Ο Κώστας Στεφανής έχει μία καρμική σχέση με το ράλι Ακρόπολις. Ο δημοσιογράφος που έχει συνδέσει το όνομά του με το αυτοκίνητο ως ιδέα όσο κανείς άλλος και παρουσιάζει εδώ και δεκαετίες την εκπομπή Traction, εκτός του ότι έχει λάβει μέρος ως συνοδηγός 28 φορές στη θρυλική διοργάνωση, καλωσόρισε τον γιο του Μάνο μερικές ώρες πριν την έναρξη του 29ου ράλι Ακρόπολις.
Λίγο πριν μας καλωσορίσει το φετινό 69ο ράλι Ακρόπολις που είναι και πάλι μέρος του WRC, του παγκοσμίου πρωταθλήματος ράλι μετά από χρόνια, μας μιλάει για τις αναμνήσεις του από τα ράλι που έχει τρέξει, αλλά και για τους λόγους για τους οποίους είναι σημαντικό που επέστρεψε η διοργάνωση στην Αθήνα.
Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση που έχετε από τις συμμετοχές σας στο ράλι Ακρόπολις;
Έχω 28 υπέροχες αναμνήσεις, όσα ράλι Ακρόπολις έχω τρέξει δηλαδή. Καθένα είχε τη δική του προσωπικότητα, τις δικές του ιδιαιτερότητες. Θυμάμαι κάποτε, αν και ήταν τέλη Μαΐου, αρχές Ιουνίου είχαν ανοίξει οι ουρανοί και είχε καταρρακτώδη βροχή, όπως συμβαίνει σήμερα που έχουν λασπώσει οι ειδικές διαδρομές κατά τη διάρκεια των δοκιμών. Επειδή είναι πάρα πολλοί οι αγώνες που έχω συμμετάσχει και όχι μόνο στο Ακρόπολις, είναι πάρα πολύ δύσκολο να χαρακτηρίσω μία και μόνο, ώστε να ξεχωρίσω ένα συγκεκριμένο Ακρόπολις. Υπήρχαν επίσης περίοδοι των συμμετοχών μου στο Ακρόπολις. Η περίοδος Ιαβέρη, εκείνα τα πέντε χρόνια, η περίοδος με τον Τζίγγερ, εκείνα τα εφτά οχτώ χρόνια και μεμονωμένες συμμετοχές με οδηγούς. Το ράλι Ακρόπολις έχει μία τέτοια προσωπικότητα και πολύ μεγάλες απαιτήσεις γιατί είναι ένας δύσκολος αγώνας κυρίως λόγω της ιδιομορφίας των δρόμων και των θερμοκρασιών που αντιμετωπίζαμε που αναμφίβολα έχει αφήσει μια πολύ γλυκιά ανάμνηση. Όλη αυτή η ευτυχής εμπλοκή την υπέροχη εποχή που τα ράλι ήταν πραγματικά ράλι, χωρίς όμως να αποποιούμαι τη σημερινή εποχή που έχει τις δικές της ομορφιές, τις δικές της προκλήσεις. Μάλιστα η πρόθεση μου ήταν να τρέξω στο φετινό ράλι Ακρόπολις με τον Μάνο, αλλά επειδή ήταν πολύ πιεσμένο το πρόγραμμα, το μεταφέραμε για του χρόνου, το 2022 όπου πάλι το Ακρόπολις θα είναι στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ράλι και θα είναι επετειακό καθώς θα είναι το 70ο. Εκτός απροόπτου και ίσως είναι το τελευταίο στην αγωνιστική μου καριέρα. Ίσως λέω. Ίσως θα θυμάμαι περισσότερο όπως θυμάσαι πάντα και τον πρώτο σου αγώνα.
Γιατί το ράλι Ακρόπολις έχει τόσο μεγάλη σημασία για την Ελλάδα;
Το Ακρόπολις απουσιάζει από το καλεντάρι του WRC εδώ και οχτώ χρόνια. Αναμφίβολα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον γιατί μπαίνεις στο επίκεντρο της παγκόσμιας επικαιρότητας, είναι η κορωνίδα όσον αφορά στα ράλι. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να έχει πολλαπλά οφέλη η χώρα. Υπάρχει μια τεράστια κινητοποίηση των εκατομμυρίων θεατών του WRC σε όλο τον κόσμο. Τα βλέμματά τους είναι στραμμένα στην Ελλάδα. Το όφελος είναι πολλαπλό, αρχικά για τον τουρισμό που είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας, για τον “τζίρο” στην πραγματική οικονομία από την τεράστια μετακίνηση όχι μόνο των εργοστασιακών ομάδων και των ελληνικών συμμετοχών, αλλά και των δημοσιογράφων και των καναλιών, των φιλάθλων και των θεατών από την Ελλάδα και το εξωτερικό που κατακλύζουν τα μικρά χωριά της διαδρομής, στα οποία αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει μαξιλάρι για να κοιμηθείς αν τηλεφωνήσεις για να κάνεις κράτηση. Αυτό συνεπάγεται έναν τζίρο τεράστιο που σχετίζεται με την εστίαση, τη φιλοξενία, το καύσιμο, τα διόδια. Είναι πολύ μεgάλη γιορτή που φέρνει πολλά έσοδα στη χώρα μας, κυρίως από προβολή.
Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει το ράλι των “Θεών” και οι οδηγοί παγκόσμια το θεωρούν τόσο αξιοσημείωτο;
Ο μύθος του ράλι Ακρόπολις έχει χτιστεί από τις προηγούμενες εποχές όπου ήταν μία άλλη Ελλάδα, άκαφτη, με τα δάση της σε πλήρη παρουσία. Η χώρα μας έχει πανέμορφους δασικούς όγκους με μοναδική ομορφιά και αυτή η περιπέτεια των 55 ειδικών διαδρομών, των 4 ημερών με μία τρομερή απαίτηση από το αυτοκίνητο, από το πλήρωμα και από τους μηχανικούς λόγω των θερμοκρασιών και των κακοτράχαλων δρόμων είναι που έχτισε τον μύθο του ράλι Ακρόπολις και ο καθένας το έχει σαν όνειρο να τρέξει σε αυτό και αν μπορεί να τερματίσει. Τα ράλι Ακρόπολις από τη δεκαετία του ’70 μέχρι το 2000 όταν τελείωνε ο αγώνας, την επόμενη Κυριακή στις κυριακάτικες εφημερίδες που τότε είχαν άλλες κυκλοφορίες και άλλη δυναμική, υπήρχαν ολοσέλιδες καταχωρήσεις όπου η ομάδα που είχε κερδίσει το Ακρόπολις έλεγε “κερδίσαμε τον δυσκολότερο αγώνα”. Ήταν μία πιστοποίηση για το προϊόν η νίκη σε αυτό. Και στη διπλανή σελίδα βρισκόταν ο αντίστοιχος κατασκευαστής ελαστικών, γιατί και εκείνος είχε βάλει το χέρι και το αυτοκίνητο άντεξε και δεν είχε κλαταρίσματα ή είχε τα λιγότερα και μπόρεσε να περάσει από αυτές τις διαδρομές. Οι οδηγοί λάτρεψαν το Ακρόπολις από τη φιλοξενία των Ελλήνων γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η φιλοσοφία του Ξένιου Δία γεννήθηκε εδώ. Είναι χαρακτηριστική η φράση που έχω πει όπως μου την έχει μεταφέρει ο ίδιος o Ari Vatanen, ότι σε ελληνικό καφενείο όσες φορές έχει πιει νερό και καφέ, δεν τον άφησαν ποτέ να πληρώσει. Είναι μια δήλωση μεγάλης βαρύτητας όταν ένας παγκόσμιος πρωταθλητής μιλάει με τόση θέρμη για την ελληνική φιλοξενία. Αυτός είναι ο μύθος του ράλι Ακρόπολις.
Τι περιμένετε από το φετινό ράλι Ακρόπολις;
Όλος ο κόσμος, όχι μόνο εγώ, περιμένει και θα δει θέαμα. Θα δει απίστευτες ταχύτητες σε σημεία που δεν πιστεύει κάποιος ότι πλήρωμα και αυτοκίνητα μπορούν να περάσουν με αυτή την ταχύτητα. Τονίζω ότι οι συμμετέχοντες στο ράλι δεν τρέχουν σε ανοιχτούς δρόμους, αλλά σε δρόμους που έχει κλείσει η κυκλοφορία και έχουν μετατραπεί σε πίστες με ειδικές διαδρομές, φορώντας κράνη, φόρμες άφλεκτες, ζώνες ασφαλείας και υποστηρικτικά στον αυχένα. Στο ράλι Ακρόπολις ο καθένας θα δείξει την τέχνη του και την ποιότητα του κάθε κατασκευαστή. Βασικά η λέξη υπερθέαμα είναι αυτή που καλύπτει την πραγματικότητα του ράλι.