικό, το άκρως γευστικό Ζερέσκ πολό (6,00 ευρώ) με ρύζι, σαφράν, φραγκοστάφυλο και πικάντικα σουτζουκάκια, το Κεμπάπ σαμί (5,00 ευρώ) που συνοδεύεται από πατάτες τηγανιτές, ελιές, και σαλάτα και για την απαραίτητη για τη μέση του τραπεζιού σαλάτα με φιλέτο κοτόπουλο (4,00 ευρώ ) μαρούλι, ντομάτα, αγγούρι, καρότο, λάχανο, σως μαγιονέζας και γιαούρτι.
Πικάντικα σουτζουκάκια.
Αν πάλι είσαι βιαστικός και δεν προλαβαίνεις να απολαύσεις το γεύμα σου ανάμεσα στις τοιχογραφίες, τις κρεμασμένες κουρελούδες και τις ξύλινες κατασκευές που σε μεταφέρουν στις παραδόσεις μιας άλλης κουλτούρας μπορείς να κατευθυνθείς προς την κουρτίνα που βρίσκεται στο βάθος του χώρου και να ζητήσεις από τους μάγειρες να σου ετοιμάσουν σε πακέτο ένα χορταστικό φαλάφελ με ρεβυθοκεφτέδες, μαρούλι, ντομάτα, πατάτες τηγανιτές και σως από ταχίνι τυλιγμένο σε αραβική πίτα (1,80), το οποίο φυσικά σερβίρεται και σε μερίδα (2,50) για τη μέρα που θα επιστρέψεις – γιατί σίγουρα θα το κάνεις- πάλι στο μαγαζί.