Το άγρυπνο βλέμμα του θεανθρώπου επιβλέπει την εκδήλωση .
Ο μεγάλος μας σύμμαχος στην ερευνητική δημοσιογραφία, τα social media δηλαδή και συγκεκριμένα το Facebook, μας αποκάλυψαν την παρουσίαση του συλλογικού τόμου «Χριστιανική Ζωή και Σεξουαλικές Σχέσεις», από τις εκδόσεις Εν Πλω, που εκδίδουν κυρίως θεολογικό υλικό. Ο τίτλος του βιβλίου, ιντριγκαδόρικος καθώς είναι, μας όξυνε την περιέργεια κι έτσι αποφασίσαμε να παρακολουθήσουμε την παρουσίαση. Σάββατο μεσημέρι στις 12, είμαστε στο εμπορικό κέντρο Atrium, όπου και στεγάζεται το βιβλιοπωλείο των εκδόσεων, για να δούμε πως αντιμετωπίζουν οι χριστιανοί του σήμερα την σεξουαλικότητα. Είχαμε μεγάλη περιέργεια, να σημειώσουμε, για το πόσα από τα 1039 άτομα που είχαν πατήσει attend μέχρι την παραμονή του event θα έδιναν το παρόν.
Όσοι δεν χωρούσαν στο πατάρι παρακολουθούσαν την εκδήλωση από προτζέκτορα στο ισόγειο του βιβλιοπωλείου.
Από τις 12 παρά τέταρτο ακόμα, κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται έξω από το βιβλιοπωλείο για να κάνει ένα τελευταίο βιαστικό τσιγάρο πριν ξεκινήσει η παρουσίαση που θα λάμβανε χώρα στο πατάρι του καταστήματος. Για όσους δε χωρούσαν, η παρουσίαση βιντεοσκοπούταν και προβάλλονταν σε πραγματικό χρόνο σε προτζέκτορα στο ισόγειο. Ηλικίες; Χοντρικά από 20 έως και 60 ετών. Φοιτητές, νεαρά δροσερά κορίτσια (που έσπευδαν να φιλήσουν το χέρι των παπάδων που έφταναν στο χώρο), παντρεμένα ζευγάρια, νέες μητέρες που έσκαγαν σε τριάδες – και κανόνιζαν για καφέ μετά την παρουσίαση παρατείνοντας το διάλλειμα από τα παιδιά και τον σύζυγο -, μοναχικοί νεαροί άνδρες (σε όλους ανεξαιρέτως ξεχώριζε από τα μπλουζάκια τους η χρυσή αλυσίδα που προφανώς συγκρατεί τον βαφτιστικό τους σταυρό) και μερικοί ακόμα μεγαλύτεροι σε ηλικία. Όλοι συνωστισμένοι σε ένα μικρό παταράκι έτοιμοι να ακούσουν πώς ο πνευματικός κόσμος έρχεται σε διάλογο με τον σύγχρονο μέσω της σεξουαλικότητας.
Στο πάνελ βρίσκονταν ο πατήρ Θεμιστοκλής Μουρτζανός, Γενικός Αρχιεπισκοπικός Επίτροπος και υπεύθυνος Νεότητος Ι. Μ. Κερκύρας κι Εκπαιδευτικός, ο Δημήτρης Καραγιάννης, Παιδοψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής και ο Ηλίας Λιαμής, Θεολόγος – Εκπαιδευτικός, που είναι και τρεις από τους συνολικά δεκατέσσερις συγγραφείς του τόμου. Προλογίζοντας την παρουσίαση, ο υπεύθυνος των εκδόσεων, όρισε την σεξουαλικότητα ως το πρίσμα μέσα από το οποίο ο σύγχρονος άνθρωπος βλέπει τον εαυτό του. «Δεν είναι πια μόνο ένα στοιχείο της ανθρώπινης φυσιολογίας, αλλά ο πυρήνας της», είπε.
Ο πατήρ Θεμιστοκλής Μουρτζανός, ο πρώτος ομιλητής, χαιρέτησε με ένα «Χριστός Ανέστη». Άπαντες οι παρευρισκόμενοι αποκρίθηκαν «Αληθώς», κοίταξαν τον πάτερα με θαυμασμό κι αφοσιώθηκαν στο λόγο του, υπό το άγρυπνο βλέμμα μιας τεράστιας αφίσας του Ιησού που κοσμούσε έναν από τους τοίχους του βιβλιοπωλείου. Η ομιλία ξεκίνησε «ριζοσπαστικά». «Η σεξουαλικότητα είναι ένα δύσκολο θέμα που αντιμετωπίζεται με αιδώ από τους χριστιανούς. Σύμφωνα με την εκκλησία προσδοκούμε την Ανάσταση, καθώς το σώμα μας θεωρείται ήδη νεκρό. Μονάχα τα άγια λείψανα διασώζουν την ανάμνησή του. Η εκκλησία λοιπόν αγιάζει το σώμα, ενώ αντίθετα η Καινή Διαθήκη το σέβεται. Μόνο μέσα από την αγάπη το σώμα μας θα θεαθεί και η πληρότητα της αγάπης είναι το σεξ». Για μια στιγμή πίστεψα πως τα πιο ρηξικέλευθα μυαλά της εκκλησίας, είχαν μαζευτεί για να γράψουν ένα «επαναστατικό», για τα δεδομένα του χριστιανισμού, σύγγραμμα. Διαψεύσθηκα σύντομα.
Τα παραπάνω ισχύουν φυσικά μόνο για τους έγγαμους «Η σεξουαλικότητα είναι ένα δώρο που δίνεται από τον Θεό στους ανθρώπους, αλλά όχι για μια ηδονή της στιγμής. Η σεξουαλικότητα είναι πικρή, χωρίς πλήρη γάμο». Όσο για τις προγαμιαίες σχέσεις, μετά από σχετική ερώτηση, ο πατήρ μας παρέπεμψε στο βιβλίο, για να μην κάνει spoiler, και συνέχισε λύνοντας απορίες περί μοναχισμού. «Το σεξ είναι κτητικότητα, η εξουσία του ενός έναντι του άλλου. Ο Χριστός δεν είχε σεξουαλικές σχέσεις, γιατί ανήκει σε όλους. Στην Δευτέρα Παρουσία δεν υπάρχει διαιώνιση του είδους, καθώς πρόκειται για πνευματική ανάσταση και όχι φυσική. Οι μοναχοί που αρνούνται τη σεξουαλικότητά τους γιατί προσμένουν τη Δευτέρα Παρουσία, στην πραγματικότητα, προσπαθούν να την βιώσουν στο τώρα».
Σε μια προσπάθεια να δείξει πόσο επαναστατικό είναι το βιβλίο, ο πατήρ Θεμιστοκλής Μουρτζανός, επισήμανε ότι η φοβική θεολογία υπάρχει ακόμα μέσα στους κόλπους της εκκλησίας και έχει στερήσει με τις σκληρές απόψεις της, την χαρά από την απόλαυση. Αντίθετα ο ίδιος και οι υπόλοιποι συγγραφείς παρουσιάστηκαν ως διαλλακτικοί, κάτι που όλο και δυσκολευόμουν να εντοπίσω, όσο περνούσε η ώρα. «Η τηλεόραση, το διαδίκτυο, η τέχνη προβάλλουν το σεξ με έναν τρόπο που δεν περιλαμβάνει την αγάπη. Υποβαθμίζεται η αγάπη και υπερτονίζεται το “εγώ”. Αν δείτε την ταινία 50 Αποχρώσεις του Γκρι, θα καταλάβετε ακριβώς γιατί μιλάω», είπε ο πατήρ και με δυσκολία αντιστάθηκα να σηκώσω το χέρι και να ρωτήσω αν την έχει δει ο ίδιος. Τα χάχανα που ξέσπασαν στην αίθουσα ωστόσο, με διαβεβαίωσαν πως αρκετοί από όσους βρίσκονταν εκεί, την είχαν δει. Για τους παραπάνω λόγους «οι νέοι λένε πιο εύκολα “σε θέλω”, παρά “σε αγαπώ”. Ο άλλος είναι δικός μου, με ευχαριστεί αλλά χωρίς ευθύνες», ήταν η τελευταία παρατήρηση του πάτερα για το σεξ σήμερα.
Φτάνοντας στην ομοφυλοφιλία, οι σκέψεις του πατέρα έδιωξαν μακριά κάθε ελπίδα για μια ανατρεπτική, σε σχέση με τα χριστιανικά ταμπού, προσέγγιση. Κι αν η προηγούμενη αναφορά στις 50 Αποχρώσεις του Γκρι, μου φάνηκε σχεδόν χαριτωμένη, η ομοφυλοφιλία θα είναι πάντα ένα ακανθώδες για την εκκλησία ζήτημα. «Η ομοφυλοφιλία δεν είναι αποδεκτή. Τέλος. Η ίδια η ανατομία τη διαψεύδει. Η εξίσωση της ετεροφυλοφιλίας με την ομοφυλοφιλία είναι μια προσπάθεια του σύγχρονου πολιτισμού να προσδώσει τους ανθρώπους μια ρευστή ταυτότητα, να κάνει τους ανθρώπους χωρίς ταυτότητα κι άρα χωρίς προσανατολισμό. Δε γίνεται η ομοφυλοφιλία να είναι μια συνειδητή επιλογή. Το λέω στους μαθητές μου και δεν δέχονται να με ακούσουν, δε το δέχονται». Σε αυτό το σημείο μεγάλο μέρος του κοινού κούνησε συγκαταβατικά το κεφάλι πάνω κάτω με εμφανή την πίκρα για τις απόψεις των νέων επί του θέματος.
Την σκυτάλη παρέλαβε ο παθιασμένος ομιλητής, Ηλίας Λιαμής. «Αν μιλήσουμε για την σεξουαλικότητα είναι σα να την σκοτώνουμε. Δεν υπάρχει σεξουαλικότητα, για την βάλουμε απέναντι στο χριστιανισμό. Αν μιλήσεις για σεξουαλικότητα, αυτομάτως μιλάς για την δική σου, η σεξουαλικότητα είναι καθρέφτης. Μπορεί κάποιοι όταν είδαν το βιβλίο μας να σκέφτηκαν: “Τι να μας πουν και οι χριστιανοί για το σεξ;”. Το αντίθετο συμβαίνει όμως. Ενδιαφερόμαστε πολύ για το σεξ, αλλά χριστιανικά», ξεκίνησε το λόγο του ο δημοφιλής θεολόγος, κάνοντας την αίθουσα να ευθυμήσει. Η συζήτηση δεν άργησε να πάει και στο φλέγον ζήτημα των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας. Λίγο πριν, η κυρία που κάθονταν δίπλα μου χάζευε στο smartphone της ειδήσεις σε σχέση με τα λείψανα και λεπτά μετά ο κύριος Λιαμής ανέφερε πως, «η προσμονή τόσου κόσμου για τα λείψανα ενός αγίου, είναι παρόμοια με αυτή του ερωτικού ραντεβού. Αυτή είναι η υπέρβαση της φθοράς των σωμάτων, η απέραντη ηδονή και δεν συγκρίνεται ακόμα κι αν κάνεις σεξ με διαφορετικό σύντροφο κάθε βδομάδα. Ο έρωτας των ανθρώπων αυτών όμως για τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας είναι και η ανάγκη για μια αγκαλιά που τους στέρησαν οι πολιτικοί και τα συστήματα» και κάπως έτσι, κατάφερε να συνδυάσει όλους τους βασικούς πυλώνες του βιβλίου, με τα λείψανα που έχουν διχάσει το έθνος και την πολιτικοοικονομική κρίση.
Παρατήρησα κάποια νέα παιδιά στο χώρο, που ολοφάνερα η παρουσία τους δεν κόλλαγε η με το ύφος της εκδήλωσής, έτσι δεν έδωσα μεγάλη βάση στον τελευταίο ομιλητή Δημήτρη Καραγιάννη, για να πάω και να μιλήσω μαζί τους. Κατάφερα όμως να ακούσω, λίγο πριν κατέβω τις σκάλες, πως, «η πανσεξουαλικότητα θα μας κάνει ασέξουαλ, καθώς κάποια στιγμή θα κορεστείς και δεν θα σε ενδιαφέρει πια και τόσο το σεξ, ήδη έρευνες στην Ιαπωνία δείχνουν πως οι νέοι έχουν περισσότερο άγχος για το αν θα έχουν iPhone, iPad και ίντερνετ, πάρα για το αν θα κάνουν σεξ μια φορά την εβδομάδα».
Έξω από το βιβλιοπωλείο συνάντησα τον Γ. (23) και τον ρώτησα για ποιο λόγο βρίσκεται εδώ. «Με ενδιέφερε το θέμα και ήρθα. Από τα 17 μου περίπου άρχισα να αναζητώ απαντήσεις στην πίστη μου, αλλά και στην ψυχοθεραπεία. Έχω πάει κι εγώ σε περιφορά λειψάνων και αυτό που είπε ο κύριος Λιαμής για την αγκαλιά, με άγγιξε και με συγκίνησε πολύ. Τελικά κι εγώ αυτό έψαχνα πηγαίνοντας εκεί». Πώς του φάνηκε όμως η άποψη του πάνελ για την ομοφυλοφιλία; «Είμαι ο ίδιος ομοφυλόφιλος. Δεν συμφωνώ φυσικά με τα λεγόμενα του πάτερα, αλλά έχω μάθει να το διαχωρίζω αυτό από την πίστη μου. Η εκκλησία δυσκολεύεται πολύ με αυτό το θέμα και το ξέρω. Οι εκφράσεις της πίστης μου, δεν έχουν επηρεάσει ποτέ κάποια σχέση μου. Είναι κάτι δικό μου, προσωπικό». Μια παρέα τριών παιδιών που μου είχε κινήσει την περιέργεια βγαίνει από το βιβλιοπωλείο, τους προλαβαίνω και τους ρωτώ αν σπουδάζουν Θεολογία ή αν κάτι άλλο τους οδήγησε εκεί. «Βασικά, εμείς ήρθαμε για το τρολάρισμα». Ο Ηλίας, η Γεωργία και ο Φίλιππος είδαν την εκδήλωση στο Facebook, όπως κι εμείς και αποφάσισαν να πάνε με σκοπό να «γελάσουν ίσως» όπως μου είπαν.
Η συντάκτρια της Popaganda, Φιλίππα Δημητριάδη, περνάει καλά στο ρεπορτάζ και αυτό βγαίνει προς τα έξω.
Ανακουφισμένη που τρία παιδιά της ηλικίας μου δεν συμμερίζονται τις απόψεις του πάνελ, εγκατέλειψα τον χώρο της εκδήλωσης. Οι συγγραφείς και οι παρευρισκόμενοι, πραγματικά θεωρούν πως έχουν συντελέσει σε μια τομή στις σχέσεις χριστιανισμού – σεξ και ίσως πραγματικά το βιβλίο Χριστιανική Ζωή και Σεξουαλικές Σχέσεις να είναι η πιο εξωστρεφής χριστιανική προσέγγιση απέναντι σε αυτό. Μετά από όσα άκουσα ωστόσο, τρομάζω να σκεφτώ τις «φοβικές» απόψεις.
