Στα Χανιά της Κρήτης τέσσερις εργαζόμενες γυναίκες ενός παιδικού σταθμού, την ώρα που η ανεργία τους χτύπαγε απειλητικά την πόρτα μια και ο εργοδότης τους πήρε την απόφαση να τον κλείσει αφού δεν μπορούσε να καλύπτει πλέον τα έξοδά του, σήκωσαν τα μανίκια και ανέλαβαν δράση μετατρέποντας την επιχείρηση σε συνεταιρισμό! «Πρόκειται για την πρώτη ΚΟΙΝΣΕΠ (Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση)-βρεφονηπιακό σταθμό της Κρήτης και την δεύτερη της Ελλάδας (υπάρχει άλλη μία στην Αθήνα)», όπως λέει χαρακτηριστικά στην Popaganda η πρόεδρος του συνεταιρισμού κυρία Μαρία Χατζηδάκη.
Το προσωπικό εργάζεται πολλά χρόνια εκεί και ο πρώην εργοδότης δεν ήθελε με τίποτα να αφήσει κάποιον άνεργο όταν πήρε την απόφαση να τον κλείσει, λόγω της κρίσης. Έτσι, όταν συναποφασίσανε να φτιάξουν αυτόν τον συνεταιρισμό ο εργοδότης στήριξε από την αρχή αυτή την προσπάθεια, χωρίς όμως να προλάβει να δει την ολοκλήρωσή της μια και «έφυγε» στα 56 του.«Είχε πολλές ιδέες και αυτός ήταν που παρότρυνε το προσωπικό να μπει σε μια τέτοια διαδικασία» λέει η πρόεδρος. Παράλληλα, υπήρξε και ένας γονέας που έτυχε να γνωρίζει τι είναι οι ΚΟΙΝΣΕΠ, με αποτέλεσμα να ενημερώσει και να παροτρύνει κι εκείνος το προσωπικό ώστε να συνεχίσει το έργο του.
Οι τέσσερις γυναίκες είχαν ενδοιασμούς στην αρχή. «Δεν είναι εύκολο από απλός εργαζόμενος, να πρέπει να αναλάβεις όλο αυτό το πράγμα. Το καλό όμως είναι ότι συνεργαζόμαστε 15 χρόνια με τις συναδέλφους μου και πλέον μπορούμε να πούμε ότι είμαστε σαν ένα χέρι όλες. Πάντα υπάρχουν δυσκολίες, αλλά ελπίζουμε ότι θα τις ξεπεράσουμε.» Οι γονείς των παιδιών αποδέχτηκαν πολύ θετικά την όλη προσπάθεια, βοηθώντας εθελοντικά στο στήσιμο του σταθμού που αν και υπήρχε, έπρεπε να γίνουν πολλές νέες εργασίες από την αρχή, όπως ελαιοχρωματισμοί. Εκεί ήταν που αποδείχτηκε σημαντικός ο ρόλος των γονέων και η εθελοντική τους διάθεση.
Η δυναμική του σταθμού αποτελείται από ολιγομελή τμήματα των δέκα παιδιών περίπου. Παρόλα αυτά, ελπίζουν σε ένα καλύτερο νέο ξεκίνημα μια και το προηγούμενο διάστημα δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, με τα γνωστά αποτελέσματα.«Τα παιδιά που έρχονταν στον σταθμό ανήκαν σε διάφορες κοινωνικές ομάδες. Αυτός ήταν και ο λόγος που σε κάποιες περιπτώσεις που δεν μπορούσαν οι γονείς να ανατεπεξέλθουν στα έξοδα, είχαμε κάνει ακόμα και διευκόλυνση ώστε να μην πληρώνουν τα δίδακτρα για να μην μείνει εκτός το παιδί τους. Παράλληλα, προσπαθούμε να είναι όσο πιο χαμηλές γίνεται οι τιμές μας με μόνο σκοπό να καλύπτουμε τα έξοδα που τρέχουν καθημερινά».
Το προσωπικό αυτή τη στιγμή εργάζεται εθελοντικά και ατενίζει με μεγάλη αισιοδοξία το μέλλον, έχοντας μεγάλη εμψύχωση από τους ανθρώπους του περιβάλλοντός τους. Η κυριά Χατζηδάκη κλείνει την κουβέντας μας λέγοντας πως «μέσα από αυτή την προσπάθεια βλέπουμε και τις αδυναμίες του κράτους σχετικά με τα κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα των ευάλωτων ομάδων. Οι συνεταιρισμοί αυτοί δημιουργούνται για να μπορέσουν αυτόνομα να αποκομίσουν κέρδη, κάποια στιγμή στο μέλλον.Το κράτος δεν μπορεί να μας στηρίξει με κανέναν τρόπο. Αντιθέτως, ενώ είχαν πει ότι δεν θα φορολογούνταν τα όποια κέρδη μπορεί να προέκυπταν από μια ΚΟΙΝΣΕΠ, στην πορεία το αλλάξανε και πλέον φορολογούνται, αλλά η αγάπη μας για τα παιδιά δεν παύει να μας προτρέπει να συνεχίσουμε και να περιμένουμε να έρθουν πολλά καινούργια στην αγκαλιά μας».