Οι Σκωτσέζοι ψήφισαν υπέρ της παραμονής στο Ην. Βασίλειο. Και τώρα τι;

Οι Σκωτσέζοι απέρριψαν τελικά την πρόταση ανεξαρτησίας στο χθεσινό δημοψήφισμα με ποσοστό 55,3% έναντι 44,7% που συγκέντρωσαν οι υποστηρικτές του «ναι». Ο ηγέτης της καμπάνιας υπέρ του «ναι» και πρωθυπουργός της Σκωτίας Άλεξ Σάλμοντ, παραδεχόμενος την ήττα του υποσχέθηκε να «εργαστεί εποικοδομητικά για το συμφέρον της Σκωτίας και του Ηνωμένου Βασιλείου». Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον από τη μεριά του δεσμεύθηκε πως οι υποσχέσεις που δόθηκαν για την παραχώρηση περισσότερης αυτονομίας στους Σκωτσέζους δεν θα παραμείνουν κενό γράμμα και θα προχωρήσουν, μαζί με μία συνολική αναδιάρθωση του τρόπου διακυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου. Συγκεκριμένα αναφέρθηκε σε προτάσεις για την παραχώρηση επιπλέον εξουσιών στην Ουαλία και τη διασφάλιση της ορθής λειτουργείας της αποκεντρωμένης διοίκησης στη Βόρεια Ιρλανδία, και δήλωσε ρητά πως αυτά τα ζητήματα θα αντιμετωπιστούν συνολικά και στον ίδιο χρόνο και όχι κατά περίπτωση.

Παράλληλα, όπως δήλωσε, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί το δημοκρατικό έλλειμμα που προέκυψε από τη λειτουργία του Σκωτσέζικου κοινοβουλίου και την αποκέντρωση εξουσιών προς αυτό. Έτσι οι Σκωτσέζοι βουλευτές του κεντρικού κοινοβουλίου του Ουέστμινστερ έχουν τη δυνατότητα να ψηφίζουν πάνω σε νομοσχέδια που θίγουν την υπόλοιπη επικράτεια του Ην. Βασιλείου αλλά όχι τη Σκωτία. Το πως θα επιλυθεί το συγκεκριμένο ζήτημα θα αποτελέσει την πιο ενδιαφέρουσα από τις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Από Συντηρητικούς βουλευτές ακούγεται ήδη η πρόταση δημιουργίας ενός Αγγλικού κοινοβουλίου και κατ’ επέκταση η πλήρης μετατροπή του Ην. Βασιλείου σε ένα ομοσπονδιακό κράτος. Την ίδια στιγμή, στο βορρά της Αγγλίας, εκφράζεται η ανησυχία ότι αυτή η λύση δεν θα διορθώσει την ανισορροπία που δημιουργείται από την υπερανάπτυξη του Λονδίνου. Αυτή η ανησυχία αντανακλάται στο κοινό πρωτοσέλιδο με το οποίο κυκλοφόρησαν σήμερα οι εφημερίδες της βόρειας Αγγλίας ζητώντας την ισότιμη προσοχή προς τα αιτήματά τους με αυτή που δόθηκε στη Σκωτία.

Το δημοψήφισμα αυτό στάθηκε ένα μεγάλο στοίχημα για τον Ντέιβιντ Κάμερον. Ο ίδιος είχε επιμείνει στη διατύπωση του ερωτήματος υπό μορφή είτε ανεξαρτησίας είτε παραμονής στο Ηνωμένο Βασίλειο, προσδοκώντας έτσι αφ’ ενός να συσπειρώσει τόσο τους οπαδούς της μεγαλύτερης αυτονομίας όσο και αυτούς που ήταν ικανοποίημενοι με το στάτους κβο διασφαλίζοντας την αρνητική έκβαση του εγχειρήματος. Αφ’ ετέρου έλπιζε πως κατ’ αυτόν τον τρόπο η συζήτηση παραχώρησης περισσότερων εξουσιών θα «θαβόταν» κάτω από το (αρνητικό) αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Το στοίχημα του βγήκε κατά το ήμισυ -και με την ψυχή στο στόμα όπως αποδείχθηκε. Από την άλλη ίσως -άθελα του- συνδέσει το όνομά του με τη μεγαλύτερη συνταγματική μεταρρύθμιση στην ιστορία του Ην. Βασιλείου.