Όλοι οι άντρες συμφωνούν. Η στιγμή εκείνη που θα κοιταχτούν στον καθρέφτη και θα παρατηρήσουν αραίωση στο τριχωτό της κεφαλής τους είναι η πιο τρομακτική της ζωής τους. Ναι, ακόμα πιο τρομακτική και από εκείνη που «δε μου έχει ξανασυμβεί μωρό μου, πρώτη φορά» και «σε όλους έχει συμβεί έστω μια φορά μωρό μου, δεν πειράζει». Και αυτό γιατί, όπως απλούστατα μου είπε ο Π. (34) που έχει αραίωση στις παρυφές της κεφαλής (τα λεγόμενα και λιμανάκια, ο ίδιος προτιμά να τα λέει «φιορδ») – η αραίωση φαίνεται. Είναι μαλλιά. Είναι στο κεφάλι σου. Είναι σύμβολο γοητείας και νιότης. Η Popaganda αποφάσισε να ερευνήσει αυτό το, λεπτό για τους άνδρες, ζήτημα. Καταρχάς, πώς χάνουμε τα μαλλιά μας; Ποια είναι τα αίτια της φαλάκρας; Ποιοι είναι οι αστικοί μύθοι γύρω από αυτή και ποια η πραγματικότητα; Γιατί οι άνδρες την τρέμουν τόσο; Και το κυριότερο, οι γυναίκες απορρίπτουν άνδρες με αραίωση ή/και φαλάκρα ή ο Jason Statham άλλαξε μια για πάντα τα δεδομένα στο sexiness;
Ας ξεκινήσουμε από την επιστήμη. Με την πολύτιμη βοήθεια της δερματολόγου Μάργκης Καπελλάρη, ξετυλίξαμε τον μπερδεμένο μίτο της ανδρογεννητικής αλωπεκίας, όπως λέγεται επιστημονικά η φαλάκρα. «Περίπου το ¼ των ανδρών αρχίζει να εμφανίζει αραίωση από τα 22 του χρόνια. Η αιτία της καράφλας, ή της ανδρογενούς αλωπεκίας όπως λέγεται στην ιατρική, είναι το ορμονικό περιβάλλον γύρω από τον θύλακα. Αυτό που κάνει τα μαλλιά στους άντρες να πέφτουν πιο νωρίς είναι η πιο ισχυρή μετατροπή που έχουν στη ρίζα της τρίχας σε διυδροτεστοστερόνη. Η διυδροτεστοστερόνη είναι ένα παράγωγο της τεστοστερόνης που στον θύλακα της τρίχας των ανδρών είναι πιο έντονη απ’ ότι στις γυναίκες, καθώς έχουν αυξημένα επίπεδα υποδοχέων 1 και 2 οπότε αυτή δημιουργεί μια φλεγμονή γύρω από το θύλακα της τρίχας και σιγά σιγά την αδυνατίζει. Στην ουσία η τρίχα είναι ένας ζωντανός οργανισμός με ορισμένη διάρκεια ζωής. Πριν πεθάνει λοιπόν, πρώτα θα αδυνατίσει, θα μικρύνει, θα γίνει σα χνουδάκι και μετά θα φύγει τελείως». Καταλαβαίνουμε λοιπόν, σύμφωνα με την δερματολόγο, πως είναι λάθος να φρικάρετε αν για παράδειγμα βρειτε μια μέρα πολλές τρίχες στο μαξιλάρι. Μέχρι 100 τρίχες την ημέρα είναι φυσιολογική απώλεια. Αυτές, αν δεν πρόκειται για κάποιο άλλο είδος αλωπεκίας, αντικαθίστανται. Σημειώστε επίσης πώς άνοιξη και φθινόπωρο, αλλάζουμε κι εμείς «τρίχωμα», όχι μόνο ο σκύλος μας. Η κυρία Καπελλάρη εξηγεί, «Όταν κάποιος βλέπει μαλλιά να πέφτουν απότομα, για παράδειγμα στο ντους ή στο μαξιλάρι, αυτό μπορεί σημαίνει ότι έχει κάποιο άλλο είδος αλωπεκίας που μπορεί να οφείλεται σε κάποια φαρμακευτική αγωγή, στο στρες, σε έλλειψη σιδήρου, σε αυτοάνοσα νοσήματα και άλλα. Επίσης κι εμείς οι άνθρωποι όπως τα ζώα ανανεώνουμε το τρίχωμά μας συνήθως το φθινόπωρο και γύρω στην περίοδο του Πάσχα. Η ανδρογεννητική αλωπεκία αντίθετα, εμφανίζεται σταδιακά και σε πολύ μεγάλο ποσοστό είναι ζήτημα κληρονομικότητας. Για να διαπιστώσει κάποιος τον τύπο αλωπεκίας που έχει, πρέπει να αποτανθεί σε ένα δερματολόγο και να κάνει ένα τριχοριζόγραμμα. Έτσι μπορεί να ξεχωρίσει ποιο είναι το αίτιο, πόσο έντονο είναι το πρόβλημα και να βρει την κατάλληλη θεραπεία. Η ανδρογεννητική αλωπεκία στους άνδρες ξεκινάει από τις παρυφές του κεφαλιού και πάει προς τα πίσω για να ενωθεί με την απώλεια στην κορυφή, το λεγόμενο μπιφτεκάκι. Σήμερα, μπορούμε να το φρενάρουμε αυτό με την θεραπεία PRP (Platelet Rich Plasma), που γίνεται με πλάσμα του αίματος του ίδιου του ασθενή. Για σοβαρότερες περιπτώσεις φυσικά υπάρχει η επιλογή της μεταμόσχευσης, και θεραπεία με laser».
Στην ουσία η τρίχα είναι ένας ζωντανός οργανισμός με ορισμένη διάρκεια ζωής. Πριν πεθάνει λοιπόν, πρώτα θα αδυνατίσει, θα μικρύνει, θα γίνει σα χνουδάκι και μετά θα φύγει τελείως
Θυμάμαι στο σχολείο έναν καθηγητή να λέει στα αγόρια της τάξης να μην βάζουν τζελ στα μαλλιά ή να μην φορούν καπέλο γιατί θα κάνουν καράφλα. Αυτοί οι αστικοί μύθοι, προφανώς εξυπηρετούσαν τους συμπεριφορικούς κανόνες εντός τάξης, όμως πέρασαν από στόμα σε στόμα με αποτέλεσμα ο αρχισυντάκτης μου, Θεοδόσης Μίχος, να με ρωτά με αγωνία αν το «προϊόν» για τα μαλλιά θα μπορούσε να βλάψει την πυκνή κώμη του. «Το τζελ δεν επηρεάζει καθόλου τα μαλλιά», λέει η κυρία Καπελλάρη (κι ένα ξεφύσημα ανακούφισης ακούγεται στο γραφείο). «Επίσης», συνεχίζει, «αν κουρέψεις τα μαλλιά σου σύριζα, δεν τα δυναμώνεις. Ούτε η αλουσιά είναι λύση. Όταν λουζόμαστε πολύ συχνά είτε θα ξηράνουμε το μαλλί, είτε θα εμφανίσει έντονη λιπαρότητα, απώλεια μαλλιών όμως όχι. Αρά, ναι, μπορούμε να λουζόμαστε καθημερινά, αλλά με κατάλληλο σαμπουάν. Η πιτυρίδα πάλι, είναι κάτι που δημιουργεί κι αυτό μια φλεγμονή οπότε το μαλλί αδυνατίζει πιο γρήγορα. Συνεπώς, αν υπάρχει κληρονομικότητα είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί πιο γρήγορα η αραίωση. Το πρωτότυπο φάρμακο κατά της φαλάκρας είναι το Regain. Αυτό είναι ένα από τα βασικά όπλα που χρησιμοποιούμε εμείς οι δερματολόγοι, αλλά δεν πιάνει σε όλους. Η ανδρογεννητική αλωπεκία είναι κάτι που υπάρχει μες τα γονίδιά μας, άρα για να προληφθεί θα πρέπει μια ζωή κάποιος να ασχολείται με το μαλλί του».
Κατά πως φαίνεται λοιπόν ένας άνδρας, αν βρίσκεται στο DNA του, δεν μπορεί να την αποφύγει τη φαλάκρα. Πώς νιώθει όμως στη θέα του πρώτου σημείου του κεφαλιού του με λιγότερες τρίχες από ότι πριν; Ρωτήσαμε άνδρες (που γίνονται σε κλάσματα δευτερολέπτου αγόρια όταν μιλάνε για τα μαλλιά τους που χάνονται) από 26 – 42 ετών να μας πουν πως αντιμετώπισαν το «μπιφτέκι» ή «τα λιμανάκια» που έκαναν μια αποφράδα μέρα, την εμφάνισή τους στα κεφάλια τους.
Όταν χάνεις τα μαλλιά σου, χτίζεις συνήθως κάτι άλλο. Άλλος πάει και γίνεται φέτες για παράδειγμα.
«Ένιωσα ότι μεγαλώνω, πως δεν είμαι παιδί πλέον και ότι πλησιάζω ένα βήμα πιο κοντά στο θάνατο», μου λέει ο Τ. (42) και συνεχίζει πως η αμέσως επόμενη κίνηση ήταν να ξυρίσει το κεφάλι του για να αποκαταστήσει την εμφάνισή του. Ο Σ. (32) αντιμετώπισε επίσης δραματικά την αραίωση που άρχισε να κάνει βόλτες στο κεφάλι του πριν περίπου τρία χρόνια. «Είναι μια προσωπική ήττα. Είχα μακριά μαλλιά κάποτε και σταδιακά άρχισα να εμφανίζω στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου αυτό που λέμε “μπιφτέκι”. Θεωρώ πως το πολύ χτένισμα τότε επιτάχυνε την κατάσταση, αλλά σήμερα νομίζω πως θα μου συνέβαινε την ίδια χρονική στιγμή ούτως άλλως. Έβλεπα και τον πατέρα μου και ήξερα το μέλλον. Όταν πρωτοείδα την αραίωση άρχισα να κοιτώ όλους τους φαλακρούς στο δρόμο, σαν τρελός. Γιατί ρε γαμώτο να μη τα χάνουμε όλα με τη μια; Αυτό το σταδιακό είναι ψυχοφθόρο. Καλύτερα να ξύπναγες μια μέρα και να ‘σουν γλόμπος» και συμπληρώνει το εξής σημαντικό: «Όταν χάνεις τα μαλλιά σου, χτίζεις συνήθως κάτι άλλο. Άλλος πάει και γίνεται φέτες για παράδειγμα» και αυτό είναι κάτι που αν το καλοσκεφτείς θα το έχεις παρατηρήσει σίγουρα στο δρόμο, σε φίλους ή γνωστούς.
Ο καλός μου φίλος Π. (30) έχει μικρή αραίωση στην κορυφή (μπιφτέκι) κι αναγάγει την φαλάκρα σε ταξικό ζήτημα. «Δεν μπορώ να πω ότι φρίκαρα όταν το παρατήρησα. Μάλιστα προτιμώ την πίσω αραίωση από τη γιάπικη την μπροστινή, δε φαίνεται τόσο όσο η μπροστά που έχει συνδεθεί με παραγοντιλίκι, golden boys, τέτοια πράγματα. Η πίσω αραίωση είναι πιο σοφιστικέ». Ο Γ. (26) από την άλλη, άρχισε να εμφανίζει αραίωση από πολύ μικρός και του πήρε αρκετά χρόνια να καταλάβει ότι τελικά τα μαλλιά δεν του στερούν τίποτα από τη γοητεία του. «Το παρατήρησα γύρω στα 17. Ξεκίνησε από επάνω και προχώρησε πίσω και μπροστά ως αραίωση, μέχρι που μετά από χρόνια έχασα μεγάλο μέρος των μαλλιών μου. Ένιωσα πως δε θα είμαι πια ελκυστικός, πως δε θα με θέλουν, ότι θα μοιάζω άσχημος και φυσικά πως θα φαίνομαι πολύ μεγαλύτερος απ’ ό,τι είμαι. Ακόμα, φοβήθηκα ότι θα με κοιτούν περίεργα, μέχρι ότι δε θα με θέλουν και σε παρέες. Ευτυχώς έχω καβάτζα ότι μου πάει πολύ το κοντοκουρεμένο μαλλί, οπότε πια είμαι εντάξει με αυτό».
Πολλές είναι οι λέξεις που περιγράφουν τους διάφορους τύπους καράφλας. Ορίστε μερικές από αυτές:
Ο Χ. (25) που επίσης εμφάνισε απώλεια του τριχωτού της κεφαλής στα 22 του, δίνει το πιο θετικό μήνυμα σε όσους βασανίζονται από την ανδρογενή αλωπεκία. «Είχα έναν φίλο που έχανε τα μαλλιά του και έκανε θεραπείες όλη την ώρα, δίνοντας πολλά λεφτά και χρόνο σε θεραπείες που πονούσαν για να σκληρύνει η τρίχα και να μη πέφτουν τα μαλλιά. Τελικά όμως απλά του επιμήκυνε τη περίοδο που είχε μαλλιά. Μου είχε φανεί να χαζό να κάθεσαι να ασχολείσαι με τρίχες, κυριολεκτικά. Είναι απλά μια συνειδητοποίηση που πρέπει να κάνεις. Δε χάνεις τη γοητεία σου. Η γοητεία είναι κάτι που δημιουργείς αλλιώς. Έχεις τόσους άλλους τρόπους να είσαι γοητευτικός. Η αραίωση ξεκίνησε από το πίσω μέρος του κεφαλιού, ένα σημείο που δε φαίνεται όταν κοιτάζεσαι στον καθρέφτη για να στεναχωρηθείς και πολύ. Σίγουρα όμως στενοχωρήθηκα πάρα πολύ όταν με κοίταξα στον καθρέφτη αφού τα κούρεψα πολύ κοντά. Ένιωσα γέρος. Άσχημος γέρος. Δεν είναι κάτι να φοβάσαι. Αν αρέσεις στη κοπέλα σου και νιώθεις καλά με τον εαυτό σου δεν έχεις κανένα λόγο να στεναχωριέσαι».
Επίσης, τι; Αν είσαι με κάποιον για χρόνια και εμφανίσει αραίωση, θα τον χωρίσεις επειδή χάνει τα μαλλιά του; Μην τρελαθούμε;
Έπρεπε να μιλήσουμε και με έναν κομμωτή. ‘Εναν εξομολογητή των ανησυχιών. Έναν συνένοχο στα τεχνάσματα καμουφλαρίσματος. Πώς συμπεριφέρονται οι άντρες με αραίωση στο κομμωτήριο και τι ζητούν συνήθως; Ο Γ. είναι πρόθυμος να μοιραστεί μαζί μας μερικές από τις πιο αστείες εμπειρίες του. «Οι άνδρες με αραίωση είναι από τους πιο δύσκολους πελάτες. Αν τους κόψεις λίγο παραπάνω τα μαλλιά φρικάρουν, καθώς θεωρούν ότι αυτό κάνει πιο έντονο το πρόβλημα. Μου έχει τύχει την ώρα που κουρεύω να βάζουν μπροστά τα χέρια τους προσπαθώντας να στρώσουν όσες τρίχες διαθέτουν με τον δικό τους τρόπο. Προφανώς αυτό είναι πολύ εκνευριστικό για έναν κομμωτή. Πέρα από αυτό, έχω κερδίσει έναν πελάτη που έρχεται αποκλειστικά σε εμένα γιατί του φτιάχνω σωστά το λεγόμενο “πλαγιοδάνειο”. Του είπα πως θα κάνω τα μαλλιά του να «κουμπώσουν» τέλεια από τη μια άκρη του κεφαλιού στην άλλη και είναι πολύ ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα. Ένα ακόμη αστείο γεγονός συνέβη με άλλον πελάτη, που ήταν σχεδόν φαλακρός, είχε μόνο λίγα μαλλιά γύρω – γύρω χαμηλά και μια τουφίτσα μπροστά κι ετοιμάζονταν για γαμπρός. Μου λέει, “θέλω να κάνεις κάτι για το γάμο”. Δεν υπήρχαν και πολλά πράγματα να κάνω όπως καταλαβαίνεις, αλλά τον διαβεβαίωσα ότι θα το χτίσουμε. Κάτι κάναμε τελικά».
Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο λοιπόν, οι άντρες που εμφανίζουν φαλάκρα στο τέλος συμφιλιώνονται με την ιδέα, αποδέχονται την κατάσταση και συνεχίζουν της ζωές τους, παρά το πλήγμα που καταφέρθηκε στην αυτοπεποίθηση τους. Τι λένε όμως τα κορίτσια; Γοητεύονται από άνδρες που έχουν αραίωση ή και καθόλου πλέον μαλλιά; «Αν απορρίψεις κάποιον που γενικότερα σου κάνει ως άνθρωπος και χαρακτήρας, επειδή δεν έχει μαλλιά, έχεις πρόβλημα», λέει με στόμφο η Ι. (23) και ομολογεί πως έχει υπάρξει με άνδρα που έχει αραίωση, το ίδιο και η Λ. (36) που βέβαια σημειώνει πως δεν της αρέσει το ξυρισμένο μαλλί και ψέγει τους άνδρες που μόλις δουν τα πρώτα σημάδια αραίωσης πιάνουν με τη μια την ξυριστική. «Επίσης, τι; Αν είσαι με κάποιον για χρόνια και εμφανίσει αραίωση, θα τον χωρίσεις επειδή χάνει τα μαλλιά του; Μην τρελαθούμε;», η Ζ. (25) προσυπογράφει και συνεχίζει λέγοντας: «Δε με ξενερώνει γιατί είναι μια πραγματικότητα στον κόσμο των αντρών την οποία έχω αποδεχθεί με τα χρόνια. Κυρίως όμως δε μπορεί να με ξενερώσει όταν αυτό που υπάρχει μέσα στο κεφάλι του εκάστοτε που θέλω, ξεπερνά κατά πολύ την εξωτερική του εμφάνιση και την απώλεια της κάποτε πλούσιας κόμης του».
Αγόρια, το διαβάσατε πρώτα στην Popaganda. Είναι ώρα να σταματήσετε να αγχώνεστε. Αφενός δεν μπορείτε να το αποφύγετε κι αφετέρου με τον καιρό θα το αποδεχτείτε. Πάνω από όλα όμως να θυμάστε πως σε εμάς τα κορίτσια αρέσετε είτε με μαλλιά, είτε χωρίς, γιατί αυτό που μας ενδιαφέρει είναι εκείνο που έχετε μέσα στο κεφάλι σας και όχι πάνω του. Από την άλλη, η αλήθεια είναι ότι άπαξ και γίνει το κακό, το «πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι» δε θα το απαγγείλετε ξανά…