Και το «ντουέλο φινάλε» εγένετο. Κριστιάνο Ρονάλντο εναντίον Αντουάν Γκριζμάν. Έξι εβδομάδες μετά την τελευταία αναμέτρηση μεταξύ τους στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, τα επτάρια της Πορτογαλίας και της Γαλλίας αναμετρώνται για το Euro 2016 και όχι μόνο.
Λίγοι θα πόνταραν στο ζευγάρι του τελικού όπως προέκυψε από τις καραμπόλες των νοκ-άουτ αγώνων. Και αυτό γιατί το ξεκίνημα των δύο κατοίκων της Μαδρίτης υπήρξε απογοητευτικό. Την ώρα που ο Γκριζμάν κινούνταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας στην πρεμιέρα της Γαλλίας κόντρα στη Ρουμανία, ο Ρονάλντο πάσχιζε να βρει δίχτυα απέναντι στην Ισλανδία. Το μομέντουμ έλειπε, με αποκορύφωμα τον πάγκο του Γάλλου στο παιχνίδι με την Αλβανία και το χαμένο πέναλτι του Πορτογάλου κόντρα στην Αυστρία.
Πώς φτάσαμε σήμερα να προσωποποιούμε τον τελικό του Euro στο δίπολο μεταξύ της «μηχανής» και του «μικρού πρίγκιπα»; Ο Ρονάλντο κατάφερε να σκοράρει δύο φορές κόντρα στην Ουγγαρία και να χαρίσει στην Πορτογαλία την 16η και τελευταία θέση που έδινε πρόκριση στους «16» της διοργάνωσης. Το τέρμα και η ασίστ που σημείωσε στον βαρύνοντα ημιτελικό κόντρα στην Ουαλία του Μπέιλ ήταν αρκετά για να του δώσουν «άφεση» αμαρτιών για το γεγονός ότι ούτε το τέταρτο Euro στην καριέρα του Πορτογάλου τον βρήκε πρωταγωνιστή.
Ανάλογο κακό ξεκίνημα, αλλά πολύ καλύτερη συνέχεια είχε ο Γκριζμάν. Στα παιχνίδια των ομίλων σκόραρε μόλις μία φορά, για να ακολουθήσουν τρία γεμάτα ενενηντάλεπτα στα νοκ-άουτ παιχνίδια, όπου ο Γάλλος επιθετικός σημείωσε πέντε τέρματα, μοίρασε δύο ασίστ και ήταν από τα «κλειδιά» που άνοιξαν την πόρτα του τελικού για τον Ντεσάμπ.
Η «μεταμόρφωση» έγινε στο ημίχρονο του αγώνα με την Ιρλανδία για τους «16» του Euro, όταν ο Γάλλος προπονητής τον μετακίνησε από το δεξιό άκρο της επίθεσης πίσω από τον Ολιβιέρ Ζιρού, δίνοντάς του το ρόλο ενός «φάλτσου δεκαριού». Ο Γκριζμάν ξεμπλόκαρε και η ταχύτητά του, η τεχνικά άψογη επαφή με την μπάλα και τα αποτελεσματικά τελειώματά του τού επέτρεψαν να έχει άμεση συμμετοχή στα επτά από τα τελευταία εννιά γκολ των μπλε. Προς διάψευση όλων όσων έβλεπαν τον Πολ Πογκμπά ως «φυσικό ηγέτη» της εθνικής Γαλλίας, ο Γκριζμάν ήταν αυτός που πήρε τη Γαλλία από το χέρι και την πήγε στον τελικό του Παρισιού, κάνοντας τους Γάλλους οπαδούς να χαρακτηρίζουν όλο και πιο συχνά την εθνική Γαλλίας ως «γενιά Γκριζμάν».
Δεν ισχύει το ίδιο για την Πορτογαλία, που φαίνεται πως οφείλει την πορεία της προς τον τελικό όχι τόσο στο Ρονάντο, όσο στο άστρο και τη στρατηγική του Φερνάντο Σάντος. Ο Πορτογάλος τεχνικός ενίσχυσε την άμυνά του με ένα από τα διαμάντια της μεσαίας γραμμής της Πορτογαλίας, μία ιδέα που καμία άλλη ομάδα δεν εφάρμοσε στο φετινό Euro. To σύστημα της Πορτογαλίας διαμορφώθηκε περισσότερο ως ένα 4-1-3-2 παρά ως 4-3-1-2, στο οποίο ο Γουίλιαμ Καρβάλιο —και στον ημιτελικό ο εντυπωσιακός Ντανίλο— παρέμεινε μπροστά από τους 4 της άμυνας, αφήνοντας τους Ζοάο Μάριο, Άντριεν Σίλβα και Ρενάτο Σάντσες να προωθούνται, καλύπτοντας τους κενούς χώρους και κερδίζοντας μέτρα στο γήπεδο. H Ουαλία πλήρωσε ακριβώς αυτό το σχήμα, αφού ήταν η ομάδα που έδωσε χώρο στους Ίβηρες όσο καμία άλλη. Το team spirit στήσιμο των Πορτογάλων τους έδωσε λύσεις, κάθε φορά που ο Ρονάντο χρειαζόταν τα αστέρια της Ρεάλ Μαδρίτης για να σκοράρει, τα οποία δυστυχώς γι’ αυτόν έπαιζαν σε άλλες εθνικές ομάδες.
Σε αυτό το πλαίσιο ο Ρονάλντο δυσκολεύτηκε να αφομοιώσει το modus operandi του Σάντος, που τον θέλει περισσότερο team player και λιγότερο self-promoter. Η επιλογή του κάπου δικαιώθηκε. Τα τρία γκολ του Νάνι, η εντυπωσιακή εμφάνιση του Ρενάτο Σάντσες κόντρα στην Πολωνία, η ιδέα του Πορτογάλου τεχνικού να κόψει στα δύο την Ουαλία αχρηστεύοντας τον Μπέιλ —που έπρεπε να γυρίζει όλο και πιο πίσω για να μαζεύει μπάλες και να μοιράζει παιχνίδι— έδωσαν την αίσθηση ότι κάθε φορά ένας διαφορετικός παράγοντας θα έδινε στην Πορτογαλία την πρόκριση. Ο Ρονάλντο ήταν η κινητήριος δύναμη με την Ουγγαρία και την Ουαλία. Δεν θα μπορούσε όμως να είναι κάτι παραπάνω. Μπορεί στη Ρεάλ να είναι το κερασάκι στην τούρτα, όμως ένας τέτοιος ρόλος στην εθνική ομάδα δεν θα οδηγούσε παρά σε έναν επιθετικό μινιμαλισμό.
Η φιλοσοφία του Σάντος, αν και έχει φέρει με λίγη τύχη την Πορτογαλία στον τελικό, δεν έχει εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι διαθέτει στο ρόστερ της τον καλύτερο παίκτη που έχει ποτέ δει ο ποδοσφαιρικός πλανήτης στον τομέα τον αντεπιθέσεων. Αντίθετα, οι Ρονάλντο και Νάνι έχουν καταφέρει να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικοί εντός περιοχής. Το δεύτερο γκολ που πέτυχαν κόντρα στην Ουαλία ήταν από το εγχειρίδιο του Σάντος: ο Ρονάλντο σουτάρει και ο Νάνι βρίσκει την μπάλα με το πόδι για να τη στείλει στα δίχτυα. Λίγη τεχνική και σχέδιο, αλλά για κάποιο λόγο η φάση δουλεύει.
Σε αντίθεση με τη πολυπαραγωντικότητα της Πορτογαλίας, ο παράγοντας Γκριζμάν έχει κυριαρχήσει στην επίθεση της Γαλλίας. Ο Γάλλος επιθετικός παρουσιάζει ιδιαίτερα υψηλή ακρίβεια στα σουτ (63%), με τον Ρονάλντο να περιορίζεται στο 39%. Το αποτέλεσμα είναι εμφανές: στο Euro ο Γκριζμάν σκοράρει κάθε 73 λεπτά και ο Ρονάλντο κάθε 200. Αν και ο Γάλλος φαίνεται να υστερεί σε φυσική ικανότητα και δύναμη, έχει καλύτερη επαφή με τα δίχτυα και μεγαλύτερη ακρίβεια μπροστά στο τέρμα. Και δείχνει πως είναι ικανός να ξεχωρίσει όποιοι και αν είναι οι συμπαίκτες του σε Γαλλία ή Ατλέτικο Μαδρίτης, κάτι που επισκιάζει τον Πορτογάλο που αποδίδει ως «Ρονάλντο» μόνο όταν κόβει ο Μόντριτς, μοιράζει ασίστ ο Μπέιλ και «τραβάει» αντιπάλους ανοίγοντας χώρους ο Μπενζεμά.
Παρόλα αυτά, ο Ρονάλντο έχει ένα ατού σε σύγκριση με τον Γκριζμάν: την ιστορία. Όταν ο Γάλλος υπόγραψε το πρώτο του συμβόλαιο με τη Ρεάλ Σοσιεδάδ το 2009, ο Ρονάλντο έπαιρνε μεταγραφή για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Από τότε ο Γκριζμάν έχει παίξει σε Σοσιεδάδ και Ατλέτικο Μαδρίτης 308 παιχνίδια και έχει σημειώσει 109 τέρματα. Ο Πορτογάλος στο ίδιο διάστημα έχει αγωνιστεί με τη Ρεάλ σε 348 παιχνίδια, σημειώνοντας 364 γκολ, τρεις φορές περισσότερα από εκείνα του παίκτη της Ατλέτικο. Δεν είναι άσχημο και το ρεκόρ του με την Πορτογαλία, αφού έχει σκοράρει 61 φορές σε 132 παιχνίδια. Ο Γκριζμάν έχει 33 διεθνείς συμμετοχές και 13 γκολ. Ο Ρονάλντο ξέρει ότι η συνολικά μέτρια πορεία του στο φετινό Euro θα ξεχαστεί γρήγορα αν καταφέρει να αλλάξει την ιστορία του τελικού και οδηγήσει την Πορτογαλία στην κατάκτηση του πρώτου της μεγάλου τίτλου, κάτι που δεν κατόρθωσε ούτε ο Εουσέμπιο, ούτε βέβαια Λουίς Φίγκο στη Λισαβόνα το 2004.
Από την άλλη ο Γκριζμάν έχει πίσω του το γαλλικό έθνος, που θέλει να ξεφύγει από το λήθαργο των τρομοκρατικών επιθέσεων και του αποτυπώματος που άφησαν στη γαλλική κοινωνία. Ο Γάλλος διεθνής έπαιζε στο φιλικό της Γαλλίας κόντρα στη Γερμανία στο Σταντ ντε Φρανς, όταν οι τρομοκράτες βύθισαν την πόλη του φωτός στο σκοτάδι. Η αδερφή του, Μοντ, βρισκόταν στο Θέατρο Μπατακλάν, όπου έχασαν τη ζωή τους 89 άνθρωποι. Έξι μήνες μετά την τραυματική εμπειρία της οικογένειάς του, ο Γκριζμάν έχασε το Τσάμπιονς Λιγκ σε ένα τελικό όπου αστόχησε από τα έντεκα μέτρα. Τώρα επιστρέφει στο Σταντ ντε Φρανς. Και η ευκαιρία είναι ανεπανάληπτη.
Ρονάλντο και Γκριζμάν έχουν ήδη μείνει στην ιστορία του Euro 2016. Ο Πορτογάλος έγινε ο πρώτος διεθνής που σκόραρε σε τέσσερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και με το τέρμα του κόντρα στην Ουαλία έφτασε τον Μισέλ Πλατινί στην πρώτη θέση με τους μεγαλύτερους σκόρερ στην ιστορία των Euro. O Γκριζμάν έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής που σκόραρε έξι γκολ σε μία ευρωπαϊκή διοργάνωση μετά τον Πλατινί και θέλει άλλα τρία για να τον πιάσει στην κορυφή.
Το κίνητρο δεν λείπει σε κανέναν από τους δύο. Ο Ρονάλντο, 31 ετών, προσπαθεί όπως πολλοί παίκτες σε αυτή την ηλικία να επαναπροσδιορίσει την ποδοσφαιρική του ταυτότητα, αυτοπροωθούμενος ως ένας CF. Ακόμη, την ώρα που ο Μέσι έχει ήδη ανακοινώσει ότι εγκαταλείπει την εθνική Αργεντινής, μετά από τρεις χαμένους τελικούς, η κατάκτηση του Euro από τον Πορτογάλο θα του επιτρέψει να αναδειχθεί ως ένας κορυφαίος παίκτης που είχε τα guts να οδηγήσει την εθνική του ομάδα στην κατάκτηση μίας κορυφαίας διοργάνωσης. Ο Γκριζμάν, 25 ετών, βρίσκεται από την πλευρά του στο pick της καριέρας του, τόσο ηλικιακά όσο και ποδοσφαιρικά, και σίγουρα θα ήθελε να δει τους Γάλλους να φωνάζουν “Griezmann, Président” στο φινάλε του τελικού, σαν να είναι ο νέος Ζινεντίν Ζιντάν.
Ο «φτασμένος» Ρονάλντο των 225 εκατομμυρίων ακόλουθων σε Facebook, Twitter και Instagram αντιμετωπίζει τον wannabe νούμερο ένα Γκριζμάν, που αν και οι ακόλουθοί του στα social media δεν ξεπερνούν τα 11 εκατομμύρια, θεωρείται ο «επόμενος Ρονάλντο». Και εκτός από το Euro 2016, σήμερα «παίζονται» ο τίτλος του πολυτιμότερου παίκτη της διοργάνωσης και σε μεγάλο βαθμό η Χρυσή Μπάλα.
Ζήτω ο βασιλιάς λοιπόν, αναμένοντας να δούμε αν ο βασιλιάς θα είναι ο νέος και ωραίος Γάλλος ή ο παλιός και αλλιώς Πορτογάλος.