Είναι το «δεν μετανιώνω για τίποτα», η ασπίδα των ανθρώπων που δεν θέλουν να μοιραστούν τα λάθη τους ή τις παραλείψεις τους με τους άλλους; Νιώθω ότι αυτή η φράση εμπεριέχει μια άρνηση, με δύο κεφάλια. Το πρώτο είναι η άρνηση να αποδεχθούμε ότι σφάλαμε είτε πράττοντας είτε αδρανώντας, το δεύτερο είναι η άρνηση να παραδεχθούμε (στους άλλους; σε μας τους ίδιους) ότι η μεταμέλεια δεν αποτελεί ήττα αλλά εξομολόγηση, εξομολόγηση θάρρους. Είναι τελικά αυτό το ερώτημα τόσο αδιάκριτο που δεν μπορούμε να το απαντήσουμε; Ή μήπως μας φέρνει ενώπιον των πράξεων μας και γι’ αυτό μας δυσκολεύει;
Ζητήσαμε από 12 ανθρώπους που «τα έχουν καταφέρει», που είναι ανάμεσα σε εκείνους στους οποίους αναφερόμαστε με το καταχρηστικό «επώνυμοι» να βρουν το θάρρος να απαντήσουν στην πιο απλή, και ταυτόχρονα σύνθετη, ερώτηση, να κάνουν τον μικρό απολογισμό που συμπληρώνει το παζλ της προσωπικότητάς τους. Οι έντεκα από αυτούς απαντούν είτε με χιούμορ, είτε με σοβαρότητα, ύστερα από σκέψη ή αυθόρμητα. Κάποιοι πιο ευθείς κατνομάζοντας χωρίς περιστροφές το τι τους έκανε να μετανιώσουν, κάποιοι φιλοσοφώντας ή αλλιώς «στρίβοντας δια του αρραβώνος». Και ο δωδέκατος, εκείνος που δεν μπήκε σε αλφαβητική σειρά, έρχεται να βάλει με τρυφερή ειλικρίνεια τα πράγματα στη θέση τους…
φωτ. Νίκος Κοκκαλιάς
Έχω, για πολλές αδεξιότητες του χαρακτήρα μου, μετανοήσει, αλλά είμαι απαρηγόρητη, για μια κορυφαία παράλειψή μου: ότι δεν φρόντισα να ξέρω, πριν γεννηθώ, ότι είμαι θνητή. Θα είχα αυτοκαταπολεμηθεί! Κι ακόμα, ότι βιάστηκα υπερβολικά να γεννηθώ, ήτοι το 1931, ενώ αν είχα τρενάρει τη σύλληψή μου κατά μία έστω εικοσαετία, τώρα θα ήμουν ακόμα αδέξια να γεράσω επιτυχώς.
Η ποιητική συλλογή «Άνω τελεία» της Κικής Δημουλά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος.
φωτ. Νατάσα Πανταζοπούλου
Δύσκολη ερώτηση, γιατί όσο τη σκέφτομαι, τόσο φαίνεται πως αυτό που θα απαντήσω έρχεται αντ’ αυτού του ασύλληπτου για το οποίο έχω όντως μετανιώσει. Με μια πρώτη σκέψη πάντως, έχω μετανιώσει για όλα αυτά που δεν είπα ενώ ήθελα να τα πω και για όλα αυτά που είπα ενώ δεν ήθελα να τα πω. Έχω μετανιώσει για τα βιβλία που δεν έχω τελειώσει και για τις φορές που έχω ευχηθεί να πεθάνω.
H Ηλέκτρα Ελληνικιώτη είναι συν-σκηνοθέτρια στους bijoux de kant και παρουσιάζει από 30 Νοεμβρίου το έργο του Παύλου Μάτεσι «Προς Ελευσίνα», στο Θέατρο Τέχνης – Σκηνή Φρυνίχου.
φωτογραφία: Γιάννης Δρακουλίδης
Η δουλειά του ηθοποιού είναι πολύ απαιτητική. Θέλει θυσίες, πειθαρχία, συγκέντρωση, απαιτεί χρόνο και μου έχει στερήσει αρκετά πέραν της χαράς και της ικανοποίησης που μου έχει δώσει. Μετανιώνω που έχω χάσει γιορτές, γάμους, χαρές, φιλίες, τα ανιψάκια μου να μεγαλώνουν. Μου έχει τύχει να πρέπει να βαφτίσω τον ανιψιό μου κι επειδή άλλαξε η ημερομηνία της πρεμιέρας να μην το κάνω, ενώ το σχεδίαζα μήνες. Έχω κινδυνεύσει να μην πάω στον γάμο της αδελφής μου λόγω έξτρα παράστασης στην περιοδεία (εκεί χαίρομαι που τα κατάφερα τελικά). Δεν τρώω ποτέ Χριστούγεννα ή Πρωτοχρονιά σε οικογενειακά γεύματα, γιατί έχω παράσταση. Ούτε ξενυχτώ στα πάρτι της παραμονής με τους φίλους μου. Έχω λείψει από διάφορες σημαντικές στιγμές δικών μου ανθρώπων λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Μετανιώνω που δεν είμαι κοντά τους όσο θα ήθελα.
Η Κόρα Καρβούνη θα πρωταγωνιστήσει στην νέα παράσταση του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου “Ηeisenberg” στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
φωτ. Ανδρέας Σιμόπουλος
Πολύ φοβάμαι ότι η επίμονη παράκληση του site που μου έκανε την τιμή να μου υποβάλει αυτό το ερώτημα, η παράκληση να είμαι συγκεκριμένος, θα απονευρώσει την απάντησή μου, περιορίζοντας τις περιπτώσεις «για τις οποίες έχω μετανιώσει στη ζωή μου» σε κάποιες χωρίς τίποτα το πικάντικο που θα επέτρεπε η μάσκα της αοριστίας και, άρα, δεν ενδιαφέρουν κανέναν (δεν έγινα γιατρός, δεν έμαθα γερμανικά, ούτε πιάνο), και που η πιο δραματική από τις οποίες είναι ότι άργησα πολύ να γίνω φίλος με τον πατέρα μου.
Η νουβέλα του Αχιλλέα Κυριακίδη «Σώμα» θα κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις Πατάκη.
φωτογραφία: Γεράσιμος Δομένικος.
Μετανιώνω καθημερινά, ανά δίωρο. Μετανιώνω κάθε φορά που δεν έχω ειλικρινείς αντιδράσεις, που δεν λέω ακριβώς αυτό που σκέφτομαι, που δεν δείχνω ακριβώς αυτό που αισθάνομαι. Αν δεν είσαι ειλικρινής, τα πράγματα θα πάνε εκεί που οι άλλοι θα τα οδηγήσουν για σένα και θα μείνεις να αναρωτιέσαι: καλά εγώ, ποιού τη ζωή έζησα; Mετανιώνω επίσης για τη δειλία μου. Που ουσιαστικά είναι το ίδιο πράγμα με το προηγούμενο.
Η Γεωργία Μαυραγάνη σκηνοθετεί την παράσταση «Γκιακ» που παρουσιάζεται στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών από το ΚΘΒΕ.
φωτογραφία: Ανδρέας Σιμόπουλος.
Όταν ήμουν μικρός, με ρωτούσαν «τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;». Απαντούσα πιλότος ή αστροναύτης. Γιούρι Γκαγκάριν σε ελληνική έκδοση. Να μπω σε ένα διαστημόπλοιο, να πατήσω στο φεγγάρι, να ανακαλύψω ζωή σε άλλους πλανήτες. Μετάνιωσα που δεν έκανα το όνειρό μου πραγματικότητα. Επίσης μετανιώνω που δεν πήγα σε εκείνη την εκδρομή και που δεν μπήκα ποτέ σε εκείνο το πλοίο. Αλλά δεν μετανιώνω που αγάπησα εσένα μόνο.
Ο Μάκης Παπαδημητρίου συν-σκηνοθετεί και συμπρωταγωνιστεί στην παράσταση «Πέτρες στις τσέπες του» στο θέατρο Κιβωτός.
φωτ. Ανδρέας Σιμόπουλος.
Μετάνιωσα που σου είπα ότι θα απαντήσω σε αυτή την ερώτηση.
Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος είναι ο σκηνοθέτης του “Suntan”.
φωτ. Ανδρέας Σιμόπουλος.
Για να πω την αλήθεια δε μετανιώνω για τίποτα γιατί κάθε μεγάλο λάθος (πόσο μου τη σπάει η λέξη «λάθος» και πόσο τη φοβόμουν μια ολόκληρη ζωή) που έκανα, με οδήγησε στο να κάνω κάτι σωστό μετά για να το διορθώσω. Στο μυαλό μου δε νοείται να μετανιώνω για κάτι που δεν έχω κάνει γιατί η απάντηση σ’ αυτό είναι «ΤΡΑΒΑ ΚΑΝ’ΤΟ ΤΩΡΑ». Αλλά οκ, αν έπρεπε να απαντήσω κάτι σ’ αυτήν την ερώτηση θα έλεγα ότι μετανιώνω για όλο το χρόνο που έχω ξοδέψει προσπαθώντας να ζήσω μια ζωή βάσει των προσδοκιών που νόμιζα ότι είχαν οι άλλοι από ‘μένα. Αντί να κάνω πάντα αυτό που γουστάρω.
Η Μαρίνα Σάττι είναι τραγουδίστρια, συνθέτρια και ηθοποιός
φωτ. Γεράσιμος Δομένικος.
Mετανιώνω σχεδόν διαρκώς, σχεδόν για τα πάντα. Είναι μια κατάσταση που την έχουν παροξύνει τα είκοσι μυθοπλαστικά έργα μου. Γιατί ο συγγραφέας βιώνει διά της φαντασίας τα Εναλλακτικά Εγώ που μεταμφιέζονται σε διαφορετικούς χαρακτήρες μέσα σ’ ένα μυθιστόρημα. Και ο καλύτερος τρόπος για να επινοείς Εναλλακτικά Εγώ είναι να μετανιώνεις «σχεδόν διαρκώς, σχεδόν για τα πάντα».
Ο Ανδρέας Φραγκιάς, ο συγγραφέας σπουδαίων μυθιστορημάτων όπως Η Καγκελόπορτα και ο Λοιμός (το κινηματογραφικό Happy Day του Παντελή Βούλγαρη), μου είχε πει κάτι σχετικό όταν του πήρα προ αμνημονεύτων χρόνων συνέντευξη: «Ενδεχομένως, τα πράγματα που θα θέλαμε να κάνουμε στη ζωή μας, και δεν τα κάναμε τελικά, να αποτελούν μια πολύ πιο αντιπροσωπευτική βιογραφία μας!»
Την ίδια στιγμή, η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν μετανιώνω σχεδόν για τίποτα. Και η αντιπροσωπευτικότερη βιογραφία μου είναι η ζωή μου, κι όχι τα όνειρά μου. Εάν ήθελα όντως κάτι πολύ, όφειλα να κάνω τα πάντα για να το αποκτήσω. Άρα, σε μεγάλο βαθμό, όσα κάνω, αυτά για τα οποία παλεύω, είναι όσα θέλω.
Μετανιώνει το ρομαντικό κομμάτι μου, εκείνο που θα ήθελε να είμαι πιο περιθωριακός, πιο καλλιεργημένος, ανύπαντρος, άτεκνος, εύπορος, και πάει λέγοντας ― όσα ακριβώς δεν είμαι. Ο αμετανόητος εαυτός μου, πάλι, ο ρεαλιστής, ο ορθολογιστής, νιώθει καλά, έτσι όπως είμαι. Τον ρεαλιστή, αντι-ρομαντικό τύπο αποθεώνει η εποχή μας, απορρίπτοντας τη βαλκάνια πλευρά μας, την ανατολίτικη, του να είσαι ανοργάνωτος, υποχείριο του θυμικού, καταφερτζής κ.λπ.
Το πρόβλημα, όμως, είναι πώς θα αναγεννήσουμε τον ρομαντικό εαυτό μας, πέραν της βαλκάνιας εκδοχής του. Εκείνον που μετανιώνει, αλλά με τα υψηλά, ευγενή, ποιητικά χαρακτηριστικά της ψυχής του. Να ανακαλύψουμε ξανά όσα μέσα μας αντιτίθενται στον κυρίαρχο οικονομίστικο τύπο των ημερών μας. Να ενθουσιαστούμε με το ρομαντικό θαύμα, το όνειρο, το όραμα, την ουτοπία. Το ζήτημα είναι να επανεφεύρουμε τις πλευρές μας που διατηρούν την ιερότητά τους._
Το μυθιστόρημα «Χάσαμε τον Μπαμπά» του Βαγγέλη Ραπτόπουλου επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.
Μετάνιωσα για το ότι έγινα επιχειρηματίας, που άνοιξα εστιατόριο. Το κυριότερο δεν είναι ότι έχασα λεφτά, που όντως έγινε, αλλά ότι έχασα τη χαρά του φαγητού. Πρέπει να υπάρχουν κι αυτοί που δεν μαγειρεύουν απλώς απολαμβάνουν. Λέω ότι θα το έκανα ξανά, γιατί αυτή τη φορά θα το έκανα σωστά. Βλακείες, τα ίδια λάθη θα έκανα.
Η Ελένη Ψυχούλη είναι δημοσιογράφος και οικοδέσποινα της τηλεοπτικής εκπομπής «Chef στον αέρα».
φωτ. Ανδρέας Σιμόπουλος.
Δεν έχει νόημα να σκεπτόμαστε το παρελθόν και να μετανιώνουμε, προτιμώ να ονειρεύομαι το μέλλον.
Ο Αιμίλιος Χειλάκης πρωταγωνιστεί στον «Φάρο» του Κόνορ Μακφέρσον στο θέατρο Αθηνών.
φωτογραφία: Ανδρέας Σιμόπουλος.
Από πού να αρχίσω; Είναι μακρύς ο κατάλογος. Όμως τελικά κάτι άλλο είναι πιο δυνατό μέσα μου. Όταν είδα για πρώτη φορά την κόρη μου κατάλαβα ότι όλα είχαν γίνει σωστά αφού είχαν οδηγήσει σε αυτήν.
Ο Παύλος Παυλίδης και οι B-Movies θα εμφανίζονται στον Σταυρό του Νότου τις Παρασκευές του Νοεμβρίου.