Κορωνοϊός: Οδηγός Επιβίωσης Μεσηλίκων

Αναδημοσιεύουμε με άδεια από το mesilyx. 

“No one can tell what goes on in between the person you were and the person you become. No one can chart that blue and lonely section of hell. There are no maps of the change. You just come out the other side.

Or you don’t.” 

Stephen King, The Stand

Νομίζω ότι το καταλάβατε όλοι, ότι το βάρος θα πέσει πάλι σε εμάς. Τους μεσήλικες. Εμείς θα φροντίσουμε πάλι για όλα. Και για τα γερόντια και για τα παιδιά και για τα κατοικίδια.

Γιατί κι ο νέος – τι να σου κάνει ο νέος, νέος είναι, βράζει το αίμα του – χρειάζεται κάποιον να τον συμμαζέψει (-Γονείς δεν έχει?, -Εχει, γαμώ το κεφάλι τους).

Γιατί κι ο γέρος – τι να σου κάνει κι ο γέρος, ευάλωτη ομάδα – κάποιος θα πρέπει να τον φροντίσει. (Μάντεψε ποιος)

Γιατί και τα ζωάκια – ψυχούλα έχουν κι αυτά, τι να σου κάνουν τα δόλια – κάποιος πρέπει να τα πάει τη βόλτα τους (εδώ δικαιώνεται η επιλογή του χρυσόψαρου ως βασιλιά των κατοικίδιων).

Κλεισμένος μέσα λοιπόν, αποφάσισα να σας φτιάξω έναν Οδηγό Επιβίωσης Μεσηλίκων, Ανδρών τε και Γυναικών, μήπως και κάνω τη ζωή όλων μας πιο εύκολη.

Άνδρες Μεσήλικες

1. Καταρχάς, πάρτο απόφαση ότι η πεθερά σου έχει δίκιο. Για τον κορονοϊό φταις εσύ. Εσύ φταις που τρως κινέζικο και ο κινέζος τρώει νυχτερίδες, εσύ φταις που τον άφησες τον γιόκα σου να πάει τα Χριστούγεννα στο Λόχαν με την κοσμοπλυμμήρα, εσύ που δεν πήρες μέτρα περιορισμού, εσύ που θες ανοιχτά σύνορα, εσύ που πήγες πρόπερσι το Πάσχα στη Φλωρεντία (150 τετραγωνικά σπιταρόνα στο Λιόπεσι δεν του φτάνανε, μου ήθελε και Φλωρεντία ο αρκουδόβλαχος), φταις γενικώς. Όσο γρηγορότερα το αποδεχτείς, τόσο το  καλύτερο για όλους. Μην αντιστέκεσαι και μην αντιμιλάς. Η γριά είναι και σε ευπαθή ομάδα. Αν τη ζορίσεις και πάθει κάτι, την έβαψες. Γιατί εσύ θα την πας στο νοσοκομείο.
2. Μη σκας που σταμάτησε η μπάλα. Θα ξαναρχίσει. Δες επαναλήψεις. Και αν παρ’ελπίδα την ώρα που παρακολουθείς ξαναμμένος στην ΕΤ3 τον τελικό του Λιγκ Καπ του 1979 ανάμεσα στην Σαουθάμπτον και την Νότιγκχαμ Φόρεστ διακόψει για έκτακτο δελτίο «Χριστίνα Μπόμπα: ακόμα έχει δέκατα ο Σάκης», κάνε ασκήσεις αναπνοής. Χαλάρωσε. Μη σπάσεις την τηλεόραση. Γιατί αν τη σπάσεις, εσύ θα πας να αγοράσεις καινούργια.
3. Επιτήρηση στη γιαγιά. Δεν υπάρχει πιο πανούργο πλάσμα από μια γιαγιά, όταν αποφασίσει να κάνει το δικό της. Πιο εύκολα θα αποτρέψεις την κόρη σου από τον να πάει με τον γκόμενο στη συναυλία των Χατζηφραγκέτα την Πρωτοχρονιά στο Pireaus Academy, από το να εμποδίσεις τη γιαγιά να πάει με τη φίλη της την Τασία του Ευαγγελισμού στον Άγιο Νεκτάριο. Να ελέγχεις καθημερινά το εορτολόγιο. Όσο πιο γνωστή η εορτή, τόσο πιο επικίνδυνη η μέρα. Αν η γιαγιά μένει σε δικό της σπίτι, πάρε τηλέφωνο στο σταθερό τις ύποπτες ώρες (8-10 το πρωί, 5 με 7 το απόγευμα). Αν δε το σηκώνει, πάρε στο κινητό και πες της να τσακιστεί να γυρίσει στο σπίτι της. Αν η γιαγιά είναι η μάνα σου και μένει σπίτι σας, κανένα πρόβλημα. Αν τη δεις να προσπαθεί να βγει κρυφά, με ήρεμες κινήσεις την παίρνεις από το χέρι και την επιστρέφεις σπίτι. Αν η γιαγιά είναι η πεθερά σου και μένει σπίτι σας, κανένα πρόβλημα και πάλι. Αν τη δεις να προσπαθεί να βγεί κρυφά, την αφήνεις να φύγει και με ήρεμες κινήσεις αλλάζεις τις κλειδαριές, απενεργοποιείς το κουδούνι και ανακοινώνεις σε όλους ότι η γιαγιά έχει πάει να ξαπλώσει και είπε να μην την ενοχλήσει κανείς.
4. Να είσαι δύσπιστος απέναντι σε πληροφορίες για τον ιό, ειδικά αυτές που προέρχονται από φίλους. Το γεγονός ότι ο κολλητός σου ο Χαρίλαος από το καφενείο είναι αρχισυντάκτης στο «Άμυνα, Εξωγήινοι και Ψαροντούφεκο» δε σημαίνει απαραίτητα ότι απολαμβάνει προνομιακής πληροφόρησης από τον Λευκό Οίκο, κακώς ίσως.
5. Πες μια καλή κουβέντα. Για το καλό σου. Αν η σύζυγός σου μαγείρεψε – για πρώτη φορά στη ζωή της – ένα σουφλέ αγκινάρας με αρνίσιο κιμά και μους κολίανδρου, το οποίο μοιάζει με πατέ φελιζόλ με φρίσκις και κυριολεκτικά δεν τρώγεται, εσύ παρόλα αυτά κάνε τον ενθουσιασμένο. Εκτός αν θες το επόμενο δίμηνο να λιώσεις στα τοστ και να χέζεις τα μίλνερ αμάσητα μέχρι να δύσει ο ήλιος.
6. Ακόμα και σε αυτήν την παρατεταμένη καραντίνα, ακόμα και σε αυτήν την άθλια ψυχολογική κατάσταση και παρά το σχετικά προχωρημένο της ηλικίας μας, μην απορήσεις αν ξαφνικά εσύ έχεις ορμές. Ξέρω ότι ακούγεται ανώμαλο, αλλά, ανεξαρτήτως ηλικίας, κάθε άνδρας – που στο κάτω-κάτω της γραφής, άνδρας είναι – αποτελείται από δύο τμήματα: Το πουλί του και όλο το υπόλοιπο. Το «όλο το υπόλοιπο» λειτουργεί με βάση τη σκέψη, το θυμικό, τις συνήθειες και τις επιθυμίες. Το πουλί λειτουργεί – ή δεν λειτουργεί – από μόνο του. Και επειδή, πολύ φοβάμαι, ότι αυτές τις μέρες θα (ξανα)λειτουργήσει, ένα σου λέω: Μην το διανοηθείς καν. Αν παλιότερα η σύζυγος είχε απλώς έναν ελαφρύ πονοκέφαλο, φαντάσου ότι τώρα υποφέρει από εγκατεστημένη ημικρανία με οξεία ωτίτιδα. Όχι απλώς δεν ζητάμε σεξ, όχι απλώς δεν το υπονοούμε, αλλά φροντίζουμε να κρύψουμε και τις ορμές ώστε να μην τις εντοπίσει καν. Γιατί όλοι ξέρουμε τι θα επακολουθήσει: «Εδώ καίγεται η γούνα μας, πεθαίνει κοσμάκης, και ο κύριος μου θέλει και σεξ. Βρε εσένα έχει να σου σηκωθεί από τότε που είδαμε στο σινεμά τις 9 ½ βδομάδες, τώρα σου ήρθε η κάψα?». Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι αν σε πάρει χαμπάρι, μόλις περάσει όλος αυτός ο κουρνιαχτός ή θα μαζέψει τα παιδιά και θα σε παρατήσει, ή θα σε πάνε όλοι μαζί για στείρωση. Κράτα δυνάμεις και όρεξη για μια πιο κατάλληλη περίοδο.
7. Φάε κανένα φρούτο. Κατά προτίμηση πορτοκάλι. Ξέρω ότι την τελευταία φορά που έφαγες κάτι που έμοιαζε με εσπεριδοειδές ήταν πρόπερσι που είχες πονόδοντο και σου έδωσε μια συνάδελφος στο γραφείο ένα ντεπόν μασώμενο με άρωμα μανταρίνι. Είναι δύσκολο, το ξέρω, αλλά πίστεψέ με. Αξίζει.
8. Τον σκύλο θα τον πας βόλτα εσύ. Η γυναίκα σου μαγειρεύει, τα παιδιά – παιδιά είναι – θα παίξουνε, η γιαγιά… ούτε που να τη σκέφτεσαι τη γιαγιά, θα τον πάρει για βόλτα και όταν γυρίσει, ο Αζόρ θα γαβγίζει στην καθαρεύουσα, θα μυρίζει λιβάνι και θα έχει κομποσκοίνι για περιλαίμιο.
9. Κράτα τα παιδιά στο σπίτι. Εν ανάγκη με ταξίματα. Υποσχέσου ότι αν σταματήσουν να βγαίνουν και μείνουν σπίτι, μόλις τελειώσει η καραντίνα θα τους πάρεις από ένα iphone 10 κι από σαράντα μπόξες τσιπίτα ρίγανη στον καθένα τους. Με το τάξιμο δε χάνεις. Με το δόσιμο χάνεις. Άλλωστε, όλοι ξέρουμε ότι όταν όλα αυτά τελειώσουν, θα έχεις πάθει τέτοιο οικονομικό καζίκι, που θα είναι τυχερά αν τους δώσεις να μοιραστούν μια τηλεκάρτα, μια καραμέλα τσάρλεστον και μισό μπολ παξιμάδια Μάννα Τσατσαρωνάκη.
10. Και τέλος, το σημαντικότερο: Αν τυχόν νιώσεις ότι έχεις συμπτώματα, φύγε και πήγαινε κρύψου στο εξοχικό. Αν αποκαλυφθεί ότι εσύ έφερες τον κορωνοϊό στο σπίτι και σε πάρουν χαμπάρι, θα εύχεσαι κακομοίρη μου να μην αναρρώσεις ποτέ. Πρώτη-πρώτη θα σε κοπανήσει η σύζυγος (στα έλεγα να προσέχεις, δεν άκουγες, μου το έπαιζες και Γκουσγκούνης, τώρα μας έφερες το θανατικό στο ίδιο μας το σπίτι, πανάθεμά σε), μετά θα το πει στη μάνα της (στα λεγα ότι έχει γκόμενα, αλλά καλό βούρλο κι εσύ, δεν μ’άκουγες), μετά θα το μάθει η μάνα σου (έλα να μείνεις σε μένα, εγώ ούτως ή άλλως δεν κολλάω γιατί τρώω πορτοκάλια, άσε που λείπω όλη μέρα στην εκκλησία, μόνος σου θάσαι), μετά η πολυκατοικία (ρε το μαλάκα του τρίτου, και τον πέτυχα και στο ασανσέρ, μας κατέστρεψε), μετά η γειτονιά (και πέρασε ο μαλάκας χθες από το περίπτερο και πήρε τσιγάρα), και τέλος οι συνάδελφοι (ω ρε πούστη και την Τετάρτη στη σύσκεψη τον είδα λίγο χλωμό, αλλά δεν πήγε το μυαλό μου). Γιαυτό σου λέω: Καλύτερα «φτερού» στην Αμαλιάδα, παρά πρώτο περιστατικό κορωνοϊού στην οικογένεια. Φύγε όσο είναι καιρός.

Γυναίκες Δεύτερης Νιότης (γιατί όπως σοφά με προειδοποίησε ένας φίλος, Γυναίκες Μεσήλικες δεν υπάρχουν)

“Λογικά, Ράνγκο, πρέπει να είμαι γοργόνα. Δε με φοβίζουν καθόλου τα βάθη και τρέμω στην ιδέα του να ζω στα ρηχά”

Αναίς Νιν 

Καταρχάς να ζητήσω συγγνώμη που έβαλα πρώτα τις οδηγίες για τους άνδρες μεσήλικες. Αλλά ο λόγος είναι προφανής. Οι οδηγίες προς τους άνδρες είναι εκ των πραγμάτων δευτερεύουσες. Γιατί οι κεφαλαιώδεις οδηγίες αφορούν εσάς.

Αν δεν το έχετε καταλάβει, από εσάς, φίλες μου της δεύτερης νιότης, εξαρτάται, όχι απλώς η επιβίωση του έθνους, αλλά και του γένους συνολικά σε όλον τον πλανήτη. Αν σωθούμε, θα σωθούμε από τους γιατρούς και όλους τους μικρούς και μεγάλους ήρωες της καθημερινότητας. Στους οποίους ήρωες περιλαμβάνεστε κι εσείς. Είτε το θέλετε, είτε όχι.

Τι πρέπει λοιπόν να κάνετε:

1. Το πρώτο στο οποίο είμαι σίγουρος ότι συμφωνείτε, είναι πως η δημοκρατία στο σπίτι εφαρμόστηκε, δοκιμάστηκε και απέτυχε παταγωδώς. Αυτό είναι το πρώτο και σημαντικότερο. Οι στιγμές είναι κρίσιμες και σε τέτοιες στιγμές αντί να παριστάνετε την Μήτση την Κωνσταντάρα που υπηρετεί σιωπηλά τον Λαμπρούκο της, εσείς προτιμείστε το ρόλο του Μαρκεζίνη ή του Παττακού. Τίποτα δεν θα γίνεται, αν δεν το επιτρέψετε εσείς. Θυμάστε τι έλεγε ο Γκιωνάκης; «Άσε μου το πηδάλιο». Αυτό θα κάνετε. Αν περιμένετε να το κυβερνήσει το καράβι ο σύζυγος, τα παιδιά ή ο σκύλος (τη γιαγιά την αφαιρώ χωρίς εξηγήσεις) καήκαμε όλοι.
2. Αν είχατε ένα δύστροπο και απαιτητικό παιδάκι επτά ετών, θα το αφήνατε ποτέ στο Τζάμπο μόνο του με την πιστωτική, λέγοντάς του «Αντωνάκη μου, πασάκα μου, ό,τι γουστάρεις, πάρτο;». Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, δεν αφήνουμε ΠΟΤΕ να πάει στο σουπερμάρκετ ο σύζυγος, χωρίς προϋπολογισμό, λίστα και αναλυτικές οδηγίες για το τι θα ψωνίσει. Εκτός αν θέλετε να βρεθείτε χωρίς φρούτα, ψωμί και κωλόχαρτο και με 80 κονσέρβες Ζβάν, που τα παιδιά το σιχαίνονται, εσείς είστε βίγκαν, οι γιαγιάδες νηστεύουν κι ο σκύλος είναι διαβητικός και τρώει μόνο μπίλιες.
3. Ξέρω ότι είναι στιγμές που νομίζετε ότι ο σύζυγός σας έχει τρελαθεί. Και πριν το νομίζατε, αλλά τώρα το κακό παράγινε. Από εκεί που χρησιμοποιούσατε τις παντόφλες του ως εντομοπαγίδα και τις κάλτσες του ως μπούμερανγκ για να διώχνετε τα περιστέρια, τώρα δεν βγαίνει από το μπάνιο αν δεν γονατίσει έναν θερμοσίφωνα, 10 μπατονέτες και μισό αφρόλουτρο Πίνο Σιλβέστρε κουκουναράκι. Και σαν να μη φτάνει αυτό, απολυμαίνει και τα πάντα, από το πορτοφόλι του μέχρι το Τζόνι Γουώκερ (με το ίδιο μαντηλάκι, δυστυχώς κάποια χούγια δεν κόβονται). Και φοράει κι αυτή την άκουα βέλβα – δήθεν για αντισηψία – και μυρίζει όλο το σπίτι σαν να πέρασε για τσάι από το σαλόνι σας ο Κούλης ο Στολίγκας. Κάντε ότι δεν το βλέπετε και μην εκνευριστείτε. Ό,τι και να πείτε, έχετε δίκιο. Καλύτερα να είχε γκόμενα.
4. Ξέρω, φίλες μου, ότι είστε φύσει θετικά και αισιόδοξα πλάσματα και θέλετε πάντα να βλέπετε την καλή πλευρά, αλλά να σας ενημερώσω ότι δυστυχώς είναι πιθανόν η πεθερά σας να μην αρρωστήσει τελικά από τον ιό, ή – ακόμα χειρότερα – να αρρωστήσει και να αναρρώσει, και στο ενδιάμεσο να σας κολλήσει και όλους σας. Αν η πεθερά ζει στο σπίτι σας, δημιουργείστε ένα ασφαλές και απομονωμένο οικότοπο, όπου να μπορεί να διαβιώνει, και εκείνη και εσείς, με μια σχετική ηρεμία και ασφάλεια. Δεν χρειάζεται να της δείξετε πως θα κάνει online tour στο Μουσείο Ερμιτάζ ή στην Εθνική Πινακοθήκη (ειδικά αν το πιο εκλεπτυσμένο μέρος που έχει επισκεφτεί μέχρι σήμερα είναι το Λαογραφικό Μουσείο στα Εξαμίλια), ούτε πώς θα γραφτεί στο στοίχημαν τελεία τζιάρ (γριά και τζόγος, ούτε λόγος), ούτε πώς να συμμετάσχει στην εικονική εκδρομή της Λέσχης Τρικάλων στα Μετέωρα (γιατί αν μάθει η γιαγιά το skype, καήκατε, όπως θα δείτε και παρακάτω). Βάλτε της στο ραδιόφωνο το σταθμό της εκκλησίας, αγοράστε της δύο τεύχη Burda Patron, μια μικρή τηλεόραση συντονισμένη στο Μέγκα και κανένα γλυκό για να μασουλάει. Αποφύγετε τις καραμέλες βουτύρου και τα παστέλια που ανεβάζουν την πίεση και κολλούν στη μασέλα. Αφήνω κατά μέρος το γεγονός ότι όταν τις τρώει αυτές τις καραμέλες, κάνει αυτό το ανεκδιήγητο χλιατς χλιάτς, που θα οδηγήσει την γιαγιά στον ακάλυπτο και εσάς στις φυλακές Ελαιώνα.
5. Ξέρω επίσης ότι αυτές τις μέρες έχετε βάλει περισσότερα πλυντήρια και έχετε ψεκάσει περισσότερα Μέριτο, από ότι αν δουλεύατε καμαριέρα σε ξενοδοχείο στα θερμά λουτρά Αιδηψού, κι είχε έρθει εκδρομή το ΚΑΠΗ Αγόριανης με ομαδική γαστρεντερίτιδα. Ηρεμήστε. Όσο περισσότερο τα πλένετε, τόσο περισσότερο τα λερώνουν. Στο κάτω-κάτω, πού θα πάνε δηλαδή; Μπαστακωμένοι στον καναπέ θα είναι για το επόμενο δίμηνο. Δεν χάθηκε ο κόσμος αν δεν σιδερώσετε το καλό το ταγέρ της πεθεράς, για να το φορέσει το απόγευμα στην εκδρομή στο υπόγειο, επειδή θυμήθηκε ξαφνικά ότι έχει κρύψει στο αποθηκάκι κάτι κουβαρίστριες Πεταλούδα super-X, που τις αγόρασε χοντρική το 74 από τον Καλυβιώτη.
6. Να θυμάστε ότι όλες οι ασθένειες ξεκινάνε σιγά σιγά. Πρώτα έχεις ένα συναχάκι, μετά φτερνίζεσαι, μετά έχεις πυρετό, μετά ακροαστικά, μετά βήχεις και μετά σε κλειδώνουν οι άλλοι στο υπόγειο μέχρι να περάσει η μπόρα. Υπάρχει λοιπόν και μια ύπουλη ασθένεια, που λέγεται ντουλαπο-ιός. Ξεκινά με σχετικά ανώδυνα συμπτώματα: Κάποια στιγμή μετά το μαγείρεμα, σας κυριεύει ξαφνικά μια ακατανίκητη παρόρμηση να βάλετε τα τάπερ σε παράταξη, τα στρογγυλά με τα στρογγυλά, τα τετράγωνα με τα τετράγωνα, τα παραλληλόγραμμα με τα παραλληλόγραμμα. Δεν δίνετε σημασία και προχωράτε στην αναδιάταξη. Μόλις τελειώσετε με τα τάπερ, κλείνοντας το τελευταίο ντουλάπι, αίφνης βλέπετε παραπονεμένα τα τηγάνια. Αποφασίζετε να τα στοιβάξετε, με βάση την περίμετρο. Όλα καλά ως εδώ. Περνάνε μετά κάποιες ώρες χωρίς καθόλου συμπτώματα, μέχρι που ξαφνικά, αργά το απόγευμα, ψάχνοντας ένα δαχτυλίδι που βγάλατε για να πλύνετε τα πιάτα, σας πιάνει μια ανεξήγητη διάθεση να στοιχίσετε τα κολιέ με βάση το μήκος, τα μανό με βάση το χρώμα, τα κοσμήματα με βάση το ποιος σας τα χάρισε. Είναι η φάση της επώασης. Αν σε αυτή τη φάση δεν ξεκινήσετε άμεσα φαρμακευτική αγωγή, την επομένη το πρωί, τα συμπτώματα επιτείνονται: χωρίζετε τις κάλτσες των παιδιών με βάση το μήκος, τα πουκάμισα του αχαϊρευτου με βάση το χρώμα, τα φάρμακα της γιαγιάς με βάση το μέγεθος του κουτιού ή το αρχικό γράμμα της αλφαβήτου. Είστε πλέον φορέας, ο ιός έχει εγκατασταθεί για τα καλά και σας κυριεύει. Τα συμπτώματα χειροτερεύουν. Είμαστε στη φάση της επιδείνωσης. Σειρά έχουν τώρα τα ποτήρια στο σκρίνιο, τα ασημικά (της μάνας σας και της μάνας του), τα καθαριστικά (ρούχων, πιάτων, χαλιών, παιδιών, σκύλου), τα playmobil και οι κούκλες, τα λαχανικά στην κατάψυξη, οι βιντεοκασέτες (πρώτες διακοπές Κουφονήσια, αρραβώνας, κρεβάτι, γάμος, βάφτιση μεγάλου, γάμος αδερφής, βάφτιση μικρής, νονά στο Δράπανο Αργολίδας, κηδεία παππού, κλπ.). Πλέον απαιτείται άμεσα νοσηλεία, αλλά ούτε εσείς ούτε οι άλλοι στο σπίτι το έχουν καταλάβει. Όλοι είναι στον κόσμο τους, ακόμα κι όταν εσείς ανακοινώνετε ότι θέλετε τα παιδιά να αλλάξουν μεταξύ τους δωμάτια, για να πάει ο Βασιλάκης στο Βορεινό επειδή ξεκινάει από βήτα. Οι πρώτες υποψίες ότι κάτι δεν πάει καλά ξεκινούν όταν βρίζετε σκαιότατα την γιαγιά – που άλλαξε θέση στο Σαλοσπίρ και το έβαλε πριν το Ατακάντ – ουρλιάζοντας στα λατινικά και περιστρέφοντας το κεφάλι σας 360 μοίρες. Είναι πλέον αργά για όλους. Συμβουλή: στο πρώτο κιόλας σύμπτωμα, παρατείστε τα όλα όπως είναι. Ο ιός αυτός δεν αστειεύεται. Μένουμε φρόνιμοι, μένουμε ατακτοποίητοι, μένουμε ασφαλείς.
7. Μην ψάχνετε τα πράγματα ή τα κινητά της οικογένειας. Παραμονεύουν δυσάρεστες εκπλήξεις. Στην καλύτερη περίπτωση να βρείτε στο mail του γιου σας κουπόνια-loyal customer για βιολογική κάνναβη, στον σύζυγο εκπτωτική συνδρομή ενός έτους στο Pornhub και στο skype της γιαγιάς (που, όπως θυμάστε, εσείς το βάλατε), μήνυμα από τον Πολύκαρπο τον ψιλικατζή «πες μου ότι είσαι το πουτανάκι μου».
8. Το ότι παριστάνουμε τον Μαρκεζίνη, δε σημαίνει ότι θα παρατήσουμε τον εαυτό μας. Προσέχουμε για να έχουμε. Η αυτοπεριποίηση ανεβάζει την ψυχολογία, αλλά μας βοηθάει και εμάς τις ίδιες. Και μαλλί κάνουμε και αποτρίχωση και κρέμες και νύχια. Γιατί θα τελειώσει κάποια μέρα όλο αυτό και θάναι κρίμα να μας βρει το καλοκαίρι και εμείς να είμαστε σαν τους ZZ TOP, μετά από συναυλία στο Χάλιφαξ. Δεν είναι κρίμα, μόλις τελειώσει η καραντίνα, αντί να φωνάξετε την Πέγκυ την αισθητικό με τα προϊόντα του Κορρέ, να πρέπει να έρθει ο Φαρούκ ο κηπουρός με το χλοοκοπτικό το Χουκσβάρνα μπας και σώσει την κατάσταση που έχετε γίνει σαν τον Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής;
9. Οι καφέδες με μέτρο. Αν πίνετε μια καράφα γαλλικό κάθε μέρα, μετά μην απορείτε αν αρχίσετε να τρέμετε ολόκληρη, σαν βραζιλιάνικος κώλος στο καρναβάλι του Ρίο.
10. Προσοχή με τη μαγειρική. Όσο περισσότερα φτιάχνετε, τόσο περισσότερο τρώνε. Όσο περισσότερο τρώνε, τόσο περισσότερο πεινάνε. Όσο καλύτερα φαγητά φτιάχνετε, τόσο ανεβάζετε τον πήχυ. Και εσείς εξοντώνεστε, και δεν το εκτιμά και κανείς. Κάντε λοιπόν το μαγείρεμα παιχνίδι. Αφήστε την πεθερά σας να μαγειρέψει. Κάποια στιγμή που θα βγει στη βεράντα να βρει τον άνιθο, εσείς ρίξτε στην κατσαρόλα μισή κούπα αλάτι. Όταν θα ξεκινήσετε το φαγητό και όλοι θα κοντεύουν να λιποθυμήσουν, εσείς φάτε μια μικρή μπουκίτσα και πείτε «Μπράβο, μητέρα. Ένα τσικ πιο αλμυρό από ό,τι το δείξαμε, αλλά μια χαρά το περνάει το πάσο». Την επομένη, μαγειρέψτε εσείς μια υπέροχη μακαρονάδα με κιμά. Τα παιδιά θα σας λατρέψουν.
11. Την μουσική υπόκρουση του σπιτιού την αναλαμβάνετε αποκλειστικά εσείς. Τα παιδιά άλλωστε πιο εύκολα θα τα πετύχεις χωρίς βρακί παρά χωρίς ακουστικά, η δε γιαγιά πάσχει από ακουστική κακοήθεια (ακούει μόνο όταν λες κάτι πολύ κακό για την ίδια). Αν αφήσετε τις μουσικές επιλογές στον σύζυγο, θα ακούτε όλο το πρωί Διονυσίου, το μεσημέρι Κότσιρα και το βράδυ μια lounge jazz τόσο καταθλιπτική, που θα νομίζετε ότι είστε στο ασανσέρ στο Υγεία και σας πηγαίνουν στο μείον 2 για κολονοσκόπηση.

Κορίτσια και αγόρια, εγώ σας τα είπα και νίπτω τας χείρας μου. Πολύ σχολαστικά.