Τα προκριματικά του Μουντιάλ ‘14 ήταν τα από πιο ενδιαφέροντα των τελευταίων ετών. Λίγο η πτώση παραδοσιακών δυνάμεων, λίγο η άνοδος κάποιων μικρομεσαίων, λίγο η ακατανίκητη γοητεία που ασκεί η συμμετοχή σε ένα Μουντιάλ που θα διεξαχθεί στη Βραζιλία, οδήγησαν σε μεγάλο ανταγωνισμό μέχρι την τελευταία αγωνιστική.
Σε όλη αυτή τη διαδικασία κάποιες ομάδες ξεχώρισαν. Η Βοσνία, με την παρθενική της πρόκριση σε μεγάλη διοργάνωση, η εθνική μας παραδίδοντας ταχύρυθμα μαθήματα υπνωτισμού, και η Ισλανδία που έκανε την έκπληξη κερδίζοντας τη συμμετοχή της στα μπαράζ.
Η τελευταία φορά που το μικρό νησιωτικό κράτος απασχόλησε την ποδοσφαιρική Ευρώπη, ήταν όταν πριν τέσσερα χρόνια η στάχτη από το ηφαίστειο Eyjafjallajokull είχε καλύψει την ατμόσφαιρα και αποτέλεσε την αφορμή για τη ματαίωση αρκετών ταξιδιών και αγώνων σε όλη την Ευρώπη.
Στον όμιλο τους για τα προκριματικά του Μουντιάλ, οι Ισλανδοί ήταν τυχεροί αφού η κλήρωση δεν τους έφερε αντιμέτωπους με κάποιο παραδοσιακό μεγαθήριο. Αντίπαλοί τους ήταν η Ελβετία που πήρε μία άνετη πρόκριση, η σε παρατεταμένη πτώση τα τελευταία χρόνια Νορβηγία, η μέτρια Σλοβενία, η Κύπρος και η Αλβανία. Μαζί με τον δικό μας, ήταν σαφώς ο πιο εύκολος όμιλος. Όπως και να’ χει, για την Ισλανδία η δεύτερη θέση αποτέλεσε υπέρβαση.
Με μπροστάρηδες τον οργανωτή Γκύλφι Σίγκουρντσον της Τότεναμ, τον σκόρερ Κολμπέιν Σίγκορσον του Άγιαξ, τον εξτρέμ της Άλκμααρ Γιόχαν Γκούντμουντσον και τον 35άρη πλέον Έιντουρ Γκούντιονσεν, θρύλο του ισλανδικού ποδοσφαίρου, πάλαι ποτέ παίκτη της ΑΕΚ και πρώην αγαπημένο παιδί του Μουρίνιο, η Ισλανδία σημείωσε μερικά επικά αποτελέσματα αναλογικά με τα μικρά σε παράδοση ποδοσφαιρικά δεδομένα της καθόλα συμπαθούς αυτής χώρας. Έκαναν διπλά σε Σλοβενία και Αλβανία, ένα εντυπωσιακό comeback, από 4-1 σε 4-4, στην Ελβετία και έτσι οι ‘ψαράδες’ για πρώτη φορά ήρθαν κοντά σε μια τόσο μεγάλη και σπουδαία διοργάνωση.
Όλα αυτά όμως, δε θα σημαίνουν τίποτα αν δεν πάρουν την πρόκριση στα μπαράζ απέναντι στους πάντα πεινασμένους για επιτυχία και δόξα Κροάτες. Η βελτίωσή τους είναι θεαματική, τα δύο τελευταία χρόνια από το 131 πήγαν στο 54 του FIFA ranking και παραμένουν μία ομάδα που δεν έχει καταφέρει τίποτα στην ιστορία της, αυτό τους κάνει επικίνδυνους αφού δεν έχουν τίποτα να χάσουν.
Προπονητής τους είναι ο Σουηδός Λαρς Λάγκερμπακ και έχει φροντίσει να δημιουργήσει ένα σφιχτοδεμένο σύνολο που μέσα από το ομαδικό πνεύμα φροντίζει να καλύπτει τις όποιες αδυναμίες -ότι έκανε δηλαδή και με την εθνική Σουηδίας που συμμετείχε σε δύο Μουντιάλ και τρία Euro. Αν η Ισλανδία με πληθυσμό 320.000 (τους μισούς από την Κρήτη) καταφέρει τελικά να προκριθεί, θα είναι η μικρότερη χώρα που θα έχει πάρει μέρος σε Μουντιάλ. Μάλιστα στο καθοριστικό τελευταίο παιχνίδι με τη Νορβηγία, το 1% των Ισλανδών ταξίδεψε στο Όσλο για να ενισχύσει την ομάδα.
Μην ξεχνάμε ότι η Ισλανδία είναι μία χώρα η οποία αν και βρέθηκε σε παρόμοια δυσμενή θέση με εμάς όσον αφορά στην οικονομική της κατάσταση πριν μερικά χρόνια, επέλεξε όχι να διασώσει τις τράπεζες, αλλά να τις αφήσει να χρεοκοπήσουν. Αποτέλεσμα αυτής της κίνησης δεν ήταν η καταστροφή, τέρατα δεν βγήκαν από τον ωκεανό για να κατασπαράξουν τους κατοίκους αλλά με υπομονή και σύνεση κατάφερε να ορθοποδήσει με αργά και σταθερά βήματα.
Έτσι σε περίπτωση που προκριθεί στη Βραζιλία, το ποσοστό που θα θέλει να κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι θα είναι αρκετά μεγαλύτερο, ενώ και το τραγούδι που θα συνοδεύει τις προσπάθειες του Γκούντιονσεν και τον υπολοίπων πιθανότατα να συνθέσει αυτή η κυρία:
