Τη στιγμή που η παχυσαρκία παίρνει τη μορφή επιδημίας και μετατρέπεται σε κρίση δημόσιας υγείας, στις αναπτυγμένες χώρες παρατηρείται ένα παράδοξο. Να υπάρχουν μεγαλύτερες τάσεις παχυσαρκίας σε όσους έχουν χαμηλά εισοδήματα και να μειώνεται όλο και περισσότερο το ποσοστό των παχύσαρκων γυναικών που είναι επιτυχημένες. Σύμφωνα με μία έρευνα του πανεπιστημίου George Washington που προσπάθησε να ποσοτικοποιήσει τις οικονομικές επιπτώσεις με βάση το φύλο αυτό συμβαίνει γιατί η παχυσαρκία κοστίζει πολύ περισσότερα στις γυναίκες παρά στους άντρες.
Σύμφωνα με το Atlantic, παγκοσμίως οι γυναίκες έχουν 1,4 περισσότερες πιθανότητες να γίνουν πιο παχύσαρκες από τους άντρες, στις χώρες όμως με υψηλό εισόδημα αυτό το ποσοστό μηδενίζεται τα τελευταία χρόνια. Όχι μόνο γιατί ακολουθούν έναν καλό τρόπο ζωής, καταναλώνουν καλύτερης ποιότητας τροφή ή επειδή γυμνάζονται αλλά γιατί θα κερδίσουν πολύ περισσότερα αν παραμείνουν σε φόρμα.
Σύμφωνα με μία μελέτη, στον επιχειρηματικό κόσμο η αντιμετώπιση των παχύσαρκων αντρών και γυναικών είναι αντιστρόφως ανάλογη. Όπως αναφέρει το Atlantic, η μελέτη που διεξήχθη το 2009 εξετάζει φωτογραφίες διευθυντικών στελεχών. Σε αυτές οι υπέρβαροι άντρες θεωρούνταν καταλληλότεροι στην εκπροσώπηση μιας εταιρείας σε σχέση με τις υπέρβαρες γυναίκες. Επιπλέον, το οικονομικό κόστος είναι σχεδόν διπλάσιο μεταξύ των δύο φίλων, με τις γυναίκες να χρειάζονται γύρω στα $4879 και τους άντρες γύρω στα $2646 για να καλύψουν υποχρεώσεις όπως ασφάλειες ζωής ή ιατρικά έξοδα.
Τέλος, ένας ακόμη καλός λόγος για να μην είναι υπέρβαρες οι Αμερικανίδες, είναι γιατί πληρώνουν και το κοινωνικό κόστος. Οι έρευνες αποκαλύπτουν ότι οι παχύσαρκες γυναίκες έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες να πάνε σε κολέγιο ή να παντρευτούν, ενώ έχουν τις διπλάσιες πιθανότητες να νοσήσουν είτε σωματικά είτε ψυχολογικά σε σχέση με τους παχύσαρκους άντρες.