Ένα κίτρινο πλακάτ τοποθετημένο σε ένα σακίδιο πλάτης απεικονίζει ένα χέρι που σπάει μια σβάστικα κάτω από το αναγραφόμενο σύνθημα «Ποτέ Ξανά Φασισμός». Επί της λεωφόρου Γρηγορίου Λαμπράκη, έξω από την ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού όπου πραγματοποιήθηκε σήμερα η δεύτερη συνεδρίαση για τη δίκη της Χρυσής Αυγής, φωτογράφοι, διαδηλωτές , πανό και δημοσιογράφοι που δεν είχαν διαπίστευση για να περάσουν στα ενδότερα έχουν σταματήσει την κυκλοφορία του δρόμου.
Υπάλληλος του δήμου Κορυδαλλού διαμαρτύρεται έξω από την είσοδο των φυλακών.
Κανείς δεν περνάει στα ενδότερα της δίκης χωρίς διαπίστευση.
«Είσαι με τον Στάλιν, το καταλαβαίνω. Θα σου πρότεινα όμως να το ξεπεράσεις». Τρεις άντρες μέσης ηλικίας νουθετούν ιδεολογικά έναν τέταρτο, συζητώντας δυνατά δίπλα στο λευκό βαν με τις απαραίτητες ντουντούκες στην οροφή που εξυπηρετούν τη μουσική επένδυση της διαμαρτυρίας. Δυο αστυνομικές κλούβες παρκαρισμένες ασφυκτικά κοντά η μία στην άλλη κόβουν τη θέα προς την είσοδο των φυλακών. Οι κάμερες των τηλεοπτικών σταθμών περιμένουν τους ανταποκριτές τους για να ανοίξουν και η φωνή του Νίκου Ξυλούρη που καλύπτει τις φωνές των παρευρισκομένων χαμηλώνει κάθε φορά που κάποιος ανεβαίνει να μιλήσει στο ξύλινο βήμα που έχει στηθεί. Λίγα μέτρα πιο πέρα, γνωστά στελέχη του κόμματος, μεταξύ των οποίων και ο αρχηγός του ακροδεξιού κόμματος, Νίκος Μιχαλολιάκος, απουσίαζαν για άλλη μια μέρα από τη διαδικασία.
Αντιφασισμός και παραστατικές τέχνες
Το πρόσωπο του Παύλου Φύσσα υπήρχε σε πολλά από τα πανό.
Φοιτητικοί σύλλογοι, σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων της περιοχής, συνδικαλιστικές και αντιρατσιστικές οργανώσεις και λοιποί φορείς ανέβασαν για μερικά λεπτά από έναν εκπρόσωπό τους στο βήμα. Όλοι τους ανεξαιρέτως «στόλισαν» με το γάντι τους κατηγορούμενους για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, καταδικάζοντας τους αυθόρμητα σε ισόβια κάθειρξη στην καλύτερη των περιπτώσεων. «Έχουμε δεχθεί πάνω από πενήντα επιθέσεις και δεν έχει ακουστεί πουθενά. Στην σελίδα του κόμματος γράφουν για την θανάτωση όλων των ατόμων με αναπηρία, αυτή είναι η Χρυσή Αυγή», είπε με τη σειρά του ο εκπρόσωπος του συλλόγου καλλιτεχνών ΑΜΕΑ αφού χαιρέτισε το αντιφασιστικό ακροατήριο. Συνοψίζοντας τις επιμέρους ομιλίες τα αιτήματα που προέκυψαν είναι η νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, η απόδοση δικαιοσύνης για όλα τα θύματα ρατσιστικής βίας, η συνέχιση του αγώνα στους δρόμους και στο κοινοβούλιο, η διεξαγωγή της δίκης στο εφετείο Αθηνών προκειμένου οι μαθητές του δήμου Κορυδαλλού να μην ξενιτευτούν για να δώσουν εξετάσεις. Ο δήμαρχος Κορυδαλλού Σταύρος Κασιμάτης με τη στήριξη του αντιπεριφερειάρχη Πειραιά Γιώργου Γαβρίλη κοινοποίησαν το τελευταίο αίτημα και εντός της δικαστικής αίθουσας, ωστόσο η εισαγγελία αντιπρότεινε να διεξαχθεί η συνέχεια της ακροαματικής διαδικασίας Σάββατο, στο ίδιο όμως μέρος.
Οι κλούβες και οι κάμερες.
Υπάρχουν και εκείνοι που δεν προτείνουν ως ποινή την ισόβια κάθειρξη.
Την ώρα που το δικαστήριο αποφάσιζε για νέα αναβολή της πολυσυζητημένης δίκης μέχρι τις 12 Μαΐου, ο κύριος Παναγιώτης με το χειρόγραφο πλακάτ του στάθηκε δίπλα μου. Ο κάτοικος της οδού Χοζοβιωτίσσης καλούσε τους συνδημότες του να ξεσηκωθούν κατά του κράτους που υποτιμά τη νοημοσύνη τους μετατρέποντας σε γκέτο την πόλη τους, όπως λέει. «Διαμαρτύρομαι γιατί το κράτος μας λοιδορεί. Περιμένω απλά να περάσουν μια βόλτα από ‘δω όλοι οι πολιτικοί που υποσχέθηκαν πως θα πάρουν τις φυλακές από την περιοχή και δεν τίμησαν ποτέ τα λόγια και τις υπογραφές τους. Αν δεν ήταν και αυτές οι οργανώσεις που ξεκινήσαν την πορεία από το δημαρχείο, δεν θα υπήρχε άνθρωπος εδώ. Οι τριγύρω κάτοικοι είναι εντελώς αδιάφοροι, παρότι τέτοια μέρα ο δρόμος θα έπρεπε να είναι κλειστός μέχρι τη Λεωφόρου Σχιστού». Καθώς κοιτάμε την φωτογραφία/στένσιλ του Παύλου Φύσσα ακριβώς μπροστά μας παρατηρώ πως τα πανό είναι περισσότερα από τον κόσμο που τα υποστηρίζει και τα κρατά. «Ο αγώνας θα είναι μακρόχρονος και αποφασιστικός για να ηττηθεί ο φασισμός επί της ουσίας», εκτιμά ο γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστος Μαντάς καθώς απομακρύνομαι από το πλήθος που όσο περνά η ώρα σπάει. Κατηφορίζοντας την άδεια λεωφόρο διαβάζω μια προκήρυξη που μου μοιράστηκε για την άμεση απελευθέρωση και τη χορήγηση πολιτικού ασύλου στους συλληφθέντες Τούρκους αγωνιστές της ΑΤΙΚ και αναρωτιέμαι γιατί οι καφετέριες που προσπερνώ κατάφεραν να μαζέψουν περισσότερο κόσμο από ότι μια δίκη τόσο μεγάλης κοινωνικοπολιτικής σημασίας.