Έπειτα από τρεις συνεχόμενες κατακτήσεις της Ευρωλίγκας από ελληνική ομάδα, η περσινή κούπα κατέληξε σε ισραηλινά χέρια. Η φετινή διοργάνωση ανοίγει σήμερα την αυλαία της και η Popaganda παρουσιάζει τι περιμένουμε να δούμε και πόσες πιθανότητες υπάρχουν να επιστρέψει το τρόπαιο στη χώρα μας (spoiler alert: ελάχιστες), απαντώντας σε 20 καυτά ερωτήματα.
Θα επιστρέψουν οι ελληνικές ομάδες στο Final 4; Οι ελληνικές ομάδες (και ειδικότερα οι δυο αιώνιοι τα τελευταία χρόνια) μας έχουν κακομάθει, με συνεχόμενες παρουσίες σε final 4, τελικούς, τρόπαια, πεταχτάρια στο τελευταίο δευτερόλεπτο και προσθήκη αστεριών στη φανέλα. Το 2012 στην Κωνσταντινούπολη είχαμε διπλή εκπροσώπηση από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, το 2013 είχαμε μόνο τους «ερυθρόλευκους» και πέρσι στο Μιλάνο δεν κατάφερε να φτάσει κανείς εκ των δυο. Φέτος, αν κάποιος καταφέρει να δώσει το «παρών» θα είναι πιθανότατα ο Ολυμπιακός, με την οκτάδα να μοιάζει για ταβάνι του Παναθηναϊκού.
Θα καταφέρουν επιτέλους οι Τούρκοι να φτάσουν στην κορυφή; Τα τελευταία χρόνια οι γείτονες ξοδεύουν αστρονομικά ποσά για να φτιάξουν ομάδες που θα καταφέρουν να φέρουν το τρόπαιο για πρώτη φορά στην Τουρκία. Φενέρμπαχτσε με Ομπράντοβιτς στον πάγκο και Εφές Πίλσεν με Ίβκοβιτς, διαθέτουν ρόστερ ικανά να φτάσουν τουλάχιστον μέχρι το final 4 της Μαδρίτης. Η αλήθεια είναι ότι αν δεν τα καταφέρουν και με τους «κουμπάρους» στον πάγκο, δεν θα τα καταφέρουν ποτέ. Φυσικά και οι δυο έχουν χτυπητές αδυναμίες, με την Φενέρ να πονάει φανερά στους ψηλούς και από την Εφές να λείπει ένα δυνατό πλέι μέικερ.
Θα μπορέσει η Ρεάλ να σπάσει την κατάρα των τελευταίων 20 χρόνων; Σαραγόσα 1995. Η Ρεάλ Μαδρίτης των Σαμπόνις, Αρλάουσκας και Ομπράντοβιτς στον πάγκο, κερδίζει τον Ολυμπιακό του Ιωαννίδη, κατακτώντας το όγδοο κύπελλο Πρωταθλητριών στην ιστορία της. Από τότε η διοργάνωση άλλαξε όνομα, ο Ομπράντοβιτς πήρε άλλα 5 ευρωπαϊκά με τον Παναθηναϊκό, ο Ξανθός έγινε Υπουργός και η Ρεάλ ακόμα δεν είδε κούπα, χάνοντας μάλιστα και στους τελευταίους δυο τελικούς. Φέτος, φιλοξενεί το final 4 στην έδρα της και ξεκινά ξανά ως το φαβορί έχοντας μακράν το πιο γεμάτο ρόστερ, ωστόσο όπως έδειξε και πέρσι με την Μακάμπι, είναι ικανή να χάσει με όλους τους τρόπους.
Θα καταλήξει και πάλι η κούπα στα χέρια κάποιου αουτσάιντερ; Παναθηναϊκός 2011, Ολυμπιακός 2012-13, Μακάμπι 2014. Οι τελευταίες τρεις ομάδες που κατέκτησαν το τρόπαιο είχαν ένα κοινό σημείο. Κανείς δεν τις υπολόγιζε στο ξεκίνημα της διοργάνωσης ως μεγάλο φαβορί. Αντίθετα, ΤΣΣΚΑ, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα, που λογίζονται συνήθως ως τέτοια έχουν να δουν τρόπαιο από το 2010, με τους «μπλαουγκράνα» να είναι η τελευταία ομάδα που ξεκίνησε με χαμηλή απόδοση κι επιβεβαίωσε τα προγνωστικά, κερδίζοντας τον Ολυμπιακό στον τελικό του Παρισιού. Θα σπάσει φέτος η κατάρα των φαβορί ή θα καταλήξει η κούπα και πάλι στα χέρια ενός underdog; Απαντάμε στην ερώτηση με ερώτηση. Γιατί μπορούμε και γιατί έτσι μας έχει μάθει η Ευρωλίγκα τα τελευταία χρόνια. Να μη λέμε Οκτώβρη μήνα μεγάλα λόγια.
Μιας και το φέρε η κουβέντα, ποιές ομάδες είναι οι πολυνίκεις του θεσμού; Αν το πιάσουμε από την αρχή, δηλαδή από όταν η Ευρωλίγκα λεγόταν Κύπελλο Πρωταθλητριών, η Ρεάλ είναι το αφεντικό με 8 κατακτήσεις. Από 6 κούπες έχουν Παναθηναϊκός, ΤΣΣΚΑ, Μακάμπι, 5 η Βαρέζε και από 3 οι Ολυμπιακός, Ολύμπια Μιλάνο, ΑΣΚ Ρίγα και Σπλιτ (η παλιά Γιουγκοπλάστικα). Στα χρόνια της Ευρωλίγκας της ULEB πάντως, το αφεντικό είναι το «τριφύλλι» με 5 αστέρια.
Καλή η προϊστορία, ποιά είναι όμως τα φετινά φαβορί; Το πρώτο φαβορί για την κούπα είναι μακράν η Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία ταυτόχρονα είναι ικανή να τα διαλύσει όλα την πιο κρίσιμη στιγμή. ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα, Φενέρμπαχτσε, Εφές και Oλυμπιακός θα διεκδικήσουν την είσοδό τους στο Final 4, με την ΤΣΣΚΑ και την Μπαρτσελόνα να μοιάζουν ένα κλικ πιο μπροστά από τους υπόλοιπους. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης, αλλά αποδυναμωμένη, Μακάμπι δεν πείθει μέχρι στιγμής ενώ αν ποντάραμε κάπου τα λεφτά μας για έκπληξη, θα τα βάζαμε στο εξαιρετικό ρόστερ της ελληνικότατης Ούνιξ Καζάν του Αργύρη Πεδουλάκη.
Που μπορεί να φτάσει η ελληνική παροικία της Ούνιξ Καζάν; Ξεκίνησε ως το φαβορί των προκριματικών, έφτασε μια ανάσα από τον αποκλεισμό ωστόσο εξασφάλισε την είσοδό της στους ομίλους. Που μπορεί να φτάσει όμως η Ούνιξ Καζάν των Πεδουλάκη, Ζήση, Καϊμακόγλου (αλλά και Λάνγκφορντ, Τζέρελς, Ουάιτ); Μέχρι τα προημιτελικά σίγουρα. Οτιδήποτε καταφέρει πέρα από το final 8 θα είναι υπέρβαση. Συν τοις άλλοις διαθέτει στο ρόστερ της και τον πιο άσχημο παίκτη της διοργάνωσης, τον λευκό Ρισασέ, Βίκτορ Σανικίτζε.
Γιατί οι έλληνες προπονητές κάθονται σε ξένους πάγκους; Ο Πεδουλάκης στην Ούνιξ Καζάν, ο Ιτούδης στην ΤΣΣΚΑ, ενώ δεν αποκλείεται σύντομα να δούμε και τον Μπαρτζώκα να κάθεται στον πάγκο μιας ομάδας Ευρωλίγκας. Αντιθέτως, στον πάγκο του Παναθηναϊκου κάθεται από φέτος ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς και σε αυτόν του Ολυμπιακού προς το παρόν ο Μίλαν Τόμιτς. Απέτυχε το ελληνικό πείραμα των δυο αιωνίων ή δεν είχε την στήριξη που έπρεπε; Δεδομένου του ρόστερ που είχαν να διαχειριστούν Μπαρτζώκας και Πεδουλάκης, καταλήγουμε στο δεύτερο. Άλλωστε την πιο εύκολη και εντυπωσιακή κούπα τους οι ερυθρόλευκοι την κατέκτησαν με τον Μπαρτζώκα στον πάγκο.
O Σάρας γιατί φοράει κοστούμι, τρελάθηκε; Κι όμως, ο εξυπνότερος πλέι μέικερ που είδαμε τα τελευταία 20 χρόνια στην Ευρώπη, ο χαρισματικός και απολαυστικός Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του και πλέον θα τον βλέπουμε με κοστούμι στον πάγκο της Ζαλγκίρις Κάουνας, ως βοηθό του Κραπίκας. Το ταλέντο του θα λείψει τρομερά από τη διοργάνωση. Τουλάχιστον όχι και οι τρέλες του, έστω και από τον πάγκο.
Ποιές ομάδες θα είναι οι σάκοι του μποξ; Το επίπεδο της φετινής Ευρωλίγκας είναι ιδιαίτερα υψηλό (πριν λίγες ημέρες η Άλμπα Βερολίνου νίκησε σε φιλικό τους πρωταθλητές του ΝΒΑ, Σαν Αντόνιο Σπερς) ωστόσο πάντα υπάρχουν μερικές ομάδες που έχουν διακοσμητικό ρόλο και πιθανή πρόκρισή τους θα συντελέσει ιστορική στιγμή. Στη φετινή διοργάνωση «πολλά με λίγα» θα είναι τα παιχνίδια των Τσεντεβίτα, Τουρόφ, Νίζνι και Νεπτούνας (λιθουανική ομάδα και όχι κάποια μάρκα κάρτας γραφικων). Διευκρίνηση για όσους δεν κατάλαβαν: οι ομάδες αυτές θα βάζουν τα λίγα (και θα τρώνε τα πολλά).
Ποιές είναι οι μεταγραφές της χρονιάς; Η προσθήκη του Ντε Κολό στην οργάνωση του παιχνιδιού της ΤΣΣΚΑ είναι ίσως η μεταγραφή της χρονιάς, αφού θα απελευθερώσει και τον Μίλος Τεόντοσιτς, προσθέτοντας ποιότητα στην ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη. Εξαιρετική προσθήκη στην φροντ λάιν της Ρεάλ Μαδρίτης αποτελεί ο Γκουστάβο Αγιόν, ο οποίος έβγαλε μάτια με το Μεξικό στο Παγκόσμιο Κύπελλο, ενώ ο Πλάις μπορεί να είναι λιγάκι «αγγούρι» αλλά το ύψος που θα προσθέσει στην Μπαρτσελόνα δεν το βρίσκεις εύκολα. Τον Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς τον θαυμάσαμε και στα γήπεδα της Ισπανίας και μαζί με τον εξαιρετικό Βέσελι ανεβάζουν την Φενέρ ένα επίπεδο, ενώ ο Κλέιζα μετά την κάκιστη σεζόν πέρσι στην Τουρκία, δείχνει να βρίσκει σιγά σιγά τον καλό του εαυτό και μπορεί να διατηρήσει την Αρμάνι στο προσκήνιο.
Ποιά είναι τα νέα αστέρια που θα λάμψουν; Τον Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς τον μάθαμε για τα καλά στην ήττα της Εθνικής από την Σερβία για τους 16 του Παγκοσμίου Κυπέλλου και φέτος στην Φενέρ του Ομπράντοβιτς θα έχουμε την ευκαιρία να τον θαυμάσουμε ακόμη περισσότερο. Τεράστιο ταλέντο και ο Σάριτς, της Εφές του Ίβκοβιτς πλέον αλλά και ο Τσέχος Σατοράνσκι, τον οποίο έσπευσε να κάνει δικό της η Μπαρτσελόνα. Ο Κάλινιτς έδωσε δείγματα του ταλέντου του στο Παγκόσμιο Κύπελλο και τον περιμένουμε να είναι από τους ηγέτες του Ερυθρού Αστέρα φέτος, ενώ πολλά νέα φυντάνια έχει φυσικά ο Παναθηναϊκός, χωρίς όμως να ξέρουμε πόσο χρόνο συμμετοχής θα πάρουν από τον Ιβάνοβιτς στο υψηλό επίπεδο της Ευρωλίγκας.
Ποιούς να πάρω στο Fantasy Challenge; Όλοι θα θέλαμε στην ομάδα μας τους Τεόντοσιτς, Διαμαντίδη, Σπανούλη, Ναβάρο, Ρούντι, Tόμιτς, κλπ, αλλά επειδή τα κουκιά στο Fantasy League της Ευρωλίγκας είναι μετρημένα και οι παραπάνω παίκτες πανάκριβοι, με τα 500 credits που προσφέρει το παιχνίδι προτείνουμε την εξής δεκάδα (η οποία έχει και έντονο ελληνικό στοιχείο):
Τελικά, έχει κανένα νόημα η πρώτη φάση; Η πρώτη φάση των ομίλων έχει πλέον νόημα μόνο για τις λεγόμενες «μικρές» ομάδες, οι οποίες παίζουν σε δέκα παιχνίδια την πρόκρισή τους. Κατά τα άλλα, οι δυο όμιλοι που σχηματίζονται στο top 16 είναι συχνά «άδικοι», αφού μια αήττητη ομάδα της πρώτης φάσης (λέγε με Ολυμπιακός πέρσι) δεν εξασφαλίζει τίποτα περισσότερο από μια ομάδα που προκρίθηκε κουτσά στραβά ως τέταρτη. Τα όσα έγιναν πέρσι μάλιστα στο top 16, με τη Ρεάλ να διαλέγει στην ουσία για αντίπαλο στα νοκ-άουτ τον Ολυμπιακό, έδειξαν με τον καλύτερο τρόπο την γύμνια του τωρινού συστήματος.
Ποιοί θα περάσουν όμως από την πρώτη φάση των ομίλων;
Α’ Γκρουπ
Β’ Γκρουπ
Γ’ Γκρουπ
Δ’ Γκρουπ
Ποιές στιγμές θα ξεχωρίσουν στην πρώτη φάση; Ο Ομπράντοβιτς επιστρέφει ξανά εκεί που λατρεύτηκε και μπορεί το σκηνικό αυτό να το ζήσαμε και πέρσι ωστόσο είναι σίγουρο πως η παρουσία του στο ΟΑΚΑ θα προκαλέσει και πάλι δυνατά συναισθήματα. Οι αναμετρήσεις του Ολυμπιακού με τον Ερυθρό Αστέρα θα έχουν τη δική τους ομορφιά με τους οπαδούς των δυο ομάδων να είναι αδελφοποιημένοι ενώ η ρεβάνς του ΤΣΣΚΑ – Μακάμπι και της αξέχαστης νίκης των Ισραηλινών στον περσινό ημιτελικό έχει το δικό της ενδιαφέρον. Σίγουρα θα δούμε ωραία παιχνίδια, με πολλές ποιοτικές ομάδες πρώτης γραμμής να βρίσκονται στον ίδιο όμιλο.
Που μπορώ να δω την Ευρωλίγκα; Τα δικαιώματα της διοργάνωσης μοιράζονται για ακόμη μια χρονιά Nova και ΝΕΡΙΤ, ενώ για μερικούς χίψτερς που δεν έχουν τηλεόραση, υπάρχει η λύση του Euroleague TV, με κόστος 40 ευρώ για όλη τη σεζόν. (τα παιχνίδια των ελληνικών ομάδων δεν προβάλλονται σε υπολογιστές με ελληνική IP, αλλά ας πούμε ότι αυτό το πρόβλημα προσπερνάται, δίχως περισσότερες λεπτομέρειες, μην πάμε και φυλακή). Οι αγώνες διεξάγονται και φέτος Πέμπτη και Παρασκευή. Αν θέλετε να δείτε τις προσπάθειες των ελληνικών ομάδων από κοντά, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός προσφέρουν κάρτα διαρκείας μόνο για τους αγώνες της διοργάνωσης.
Άλλαξαν οι κανονισμοί και δεν μου το είπε κανείς; Μην ανησυχείτε, εμείς είμαστε εδώ για εσάς. Από φέτος ισχύουν πολλές αλλαγές στους κανονισμούς, όμως η σημαντικότερη είναι πως στο εξής, η ομάδα που παίρνει επιθετικό ριμπάουντ, δεν θα ανανεώνει την επίθεσή της για 24 δευτερόλεπτα, αλλά για 14, κάνοντας το παιχνίδι πιο γρήγορο και δίνοντας μεγαλύτερη βάση στις γρήγορες αποφάσεις. Επίσης, τα φάουλ που θα γίνονται πριν την επαναφορά της μπάλας στα τελευταία δυο λεπτά του αγώνα θα σφυρίζονται πάντοτε αντιαθλητικά, ενώ οι προπονητές θα μπορούν να καλέσουν μόνο δυο ταιμ-άουτ στα τελευταία δυο λεπτά του αγώνα, ακόμη κι αν δεν έχουν καλέσει άλλο κατά τη διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου (έχουν στη διάθεση τους συνολικά τρια στο δεύτερο ημίχρονο). Κατά τα άλλα όπως τα ξέρατε, η βολή μετράει για έναν πόντο, το δίποντο για δυο, το γήπεδο είναι επίπεδο, πέντε αυτοί πέντε εμείς κλπ.
O Καζαμίας τι λέει; Oλυμπιακός και Παναθηναϊκός περνάνε με τα χίλια ζόρια στο Final 4, μαζί με την οικοδέσποινα Ρεάλ Μαδρίτης και την ΤΣΣΚΑ του Δημήτρη Ιτούδη. Στον πρώτο ημιτελικό, η Ρεάλ αντιμετωπίζει το «τριφύλλι» με τον Γιάννη Μπουρούση να δυναμιτίζει το κλίμα, δηλώνοντας σε εφημερίδα της Ισπανίας «νος βέμος α ντιέθ ντίας». Τελικά ο εξάστερος, αν και βρίσκεται πίσω με 17 πόντους γυρίζει το παιχνίδι στην τελευταία περίοδο, κατά τη διάρκεια της οποίας οι παίκτες της Ρεάλ σουτάρουν μόνο τρίποντα από τα οκτώ μέτρα. Στον άλλο ημιτελικό, ο Ολυμπιακός με τους αδερφούς Αγγελόπουλους πλέον στον πάγκο, επικρατούν εύκολα της ΤΣΣΚΑ με 102-78, με τον Μίλος Τεόντοσιτς να ολοκληρώνει τον αγώνα με 2 στα 34 τρίποντα, 7 ασίστ και 14 λάθη. Στον μεγάλο τελικό, οι «ερυθρόλευκοι» αν και προηγούνται με 13 πόντους 1 λεπτό πριν τη λήξη, χάνουν τη συγκέντρωση τους όταν ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος εντοπίζει στις κερκίδες τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο μεταμφιεσμένο σε καλόγρια και δεχονται σερί 14-0, με τον Παναθηναϊκό να ράβει το έβδομο αστέρι με μπάζερ μπίτερ του 16χρονου Μιχάλη Λούντζη σε νεκρό χρόνο.
Τελικά ρε παιδιά, αξίζει να δω Ευρωλίγκα; Μπορεί να μην έχει τη λάμψη, την απήχηση και τα μυθικά ποσά του Champions League, ωστόσο η Ευρωλίγκα προσφέρει μπάσκετ υψηλότατου επιπέδου, από παίκτες που είτε έπαιζαν, είτε θα παίξουν κάποια στιγμή στο ΝΒΑ, κορυφαίους προπονητές και αγώνες που κόβουν την ανάσα, ειδικά από το top 16 και μετά. Όπως λέει και το επίσημο τραγούδι της διοργάνωσης, ήρθε η ώρα για το αγαπημένο devotion της μπασκετικής χρονιάς. Κι αν θέλετε και αποδείξεις, οι καλύτερες στιγμές της περσινής σεζόν θα σας πείσουν.
