Ο Λίππι έγινε ο πρώτος προπονητής που κατακτά τόσο το Ευρωπαϊκό όσο και το Ασιατικό Champions League. Το δεύτερο το κατέκτησε χτες με την κινεζική Γκουανγκζού Εβεργκράντε.
Το να κάνεις πρωταθλητισμό στην Ασία δεν είναι στόχος ζωής. Όταν όμως μιλούν τα γιεν, τα πράματα αλλάζουν. Ο Λίππι δέχτηκε να αναλάβει την πάμπλουτη κινέζικη ομάδα το Μάιο του 2012 έναντι του διόλου ευκαταφρόνητου ποσού των 10 εκ. ευρώ ετησίως, και μετά από δύο εγχώριους τίτλους έφερε στην ομάδα της νότιας Κίνας και το πρώτο της Champions League με την επικράτηση απέναντι στη Σεούλ. Μία ολόκληρη χώρα στήριξε την προσπάθεια της Γκουανγκζού, που ήταν εντυπωσιακή σε όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης παρουσιάζοντας εξαιρετικό θέαμα και ομαδικό πνεύμα, στοιχεία που διέθεταν όλες οι επιτυχημένες ομάδες του Λίπι.
“Είναι ένας όμορφος μπάσταρδος, που κάνει όλους εμάς τους υπόλοιπους να μοιάζουμε με τον Μπέλα Λουγκόσι” τάδε έφη Άλεξ Φέργκιουσον στο παρελθόν και η εμφάνιση του “Πολ Νιούμαν”, όπως είναι επίσης γνωστός ήταν μόνο η βιτρίνα. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του ήρθε το 1995 στην παρθενική του χρονιά με τη Γιουβέντους, όταν κέρδισε το Σκουντέτο μετά από εννιά χρόνια ξηρασίας.
Την επόμενη σεζόν στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης με τους μπιανκονέρι κόντρα στον Άγιαξ. Η Γιουβέντους στα τέλη των 90s ήταν μία ομάδα υπόδειγμα, παίζοντας ελκυστικό ποδόσφαιρο και έχοντας παίχτες που έβαζαν το σύνολο πάνω από το εγώ τους. Όπως γράφει μάλιστα στην αυτοβιογραφία του ο Φέργκιουσον (μεγάλος θαυμαστής του Λίπι) έδειχνε στους παίχτες του βίντεο από αγώνες της Γιούβε όχι για να μάθουν από την τεχνική ή την τακτική τους, αλλά για να αφομοιώσουν τη δίψα για τη νίκη που έβλεπε να έχει μεταφέρει στα μάτια των ποδοσφαιριστών του ο Λίπι.
Ακολούθησε ένα αποτυχημένο πέρασμα από την Ίντερ, το 1999 και η συνέχεια τον έφερε πάλι πίσω εκεί που αγάπησε και αγαπήθηκε. Η επιστροφή του στη Γιουβέντους έφερε έναν τίτλο κι έναν χαμένο ευρωπαϊκό τελικό κόντρα στη Μίλαν. Λίγο μετά την Ολυμπιακή Αθήνα του 2004, ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν κατάφερε να τον φέρει στον Ολυμπιακό και ο Ιταλός δέχτηκε να αναλάβει την εθνική της πατρίδας του, την οποία και οδήγησε σε έναν ανέλπιστο θρίαμβο.
Μετά το σκάνδαλο του Calciopoli το 2006, κανείς δεν έβλεπε την Ιταλία ανάμεσα στα φαβορί για το Μουντιάλ της Γερμανίας. Ο Λίπι κατάφερε να συσπειρώσει τους παίχτες, να τους κάνει να παίξουν για αυτόν και για τους εαυτούς τους, μην τα πολυλέμε, τους έφτασε μέχρι τον τελεικό. Εκεί οι Ιταλοί πήραν εκδίκηση από τους Γάλλους για την ήττα στο Euro του 2000, νικώντας στα πέναλτι, στο παιχνίδι που έμεινε στην ιστορία για την κουτουλιά του Ζιντάν στον Ματεράτσι επειδή ο Ιταλός είπε κάτι για την αδερφή του.
Κατά τη διάρκεια του γλεντιού που ακολούθησε, οι παίχτες έψαχναν τον προπονητή τους για να τον αποθεώσουν, αλλά εκείνος πουθενά. Όπως αποκάλυψε αργότερα, είχε κλειστεί στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, βλέποντας ξανά τον τελικό και απολαμβάνοντας την επιτυχία του μόνος, συντροφιά με ένα πούρο. Ο Λίπι επέστρεψε στην εθνική για το Μουντιάλ του 2010, με τους ίδιους λίγο πολύ παίχτες που είχε και 4 χρόνια πριν, για να γνωρίσει μία παταγώδη αποτυχία με τον αποκλεισμό από έναν όμιλο που περιελάμβανε Παραγουάη, Σλοβακία και Νέα Ζηλανδία.
Έτσι, κι ενώ ήταν στα αζήτητα, προέκυψε η πρόταση από τη νεόπλουτη Γκουανγκζού (η οποία λίγο καιρό πριν είχε τιμωρηθεί για στημένα παιχνίδια). Βασίστηκε κυρίως σε Κινέζους παίχτες από την εθνική καθώς και Βραζιλιάνους αρτίστες, έχτισε με χαμηλούς τόνους ένα εξαιρετικό σύνολο. Πριν το δεύτερο τελικό με τους Νοτιοκορεάτες προσπαθώντας να αποφορτίσει το κλίμα, χρησιμοποίησε τα λόγια ενός άλλου μεγάλου, του Μάικλ Τζόρνταν, που είχε πει: ‘’Έχω χάσει πάνω από 9.000 σουτ στην καριέρα μου, 300 αγώνες, ενώ 26 φορές απέτυχα να βάλω το νικητήριο καλάθι. Έχω αποτύχει πολλές φορές στη ζωή μου και για αυτό έχω καταφέρει να έχω τόσες επιτυχίες, γιατί μαθαίνοντας από τα λάθη μου επιστρέφω πιο δυνατός’’.
Μετά το θρίαμβο αυτό, η Γκουανγκζού θα προσπαθήσει να μπει σφήνα ανάμεσα στα φαβορί Μπάγερν και Ατλέτικο Μινέιρο στο παγκόσμιο κύπελλο συλλόγων το Δεκέμβρη, ώστε να προσθέσει άλλο ένα λαμπερό τρόπαιο στη συλλογή του Ιταλού μαέστρου. Ακατόρθωτο.
Bonus: Ένα βίντεο για τον Λίππι που δεν καταλάβαμε λέξη
