Οι Αμερικάνοι στο θέμα της κάνναβης ήταν σκληροί. Μέχρι να αρχίσει η πώληση της, έστω και για ιατρικούς σκοπούς σε κάποιες πόλεις σαν το Λος Άντζελες, τα πράγματα ήταν άγρια και αυστηρά. Πολλοί άνθρωποι έχουν περάσει αρκετό χρόνο από τη ζωή τους σε φυλακές επειδή τους έπιασαν με λίγες ούγιες “pot” στην τσέπη. Και όσο πιο σκούρο ήταν το χρώμα του δέρματος τόσο περισσότερο δυσκόλευε η κατάσταση.
Από την Πρωτοχρονιά του 2014 σε δύο πολιτείες των ΗΠΑ, σε Κολοράντο και Ουάσινγκτον, τα πράγματα θα είναι πιο χαλαρά αφού ψηφίστηκε νόμος υπέρ της νομιμοποίησης της μαριχουάνας για ψυχαγωγικούς λόγους. Αυτό δεν έγινε μόνο επειδή οι κοινωνίες αλλάζουν και κοιτάνε μπροστά (συμβαίνει κι αυτό) αλλά συνέβη κυρίως για οικονομικούς λόγους, αφού με νόμιμη πλέον πώληση, θα υπάρχουν και κατά συνέπεια κέρδη.
Ακόμα, στις 13/12/13 η Γερουσία της Ουρουγουάης νομιμοποίησε πλήρως τη χρήση, την καλλιέργεια και την πώληση της μαριχουάνας. Ο πρόεδρος Χοσέ Μούχικα που απεχθάνεται τη χρήση κάνναβης πιστεύει ότι η νομιμοποίηση της θα φέρει αποτέλεσμα και θα σταματήσει με κάποιο τρόπο το αιματοκύλισμα του “πολέμου των ναρκωτικών” που έχει διαλύσει τη Λατινική Αμερική. Τα παραδείγματα των Κολοράντο, Ουάσινγκτον και Ουρουγουάη αποτελούν σημαντικά τεστ για το πως θα αντιμετωπίσουν μελλοντικά το ίδιο ζήτημα οι υπόλοιπες πολιτείες της Αμερικής και χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Στην Ευρώπη τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στο Άμστερνταμ η πώληση και η κατοχή είναι νόμιμη, σε πόλεις της Ισπανίας (κυρίως) και της Φινλανδίας είναι ελαστική η αντιμετώπιση από τις αρχές, ωστόσο εδώ που είμαστε εμείς είναι Βαλκάνια και είναι άλλα τα ήθη και τα έθιμα.
Για το θέμα αυτό ρωτήσαμε την άποψη ενός δικηγόρου, ενός δημοσιογράφου, του προέδρου του ΚΕΘΕΑ, του μεγαλύτερο δίκτυο υπηρεσιών απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης και την άποψη των Ηλιόσπορων, του αυτόνομου δικτύου πληροφόρησης και δραστηριότητας σχετικά με το πως κρίνουν το γεγονός ότι όλο και πιο συχνά σε αρκετές χώρες επιτρέπεται η χρήση της κάνναβης, αν θα βοηθούσε ή όχι, αν θα μπορούσε να περάσει στην Ελλάδα μια τέτοια απόφαση και αν τελικά το χασίς είναι επικίνδυνο ή ακίνδυνο ναρκωτικό. Να τι μας απάντησαν.
‘Ασκοπο να ξεκινήσει τώρα μια τέτοια κουβέντα
Γιώργος Γιάνναρος, δικηγόρος
Αποτελεί γεγονός πως η κατεύθυνση στη διεθνή κοινότητα της χρήσης ινδικής κάνναβης για “ψυχαγωγικούς σκοπούς” είναι να υπάξει πλήρης αποποινικοποίηση ή η ευνοϊκότερη μεταχείριση του χρήστη, όπου αυτή τιμωρείται. Τα πιο πρόσφατα παραδείγματα έρχονται από την Ουρουγουάη και το Κολοράντο των ΗΠΑ. Συγκεκριμένα η χρήση κάνναβης ήταν νόμιμη στην Ουρουγουάη, ωστόσο η καλλιέργεια, η κατοχή και η αγοραπωλησία τιμωρούνταν μέχρι πρότινος με φυλάκιση. Πλέον οι νόμιμοι κάτοικοι της χώρας θα μπορούν από τον Απρίλιο να προμηθεύονται έως 40 γραμμάρια το μήνα, εφόσον είναι εγγεγραμμένοι σε ειδικούς καταλόγους.
Επίσης στο Κολοράντο των ΗΠΑ, ένας νόμος που ψηφίστηκε τον Νοέμβριο του 2013 επιτρέπει πλέον την ίδρυση καταστημάτων “coffee-shop” από την 01.01.2014, όπου οι καταναλωτές θα μπορούν να αγοράζουν ελεύθερα μαριχουάνα, υπό την προϋπόθεση ότι θα είναι άνω των 21 ετών και πως αυτά θα πωλούν έως και 28 γραμμάρια κάνναβης στους πελάτες τους για “ψυχαγωγικούς” σκοπούς. Η ως άνω κατεύθυνση κρίνεται αναμφίβολα θετικά, τόσο στον τομέα που αφορά την ποινική μεταχείριση του χρήστη, όσο και στην οικονομία και τον τουρισμό των χωρών που οδηγούνται στις ως άνω λύσεις.
Η προσωπική μου άποψη είναι πως θα βοηθούσε μια ανάλογη με τις ως άνω αναφερόμενες αποφάσεις και θα μας έκανε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα το πρόβλημα των ναρκωτικών. Αποτελεί κοινωνικό στερεότυπο η ενσωμάτωση της ινδικής κάνναβης γενικά και αόριστα στην κατηγορία των ναρκωτικών ουσιών, χωρίς να γίνεται ευκρινής διάκριση με τα υπόλοιπα. Ο νόμος όμως είναι σαφής και διαχωρίζει όσον αφορά την ποινική μεταχείριση του χρήστη τη χρήση των ναρκωτικών.
Συγκεκριμένα: Ορισμός ναρκωτικών: ( άρθρο 1 Νόμου των Ναρκωτικών 4139/2013):
Με τον όρο «ναρκωτικά» νοούνται οι ουσίες με διαφορετική χημική δομή και διαφορετική δράση στο κεντρικό νευρικό σύστημα και με κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα τη μεταβολή της θυμικής κατάστασης του χρήστη και την πρόκληση εξάρτησης διαφορετικής φύσης, ψυχικής ή και σωματικής και ποικίλου βαθμού, καθώς και την ανακούφιση των χρονίως πασχόντων από τα συμπτώματα συγκεκριμένης νόσου, για την οποία αυτές κρίνονται ιατρικά επιβεβλημένες. Οι ουσίες δηλαδή αυτές προκαλούν ακατανίκητη ανάγκη ή επιθυμία για συνεχή χρήση του ναρκωτικού ή και για απόκτησή του με οποιοδήποτε μέσο.
Συνέπειες: εγκεφαλική βλάβη (νευροψυχοτοξίνωση) και ανικανότητα να αντιλαμβάνεται και να ερμηνεύει κανείς τον εξωτερικό κόσμο όπως αυτός πράγματι είναι.
Τι συμβαίνει με την κάνναβη όταν χρησιμοποιείται για “ ψυχαγωγικούς σκοπούς”;
α) όποιος για δική του αποκλειστικά χρήση, με οποιονδήποτε τρόπο προμηθεύεται ή κατέχει ναρκωτικά, σε ποσότητες που δικαιολογούνται μόνο για την ατομική χρήση ή κάνει χρήση αυτών ή καλλιεργεί φυτά κάνναβης σε αριθμό ή έκταση που δικαιολογούνται μόνο για την ατομική του χρήση. Ποινή : φυλάκιση μέχρι 5 μήνες.
β) αν το δικαστήριο κρίνει ότι η αμέσως προηγούμενη αξιόποινη πράξη ήταν εντελώς περιστασιακή και δεν είναι πιθανόν να επαναληφθεί τότε ο δράστης μπορεί να κριθεί ατιμώρητος.
Η κατοχή και προμήθεια για προσωπική χρήση παραμένει πλημμέλημα και τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι πέντε μήνες, αντί για φυλάκιση ενός χρόνου που ίσχυε ως το Μάρτιο του 2013, οποιοσδήποτε δηλαδή συλληφθεί έστω με ένα «τσιγαριλίκι» αντιμετωπίζει αυτόφωρη διαδικασία και ποινή φυλάκισης ως πέντε μηνών, ενώ θα υπάρχει σχετική καταγραφή και στο ποινικό του μητρώο.
Κατά την προσωπική μου άποψη είμαστε χώρα της υπερβολής, των ακραίων απόψεων και της ημιμάθειας, οπότε είμαι επιφυλακτικός αν στην παρούσα συγκυρία – λόγω του υφιστάμενου πολιτικού χάρτη της χώρας – θα ήταν σκόπιμο να άνοιγε τώρα τέτοια συζήτηση, διότι θεωρώ αδύνατον να περνούσε σήμερα μια ανάλογη απόφαση, από τη στιγμή μάλιστα που ο τελευταίος Νόμος περί Ναρκωτικών ψηφίστηκε μετά από πολλές ενστάσεις και παλινωδίες πέρσι.
Η άποψή μου, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί από την ενασχόλησή μου 15 έτη με υποθέσεις ναρκωτικών ουσιών που αφορούν χρήση κάνναβης για “αποκλειστική χρήση” όπως λέμε στην νομική ορολογία ή για “ψυχαγωγικούς σκοπούς”, είναι πως αυτή αποτελεί σαφώς μια ακίνδυνη ναρκωτική ουσία, όταν βεβαίως ο χρήστης ενσυνειδήτως την χρησιμοποιεί μόνο για την ψυχαγωγία του και δεν θεωρεί πως είναι λύση για ψυχολογικά ή άλλης φύσης προσωπικά του προβλήματα, διότι τότε ενδεχομένως να αποτελέσει απλώς το εφαλτήριο για πέρασμα και σε σαφώς πιο επικίνδυνα για την υγεία του ναρκωτικά.
[yop_poll id=”2″]
Στην επόμενη σελίδα ο Βασίλης Γκιτάκος του ΚΕΘΕΑ κι ο δημοσιογράφος Μάνος Αντώναρος.