Έχουν προκύψει διάφορες δικαιολογίες τα τελευταία χρόνια για να μην μπορεί να «σταδιοδρομήσει» μία εμπορική επιχείρηση στο κέντρο. Ακόμα και αν είναι στο καλύτερο σημείο. Ακόμα και αν το εμπόρευμά τους, ομορφαίνει την καθημερινότητά μας. Έχει πάει καιρός όμως από τότε που τα στόρια των λουλουδάδικων στο πεζοδρόμιο της Βουλής είναι κλειστά. Όχι όλα αλλά τα περισσότερα. Είναι επειδή δεν τα νοικιάζουν; Είναι που είναι ακριβά τα ενοίκια; Είναι που είναι πολλές οι πορείες στο κέντρο και έχει η περιοχή αναδουλειές; Είναι που δεν υπάρχουν άλλοι ανθοπώληδες ή επειδή τελειώσαν τα άνθη της γης; Λίγο απ’ όλα και το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Η απάντηση είναι πως τα περισσότερα από τα ανθοπωλεία που βρίσκονταν επί της Βασιλίσσης Σοφίας, έχουν μετατραπεί σε γραφεία προκειμένου να στεγάσουν απλές υπηρεσίες της Βουλής χωρίς να είναι απαραίτητο να εισέρχονται όλοι σε αυτή.
«Τα κλειστά τα πήρε η Βουλή και διαμόρφωσε τον εσωτερικό τους χώρο σε γραφεία, απλά δεν τα έχουν ανοίξει ακόμα εδώ και δύο – τρία χρόνια, γιατί φοβούνται μην τα σπάσουν από τις διαδηλώσεις», λέει ο Σπύρος Κοντογιάννης, ένας από τους λίγους ανθοπώλες που έχουν παραμείνει. Όπως εξηγεί, κάποια από αυτά έκλεισαν λόγω συνταξιοδότησης, ενώ τα υπόλοιπα επηρεάστηκαν από το άνοιγμα του Μετρό και όχι τόσο από την κρίση, επειδή ο σταθμός οδηγούσε τον κόσμο αυτόματα στην πλατεία Συντάγματος. «Όσο περίεργο και αν φαίνεται, η Βασιλίσσης Σοφίας έχει μετατραπεί σε απόκεντρο και συνεχίζουμε χάρη στους λίγους πελάτες που μας γνωρίζουν χρόνια».
Με λουλούδια
Χωρίς λουλούδια
Τα ανθοπωλεία λειτουργούν κάτω από τη Βουλή από το 1932. «Στέγασαν εδώ τους πλανόδιους ανθοπώλες που είχαν κάποιους πάγκους. Η Βασιλίσσης Σοφίας στις αρχές της, εκεί που είναι η Αιγυπτιακή πρεσβεία, ήταν μία μίνι ανθαγορά. Μόλις έφτιαξαν το κτίριο της αστυνομικής διεύθυνσης, μετέφεραν τους ανθοπώλες μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη και αργότερα, για να συνεχίσουν να υφίστανται, τους έβαλαν σε αυτούς εδώ τους τοίχους. Άνοιξαν έντεκα τρύπες και δημιούργησαν τα ανθοπωλεία, το καθένα από τα οποία είχε δύο ανθοπώλες. Με τη προϋπόθεση πάντα ότι θα τα διατηρήσουν σαν λουλουδάδικα», καταλήγει ο Σπύρος Κοντογιάννης.