NBA 2014-15: Η επιστροφή του βασιλιά Λεμπρόν, η εγγύηση των Spurs ή κάτι άλλο;

H σεζόν στο ΝΒΑ μόλις ξεκίνησε και είναι πολύ πιθανό να παρακολουθήσουμε μια απ’ τις πλέον αμφίρροπες αγωνιστικές περιόδους των τελευταίων ετών. Από τη μία, ναι μεν το πρωτάθλημα ξεκινά με καθαρό φαβορί τους Spurs, όμως κανείς δεν μπορεί να ξέρει πώς θα είναι την άνοιξη με έναν ακόμα χρόνο στις πλάτες των μεγάλων αστεριών τους. Κι από την άλλη, η λαίλαπα των τραυματισμών έχει καταστρέψει πολλές ομάδες, σε σημείο που οι περισσότερες διεκδικήτριες του τίτλου να είναι «έναν τραυματισμό μακριά» απ’ το να πετάξουν τη σεζόν στα σκουπίδια. 

Κατά τα άλλα, όπως είπαμε, οι Spurs μετά την ολοκληρωτική επικράτησή τους την περσινή σεζόν είναι η ομάδα που όλοι θέλουν να κερδίσουν (αλλά και πάλι θα φτάσουν τις 60 νίκες). Σημαντικό νέο πρόσωπο της λίγκας, ο αναγνωρισμένος στην Ευρώπη Ντέιβιντ Μπλατ, γνωστός πλέον κι ως «ο πιο τυχερός προπονητής του κόσμου», αφού μέσα σε λίγο διάστημα βρέθηκε από τη Μακάμπι στο ΝΒΑ κι από το ενδεχόμενο να προπονεί τον Άντονι Μπένετ, τον Τάιλερ Ζέλερ και τον Αλόνζο Τζι στην κατάσταση ευδαιμονίας του να δίνει εντολές στον Λεμπρόν Τζέιμς και τον Κέβιν Λαβ. Ίσως ο Μπλατ, με δεδομένη τη θέση που ανέλαβε σε μια top ανταγωνιστική ομάδα, να καταφέρει να αλλάξει την εικόνα που έχει η πλειοψηφία των αμερικάνων δημοσιογράφων και fans για τους ευρωπαίους παίκτες, αφού μετά από τόσα χρόνια εξακολουθούν να θεωρούν κατώτερους όσους  δεν προέρχονται απ’ τα εγχώρια σχολεία. Δηλαδή πραγματικά, αν οι Nets ξόδεψαν σχεδόν δύο χρόνια μέχρι να εκμεταλλευτούν το σουτ του Τελέτοβιτς, θα κάνουν το ίδιο και με τον Μπογκντάνοβιτς που υπέγραψαν φέτος;

Παρακάτω ακολουθούν όλα όσα χρειάζεται να ξέρετε για τη σεζόν που άρχισε την περασμένη Τρίτη, αρκετές προβλέψεις και παρατηρήσεις για τον κόσμο του ΝΒΑ.   

 

Οι 5 σημαντικότερες μεταβλητές της σεζόν

Ο Λεμπρόν Τζέημς γύρισε σπίτι του. Μετά από μια τετραετία στο ηλιόλουστο Μαϊάμι, ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο επιστρέφει στη γενέτειρά του για να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο την μπασκετική υστεροφημία του και να διεκδικήσει το τρίτο πρωτάθλημα της καριέρας του. Ο απαράδεκτος τρόπος της αποχώρησής του απ΄την Cavaliers το 2010, είχε προκαλέσει τρελές αντιδράσεις στο Κλίβελαντ αλλά αυτή τη φορά κάνει τα πάντα σωστά κι απ’ ότι φαίνεται το σκοτεινό παρελθόν μπαίνει στο κουτάκι «περασμένα-ξεχασμένα». Δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως υπήρχε η μοναδική πιθανότητα να επέστρεφε αν δεν τον ισοπέδωναν οι Spurs στους τελικούς ή πως δεν γυρίζει την πλάτη του στα δύσκολα, αλλά ο επαγγελματικός αθλητισμός οφείλει να προσφέρει στο κοινό ένα μύθο και ο Τζέιμς φρόντισε αυτή την φορά να τον εμπλουτίσει περισσότερο απ’ότι είχε καταφέρει με τα δύο δαχτυλίδια του πρωταθλητή που έχει κατακτήσει. Όσοι θυμάστε τον αντίστοιχο χειρισμό ένα άλλου «προδότη», του πρίγκιπα του Νερέτβα, Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο οποίος το μοναδικό που είπε όταν επέστρεψε στην ΑΕΚ ήταν «όλοι ξέρουμε τι είναι και πως είναι», δεν μπορεί παρά να συγκινηθείτε με το χολυγουντιανό σποτάκι παρακάτω. Το γεγονός ότι έχασαν στον πρώτο εντός έδρας παιχνίδι απ’τους – ανύπαρκτους και φέτος –  Knicks, ομόρφυνε ακόμα περισσότερο αυτήν την ιστορία.

Ο Ντέρικ Ρόουζ επέστρεψε και είναι καλά (μάλλον): Δύο χρόνια εκτός μάχης εξαιτίας σοβαρών τραυματισμών στα γόνατα, ο μοναδικός παίκτης (μετά τον Λεμπρόν) που έχει ισχυρότατο δέσιμο με μια ομάδα λόγω εντοπιότητας, παίζει πάλι καλό μπάσκετ αν και αυτό είναι το τελευταίο που μας ενδιαφέρει στην αρχή της σεζόν. Βλέποντας την εξαιρετική του εμφάνιση στο πρώτο ματς της σεζόν με τους Καβαλίερς, δεν μπορούσες παρά να είσαι ενθουσιασμένος μόνο και μόνο που τον βλέπεις να πατάει γερά χωρίς να φοβάται ή να μοιάζει εξουθενωμένος. Βέβαια, χτύπησε πάλι στα μισά του παιχνιδιού αλλά η καρδιά μας επέστρεψε στη θέση της αφού επρόκειτο για ελαφρύ διάστρεμμα.

Ο Κέβιν Ντουράντ είναι εκτός μάχης: Οι Oklahoma City Thunder είναι μια απ΄τις πιο άτυχες ομάδες των τελευταίων ετών και πλέον ο κίνδυνος να χάσουν την ευκαιρία της κατάκτησης ενός πρωταθλήματος με την τριάδα Ουέστμπρουκ, Ιμπάκα, Ντουράντ είναι μεγάλος. Την ώρα που γράφονται αυτές οι λέξεις, η Thunder έχει στη διάθεσή της μόλις 8 (!) παίκτες αφού, εκτός του Ντουράντ, μόλις χειρουργήθηκε ο Ουέστμπρουκ μετά το κάταγμα που έπαθε στο δεξί χέρι στο δεύτερο μόλις ματς της σεζόν, ενώ καμία απ’τις αξιόλογες ρεζέρβες της ομάδας δεν είναι διαθέσιμη με Τζάκσον, Μόροου, Λαμπ να είναι επίσης τραυματίες. Απ’ότι φαίνεται η Οκλαχόμα θα είναι πλήρης πάλι τέλη Δεκέμβρη, αρχές Γενάρη, αρκετό διάστημα δηλαδή για να μείνουν εκτός διεκδίκησης.

Οι Spurs είναι το μεγάλο φαβορί: Τα τελευταία 5-6 χρόνια, απ’τη στιγμή δηλαδή που οι Τζινόμπιλι, Ντάνκαν πάτησαν για τα καλά τα 30, οι Σπερς χαρακτηρίζονται ως μια πολύ καλή ομάδα που είναι αρκετά γερασμένη για να αντέξει να παίζει σε υψηλό επίπεδο μέχρι τον Ιούνιο. Μετά τον περσινό περίπατο στους τελικούς και με μεγάλο πλεονέκτημα την ομοιογένεια (δεν έχασαν ουσιαστικά κανέναν παίκτη το καλοκαίρι) και τον Πόποβιτς, όλοι θέλουν πια να αντιγράψουν το υπέροχο μπάσκετ που παίζουν τα «Σπιρούνια» τα τελευταία τρία χρόνια.

 

Τα λεφτά είναι πολλά: Η εξαιρετική περίοδος που διανύει η λίγκα, οδήγησε σε νέο τηλεοπτικό συμβόλαιο-μαμούθ αξίας 24 δις δολαρίων για εννιά χρόνια, ξεκινώντας από τη σεζόν 2016-17. Αυτό το ποσό θα αλλάξει τελείως το πρωτάθλημα αφού πλέον οι ομάδες θα έχουν ένα μικρό περιθώριο να κάνουν λάθος στα λεφτά που θα δίνουν στους αθλητές τους. Διαφορετικά, δεν μπορώ να εξηγήσω τα 14εκ. το χρόνο που μόλις πήρε ο Ρίκι Ρούμπιο που έχει κατεδαφίσει με τα σουτ του τις μισές μπασκέτες της Αμερικής.

Τι θα γίνει στις περιφέρειες 

Ανατολή: Αν και δυνάμωσε φέτος, δύσκολα δεν θα δούμε έναν τελικό Bulls – Cavaliers. Το Σικάγο έχει επιτέλους δύναμη στην επίθεση με την προσθήκη του Γκασόλ και την επιστροφή του Ρόουζ κι αν ο Τίμποντο γίνει ο δεύτερος προπονητής που εκτιμά τους ξένους παίkτες (πρώτος με διαφορά ο Πόποβιτς), ίσως καταλάβει κάποια στιγμή τι επιπέδου παίχτης είναι ο Μίροτιτς (κάτι που στην αρχή της σεζόν δε φαίνεται καθόλου). Το Κλίβελαντ απ’τη μεριά του, θέλει πολύ χρόνο για να δέσει και για την ώρα μοιάζει με μια ομάδα γεμάτη παίκτες που ψάχνουν τη δικιά τους ευκαιρία να σουτάρουν. Μπορεί να μου αρέσει ο τρόπος που πήγε ο Λεμπρόν εκεί, αλλά είναι υπερβολικά υπερόπτης για τα γούστα μου και το βλέπω δύσκολο να οδηγεί την ομάδα στον τίτλο φέτος.

Δύση: Με τους τραυματισμούς στην Οκλαχόμα, η πανίσχυρη περιφέρεια έχει μπερδευτεί ακόμα περισσότερο. Αν χρειαστούν πάλι 49 νίκες για να μπεις στα πλέι-οφ και τα τρίτα της ομάδας δεν εκμεταλλευτούν το βατό πρόγραμμα του Νοεμβρίου, οι Ντουράντ-Ουέστμπρουκ θα πρέπει να τους μετατρέψουν στην κορυφαία ομάδα της λίγκας όταν γυρίσουν για να προλάβουν την post season. Είναι ευκαιρία για τους Clippers του Ντοκ Ρίβερς να μπουν γερά στο παιχνίδι με την καλύτερη ομάδα που είχαν ποτέ. Ο Γκρίφιν έχει σημειώσει απίστευτη πρόοδο και πέρσι ήταν ο καλύτερος παίχτης του πρωταθλήματος πίσω μόνο απ’ τον Ντουράντ. Από κει και πέρα, οι Grizzlies, οι Warriors και οι Rockets μαζί με Mavericks, Blazers και Suns θα προσπαθήσουν να περάσουν στην επόμενη φάση αφήνοντας απ’ έξω τη Νέα Ορλεάνη του τρομακτικού Άντονι Ντέιβις.

Ποιες ομάδες να μην παρακολουθήσετε

Ανατολή: Οι 76ers προσπαθώντας να φτιάξουν ομάδα απ΄ τo draft έχουν κάνει ρεζίλι τη λίγκα, η οποία προσπάθησε να αλλάξει το σύστημα που επιλέγονται οι παίχτες απ΄τα κολέγια για να γλυτώσει την κατάντια αυτής της ιστορικής ομάδας. Φέτος, δεν θα φτάσουν ούτε τις 15 νίκες σε 82 παιχνίδια. Η Νέα Υόρκη με αφεντικό τον Φιλ Τζάκσον και προπονητή τον Ντέρικ Φίσερ υιοθετούν και διαφημίζουν το καινούργιο τους επιθετικό σύστημα, την τριγωνική επίθεση που έκανε επιστήμη ο Τζάκσον ως head coach (υπό την καθοδήγηση του 92χρονου σήμερα, Τεξ Γουίντερ), αλλά αυτό δε σημαίνει πως είναι μια ομάδα που βλέπεται. Αγαπάμε Ντιτρόιτ αλλά με τον Τζένινγκς ως point guard και τον Σμιθ small forward είναι ενοχλητικοί. Το ίδιο ενοχλητικό είναι και το γήπεδο των Charlotte Hornets του Τζόρνταν κι αν λυπάστε τα μάτια σας , είτε κάτι άλλο. Τέλος, οι Pacers είναι μια θλιβερή ιστορία, αφού όχι μόνο επέλεξαν να μην πληρώσουν τον Λανς Στίβενσον αλλά έχασαν στην προετοιμασία της εθνικής ομάδας των Η.Π.Α. και τον κορυφαίο τους παίχτη, Πωλ Τζορτζ, ο οποίος θα επιστρέψει την επόμενη σεζόν.

 

Δύση: Δεν παθαίνουν τίποτα οι Lakers να περάσουν κι αυτοί μια φορά τη διαδικασία του rebuilding και δεν λυπάμαι καθόλου τον Κόμπι που παίζει με παίκτες που θα είχαν μεγάλα προβλήματα και στις κακές ομάδες της Α1. Βαριέμαι επίσης τους Sacramento Kings και τον ανώριμο Κάζινς, τη Jazz που μάζεψε ένα σωρό μέτριους παίχτες και τη Μινεσότα που θα χαζεύουμε βέβαια λίγο εξαιτίας του πολυσυζητημένου rookie Άντριου Γουίγκινς.

Ποιος θα είναι ο rookie της χρονιάς

Η προφανής επιλογή είναι ο συμπαίκτης του Αντετοκούνμπο, Τζαμπάρι Πάρκερ κι αν δεν προκύψει τραυματισμός δύσκολα δεν θα πάρει τον τίτλο. Ο Ουίγκινς (φωτό) δεν είναι το ίδιο έτοιμος, ούτε θα παίρνει τον ίδιο χρόνο συμμετοχής με τον «αντίπαλό» του. Πολύ ενδιαφέρον θα έχει η εξέλιξη του Μάρκους Σμαρτ στη Βοστώνη και στο πλάι του Ρόντο, ενώ ο ΜακΝτέρμοτ των Bulls αν παραμείνει εύστοχος πίσω απ’ τη γραμμή του τριπόντου, θα έχει σημαντικό ρόλο σε διεκδικήτρια ομάδα. Αν θα έπρεπε να πάμε κόντρα στο φαβορί, τα λεφτά μας στον Μπογκντάνοβιτς, ο οποίος στους Νετς δεν έχει σοβαρό ανταγωνιστή στη θέση του κι αν παίξει άμυνα, ο κόουτς Χόλινς θα τον κρατάει στο γήπεδο μπόλικη ώρα. Επίσης, μου αρέσει πολύ ο Πέιτον των Orlando Magic, ο οποίος μόλις ξεπεράσει το βασικό πρόβλημα της απειρίας θα γίνει ένα πολύ χρήσιμο point guard.

Ο Αντετοκούνμπο τι θα κάνει; Ο Παπανικολάου; Οι υπόλοιποι;

Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει General Manager ομάδας του ΝΒΑ που δεν θα έπαιρνε πέρσι τον Γιάννη στο νο.1 του draft. Μπορεί να απέχει ακόμα σε προσφορά από πολλούς παίkτες της σειράς του, αλλά είναι ο μοναδικός που μοιάζει ικανός για τα πάντα. Τα πράγματα βέβαια είναι πιο δύσκολα φέτος γιατί υπάρχουν αρκετές απαιτήσεις ενώ έχει μπλέξει και με άγουρο κόουτς που ονειρεύεται τον Αντετοκούνμπο γκαρντ ή χρήσιμο έκτο παίχτη και ξεκινάει στη θέση του, έναν πρώην μπασκετμπολίστα, τον Τζάρεντ Ντάντλεϊ (γελάει ο κόσμος). Ο Παπανικολάου, απ’ την άλλη, θα έχει θέση στο rotation των Rockets αλλά πρέπει να βρει το σουτ απ’ το τρίποντο για να σταθεί στο ρημαδιό που έχει στήσει ο, συμπαθής αλλά κακός κόουτς, Κέβιν ΜακΧέιλ. Ο Κουφός δεν έχει πλέον να αποδείξει κάτι, έχει συγκεκριμένο ρόλο στο Μέμφις, αντίθετα απ’τον Καλάθη που αδικείται στην ομάδα.

Οι ανταλλαγές/μετακινήσεις της χρονιάς

Χωρίς αμφιβολία οι Cavs με την απόκτηση των Τζέιμς, Λοβ, Μάριον και Μάικ Μίλερ είναι οι νικητές του καλοκαιριού, με τους Μπουλς και τον Πάου Γκασόλ να ακολουθούν. Απαραίτητη ήταν επίσης η επιστροφή των Μπαρέα, Τσάντελ στο Ντάλας για να κάνουν μια τελευταία απόπειρα να επαναλάβουν το θαύμα του 2011 και να πάρουν το πρωτάθλημα,, ενώ μου αρέσει πολύ η ομάδα που φτιάχνεται στην Ουάσινγκτον με τους Πoλ “The Truth” Πιρς, Χάμφρις και Μπλερ να είναι χρήσιμες προσθήκες.  

Ποιος θα είναι ο MVP της χρονιάς;

Με τον Ντουράντ εκτός μάχης για αρκετό καιρό και τον Λεμπρόν Τζέιμς σε νέα ομάδα που αποκλείεται να γλυτώσει τις αναταράξεις μέσα στους επόμενους έξι μήνες, είναι μεγάλη ευκαιρία να διεκδικήσουν το κορυφαίο ατομικό βραβείο διάφοροι παίκτες. Ο υγιής και πολύ δημοφιλής Ρόουζ είναι μια επιλογή αλλά γιατί να μην κάνουν φοβερή χρονιά οι Γκρίφιν, Πολ (Κλίπερς), Όλντριτζ (Πόρτλαντ) ή ο Ντέιβις (Πέλικανς); 

* Ο MVP της καρδιάς

Ο Στέφ Κάρι των Warriors έχει πάρει τη θέση που κατείχε για χρόνια ο Μανού Τζινόμπιλι κι ονειρευόμαστε το παρακάτω βίντεο να επαναλαμβάνεται σε κάθε παιχνίδι μέχρι να φτάσουμε στους τελικούς.

Τα υπόλοιπα βραβεία που θα πάνε

Ο προπονητής της χρονιάς θα είναι μεταξύ του Τομ Τίμποντο (αν όλα πάνε καλά) των Bulls, γιατί αποκλείεται να το πάρει ο Μπλατ που σνομπάρουν οι Αμερικάνοι, και του head coach που θα οδηγήσει την ομάδα του στην κορυφή της Δύσης, δηλαδή μεταξύ του Πόποβιτς και του Ρίβερς που είναι τα μεγάλα φαβορί στην πανίσχυρη περιφέρεια. Για 6ο παίκτη θέλω πάλι Τζινόμπιλι αλλά ο Τζαμάλ Κρόφορντ είναι και πάλι το φαβορί, ενώ ωραία περίπτωση είναι ο μικροσκοπικός Τόμας των Phoenix Suns που ταιριάζει απόλυτα με το run and gun παιχνίδι που προτιμάει ο Τζεφ Χόρνασεκ. Το βραβείο του πιο βελτιωμένου παίχτη είναι πάντα ένα μυστήριο, αλλά αν παραμείνει υγιής ο Άντονι Ντέιβις το έχει πάρει ήδη σπίτι του. Τέλος, αυτό του αμυντικού της χρονιάς, αν δεν πάει στον Ιμπάκα, η Thunder θα είναι εκτός πλέι-οφ.

Που τα βλέπω όλα αυτά;

Ο ΟΤΕ έχει τα μεγάλα αθλητικά κανάλια της Αμερικής που δείχνουν επιλεγμένα παιχνίδια (δυστυχώς αυτό σημαίνει πολλά παιχνίδια των Λέηκερς), ενώ για τους ταγμένους υπάρχει το League Pass που κάνει την αντίστοιχη υπηρεσία της Ευρωλίγκας να ντρέπεται. Φέτος, πρόσθεσαν και slow motion on demand και βλέπουμε ένα παιχνίδι κάθε τέσσερις ώρες με τόσο χειροποίητα replays.

 

 

 

Γιώργος Μιχαλόπουλος

Share
Published by
Γιώργος Μιχαλόπουλος