Τι τύπος είσαι με βάση τον αγαπημένο σου παλαίμαχο Έλληνα μπασκετμπολίστα;

Σε λίγες μέρες τελειώνει η μοναδική αθλητική διοργάνωση που ήθελα να παρακολουθήσω φέτος και με κάποιο μαγικό τρόπο δεν έχω καταφέρει να δω ούτε μισό λεπτό αγώνα. Το Μουντομπάσκετ εννοώ, που, κανονικά δεν έπρεπε να το λέμε έτσι, γιατί το πρόθεμα «Μούντο» παραπέμπει περισσότερο στη λέξη «μουντό» παρά στην ισπανική λέξη mundo (κόσμος). Δηλαδή σα να λέμε ότι πρόκειται για μουντό μπάσκετ, σαν την ατμόσφαιρα του Λίβερπουλ το Φλεβάρη, ας πούμε, ενώ πρόκειται για το ακριβώς αντίθετο. Τελειώνοντας με τον γλωσσολογικό – φιλοσοφικό προβληματισμό, περνάμε στο θέμα μας, επ’ αφορμή του φετινού Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Καλαθοσφαίρισης: τι τύπος είσαι με βάση τον αγαπημένο σου παλαίμαχο Έλληνα μπασκετμπολίστα;

Νίκος Γκάλης

Είσαι ο μέσος Έλληνας που ξέρει από μπάσκετ και στον τελικό του ’87 είχες πάρει αγκαλιά τη γυναίκα /γκόμενα/ συννυφάδα σου κι έκλαιγες με λυγμούς και μετά κατέβηκες στην αποθήκη, άνοιξες εκείνο το βαρέλι το κρασί που είχε φτιάξει ο μακαρίτης ο πατέρας σου και το κρατούσες για το γάμο σου και το ήπιατε όλοι στο σπίτι και γίνατε φέσι. Ελάττωσες σημαντικά την ενασχόλησή σου με τη μπάλα κι άρχισες να λες στον κόσμο ότι υποστηρίζεις τον Άρη. Και κασκόλ πήρες και το στόλισες στο σκρίνιο. Το ’92 θυμήθηκες ότι πάντα ήσουν βάζελος και παράχωσες το κασκόλ στην αποθήκη (κάτω από το βαρέλι). Πλέον παρακολουθείς το άθλημα ελάχιστα, αλλά κλαις σε κάθε τελετή βράβευσης  του Gangster. Κρίμα που έχει τελειώσει εκείνο το κρασί, να του ‘στελνες μια φιάλη. 

Παναγιώτης Γιαννάκης

Είσαι καρκίνος με ωροσκόπο καρκίνο και ως εκ τούτου καλό παιδί, ρε γαμώτο, πάρα πολύ καλό παιδί και πάρα πολύ ευσυγκίνητος. Αγαπημένος σου ηθοποιός είναι ο Νίκος Ξανθόπουλος. Φέτος που τελείωσε το συμβόλαιό του με την Εθνική Ομάδα Μπάσκετ της Κίνας κι ο «Δράκος» επέστρεψε από την Κίνα (pun intended), είσαι πάρα πολύ χαρούμενος γιατί τον έτρωγε τόσα χρόνια η μαύρη ξενιτιά και από το πολύ ρύζι έμοιαζε σα να ‘χε πάθει ίκτερο και γιατί να το πάθει αυτό ο Παναγιώτης, που είναι καλό παιδί, ρε γαμώτο, πάρα πολύ καλό παιδί. Ένα χαρτομάντιλο στον άνθρωπο, κάποιος, τι κοιτάτε;

Παναγιώτης Φασούλας

Προφανώς είσαι γαύρος. Σου δίνω μια απειροελάχιστη πιθανότητα να είσαι παοκτζής – απειροελάχιστη όμως – διότι το να φύγει η νταμαροκολώνα σου από την ομάδα σου και να ενταχθεί στο ρόστερ του οχτρού είναι κάτι πάρα πολύ χοντρό για να το αντέξει η παοκτσοσύνη (sic) σου. Αν είσαι δημότης Πειραιά, τον ψήφισες, όταν είχε κατεβεί για δήμαρχος και μάλιστα του έκανες και έναν μικρό, τίμιο αγώνα στις ψαροταβέρνες της Πειραϊκής. Επίσης, πήγες στα μουλωχτά στο Ζάππειο, στις πρόσφατες εκδηλώσεις για τα 40 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ. 

Αργύρης Καμπούρης

Παππού, δεν ήξερα ότι ξέρεις να μπαίνεις στο ίντερνετ και μας διαβάζεις. Ναι, παππού, έχεις δίκιο, έπρεπε να του έχουμε στήσει μια προτομή, κάπου, κάπως, ήρωας είναι ο άνθρωπος και όλο τον ξεχνάμε. Παππού, άσε τώρα τα ίντερνετς και μην ξεχάσεις το χάπι για την πίεση. 

Νίκος Φιλίππου

Είχες γίνει κι εσύ Άρης τότε, στις αρχές του ’80. Μετά από λίγα χρόνια φυσικά και το ξέχασες. Είσαι άνθρωπος που δεν παρασύρεται από το συναίσθημα και εκτιμά τους σταθερούς παίκτες που έχουν κι άλλες ικανότητες πέραν του να σκοράρουν (π.χ. το μάνατζμεντ της Εθνικής Ομάδας Ανδρών). Αν θυμάσαι το επεισόδιο στο «Αχ, Ελένη» της Ελένης Ράντου, όπου η πρωταγωνίστρια παντρεύεται τον Φιλίππου, έλα να φτιάξουμε μαζί στο Facebook τη σελίδα Nikos Philippou Appreciation Society.   

Νάσος Γαλακτερός

Αγαπάς τη λογοτεχνία και την ποίηση και έχεις υπογεγραμμένο το μυθιστόρημά του με τίτλο «Τελευταίος Αγώνας». Όταν ήταν παντρεμένος με την Κορομηλά αγόραζες κρυφά το «Χάι», το «Ciao» και το «Λοιπόν» για να είσαι ενήμερος για τα νέα του ζευγαριού. Επίσης έκλαψες στον χωρισμό τους. Κατά τα υπόλοιπα, δεν δύναμαι να καταλάβω, ας περάσει ο επόμενος γαύρος.

Γιώργος Σιγάλας

Ναι, ο Γιώργος ήταν παιχτούρα, είναι legacy για την ομάδα σου, το παραδέχομαι ακόμα κι εγώ, που κόβω φλέβα και ρέουν τριφύλλια. Αν είσαι γυναίκα, βέβαια, ξέρουμε και για ποιον άλλο λόγο σου άρεσε. Σε κάθε περίπτωση, δεν έχω να σου προσάψω τίποτα. Ξέρω σίγουρα ότι δε συμπαθείς τον Σπανούλη, αλλά we’re in this together, για άλλους λόγους βέβαια.

Φραγκίσκος Αλβέρτης

Επιτέλους, ένας γνήσιος εκπρόσωπος της βαζελοσύνης, που πάντα πίστευες στις ικανότητες του Φράγκι και πάντα ένιωθες ότι αυτό το αγόρι θα ξελάσπωνε την ομάδα σε δύσκολη στιγμή με σουτ από γωνία, δε μπα να γινόταν σεισμός και καταποντισμός τη στιγμή που έληγε ο χρόνος της επίθεσης και ήμασταν δυο πόντους πίσω από τον αντίπαλο. Αν είσαι γυναίκα, ξέρω το παρελθόν σου και συμφωνούμε ότι τον προτιμούσες χωρίς τη γενειάδα και το μαλλί του Ψαραντώνη. Εντάξει, το αστείο περί εμψύχωσης της ομάδας επί Ζοτς με τα παλαμάκια, το έχω κάνει κι εγώ, αλλά κάπως πρέπει να περνάει και η ώρα μας στο ΟΑΚΑ.

Ευθύμης Ρεντζιάς

Είσαι λίγο σνομπ στις επιλογές σου, τον θέλεις κοσμοπολίτη τον Έλληνα παίκτη. Σε καταλαβαίνω όμως, διότι αυτό το αγόρι την έκανε νωρίς από τη χώρα και μέχρι να αποσυρθεί από την ενεργό δράση ζούσε μια στην Ισπανία, μια στις ΗΠΑ, μια στη Βαρκελώνη, μια στην Τουρκία. Και δεν πέρασε άσχημα. Τέλος πάντων, δεν υποτιμώ την απόδοση του Ευθύμη (εγώ δε μπορώ να καρφώσω ούτε πάνω σε σκαλωσιά), αλλά μπορούσες και καλύτερα. 

Νίκος Μπουντούρης

Θα είμαι ειλικρινής: αυτή την απάντηση μού την έδωσαν κυρίως γυναίκες. Ίσως, ίσως, λέω, έχουν λαγκάρει κάπως, διότι έχει κερδίσει τη Στεφανέλ στο Κύπελλο Κόρατς του ’94. Και τότε η Στεφανέλ, ως εταιρία ρούχων, ήταν στα πολύ χάι της. Κορίτσια, συγκεντρωθείτε, μοιάζει με τον Noah Emmerich από το “The Americans”, μόνο στο πιο «σκουλήκι, θα πληρώσεις ακριβά γι’ αυτό που έκανες», δε μπα να τον ρωτάς αν είσαι στη σωστή κατεύθυνση για Βριλήσσια. Δε μπορώ να σας κατατάξω, λυπούμαι. 

Θύμιος Μπακατσιάς

Όταν ήσουν μικρός έβλεπες πολύ συχνά τον Dumbo, το ελεφαντάκι. Και το αγαπούσες πολύ. Μόνο που αυτό δεν πήρε ποτέ Triple Crown. Ούτε μπορείς να πεις ότι ήταν το πασπαρτού μιας καλής ομάδας μπάσκετ. 

Άγγελος Κορωνιός

Είσαι τίμιο λαϊκό παιδί, που δεν ξεχνάς τη γειτονιά σου, το Περιστέρι. Έτσι, εκτιμάς τους τίμιους λαϊκούς ανθρώπους, αυτούς που θα λέγαμε ότι διατηρούν ένα “low profile”. Στον Μπάτμαν, είσαι πάντα με τον Ρόμπιν. Στο Game of Thrones, με την αφανή ηρωίδα Sansa. Στο «Ρετιρέ», με τη μάνα της Γιουλάκη.

Μπάνε Πρέλεβιτς

Το ξέρω, η στερεοτυπική ανάλυση αφορά στους Έλληνες παλαίμαχους, αλλά ο Μπάνε είναι Έλληνας παλαίμαχος και δε σηκώνω κουβέντα. Τον είχα σε αφισάκι πάνω από το γραφείο μου, όσο ήμουν στο σχολείο, παρότι είμαι Παναθηναϊκός (για όποιους δεν το έχουν καταλάβει ακόμα). Γενικά είσαι άνθρωπος που εκτιμάει αυτό που γίνεται σωστά και τους ανθρώπους που τα καταφέρνουν σ’ αυτό. Ωραία τα είπα για μένα και για τη φίλη μου τη Μαρία, δε βρίσκετε;

Φάνης Χριστοδούλου

Είσαι κιμπάρης άντρας, με τα μπουζούκια σου, τα τσιπουράδικά σου, τις πουράκλες σου, τα σέα σου, τα μέα σου. Όπως ήταν και ο Φάνης, όταν ακόμα βρισκόταν στην ενεργό δράση. Συνδύαζε βουνό με θάλασσα: μπουζούκια με προπόνηση. Αν δεν είσαι κιμπάρης, είσαι Νεοσμυρνιώτης κι αν δεν είσαι Νεοσμυρνιώτης, ξέρεις να εκτιμάς τους ανθρώπους που έχουν ταλέντο και διεκπεραιώνουν σωστά ό,τι κι αν τους δώσεις. Δηλαδή οριακά ήσουν να απαντήσεις ότι προτιμάς κι εσύ τον Πρέλεβιτς.

ΥΓ. Δεν πειράζει Εθνικάρα. Καλά ήταν όσο κράτησε.