Bullfighter Gomez Escorial does a "larga cambiada" cape pass on his knees as his bull from the ranch of Miura enters the bullring and leaps for the swirlling cape in a Pamplona bullfight on Sunday, 13 July 2003. Escorial tried this with his first bull today but slipped to a prone position. Luckily both times he was not caught by the bull. EPA PHOTO/EPA/JIM HOLLANDER
EPA PHOTO/EPA/JIM HOLLANDER
Οι Βαλεαρίδες Νήσοι, όπου βρίσκονται γνωστοί τουριστικοί προορισμοί όπως η Ίμπιζα, η Μαγιόρκα και η Μινόρκα, προσπάθησαν να απαγορεύσουν το αιματηρό «σπορ» το 2016 αλλά το εγχείρημα τους βρήκε εμπόδια όταν το δικαστήριο της Ισπανίας εξέδωσε απόφαση που στερούσε από τους τοπικούς έπαρχους την εξουσία να σταματήσουν την πρακτική της ταυρομαχίας.
Το 2013, το Λαϊκό Κόμμα της Ισπανίας κήρυξε την ταυρομαχία ως μέρος της παράδοσης, χρησιμοποιώντας δημόσιες δαπάνες – μια κίνηση που συνάντησε αντιδράσεις από μεγάλη μερίδα του Ισπανικού λαού, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις.
Την Δευτέρα 24 Ιουλίου το δικαστήριο των Βαλεαρίδων- ένα τοπικό συγκρότημα- έθεσε ξανά το ζήτημα για αυστηρή νομοθεσία αναμένοντας να κριθεί αποτελεσματικά μη ανεκτό πλέον το «έθιμο» της ταυρομαχίας, περιλαμβάνοντας μάλιστα την απαγόρευση χρήσης αλόγων και αιχμηρών αντικειμένων, το όριο των 10 λεπτών στην μάχη καθώς και την απαγόρευση κατανάλωσης αλκοόλ στο στάδιο.
Νέοι σκληροί κανόνες που αφορούν την μεταφορά, την προέλευση, την ηλικία και τα κιλά των ταύρων, την απαγόρευση της σφαγής και της επιστροφής τους στα ράντζα μετά τις μάχες, και η αυστηρή απαίτηση για πλήρη κτηνιατρική κάλυψη στοχεύουν επίσης στην κατάργηση αυτής της πρακτικής που λαμβάνει χώρα στην Ισπανία εδώ και αιώνες. Οι κανονισμοί προβλέπεται να ενισχυθούν με την επιβολή προστίμων που θα φτάνουν έως και τα 100.000 ευρώ.
Η μη κερδοσκοπική οργάνωση για την κακοποίηση των ζώων NGO αποδέχτηκε με ιδιαίτερη εκτίμηση αυτήν την νέα προσέγγιση, τονίζοντας ότι οι υπάρχοντες νόμοι υποβιβάζουν τον βασανισμό των ταύρων για χάρη του δημόσιου θεάματος και της διασκέδασης. Μένει ωστόσο να δούμε ποιες θα είναι οι συνέπειες της νέας νομοθεσίας στην μεταχείριση των ταύρων.
Αν και οι ταυρομαχίες πραγματοποιούνται σε τρία κεντρικά σημεία στην Μαγιόρκα, το«σπορ» αποτελεί στόχο μιας μειονότητας τον 21ο αιώνα. Μόνο το 29% του συνολικού πληθυσμού της χώρας φαίνεται να υποστηρίζει το «άθλημα» αυτό ενώ τα τρία τέταρτα δεν έχουν παρευρεθεί σε αγώνα τα τελευταία πέντε χρόνια, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Ipsos MORI που διεξήχθη για λογαριασμό της Διεθνούς Κοινωνίας των Ανθρώπων (Humane Society International).
Το εγχείρημα αυτό βρήκε υποστήριξη από το κεντρό-αριστερό κόμμα PSOE, το αριστερό PODEMOS και τοπικά κόμματα ενώ την αντίθεση τους δήλωσαν το κεντρό-δεξιό φιλελεύθερο κόμμα Ciudadanos και το Λαϊκό Κόμμα (PP).
Ακόμα δύο Ισπανικές περιοχές, η Καταλονία και τα Κανάρια Νησιά, προσπάθησαν να προωθήσουν νόμους κατά των ταυρομαχιών αλλά τον Οκτώβριο του 2016, 9 από τους 12 δικαστές του δικαστηρίου της χώρας δεν ενέκριναν την νομοθεσία, δεδομένου ότι οι ταυρομαχίες αποτελούν «μια ακόμα έκφραση της πολιτισμικής φύσης που διαμορφώνει την κοινή μας πολιτισμική κληρονομιά». Η νομοθεσία ωστόσο στα Κανάρια νησιά παραμένει ασαφής.
«Το να κυνηγάς και να σκοτώνεις ταύρους για λόγους διασκέδασης αποτελεί βίαιο αναχρονισμό και μια σημαντική μεταρρύθμιση θα ήταν μια ικανοποιητική νίκη », συμπληρώνει η Joanna Swabe, υπεύθυνη στην Κοινωνία των Ανθρώπων της Ευρώπης.
Αντί να επιτρέπουν στο Δικαστήριο της Ισπανίας να τους θέτει εμπόδια στην προσπάθεια κατάργησης της βάναυσης πρακτικής της ταυρομαχίας στην περιοχή, ένα διασυνοριακό κόμμα πολιτικών κάνει γνωστό ότι οι βασανισμοί των ταύρων αποτελούν χρόνιο ζήτημα στην ιστορία των Βαλεαρίδων.
Η ψήφιση της νομοθεσίας από μόνη της δεν είναι αρκετή για την αποτελεσματική εξάλειψη της πρακτικής της ταυρομαχίας, χρειάζεται μια ισχυρή κοινή γνώμη και πολιτική βούληση που θα τερματίσει την κακοποίηση των ζώων.
Γύρω στις 30 πόλεις στις Βαλεαρίδες εξέφρασαν την αντίθεση τους στις ταυρομαχίες και επομένως τα μέτρα κατά της πρακτικής και των εορτών που είναι αφιερωμένες σε αυτές έχουν την υποστήριξη τόσο της τοπικής όσο και της διεθνούς κοινότητας.
Πηγή: Independent