Το 2020 η ζωή όλων μας άλλαξε κάπως πιο ριζικά απ’ όσο περιμέναμε και σίγουρα απ’ όσο θα θέλαμε. Βρεθήκαμε να περνάμε άπειρες ώρες στα σπίτια μας, να δουλεύουμε από την οθόνη ενός υπολογιστή, να βλέπουμε τους φίλους μας πίσω από την οθόνη ενός υπολογιστή, να πίνουμε ποτά πίσω από την οθόνη ενός υπολογιστή, πολλοί από εμάς ερωτεύτηκαν και πίσω από την οθόνη ενός υπολογιστή. Όσο οξύμωρο κι αν μοιάζει αυτό, είναι γεγονός πως πολλά φλερτ το 2020 έγιναν μέσα από ένα παράθυρο zoom, μέχρι τουλάχιστον οι δυο μεριές να αισθάνονται άνετα να βρεθούν ο ένας δίπλα στον άλλο, χωρίς να θέλουν να «κάνουν μπάνιο σε αντισηπτικό».
Όλοι αυτό μοιάζει κάπως ρομαντικό και δυστοπικό παράλληλα και σίγουρα ο σεναριογράφος του μέλλοντος θα φτιάξει μια οσκαρική ταινία με έναν τέτοιο έρωτα, την οποία ελπίζουμε να δούμε στο σινεμά τρώγοντας ποπ κορν, στριμωγμένοι μαζί με δεκάδες άλλους ανθρώπους. Τί γίνεται όμως στην πραγματική ζωή, που αν και πολλές φορές αποτελεί έμπνευση για το Χόλιγουντ, απέχει πολύ από το να είναι σαν ταινία; Την χρονιά που πέρασε διαβάσαμε άπειρα άρθρα για το πόσο δύσκολο είναι για τα ζευγάρια να περνούν πια τόσες ώρες μαζί στον ίδιο χώρο, υπάρχουν όμως, και κάποια ζευγάρια που βρέθηκαν να περνούν την πανδημία χώρια, σε άλλες πόλεις και πολλές φορές σε άλλες χώρες. Τί γίνεται σ’ αυτήν την περίπτωση; Πώς διατηρείς την φλόγα ζωντανή;
«Η πρώτη καραντίνα μας βρήκε και τους δυο στην ίδια πόλη, να μένουμε για πρώτη φορά στο ίδιο σπίτι», λέει ο Αλέξανδρος. «Υπήρχαν κάποιες φορές που περνούσαμε ο ένας δίπλα στον άλλο στον διάδρομο και δεν ανταλλάζαμε λέξη, αλλά γενικά με την κοπέλα μου χαρήκαμε πολύ αυτή τη συμβίωση. Ξέραμε και οι δυο ότι ο Σεπτέμβρης θα μας έβρισκε χώρια, οπότε απολαμβάναμε όλο τον χρόνο που είχαμε μαζί και ήρθαμε και πιο κοντά». Ο 27χρονος ήξερε πως το Φθινόπωρο θα τον έβρισκε μακριά από την πόλη καταγωγής του και κατά συνέπεια μακριά από την σύντροφό του. «Με την κοπέλα μου ξέραμε ότι κάποια στιγμή η δουλειά μου θα απαιτούσε να φύγω από την πόλη μας, απλά δεν περιμέναμε αυτή η στιγμή να έρθει εν μέσω πανδημίας. Ομολογώ πως στην αρχή δεν με ενόχλησε η απόσταση, γιατί έβλεπα όλη την φάση σαν δεύτερη φοιτητική ζωή. Είμαι πολλά χρόνια με την ίδια κοπέλα και νομίζω είχαμε και οι δυο ανάγκη να μείνουμε λίγο χώρια. Μάλιστα, στην αρχή βλεπόμασταν κάθε Σαββατοκύριακο. Μια ερχόταν εκείνη και μια πήγαινα εγώ. Όταν όμως μπήκαν οι περιορισμοί στις μετακινήσεις, εκεί τα είδα όλα».
Λίγο πιο περίπλοκα αποδείχθηκαν τα πράγματα για την Χρυσάνθη, καθώς εκείνη ερωτεύτηκε μέσα στην πανδημία, κάτι που όπως λέει, ήταν το τελευταίο πράγμα που περίμενε να της συμβεί. «Είχα πάει διακοπές σε νησί του Ιονίου με τις φίλες μου και το δωμάτιο μου μέναμε ανήκε στον σύντροφό μου. Στην αρχή νόμιζα πως ήταν απλά μια περιπέτεια και πως όταν θα γυρνούσα Αθήνα, δεν θα υπήρχε συνέχεια. Έκανα λάθος όμως». Η 32χρονη νοσοκόμα εκμυστηρεύεται πως δεν ήταν ποτέ φαν των σχέσεων από απόσταση, αλλά αυτή τη φορά κάτι ήταν διαφορετικό. «Γύρισα Αθήνα και αντί να μειώνεται η επικοινωνία που είχαμε, εμείς μιλούσαμε όλο και πιο πολύ. Μάλιστα, πριν καλά-καλά κλείσουμε δυο εβδομάδες μακριά ο ένας από τον άλλο, ο σύντροφός μου ήρθε Αθήνα να με δει και μείναμε μαζί στο σπίτι μου δέκα μέρες, ενώ πολύ σύντομα ξαναπήγα κι εγώ στο νησί. Να ‘ναι καλά η τηλεργασία». Η ίδια παραδέχεται πως της περνά συχνά από το μυαλό να μετακομίσει στο νησί που μένει ο φίλος της, αλλά έχει ακόμα τους ενδοιασμούς της. «Δεν θέλω να κάνω βιαστικές κινήσεις, γιατί αυτό που έχουμε είναι πολύ όμορφο και δεν θέλω να το χαλάσω. Μεγάλο θέμα αποτελεί επίσης η δουλειά μου, που πλέον απαιτεί δυο φορές την εβδομάδα να πηγαίνω γραφείο».
«Νομίζω ότι το μόνο καλό στις σχέσεις εξ’αποστάσεως είναι ότι η επιθυμία και η προσμονή για να δεις τον άλλο αυξάνονται μέρα με τη μέρα και τροφοδοτούν την σχέση», λέει ο Κλαούντιο που μένει στην Αθήνα, ενώ ο φίλος του βρίσκεται στην Γερμανία. «Με τον φίλο μου είμαστε μαζί λίγο παραπάνω από έναν χρόνο. Το σχέδιο ήταν να πηγαινοερχόμαστε και να περνάμε γιορτές και διακοπές μαζί. Μετά τις γιορτές που περάσαμε μαζί, τον επισκέφθηκα τον Φεβρουάριο για 2 εβδομάδες και μετά ήρθε αυτός στην Αθήνα για 5 ημέρες λίγο πριν το πρώτο lockdown. Αν είχε έρθει λίγο πιο μετά θα είχε ίσως εγκλωβιστεί στην Αθήνα. Τα σχέδια μας να τα πούμε τον Μάρτιο και το Πάσχα δεν μπόρεσαν προφανώς να γίνουν. Ευτυχώς το καλοκαίρι το περάσαμε μαζί Γερμανία και Ελλάδα». Βέβαια, οι δυο τους έχουν πια να τα ειδωθούν από τον Οκτώβρη και ο 33χρονος παραδέχεται πως αυτό που του λείπει περισσότερο είναι μια αγκαλιά ή ένα χάδι.
Το ίδιο συναίσθημα μοιράζεται και ο Αλέξανδρος. «Με την κοπέλα μου έχουμε περάσει μαζί εφηβεία, φοιτητικά χρόνια και ενήλικη ζωή. Νόμιζα ότι την έχω χορτάσει, αλλά είναι πολλές οι φορές που πιάνω τον εαυτό μου να θέλω απλά να την αγκαλιάσω και να δούμε μια ταινία μαζί». Ο 27χρονος είδε τελευταία φορά την αγαπημένη του όταν γύρισε στο πατρικό του για τις γιορτές. «Πίστευα ότι το δεύτερο lockdown δεν θα κρατήσει τόσο πολύ, αλλά όλα μοιάζουν τόσο αβέβαια πια. Μιας κι εγώ δεν μπορώ να πάρω άλλη άδεια από τη δουλειά για να παώ να την δω, νομίζω πως θα χρειαστεί να “παρανομήσουμε” και να έρθει εκείνη στην Αθήνα. Ευτυχώς μπορεί να δουλεύει από οποιοδήποτε μέρος, αρκεί να έχει ίντερνετ. Αν την σταματήσουν για έλεγχο, θα πούμε πως πάει σε γιατρό». Φαίνεται πως ο «γιατρός», έχει βοηθήσει αρκετά ζευγάρια σε απόσταση, όσο οι μετακινήσεις από νομό σε νομό δεν επιτρέπονται.
«Ο καλύτερος φίλος του συντρόφού μου είναι γιατρός και έτσι μπορεί και δικαιολογεί τα ταξίδια του στην Αθήνα. Από τον Νοέμβρη που μπήκαμε στο δεύτερο lockdown, έχει έρθει 3 φορές και θα έρθει και μέσα στον Φλεβάρη. Αυτή τη φορά όμως θα μείνει μέχρι να ανοίξει η τουριστική σεζόν. Αν ανοίξει», λέει η Χρυσάνθη που παραδέχεται πως κάθε φορά που ο φίλος της ταξιδεύει για Αθήνα την «τρώει το άγχος». Ο Κλάουντιο από την άλλη, φαίνεται πως θα κάνει πιο δραστικές κινήσεις. «Είμαι σε μια πολυ μεταβατική φάση στην ζωή μου και αυτή η συνθήκη με έχει οδηγήσει να σκέφτομαι έντονα να μετακομίσω. Ποτέ δεν με ενθουσίαζε ο τρόπος ζωής και το κλίμα της Κεντρικής Ευρώπης, αλλά δεν νομίζω πως θα μπορέσω να διατηρήσω μια σχέση σε τέτοιους ρυθμούς. Αν και τα σιχαινόμουν από μικρό παιδί, μαθαίνω εντατικά γερμανικά εδώ και κάποιους μήνες και λογικά μετά το καλοκαίρι θα ξεκινήσω μια νέα ζωή μαζί με το αγόρι μου στην Γερμανία».
Τι γίνεται όμως με το σεξ; Γιατί θα ήταν σαν να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, αν λέγαμε πως μια σχέση και πόσο μάλλον από απόσταση, διατηρείται μόνο με την αγάπη. «Η απουσία του σεξ είναι νομίζω το μεγάλο προβλημα σε αυτές τις σχέσεις. Και οι δυο είμαστε αρκετά εγκεφαλικοί όμως, οπότε το σεξ δεν ήταν για κανέναν μας αυτοσκοπός. Το cam sex όμως είναι μονόδρομος», λέει ο Κλαούντιο, ενώ η Χρυσάνθη παραδέχεται ότι δεν περίμενε ποτέ να της αρέσει τόσο πολύ το sexting. «Υπάρχουν μέρες που με τον φίλο μου μπορεί να κάνουμε όλη μέρα sexting, άλλες φορές πιο έντονο κι άλλες πιο παιχνιδιάρικο και ομολογώ πως ακόμα δεν το έχω βαρεθεί. Βέβαια, δεν υποκαθιστά σε καμία περίπτωση το κανονικό σεξ, αλλά νομίζω πως στην δική μας περίπτωση επειδή δεν γνωριζόμαστε πολύ καιρό και μπήκαμε με τα μούτρα στην σχέση, μας βοήθησε να μάθουμε ο ένας τον άλλον». Ο Αλέξανδρος ομολογεί πως με την κοπέλα του ακόμα βρίσκονται λίγο στα χαμένα όσο αφορά το «σεξ από απόσταση». «Το ιντερνετικό σεξ για μας αποδείχτηκε δύσκολη υπόθεση. Η κοπέλα μου μένει με τους δικούς της, οπότε δεν είναι εύκολο να κάνουμε σεξ με βίντεο, όταν ξέρεις ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να ανοίξει την πόρτα κάποιος γονιός. Όσες φορές το έχουμε προσπαθήσει πάντως, έχουμε καταλήξει να γελάμε και νομίζω πως ακόμα κι αυτό μας έχει φέρει πιο κοντά. Βέβαια, μέσα στην ημέρα όλα και κάποια φωτό έκπληξη σκάει στο κινητό μου».