Παρασκευή 19/9, 13.15: Επικοινωνήσαμε με την Ε.Λ., μια εκ των 63 συλληφθέντων (πρωτοφανώς μεγάλος αριθμός, αν κρίνει κανείς από τη μικρή έκταση των επεισοδίων) της χθεσινής πορείας μνήμης, η οποία μας μίλησε μέσα από τη ΓΑΔΑ. «Μας συνέλαβαν χθες το απόγευμα, όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, χωρίς να έχουμε κάνει κάτι, απλά βρεθήκαμε στο λάθος μέρος την στιγμή που μας περικύκλωσε η αστυνομία. Ξεδιάλεξαν μάλιστα τους πιο μαυροντυμένους για “ειδική μεταχείριση” και τους υπόλοιπους μας μετέφεραν στη ΓΑΔΑ για τη γνωστή διαδικασία. Μας έχουν από τις 22.00 χθες το βράδυ σε έναν διάδρομο με χειροπέδες, χωρίς αρχικά να μας επιτρέπουν να δούμε δικηγόρους – τον δικό μου τον είδα σήμερα το πρωί. Μόνο γονείς είχαμε δει μέχρι τότε. Αργούν απέλπιστικά, είμαστε στοιβαγμένοι στον διάδρομο που είπα και πριν και περιμένουμε να μεταφερθούμε στην Καβάλας, στο Εγκληματολογικό, για να μας φωτογραφίσουν και στη συνέχεια στον Πειραιά για να μας απαγελθούν κατηγορίες από την Εισαγγελία. Οι περισσότεροι κατηγορούνται για 4 πλημελλήματα. Είναι αστείο, μια πορεία που διήρκεσε περίπου μισή ώρα, αφού τη διέλυσαν βίαια, να “αποδίδει” 65 συλλήψεις. Ελπίζω να τελειώσει η διαδικασία σήμερα, να μη χρειαστεί να μείνουμε το Σαββατοκύριακο και να συνεχιστεί η ταλαιπωρία».
Όσα είδε η συντάκτρια της Popaganda, Ναταλία Πετρίτη, στη χθεσινή πορεία.
Η 18η Σεπτεμβρίου μπορεί για την Popaganda να ήταν ημέρα εορτασμών και χαράς, με το site μας να σβήνει τα πρώτα του κεράκια, όμως η μέρα αυτή θα είναι για πάντα χαραγμένη στη μνήμη όλων ως μια από τις πιο σκοτεινές σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Σαν χθες, στις 18 Σεπτεμβρίου του 2013, ο Παύλος Φύσσας έπεσε νεκρός από μαχαιριά στην καρδιά από το νεοναζί Χρυσαυγίτη Γιώργο Ρουπακιά. Έτσι χθες στο Κερατσίνι, τον τόπο καταγωγής, αλλά και το σημείο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, έλαβαν χώρα τα αποκαλυπτήρια του μνημείου στη μνήμη του αντιφασίστα μουσικού και ακολούθησε μία μεγαλειώδης αντιφασιστική πορεία με συμμετοχή που υπολογίζεται να έφτασε τις 22.000 κόσμου. Μια πορεία που δυστυχώς αμαυρώθηκε από την απίστευτη αστυνομική βία, που για ακόμη μία φορά σκόρπισε τον τρόμο στους διαδηλωτές και είχε ως αποτέλεσμα την επικράτηση του χάους στα στενά του Κερατσινίου.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Στην πορεία δεν κατέβηκα με τη δημοσιογραφική ιδιότητα, κάτι που σημαίνει πως μπορώ να μεταφέρω πληροφορίες και συμβάντα που είδα με τα μάτια μου, ούσα στο μπλοκ της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, με το οποίο και συμμετέχω σε πορείες και διαδηλώσεις. Αυτό φυσικά έχει ως αποτέλεσμα να μην αναφερθούν αρκετά ακόμη περιστατικά βίας που συνέβησαν χθες. Η πορεία ξεκίνησε λίγα λεπτά πριν από τις 19:00 το απόγευμα από την οδό Παναγή Τσαλδάρη, σημείο της δολοφονίας Φύσσα και προσυγκέντρωσης του κόσμου, με την οικογένεια του εκλιπόντος να βρίσκεται μπροστά με φίλους και με την πρωτοβουλία «Δεν Ξεχνάμε». Ακολουθούσαν μπλοκ αντιφασιστικών οργανώσεων, κομμάτων, συνδικάτων κλπ.
Η μητέρα του Παύλου Φύσσα.
Όταν η πορεία έστριψε από την οδό Τσαλδάρη έμεινε για λίγα λεπτά ακινητοποιημένη ώστε να συγκροτηθεί καλύτερα και να ξεκινήσει κανονικά. Εκείνη τη στιγμή ήταν που ξεκίνησαν τα πρώτα επεισόδια, με ομάδα μαυροφορεμένων να αρπάζει ένα κοντάρι του ΣΥΡΙΖΑ και να σπάει το ΚΕΠ της λεωφόρου Σαλαμίνος. Ακολούθησαν έντονοι διαπληκτισμοί, με κοντάρια να εκσφενδονίζονται στον αέρα και αρκετούς ανθρώπους να τραυματίζονται, καθώς το μπλοκ, παρ’ ότι σε ακινησία, είχε σπάσει.
Το περιστατικό αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αρχίσει η επίθεση της αστυνομίας, αρχικά με τη ρίψη χειροβομβίδων κρότου-λάμψης, πριν καλά καλά ξεκινήσει η πορεία. Η αστυνομική βία έγινε εντονότατη όταν πλέον η πορεία είχε στρίψει σε πιο μικρά στενά του Κερατσινίου, όπου η ρίψη δακρυγόνων και ασφυξιογόνων χημικών προκάλεσε πανικό στους διαδηλωτές, με πολλούς να τρέχουν σε γύρω στενά και να συλλαμβάνονται ή να ξυλοκοπούνται από τα ΜΑΤ που ήταν τοποθετημένα σε όλη την περιοχή, αλλά και τα μπλοκ πλέον να έχουν σπάσει εντελώς, με κουκουλοφόρους να βρίσκονται παντού.
Παρά την απίστευτη βία που επικράτησε χθες, όλες οι πορείες κατάφεραν να ολοκληρωθούν εκεί όπου ήταν προκαθορισμένο (διαφορετικός τερματισμός της οικογένειας Φύσσα από αυτόν των υπόλοιπων οργανώσεων και του ΠΑΜΕ, που είχε δικό του, ξεχωριστό κάλεσμα). Ακόμη όμως και μετά το πέρας της πορείας, όταν πια ο κόσμος αποχωρούσε σιγά σιγά από την περιοχή, η ομάδα ΔΕΛΤΑ δεν δίστασε να τρομοκρατήσει και πάλι τους διαδηλωτές που, ξαφνιασμένοι από την αναίτια επίθεση, άρχισαν να τρέχουν για να προστατευθούν στη λεωφόρο Γρηγορίου Λαμπράκη και τελικά χρειάστηκε να περπατήσουν πάρα πολλά χιλιόμετρα, προς τη Νίκαια και τον Κορυδαλλό ώστε να φύγουν ασφαλείς.
Αυτό που άφησε η χθεσινή πορεία μνήμης και διαμαρτυρίας πίσω της ήταν δυστυχώς 73 προσαγωγές, εκ των οποίων οι 63 έγιναν συλλήψεις με τρία άτομα να είναι ανήλικα, σοβαρές υλικές ζημιές (ΚΕΠ, τράπεζες, ενεχυροδανειστήρια, πλιάτσικο σε σούπερ-μάρκετ), λιποθυμίες από τα χημικά, επιθέσεις Χρυσαυγιτών στα στενά (σύμφωνα με μαρτυρίες στο indymedia) και πάρα πολλούς τραυματίες-θύματα της απίστευτης καταστολής (τα ΜΑΤ χτυπούσαν με κλομπ ανθρώπους πεσμένους στο έδαφος).
Η χθεσινή πορεία όμως άφησε και ένα ηχηρό μήνυμα: ότι ο φασισμός δεν έχει θέση ούτε στις γειτονιές του Κερατσινίου, άλλα ούτε και πουθενά. Ο Παύλος Φύσσας μπορεί δυστυχώς να μη ζει πια, το αντιφασιστικό μήνυμα των τραγουδιών του όμως είναι ζωντανό και δίνει ελπίδα και κουράγιο σε όλους μας για το δύσκολο αγώνα ενάντια στη φασιστική και τη νεοναζιστική απειλή της Χρυσής Αυγής. Απόδειξη για αυτά; Η συμμετοχή ακόμη και μικρών παιδιών και ηλικιωμένων ανθρώπων, η βοήθεια που παρείχαν οι κάτοικοι της περιοχής που άνοιξαν τα σπίτια τους για να σώσουν διαδηλωτές από την αστυνομική βία (ανάμεσά τους τέσσερις φίλοι μου που βρήκαν καταφύγιο σε σπίτι μιας ηλικιωμένης γυναίκας), αλλά και η αλληλεγγύη μεταξύ των ίδιων των διαδηλωτών, που για να σώσουν συντρόφους τους ρίσκαραν τη δική τους σωματική ακεραιότητα.
Δείτε το φωτορεπορτάζ των χθεσινών εκδηλώσεων μνήμης στην παρακάτω γκάλερι