Categories: ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Όταν ο στύλος γίνεται τέχνη

Είναι Σάββατο απόγευμα και δύο αγόρια με έντονες γραμμές eyeliner να αναδεικνύουν το βλέμμα τους κάνουν ένα σύντομο stretching σε ένα πεζοδρόμιο της οδού Κεραμεικού. Λίγες ώρες πριν, την θέση τους στη σκηνή είχαν πάρει ζευγάρια που μοιράστηκαν ακροβατικά και εντυπωσιακά κρατήματα σε χορογραφίες δίχως να θυμίζουν σε τίποτα τον αυστηρό συγχρονισμό που απαιτεί ένα κλασικό pa de deux.

Στην αίθουσα του Cine Kεραμεικός ένας διαγωνισμός που διοργανώθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα έδωσε τη δυνατότητα σε λάτρεις του στύλου να αποδείξουν πως ένα παρεξηγημένο είδος άθλησης όχι μόνο μπορεί να γίνει άκρως δημιουργικό και εντυπωσιακό αλλά  μπορεί επίσης να δανειστεί κινήσεις και τεχνικές από κάθε είδος χορού τοποθετώντας τις όμως στον αέρα.

Μπαίνοντας στον χώρο όπου διοργανώθηκε μετά την Ελβετία, την Σουηδία, την Ουγγαρία και την Ισπανία το πρώτο Poleart Greece το καλογυμνασμένο κοινό χειροκροτεί δύο έφηβες που φορώντας κορμάκια με λαμπερές λεπτομέρειες -όμοια με αυτά που χρησιμοποιούνται σε αγώνες ρυθμικής γυμναστικής- κρατώντας κορδέλες και μπάλες μεταφέρουν τις ασκήσεις που έχουμε συνηθίσει να παρακολουθούμε στο έδαφος πάνω στους δύο στύλους που περιλαμβάνει η σκηνή. Φαίνεται πως το pole dance είναι δημοφιλές σε όλες τι ηλικίες από τη στιγμή που οι γονείς των κοριτσιών χειροκροτούν με ενθουσιασμό την υπόκλιση τους ενώ οι σχολές που διαθέτουν εξειδικευμένους προπονητές δέχονται παιδιά από πέντε ετών στις τάξεις τους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αφού η παρουσιάστρια της εκδήλωσης ευχαριστεί τους χορηγούς που στέκονται με τους πάγκους τους γεμάτους πολύχρωμες βαφές μαλλιών, μικροσκοπικά ρούχα, καπέλα και αυτοκόλλητα γνωστού tattoo studio, ενημερωτικά φυλλάδια για την καταπολέμηση της κυτταρίτιδας, η πρώτη υποψήφια που διαγωνίζεται στην κατηγορία των elite εκτελεί μια χορογραφία στη λογική του σύγχρονου χορού ενώ κάθε της κίνηση που αντιστέκεται στη βαρύτητα προκαλεί επιφωνήματα θαυμασμού και δηλώσεις που ακούγονται ψιθυριστά από τα καθίσματα, όπως εκείνη ενός κοριτσιού που παρότι πέτυχε κάτι ανάλογο πριν από μερικά μαθήματα αμφέβαλε για το αν ήταν ζήτημα καθαρής τύχης ή αν τελικά έπιασαν τόπο τα δύο χρόνια που γεμίζει το σώμα της με μελανιές.

«Α, ρε κοριτσαρα». Η εξέδρα που έχει σχηματιστεί στα δεξιά της αίθουσας επευφημεί με πάθος μια υποψήφια ενώ μια παρέα γυναικών στα πίσω καθίσματα δείχνει να γνωρίζει επαρκώς τη δυσκολία κάθε κίνησης που παρουσιάζεται μπροστά στους κριτές και δεν παραλείπει να σχολιάσει τους εντυπωσιακούς γλουτούς που σου χαρίζει η προσπάθεια σου να ισορροπήσεις σε ένα μικροσκοπική μεταλλική ράβδο.

Καθώς οι αθλήτριες εναλλάσσονται στη σκηνή, επιλέγοντας να ντύσουν τα λίγα λεπτά που τους δίνονται με στίχους της Sia ή την φωνή της Edith Piaf, φορώντας χρυσές μπέρτες, ενώ προσπαθούν να μιμηθούν κάποιο αιλουροειδές ή τοποθετώντας φθαρμένες δερμάτινες βαλίτσες και καρό πουκάμισα στη σκηνή για τις ανάγκες της χορογραφίας οι κριτές καλούνται να αποφασίσουν ποιες θα είναι εκείνες που θα διαγωνιστούν στους τελικούς του IPSAF στο Τορίνο.

Έχοντας μπροστά της έναν πάγκο γεμάτο με ρούχα που αν μη τι άλλο ενισχύουν τον εντυπωσιασμό κάθε φιγούρας πάνω στον στύλο, η Στέλλα Αραμπατζή συμμετέχει στην παρθενική αυτή διοργάνωση παρότι είχε παρακολουθήσει συστηματικά μόνο  μαθήματα φλαμένγκο, μέχρι τουλάχιστον πριν τρία χρόνια που την κέρδισε το pole dance. «Με κράτησε όσο κανένα άλλο είδος χορού γιατί είναι πραγματικά δύσκολο, βάζεις διαρκώς τον εαυτό σου στη διαδικασία να επιτύχει κάτι παραπάνω. Ο κόσμος έχει αρχίσει να το αποδέχεται και να κάνει εγγραφές σε σχολές αφήνοντας πίσω του την άποψη πως το pole dance αποτελεί  ένα θέαμα για νυχτερινά μαγαζιά, πλέον αντιμετωπίζεται σαν άθλημα. Φυσικά, αν έχεις κάνει οποιοδήποτε είδος χορού ή έχεις περάσει από τη ρυθμική και την ενόργανη γυμναστική η μετάβαση στον στύλο είναι πολύ πιο εύκολη από το να ξεκινήσεις από το μηδέν που όμως δεν είναι απαγορευτικό».

Και ενώ μια τετράδα κοριτσιών σκαρφαλώνει προκειμένου να καθαρίσει για τελευταία φορά με πετσέτες τους γεμάτους ιδρώτα στύλους, δύο ιμάντες τοποθετούνται στην σκηνή αφού ο ένας από των κριτών βγάζει τη μπλούζα του και ετοιμάζεται να κάνει τη δική του επίδειξη ευλυγισίας και μυικής δύναμης. Πριν αποχωρήσω σημειώνω την παρατήρηση της παρουσιάστριας σύμφωνα με την οποία «το pole dance δεν γνωρίζει από όρια έκφρασης» και χειροκροτώ το εντυπωσιακό φινάλε του άντρα που πρέπει να κατέβει από τη σκηνή προκειμένου να αποφασίσει ποιοι θα βγουν εκτός συνόρων για να κερδίσουν μια διάκριση στο ανερχόμενο αυτό είδος χορού.  

Ζωή Παρασίδη

Η Ζωή Παρασίδη γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1990 στην Αθήνα. Σπούδασε στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου και από το 2009 εργάζεται ως δημοσιογράφος.

Share
Published by
Ζωή Παρασίδη