Είναι οι Έλληνες ο λιγότερο εκφραστικός λαός της Μεσογείου; Είμαστε ηδονιστές και μυστηριώδεις; Το διαδίκτυο πια μας δίνει την ευκαιρία να ανοίξουμε ένα «παράθυρο» στον κόσμο, ωστόσο κατά πόσο ξέρουμε τι συμβαίνει δίπλα μας ή στην άλλη άκρη της γης; Τι γνώμη να έχουν άνθρωποι από διάφορα μέρη του πλανήτη για την Ελλάδα και τους ανθρώπους που την κατοικούν; Πως επηρεάζουν οι ειδήσεις την εικόνα μίας χώρας; Ρωτήσαμε φίλους και γνωστούς στο εξωτερικό ώστε ν’ αντιληφθούμε τι εικόνα βγάζουμε προς τα έξω σαν λαός.
«Προσωπικά, λατρεύω τους Έλληνες και τους βρίσκω φιλικούς, ευχάριστους και χαριτωμένους. Ως Αιγύπτιος, πάντα ένιωθα ότι μοιάζουμε πολύ με τους Έλληνες, εξαιτίας της ιστορίας και της γειτνίασής μας στη Μεσόγειο. Από πάντα υπήρχαν πολλοί Έλληνες εδώ και ξέρουμε ότι αγαπάνε την Αίγυπτο, οπότε τους αγαπάμε κι εμείς. Κάτι που κινεί το ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι στις παλιές μας ταινίες συνηθίζαμε να έχουμε έναν χαρακτήρα Έλληνα που μπορεί να μιλάει αραβικά και πάντα έλεγε ” Khabebe” αντί για “Habibi “. Όσο για τα επίπεδα διαφθοράς στην χώρα σας, δεν μας προκαλεί εντύπωση γιατί και στην χώρα μας έχουμε την ίδια κατάσταση.»
«Για εμένα, οι Έλληνες είναι πολύ έξυπνοι, φιλικοί και ομιλητικοί. Νομίζω ότι είναι ανοιχτοί και ζεστοί άνθρωποι. Δεν είναι επιφανειακοί, αλλά μοναδικοί και δυνατοί, χάρη στην ιστορία τους. Πιστεύω ότι είναι επίσης λίγο μυστηριώδεις -ειδικά οι γυναίκες-, υπάρχει μια θεά κρυμμένη μέσα σε κάθε Ελληνίδα. Έτσι τις βλέπω. Οι άνθρωποι στην χώρα μου συνήθως λένε ότι οι Έλληνες είναι σαν εμάς -τους Αρμένιους- φιλόξενοι, φιλικοί και παραδοσιακοί.»
«Νομίζω ότι οι Έλληνες είναι πολύ χαρούμενοι και έχουν πολύ ταπεραμέντο. Μαζεύονται οικογενειακά για να φάνε όλοι μαζί το μεσημέρι της Κυριακής. Οι συναντήσεις τους είναι θορυβώδεις, όπως σε μία ιταλική οικογένεια. Βασικά, πιστεύω ότι οι Έλληνες μοιάζουν με τους Ιταλούς (ξέρω ότι αυτό είναι τελείως λάθος). Αν με ρωτούσε κάποιος τι ξέρω για την Ελλάδα, το πρώτο πράγμα που θα μου ερχόταν στο μυαλό είναι ο Παρθενώνας, το χρέος και οι Ολυμπιακοί αγώνες. Οι άνθρωποι στη χώρα μου πιστεύουν ότι οι Έλληνες είναι χαρούμενοι και όσοι έχω ρωτήσει για την οικονομική κρίση, μου λένε ότι ο ελληνικός λαός πρέπει να υποφέρει. Ένας φίλος μου είπε ότι είναι μια χώρα που ποτέ δεν ευημέρησε όπως φανταζόταν. Εμείς τώρα υποφέρουμε από μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση.»
«Δεν ξέρω αρκετούς Έλληνες, δυστυχώς! Είχα γνωρίσει μια Ελληνίδα στο Erasmus μου στο Ταλίν. Ήταν ίσως μία από τις πιο ευγενικές παρουσίες που γνώρισα τότε. Ίσως ήταν η προσωπικότητά της, αλλά την συμπάθησα πολύ! Φαντάζομαι κάποιες φορές όταν μιλάμε για Ευρωπαίους, ο κόσμος δεν σκέφτεται τους Έλληνες κατευθείαν – δεν ξέρω βέβαια τον λόγο. Ίσως οι άνθρωποι ακόμη να βλέπουν την Ελλάδα ως μια τουριστική χώρα που δεν είναι τόσο ελκυστική πλέον, όπως ήταν αρκετά χρόνια πριν;! Πραγματικά πιστεύω ότι το ενδιαφέρον θα επιστρέψει στο κοντινό μέλλον. Επιπλέον, βλέπω τους Έλληνες ως πολύ χαρούμενες, ευγενικές και ηλιόλουστες προσωπικότητες. Δύο χρόνια πριν είχα ένα αγόρι από την Ελλάδα που δούλευε στην Αυστρία σε ένα snowboard park. Μου άρεσε πολύ, καθώς ήταν αστείος και κοινωνικός και είχε φοβερή ενσυναίσθηση και κίνητρο. Φιλούσε πολύ ωραία, με πολύ συναίσθημα! Και σε άλλες καταστάσεις ένιωθα πολύ άνετα, μιας και ήταν πολύ φλογερός σε συγκεκριμένα πλαίσια. Χαχα. Ίσως οι Έλληνες να είστε γενικά παθιασμένοι; Ίσως.»
«Βλέπω τους Έλληνες ως αρκετά φιλόξενους και κοινωνικούς, αν και δεν υπάρχει πολύ μεγάλη επαφή με το ελληνικό στοιχείο στην χώρα μου. Νομίζω ότι οι άλλοι άνθρωποι στο Αζερμπαϊτζάν θεωρούν τους Έλληνες ως ανθρώπους με μεγάλη ιστορία και πολύ συρτάκι!»
«Η Ελλάδα είναι μια απίστευτη χώρα με μοναδικές παραλίες και τεράστιο πολιτισμό. Θα ήθελα πολύ να ταξιδέψω εκεί. Από οικονομικής άποψης, ίσως δεν ήταν η καλύτερη ιδέα για την ΕΕ να γίνει μέλος της η χώρα, αλλά η κρίση ήταν το λάθος κάποιων μεμονωμένων προσώπων. Αυτό που πιστεύουν στην χώρα μου ίσως είναι λίγο διαφορετικό. Η ΕΕ είναι μια επιχείρηση μεταξύ κρατών και έχει τα θετικά της και τα αρνητικά της. Βλέπουμε την Ελλάδα ως μια ωραία χώρα αλλά με πολλά προβλήματα, χωρίς να το εννοούμε προσβλητικά. Και πρέπει να σας δώσουμε περισσότερη βοήθεια τώρα με τους πρόσφυγες, αν και κάποιοι συμπολίτες μου δεν θα συμφωνούσαν μαζί μου.»
«Δεν έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους από Ελλάδα, αλλά γενικά έχω έναν τεράστιο σεβασμό για την χώρα, εξαιτίας της αρχαίας ιστορίας της, τους φιλοσόφους, τους συγγραφείς, τους επιστήμονες που έδωσε στην ανθρωπότητα. Μεγάλος αριθμός ελληνικών οικογενειών έχουν μεταναστεύσει στην Γεωργία τον τελευταίο αιώνα και έχουν ενσωματωθεί αρκετά καλά. Μια από τις καλύτερες μου φίλες είναι μισή Ελληνίδα και με παίρνει σε παραδοσιακές γιορτές σας και χορεύω συρτάκι. Οπότε έχω μόνο καλά λόγια να πω.»
«Οι Έλληνες είναι γλυκύτατοι, καλοσυνάτοι, γενναιόδωροι και θερμοί. Τους βρίσκω επίσης πολύ ενεργούς πολιτικά σε σχέση με τους Δανούς για παράδειγμα. Είναι πιο πρόθυμοι να σκεφτούν αντισυμβατικά. Τουλάχιστον αυτοί που γνώρισα. Οι περισσότεροι δείχνουν αρκετό ενδιαφέρον, αφιερώνουν χρόνο για να σε ρωτήσουν πως είσαι και τι σου συμβαίνει. Στην όχι και τόσο ευχάριστη πλευρά, το λεξιλόγιο πολλών Ελλήνων είναι σκληρό, βρώμικο και «πηδάει» κατευθείαν σε ακραία συμπεράσματα. Μια συζήτηση μπορεί να κλιμακωθεί σε δευτερόλεπτα και αυτό είναι κάπως εκνευριστικό. (Ξέρω, ακούγομαι σαν γριά, αλλά δεν είμαι) Δεν έχω ιδέα τι πιστεύουν οι άλλοι Δανοί για τους Έλληνες. Ελπίζω να σκέφτονται πολλά και διαφορετικά πράγματα, αλλά τα στερεότυπα υπάρχουν φυσικά… Όπως ότι οι Έλληνες είναι πολύ παθιασμένοι, διεφθαρμένοι και τρώνε ελιές όλη την ώρα.
«Βλέπω τους Έλληνες ως αρκετά ανοιχτούς, παθιασμένους, συναισθηματικούς, περίεργους ανθρώπους… Σωστά; Συνήθως οι Εσθονοί έχουν την παρανοημένη αντίληψη ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες ή άπληστοι εξαιτίας των ευρωπαϊκών δανείων και της οικονομικής κατάστασης που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ή ίσως πολύ ηδονιστές; Αλλά ναι, πιστεύω ότι σίγουρα έχετε ζεστή καρδιά!»
«Ένας λαός με κουλτούρα που αγαπάει την ζωή· όχι ότι αγαπούν ό,τι συμβαίνει, αλλά ότι επενδύουν πλήρως σε στιγμές και ανθρώπους με τους οποίους γεμίζουν την ζωή τους. Τους βλέπω σαν φωνακλάδες, απροκάλυπτους, επαναστατικούς, λίγο ενοχλητικούς στην αρχή και να έχουν πολύ μικρή αντίληψη του χρόνου. Αλλά πιστεύω πως δεν προέρχεται από ασέβεια αλλά εξαιτίας του σεβασμού της στιγμής και της τρέχουσας συζήτησης, γιατί αυτό φαίνεται πως εκτιμάτε. Νομίζω ότι οι Έλληνες έχουν μια τάση να φαίνονται τεμπέληδες, γιατί τα πράγματα γίνονται πολύ αργά, αλλά ειλικρινά, θεωρώ επίσης ότι οι Αμερικανοί μπορούν να μάθουν κάτι από όλους εσάς για το πως να χαμηλώσουν τους ρυθμούς και να εκτιμούν καλύτερα τους εαυτούς τους και τον κόσμο!
Ο υπόλοιπος κόσμος στις ΗΠΑ φαίνεται να βλέπει τους Έλληνες πολύ εξωτικούς -πιστεύουν ότι όλοι έχουν το τέλειο μαύρισμα και είναι εντυπωσιακοί. Οι περισσότεροι Αμερικανοί γνωρίζουν πολύ λίγα πράγματα για τους Έλληνες, αλλά τους συσχετίζουν με την παράδοση και την πατριαρχία. Όλοι ξέρουν την λέξη «Ώπα!», όμως κανείς τους δεν γνωρίζει τι σημαίνει.»
«Πρώτα απ’ όλα, αγαπώ την Ελλάδα. Τα τελευταία δύο χρόνια, είχα την ευκαιρία να την επισκεφτώ κάποιες φορές και να ανακαλύψω καινούργια πράγματα. Για ‘μένα, οι Έλληνες είναι λίγο διαφορετικοί από τους άλλους μεσογειακούς λαούς. Βρίσκω περισσότερες ομοιότητες στους Πορτογάλους, τους Ιταλούς και τους Ισπανούς (ακόμα και τους Τούρκους) απ’ ότι μαζί τους. Πιστεύω ότι έχει να κάνει με την Βαλκανική επιρροή. Τα ελληνικά μου φαίνονται πολύ έντονη γλώσσα. Μερικές φορές, νομίζω ότι τσακώνονται και εν τέλει, γελάνε. Έχω μερικούς πολύ κοντινούς φίλους που ξέρω καλά και τους αγαπώ πολύ, αλλά γενικά βρίσκω τους Έλληνες λιγότερο εκφραστικούς απ’ ότι τους κατοίκους άλλων μεσογειακών χωρών. Επίσης, οι Έλληνες που ξέρω είναι από τους πιο εργατικούς ανθρώπους.
Η ιδέα που έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι για την Ελλάδα προέρχεται δυστυχώς από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης των τελευταίων χρόνων. Άνθρωποι κουρασμένοι, που υποφέρουν και μάχονται. Πέρυσι, υπήρχαν πολλές ειδήσεις για την Ελλάδα, αλλά φέτος ακούγονται ελάχιστα πράγματα για το τι συμβαίνει εκεί. Συνοπτικά, κάποια θέματα που μπορεί να ακούγονται κατά καιρούς είναι ότι το φαγητό είναι εκπληκτικό, η Αθήνα είναι μια βρώμικη πόλη και τα νησιά μοιάζουν με παράδεισο.»
«Για ‘μένα, οι Έλληνες δίνουν μεγάλη σημασία στην οικογένεια και ότι τους αρέσει να ζουν σε μεγάλες κοινότητες και να έχουν πολλούς ανθρώπους τριγύρω τους, όπως οι Κολομβιανοί. Ακόμη, θεωρώ ότι είναι πολύ φωνακλάδες και ενεργητικοί, περισσότερο κι από εμάς. Προκαλεί λίγη έκπληξη ότι η Ελλάδα είναι σε κρίση, σε μια τόσο κακή κατάσταση, καθώς έχετε μία πραγματικά εκλεπτυσμένη κουλτούρα. Αντιθέτως, ο πολιτισμός της Κολομβίας σβήστηκε όταν ήρθαν οι Ισπανοί στην Αμερική και κατέστρεψαν τους ντόπιους πολιτισμούς. Οπότε, υποθέτω ότι άνθρωποι και λαοί με μεγάλη ιστορία και πολιτισμό, θα έπρεπε να έχουν πιο δυνατές χώρες.
Οι περισσότεροι Κολομβιανοί μάλλον έχουν στο μυαλό τους την κουλτούρα της Αρχαίας Ελλάδας, τους μύθους και τους θρύλους, αλλά τα τελευταία χρόνια, έχει επικρατήσει η εικόνα των ανθρώπων σε κρίση, χωρίς δουλειά, κυρίως εξαιτίας των ειδήσεων. Φυσικά, έχουμε την εικόνα των ευγενικών και χαρούμενων ανθρώπων, αλλά η κρίση έχει βλάψει την φήμη των Ελλήνων, τουλάχιστον στην χώρα μας.»
«Ως ένας νότιος λαός, είστε ανοιχτοί, φιλικοί και επικοινωνιακοί. Ακούω επίσης συζητήσεις μετά τις ειδήσεις για τα δάνεια της Ελλάδας από την ΕΕ που λένε ότι οι Έλληνες είναι τόσο χαλαροί και δεν δουλεύουν τόσο όσο οι κάτοικοι των βόρειων χωρών για παράδειγμα. Αυτό βέβαια είναι το γενικό στερεότυπο.»
«Πραγματικά μου αρέσουν οι Έλληνες! Στην ζωή μου είχα μόνο θετικές εμπειρίες. Πιστεύω ότι είστε ανοιχτόμυαλοι, προσιτοί και καθόλου “κρύοι”. Στην Πολωνία, σας βάζουμε στο ίδιο γκρουπ με τους Ισπανούς και τους Ιταλούς, αλλά πρέπει να πω ότι συμπαθούμε περισσότερο τους Ιταλούς (ποιος δεν τους συμπαθεί άλλωστε;), καθώς ξέρουμε περισσότερα πράγματα για εκείνους απ’ ότι για εσάς. Εκτιμούμε την ιστορία σας, τα μνημεία της χώρας σας και την φιλοσοφία της ζωής. Πολλοί Πολωνοί έρχονται στην χώρα σας για διακοπές και τους αρέσει πολύ. Μας αρέσει που είμαστε ανοιχτοί και χαλαροί, μαζί σας. Νομίζω πως σε αυτό μοιάζουν οι χώρες μας. Αλλά υπάρχει και η άλλη άποψη ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες (σιέστα κλπ.). Ειδικά μετά την μεγάλη οικονομική σας κρίση, όταν ακούσαμε ιστορίες για την δημόσια σφαίρα και ότι πολλοί άνθρωποι έπαιρναν παραπάνω λεφτά για κάποια «ανόητη» δουλειά, θεωρούμε ότι δεν σέβεστε τα χρήματα όσο εμείς (νομίζω ότι έπαιξε ρόλο και ο κομμουνισμός). Πιστεύουμε ότι συνηθίσατε στην βολεμένη ζωή σας στο παρελθόν και τώρα είναι δύσκολο να αλλάξετε την συμπεριφορά σας και να καταλάβετε πως η ζωή δεν είναι τόσο πολύχρωμη, όσο πριν. Νομίζουμε ότι ζείτε με το χρέος και ότι άλλες χώρες πρέπει να σας στηρίζουν. Δεν πιστεύουμε ότι είστε οι πιο πολυάσχολοι και εργατικοί άνθρωποι. Ξέρουμε ότι είστε πολύ περήφανοι, περήφανοι για την εθνικότητά σας και για την ιστορία σας και αν ένας Έλληνας νιώσει ότι κάποιος κάνει κάτι κακό, μπορεί να τον πετάξει έξω από το εστιατόριο, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι μόνο τα λεφτά σημαντικά, αλλά και άλλα πράγματα. Συνολικά η γνώμη μας για τους Έλληνες είναι θετική.»
«Όταν ακούω την λέξη “Έλληνες”, βλέπω μπροστά μου ήλιο, γαλάζια νερά, άσπρα σπίτια, ελιές, σκουρόχρωμους ανθρώπους να χαλαρώνουν σε καφετέριες, να γελάνε, να μιλάνε με ενθουσιασμό. Όμορφους, λίγο τραχείς και απερίσκεπτους ανθρώπους, και τον τελευταίο καιρό, βλέπω αγχωμένους, απογοητευμένους ή και νευριασμένους ανθρώπους που είτε δουλεύουν πολύ είτε είναι άνεργοι. Συντηρητικοί φυλετικοί ρόλοι. Γυναίκες με μακρυά μαύρα μαλλιά και βαθιά, σκούρα μάτια. Όλο αυτό είναι το στερεότυπό μου.»
«Οι Έλληνες είναι τόσο κοντά μου. Η κουλτούρα, οι γεύσεις είναι οικείες… Για την χώρα, δεν είναι τόσο φιλικοί. Υπάρχει μια εχθρικότητα που προκλήθηκε από έναν υπερβολικό εθνικισμό.»
«Πάντα είχα στο μυαλό μου την εικόνα των Ελλήνων ως χαλαροί άνθρωποι που αγαπάνε την ζωή. Εκεί όπου η οικογένεια, το κρασί, το φαγητό και ο χορός είναι πάνω από άλλες, πιο πεζές πλευρές της ζωής. Από την άλλη πλευρά, η οικονομική κρίση έχει πιθανόν αναδείξει μια πιο σοβαρή πολιτική πλευρά των ανθρώπων, όπου η ελευθερία και το αίτημα για δικαιοσύνη έχει ξυπνήσει και είναι το κύριο πράγμα που απασχολεί τους ανθρώπους -χωρίς να ξεχνούν ακόμη να χορεύουν, να πίνουν, να τρώνε και να συνεχίζουν αν ζουν με μια θετική νοοτροπία.
Καθώς οι Φινλανδοί συνηθίζαμε να επισκεπτόμαστε συχνά την Ελλάδα, πιστεύω πως οι περισσότεροι είχαν επαφές με τους ντόπιους και γενικά ένα θετικό συναίσθημα απέναντί τους. Αν και δεν καταλάβαιναν πάντα τον διαφορετικό τρόπο ζωής. Σήμερα, με την άνοδο του λαϊκισμού, αυτός ο διαφορετικός τρόπος ζωής έχει πλασαριστεί σαν τεμπελιά και με αυτό, θεωρώ ότι άλλαξε και η αντίληψη για τους Έλληνες και έγινε πιο αρνητική.»