Ας σκεφτούμε λίγο την εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Εντός γηπέδου, μισοάδειες εξέδρες, γραφικοί παράγοντες εν εξάλλω, παίκτες και διαιτητές το ίδιο, μέτριο θέαμα, επεισόδια, σχεδόν ανύπαρκτη λάμψη. Γραφειοκρατικές συνεντεύξεις τύπου (εκτός σπάνιων εξαιρέσεων), κλισέ ατάκες από τους πρωταγωνιστές. Πολλές αθλητικές εφημερίδες να κρεμιούνται στα περίπτερα με παλαιολιθικά «ξύλινα» πρωτοσέλιδα που ακόμα κι αν έχουν χρώματα, μοιάζουν να είναι γκρι.
Κι όμως σε αυτή τη συνθήκη, εμφανίστηκε ένα περιοδικό, στο οποίο -παρότι εκδίδεται από σύλλογο – συνυπάρχουν αρμονικά οι σύγχρονες τάσεις της τυπογραφίας με το μινιμαλιστικό design και την πρωτότυπη παρουσίαση της ύλης. Το Toumba Magazine, το επίσημο περιοδικό του ΠΑΟΚ, αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδοτική προσπάθεια υψηλής αισθητικής. Με έδρα την Θεσσαλονίκη, μόλις τύπωσε το τρίτο τεύχος με τον Ρόμπερτ (“Mad”) Μακ ως κεντρικό πρόσωπο στο εξώφυλλο και cover story ένα αφιέρωμα στις 7+1 σταθερές αξίες από το ρόστερ του ΠΑΟΚ (που έχουν φορέσει 100 φορές τη φανέλα με τον Δικέφαλο), καθώς και σε εκείνους που πάτησαν πρώτα τον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας ως ποδοσφαιριστές και στη συνέχεια ο δρόμος τους οδήγησε στον πάγκο του συλλόγου, όπως συμβαίνει τώρα με τον Βλάνταν Ίβιτς.
Ο creative director του Toumba Magazine, Δημήτρης Παπάζογλου, εξηγεί στην Popaganda την ιδέα πίσω από το νέο χάρτινο εγχείρημα του ΠΑΟΚ που παντρεύει την αγάπη για τις κερκίδες και την ιστορία της ομάδας του Βορρά με την αισθητική μιας έκδοσης που αξίζει να κοσμεί όχι τραπέζια καφενείου αλλά ράφια βιβλιοθήκης.
Φρανκ Άρνεσεν, Ίγκορ Τούντορ, Χάρης Χαρίσης, Έρικ Σάμπο, Στέφανος Αθανασιάδης, Αλέξανδρος Τζιόλης, Κώστας Βασιλειάδης. Αυτά είναι τα ονόματα που μαζί με σπάνια στατιστικά κι ανέκδοτες ιστορίες γύρω από την πορεία 90 ετών του ΠΑΟΚ σύστησαν για πρώτη φορά στους ΠΑΟΚτζήδες το νέο project της ΠΑΕ μέσα από ένα συλλεκτικό τεύχος. Ποιος ήταν όμως ο στόχος πριν οι 100 αυτές σελίδες σταλθούν στο πιεστήριο; Ο λόγος στον Δημήτρη Παπάζογλου. «Η συνεργασία με τον ΠΑΟΚ ξεκίνησε ουσιαστικά εδώ και 2,5 χρόνια με αφορμή τον επανασχεδιασμό του paokfc.gr όταν και ο εμπνευστής της συνολικής προσπάθειας και υπεύθυνος για τα New Media, Παναγιώτης Αρωνιάδης, με προσέγγισε για τον επανασχεδιασμό του της επίσημης ιστοσελίδας του συλλόγου. To Toumba Magazine αποτελεί ένα μέρος αυτού του φιλόδοξου και καθόλου εύκολου project που εντάσσεται στο πλάνο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ να γίνει πιο άμεση κι εξωστρεφής στις σχέσεις της με το κοινό. Ο στόχος είναι να εκπαιδεύσει τη νέα γενιά φιλάθλων στη φιλοσοφία που θέλει να περάσει ο δικέφαλος και παράλληλα να πλησιάσει το κοινό του ΠΑΟΚ στην ομογένεια, και γενικότερα στο εξωτερικό, μέσω συνδρομών, οι οποίες θα λειτουργήσουν ως μια άτυπη χαρτογράφηση της ισχύος της ομάδας μακριά από τη Θεσσαλονίκη. Επιπλέον, το περιοδικό επιδιώκει να επαναπροσδιορίσει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα – και μακριά από τον οπαδισμό που έχει ποτίσει τα αθλητικά ΜΜΕ- θέτοντας ξανά την αθλητική δημοσιογραφία στις σωστές της βάσεις, μέσα από την προσέγγιση της κουλτούρας του ποδοσφαίρου γενικά και του συλλόγου ειδικότερα».
Παρότι οι οπαδοί του ΠΑΟΚ έχουν αποδείξει ότι δεν τους λείπει η όρεξη για «δημιουργία» μέσα από τα ευφάνταστα συνθήματά τους σχετικά με τον Άρη, την Αθήνα, το κρύο και τα μπλόκα των αγροτών, ωστόσο υπάρχει η απορία σχετικά με το πως αντιμετωπίζουν ένα τόσο μοντέρνο περιοδικό που κινείται πολύ μακριά από το αδιάφορο design των αθλητικών εφημερίδων; «Έχοντας υπόψη την αισθητική του ελληνικού αθλητικού τύπου, είναι αλήθεια πως το Toumba Magazine αποτελεί ένα αρκετά τολμηρό εγχείρημα. Παρ’ όλα αυτά, η ανταπόκριση του κόσμου είναι πολύ θετική, αν σκεφτεί κανείς ότι το ελληνικό κοινό συνήθως (και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο) είναι της λογικής “δοκάρι και μέσα: όλα καλά, δοκάρι κι έξω: καταστροφή”. Ο κόσμος έχει αναγνωρίσει κο αγκαλιάσει αυτήν την προσπάθεια από το ξεκίνημά της ακόμη, όταν και πρωτοπαρουσιάστηκε η νέα ιστοσελίδα της ομάδας, έργο που αποτελεί και την ναυαρχίδα των νέων μέσων του συλλόγου. Παράλληλα, εξίσου σημαντική είναι η αναγνώριση που συνάντησε το έργο μας σε κορυφαία ευρωπαϊκά media που κινούνται στον χώρο του sports branding και της ποδοσφαιρικής κουλτούρας, όπως το Soccerbible και το The Modern Game τοποθετώντας έτσι τον ΠΑΟΚ στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού branding ανάμεσα σε άλλα αντίστοιχα projects κορυφαίων ευρωπαϊκών ομάδων όπως η Μπαρτσελόνα, η Άρσεναλ, η Ρεάλ Μαδρίτης κ.ά.».
Ένας άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από τη νέα εικόνα του ΠΑΟΚ βρίσκει χρόνο να πανηγυρίσει στις κερκίδες ή προτιμά να υποστηρίζει την ομάδα με άλλους τρόπους; «Εδώ και πολλά χρόνια ακολουθώ σταθερά την ομάδα, κυρίως όμως κάθε φορά που αγωνιζόμαστε εντός έδρας αφού οι μετακινήσεις φιλάθλων έχoυν από καιρό απαγορευτεί. Δεν σου κρύβω όμως πως έχω επισκεφτεί αρκετές φορές τόσο το Καραϊσκάκη σε αγώνες κόντρα στον Ολυμπιακό όσο και το ΟΑΚΑ ή το Απόστολος Νικολαϊδης σε ματς κόντρα στην ΑΕΚ και τον ΠΑΟ αντιστοίχως. Σαφώς χωρίς διακριτικά του ΠΑΟΚ, αλλά πάντα παρέα με καλούς φίλους από την Αθήνα, φιλάθλους φυσικά των παραπάνω ομάδων. Μπορείς να πεις πως είμαι από αυτούς που πιστεύει πως η Κυριακή φτιάχτηκε για το ποδόσφαιρο».
Ο Δημήτρης Παπάζογλου είναι ένας designer που, όπως εξηγεί, γοητεύεται από την απλότητα και τη λειτουργικότητα που συναντάμε στο Βauhaus, όπως επίσης και από την τόλμη και τον πειραματισμό που χαρακτηρίζει το avant garde, σε αντίθεση με οποιαδήποτε άλλη «καλλιτεχνική ορθοδοξία». Συνεργάζεται με διεθνούς βεληνεκούς brands και πελάτες, όπως η Nike, η Euroleague Basketball, η Established NYC, οι New York Times, τα European Design Awards, το Goethe Institute Θεσσαλονίκης. Μέσα σε όλα τα άλλα, καταπιάνεται με ένα περιοδικό σε μια περίοδο που η άποψη που επικρατεί είναι πως η έντυπη ενημέρωση πεθαίνει. «Μολονότι ζούμε πλέον σε έναν “υπέροχο” ψηφιακό κόσμο, πιστεύω πως λαθεμένα αναλωνόμαστε περισσότερο στο είδος του μέσου και όχι στο περιεχόμενο αυτού καθ’ αυτού. Εξακολουθώ να πιστεύω πως ο ψηφιακός τύπος και το έντυπο είναι δύο εντελώς διαφορετικά μέσα, εξίσου χρήσιμα, με διαφορετικές δυνατότητες το καθένα όσο και χρήσεις. Και με την ανακάλυψη της φωτογραφίας πολλοί μίλησαν για τον θάνατο της ζωγραφικής, κάτι το οποίο φυσικά δεν ήρθε ποτέ. Νομίζω πως αν στην Ελλάδα πεθαίνει κάτι τότε αυτό δεν είναι ο τύπος και τα περιοδικά ως έντυπα αλλά ως περιεχόμενο».
Είναι λοιπόν ένα προσωπικό του στοίχημα τελικά να εξοικειώσεις το αθλητικό κοινό με μια minimal και sleek εικόνα; «Αυτό που οδηγεί την σκέψη μου είναι περισσότερο η ανάγκη για την δημιουργία μιας εξωστρεφούς οπτικής γλώσσας μέσα από την διαδικασία της αφαίρεσης και την δύναμη της απλότητας και όχι μια αυτιστική σχεδιαστική εμμονή, κενή περιεχομένου, που στο τέλος να μοιάζει με σχεδιαστική υπεροψία. Θεωρώ πως έχει ενδιαφέρον να προσπαθείς να επαναπροσδιορίσεις κλισέ σύμβολα και παγιωμένες σχεδιαστικές αντιλήψεις όχι όμως σε βάρος του περιεχομένου ή της επικοινωνίας αλλά ως επέκταση αυτών προτείνοντας μια διαφορετική οπτική στα πράγματα. Ως εκ τούτου και με βάση αυτήν την σχεδιαστική φιλοσοφία κάθε νέο project γενικά -και όχι μόνο όταν αφορά ένα αθλητικό κοινό- αποτελεί πάντα ένα ξεχωριστό ατομικό στοίχημα».